Αϊ σιχτίρ σπόνσορες........

Γράφει ο Σταμάτης Θεοδωρόπουλος

Κάθομαι αλήθεια και παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες, από έναρξης Ολυμπιακών αγώνων (τρομάρα τους) ,το εξαιρετικό ενδιαφέρον των ανθρώπων για τις επιδόσεις των αθλητών (πολλές φορές δικαίως,η ''αρένα'' δεν έφυγε από μέσα μας...αρχέγονο αίσθημα) και σκέπτομαι πως οι άνθρωποι αυτοί (οι αθλητές) προκειμένου να φτάσουν σε τέτοιες επιδόσεις ,δούλεψαν εξαιρετικά σκληρά σε στάδια ,σε ντόπες και λοιπά γνωστά και μη εξαιρετέα... επί πάρα πολλά έτη. Στο κάτω - κάτω ,για τον κάθε έναν στη χώρα του δεν θα νοιαζόταν ούτε η NIKE,ούτε η POUMA ούτε καν η SAMSUNG βρε αδερφέ....κι έτσι είναι...

Απο την άλλη (κάτι σαν το the dark side of the moon του μυαλού μου) σκέφτομαι πως ένας τορναδόρος που κάνει 30 χρόνια αυτή τη δουλειά πόσο ''καλλιτέχνης'' έχει γίνει,πόσο ''Ολυμπιονίκης'',ένας Φούρναρης, ένας Σοβατζής,ένας Ηλεκτρολόγος, ένας Δάσκαλος, ένας άριστος σε όποιο επάγγελμα που συνήθως πρωϊ - πρωϊ ,κατά τις 5 ,και χωρίς σπόνσορα ,παρά με ένα κολατσιό και τσίμπλα στο μάτι ,αφήνει την οικογένεια και πάει για μεροκάματο ,επιστέφει σπίτι να δει όλους αυτούς.....
Αϊ σιχτίρ σπόνσορες........