Ρωγμές στην κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων ιδεολογημάτων σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις και τα δημόσια αγαθά καταγράφει η εξαμηνιαία έρευνα της MRB για τις τάσεις της κοινής γνώμης.
Στο επίκαιρο θέμα της εκποίησης της ΔΕΗ το 50,5% τάσσεται κατά της ιδιωτικοποίησης και μόνο το 34,6% υπέρ. Οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι πίσω από την κίβδηλη ρητορική περί ανταγωνισμού και δήθεν προστασίας του καταναλωτή κρύβεται η ιδιοτέλεια των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και η περαιτέρω υποβάθμιση της καθημερινότητας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πολίτες αντιδρούν όταν το θέμα τίθεται συγκεκριμένα. Σήμερα με τη ΔΕΗ, χθες με την ιδιωτικοποίηση του νερού και το άτυπο δημοψήφισμα στη Θεσσαλονίκη, προχθές με το "μαύρο" στην ΕΡΤ. Όταν πλήττονται συγκεκριμένα κοινωνικά δικαιώματα, όταν απειλείται το "κοινό καλό", όταν διαρρηγνύεται η στοιχειώδης κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, όταν στα 300.000 νοικοκυριά χωρίς φως θα προστεθούν πολλαπλάσιοι καταναλωτές με κομμένο φως από την ιδιωτική ΔΕΗ, τότε τα ιδεολογικά φληναφήματα διαλύονται πάνω στην επαπειλούμενη κοινωνική απελπισία.
Η κυβέρνηση αρνείται να λάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών, το οποίο παραπέμπει σε βαθμιαία αλλαγή ηγεμονίας και "παραδείγματος" μέσα στην κοινωνία. Τόσο το χειρότερο για την ίδια την κυβέρνηση, καθώς η αλλαγή αξιών και η συνειδητοποίηση του καταστροφικού χαρακτήρα των περιβόητων "διαρθρωτικών αλλαγών" ενισχύουν πολιτικά και εκλογικά το ρεύμα της δημοκρατικής ανατροπής.
Αυτά που καταγράφει η έρευνα της MRB στην ουσία επιβεβαιώνουν τη δυναμική που εκλύει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Όχι συμπτωματικά, η κυβερνητική επιρροή πέφτει κατά 11 μονάδες, από τη ζώνη του 40% στη ζώνη του 30%, με περαιτέρω καθοδική πορεία. Αυτό προδιαγράφουν και οι απαντήσεις στην ερώτηση "πώς εκτιμάτε την κατάσταση της οικονομίας". Μόνο το 1,2% υιοθετεί το "success story", ενώ το 88% απαντά "άσχημα".
Μέσα σ' αυτή την πραγματικότητα "κοινωνικής ερήμου" είναι φανερό ότι το πολιτικό μέλλον Σαμαρά και Βενιζέλου είναι δυσοίωνο και προδιαγεγραμμένο. Ας μην προσπαθούν, λοιπόν, τα κυβερνητικά "παπαγαλάκια" να ερμηνεύσουν την έλλειψη κινητοποιήσεων, μετά την επιστράτευση στη ΔΕΗ, ως κοινωνική ανοχή του κυβερνητικού πραξικοπήματος. Το αντίθετο συμβαίνει. Καθώς μάλιστα η κηλίδα του αυταρχισμού απλώνεται σε ολόκληρη την κοινωνία (πότε με την επιστράτευση εργαζομένων, πότε με τα ΜΑΤ, πότε με το κυνήγι των καθαριστριών κ.ο.κ.), τα θύματα του Μνημονίου αποκτούν νέα συνείδηση της δεινής κοινής θέσης τους και η κοινωνική - πολιτική ενότητα αποκτά πρόσθετη δυναμική, όπως δείχνει και η μάχη για τη ΔΕΗ στη Βουλή.
Η κυβέρνηση καταρρέει και αντιδρά με πολιτικό πρωτογονισμό. Με περιφρόνηση του Συντάγματος, με υπονόμευση της Βουλής, με ΜΑΤ, με άγχος να κλείσει "υποθέσεις". Σκάβει τον λάκκο της! Και θα πέσει μέσα, συντόμως! Ο σαμαρο-βενιζελισμός είναι παρελθόν. Μαζί του συμπαρασύρει και την ιδεολογία του νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού. Η προοπτική της αριστερής διακυβέρνησης ενισχύεται καθοριστικά μέσα στην κοινωνία και την πολιτική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πολίτες αντιδρούν όταν το θέμα τίθεται συγκεκριμένα. Σήμερα με τη ΔΕΗ, χθες με την ιδιωτικοποίηση του νερού και το άτυπο δημοψήφισμα στη Θεσσαλονίκη, προχθές με το "μαύρο" στην ΕΡΤ. Όταν πλήττονται συγκεκριμένα κοινωνικά δικαιώματα, όταν απειλείται το "κοινό καλό", όταν διαρρηγνύεται η στοιχειώδης κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, όταν στα 300.000 νοικοκυριά χωρίς φως θα προστεθούν πολλαπλάσιοι καταναλωτές με κομμένο φως από την ιδιωτική ΔΕΗ, τότε τα ιδεολογικά φληναφήματα διαλύονται πάνω στην επαπειλούμενη κοινωνική απελπισία.
Η κυβέρνηση αρνείται να λάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών, το οποίο παραπέμπει σε βαθμιαία αλλαγή ηγεμονίας και "παραδείγματος" μέσα στην κοινωνία. Τόσο το χειρότερο για την ίδια την κυβέρνηση, καθώς η αλλαγή αξιών και η συνειδητοποίηση του καταστροφικού χαρακτήρα των περιβόητων "διαρθρωτικών αλλαγών" ενισχύουν πολιτικά και εκλογικά το ρεύμα της δημοκρατικής ανατροπής.
Αυτά που καταγράφει η έρευνα της MRB στην ουσία επιβεβαιώνουν τη δυναμική που εκλύει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Όχι συμπτωματικά, η κυβερνητική επιρροή πέφτει κατά 11 μονάδες, από τη ζώνη του 40% στη ζώνη του 30%, με περαιτέρω καθοδική πορεία. Αυτό προδιαγράφουν και οι απαντήσεις στην ερώτηση "πώς εκτιμάτε την κατάσταση της οικονομίας". Μόνο το 1,2% υιοθετεί το "success story", ενώ το 88% απαντά "άσχημα".
Μέσα σ' αυτή την πραγματικότητα "κοινωνικής ερήμου" είναι φανερό ότι το πολιτικό μέλλον Σαμαρά και Βενιζέλου είναι δυσοίωνο και προδιαγεγραμμένο. Ας μην προσπαθούν, λοιπόν, τα κυβερνητικά "παπαγαλάκια" να ερμηνεύσουν την έλλειψη κινητοποιήσεων, μετά την επιστράτευση στη ΔΕΗ, ως κοινωνική ανοχή του κυβερνητικού πραξικοπήματος. Το αντίθετο συμβαίνει. Καθώς μάλιστα η κηλίδα του αυταρχισμού απλώνεται σε ολόκληρη την κοινωνία (πότε με την επιστράτευση εργαζομένων, πότε με τα ΜΑΤ, πότε με το κυνήγι των καθαριστριών κ.ο.κ.), τα θύματα του Μνημονίου αποκτούν νέα συνείδηση της δεινής κοινής θέσης τους και η κοινωνική - πολιτική ενότητα αποκτά πρόσθετη δυναμική, όπως δείχνει και η μάχη για τη ΔΕΗ στη Βουλή.
Η κυβέρνηση καταρρέει και αντιδρά με πολιτικό πρωτογονισμό. Με περιφρόνηση του Συντάγματος, με υπονόμευση της Βουλής, με ΜΑΤ, με άγχος να κλείσει "υποθέσεις". Σκάβει τον λάκκο της! Και θα πέσει μέσα, συντόμως! Ο σαμαρο-βενιζελισμός είναι παρελθόν. Μαζί του συμπαρασύρει και την ιδεολογία του νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού. Η προοπτική της αριστερής διακυβέρνησης ενισχύεται καθοριστικά μέσα στην κοινωνία και την πολιτική.
aygi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου