Η αστυνομία και η Δημοκρατία (μας)

«Δεν μπορώ να φανταστώ ότι λειτουργεί έτσι η αστυνομία σε μια δημοκρατική χώρα». Στις λίγες αυτές λέξεις της μητέρας μαθήτριας που προσήχθη στη ΓΑΔΑ και, ενώ πάσχει από άσθμα, δεν επετράπη στους γονείς να της παράσχουν το φάρμακό της, συνοψίζεται η κακή λειτουργία των θεσμικών οργάνων μέσα σε μια κατ” επίφασιν Δημοκρατία.
Η ελληνική αστυνομία δεν φημίζεται για τη δημοκρατική φρόνηση και συμπεριφορά των ενστόλων της, πολλώ δε μάλλον για την παδεία τους.
Και αυτό επιβεβαιώνεται από τα χθεσινά γεγονότα με αυθαίρετες προσαγωγές και συλλήψεις μαθητών, πολύ μακριά από τον χώρο των συγκεντρώσεων και το κέντρο της Αθήνας.
Είναι η προσφιλής τους τακτική των τελευταίων χρόνων να προβαίνουν σε προληπτικές συλλήψεις, καταπατώντας κάθε έννοια δικαιώματος και κάθε ελευθερία, κατ” απομίμησιν βεβαίως της αστυνομίας όλων των ευρωπαϊκών χωρών (συλλήψεις μελαψών ανθρώπων με περίεργη ένδυση, υπόπτων στα μάτια των οργάνων κ.λπ.). Τα 15 παιδιά που συνελήφθησαν στην πλατεία Αγίου Νικολάου στο Χαλάνδρι, εντελώς αναίτια, όπως λένε τα ίδια, αντιμετώπισαν τη χλεύη και την ειρωνεία των αστυνομικών. Οι περιγραφές τους δεν περιποιούν τιμή στην ελληνική αστυνομία:
«Οταν μας πήγαν στη ΓΑΔΑ δεν μας εξήγησαν καν γιατί ήμασταν εκεί. Κάποιοι είναι πολύ μικροί και δεν έχουν καταλάβει. Μας κρατάνε εδώ και ώρες. Δεν μας έχουν δώσει καν νερό ή φαγητό. Μας ειρωνεύονται όταν λέμε ότι πεινάμε και μας στέλνουν για νερό στην τουαλέτα».
Δεν ερμηνεύεται αυτή η συμπεριφορά από θεσμικά όργανα της τάξης, που -υποτίθεται- μεριμνούν για την ασφάλεια των πολιτών, εν προκειμένω μικρών παιδιών 13-17 χρόνων.
Επί επτά ώρες (!) προσπαθούσαν οι γονείς να έλθουν σε επαφή με τα παιδιά, χωρίς αποτέλεσμα βεβαίως. Και το αποκορύφωμα ήταν το περιστατικό με τον πατέρα που προσπάθησε να δώσει το φάρμακο στην κόρη του που έχει άσθμα.
Περιττεύει κάθε σχόλιο για τη συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων, αναρωτιέται μόνο κανείς εάν οι ίδιοι είναι γονείς και πώς θα ένιωθαν αντιμέτωποι με τέτοιες συμπεριφορές, εάν βρίσκονταν στη θέση των γονέων των μαθητών.
Οσο για την άλλη συμπεριφορά, της καταστολής, που ακολούθησε η αστυνομία τις απογευματινές ώρες, τι να πει ο κάθε πολίτης; Για δεύτερη φορά (καινούργια αστυνομική έμπνευση), έγινε χρήση δύο υδροφόρων οχημάτων.
Είχε προηγηθεί, αναίτια, προσπάθεια προσαγωγής δύο από τους συγκεντρωθέντες στα Προπύλαια, προφανώς για να «ανάψουν τα αίματα». Και όταν έτσι έγινε, τα ΜΑΤ άρχισαν να ρίχνουν βομβίδες κρότου-λάμψης και αμέτρητα δακρυγόνα.
Ακολούθησαν οδοφράγματα, κυνηγητό στους δρόμους των Εξαρχείων, βίαιη καταστολή στην πλατεία, τα γνωστά, δυστυχώς.
Δεν θα καταλάβουν ποτέ οι ιθύνοντες ότι δεν είναι αυτός ο ρόλος της αστυνομίας. Ο πολιτικός τους προϊστάμενος, όπως λένε οι συνεργάτες του, ήταν όλη την ημέρα στο κέντρο επιχειρήσεων της ΓΑΔΑ.
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι έκανε εκεί. Διηύθυνε την τακτική των επιχειρήσεων μήπως; Είναι αυτός ο ρόλος του υπουργού Προστασίας του Πολίτη; Δεν άκουσε τίποτε για τις αυθαίρετες και αναίτιες συλλήψεις των μαθητών; Δεν ένιωσε την αγωνία των γονιών;
Δεν περισσεύει στάλα ανθρωπιάς στα γραφεία της ΓΑΔΑ. Γιατί για δημοκρατική ευαισθησία είναι μάταιος κόπος να μιλάμε.
www.efsyn.gr