Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Όταν συνάντησα τη Λέιλα Χάλεντ

Η Λέιλα μιλά για τους ανακριτές της Σκότλαντ Γιαρντ, για τις βαλίτσες με τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, για ανοργάνωτη αεροπειρατεία για την απελευθέρωση της, για τους χάρτες με τις συντεταγμένες που είχε στη τσέπη της, για τον Έλληνα επιβάτη, τον ευγενικό, που της έκανε καμάκι και την κάλεσε για της δείξει τα αξιοθέατα της Αθήνας, για τη δεύτερη αεροπειρατεία που έκανε, για το τι φώναξε ο υπάλληλος του πύργου ελέγχου της Αθήνας επί χούντας, για το απίστευτο καψόνι που έκανε στον ισραηλινό υπάλληλο του πύργου ελέγχου στο Τελ Αβίβ... Η Παλαιστίνια Λάιλα Χάλεντ θυμάται
Δύο αεροπειρατείες, τριάντα χρόνια μετά
Αποστολή στην Ιορδανία
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ

Φωνή από καθαρό μέταλλο, σίγουρα από τα πρώτα προτερήματα για να της αναθέσει ο Ουαντίγ Χαντάντ την αεροπειρατεία. Σαν την ακούς τη συμπαθείς. Και αντίθετος και αν ήσουν με αυτά που έκανε, δεν τη μισείς... Το πολύ πολύ να μένεις ουδέτερος προς θετικός. Μετά ήταν τα μάτια... έχουν το απέραντο της ανατολής... και προπάντων η προσωπικότητα, σαν αντίκρισα τον άνθρωπο που έδωσε στη λέξη «θάρρος» πνοή και διάσταση στα 35.000 πόδια.
-Μιλάω με μια τρομοκράτισσα;
«Βεβαίως, θα συνεχίζω να τρομάζω τους εχθρούς. Εμείς οι Παλαιστίνιοι λέμε, "αν η αγάπη μας για την πατρίδα είναι τρομοκρατία, ναι, είμαστε τρομοκράτες"... Οταν με συνέλαβαν οι Αγγλοι το 1970, ήρθαν πράκτορες-ανακριτές της Σκότλαντ Γιαρντ και άρχισαν να με κατηγορούν για τρομοκρατία. Τους είπα: "Αν θέλετε να σας μιλήσω, πρέπει πρώτα να με αναγνωρίσετε ως "μαχήτρια της Παλαιστίνης". Επειτα από πέντε μέρες ήρθαν και είπαν: "Εξ ονόματος της Μεγαλειοτάτης βασίλισσας Ελισάβετ και της κυβέρνησης της Αγγλίας σας αναγνωρίζουμε ως μαχήτρια της Παλαιστίνης". Και συνέχισε ο επικεφαλής: "Θα θέλαμε να μας απαντήσεις σε κάτι που αφορά την αεροπειρατεία, ποιος σας έδωσε την πληροφορία ότι το αεροπλάνο της TWA μεταφέρει βαλίτσες με τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ;". Τους είπα: "Σας επιτρέπω να μου κάνετε μόνο δύο ερωτήσεις, για το όνομά μου και για το βαθμό μου στο αντάρτικο, γιατί είμαι αιχμάλωτη πολέμου". Απόρησε ο επικεφαλής και είπε: "Μα εμείς δεν έχουμε κηρύξει πόλεμο σε σας!". Του είπα: "Από το 1917 η Αγγλία μάς έχει κηρύξει τον πόλεμο, τότε που ο υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, ο Μπάλφουρ, έδωσε τη γραπτή υπόσχεση στους σιωνιστές για ίδρυση εβραϊκού κράτους. Αυτό αποτελούσε για μας casus belli ("αιτία πολέμου"). Αρα είμαι αιχμάλωτη πολέμου και σύμφωνα με τις Συνθήκες της Γενεύης, σας επιτρέπεται να μου κάνετε δύο ερωτήσεις, για το όνομα και το βαθμό μου". Και άρχισε να δικαιολογείται ότι αυτό το κάνανε οι Συντηρητικοί και όχι οι Εργατικοί. Του είπα: "Καμιά διαφορά, εξάλλου δεν έχει άρει η Αγγλία την υπόσχεση Μπάλφουρ και συνεχίζει να στηρίζει το Ισραήλ, άρα είμαι αιχμάλωτη πολέμου"».
-Τι έγιναν αυτές οι βαλίτσες του ΝΑΤΟ;
«Το Λαϊκό Μέτωπο ύστερα από παράκληση του Νάσερ, του προέδρου της Αιγύπτου, του τις έστειλε για να είναι σε ασφαλές μέρος, σε συνεργασία με τη Σοβιετική Ενωση».
-Είχες ενημερωθεί για τις μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της βρετανικής κυβέρνησης και του Λαϊκού Μετώπου;
«Οχι, ως αιχμάλωτη πολέμου οι Αγγλοι δεν ήταν υποχρεωμένοι να με ενημερώσουν. Οταν με άφησαν ελεύθερη, ενημερώθηκα από τους συντρόφους. Η υποκρισία στο μεγαλείο της: Ενώ δημόσια λέγανε οι Αγγλοι, "δεν διαπραγματευόμαστε με τρομοκράτες", στήσανε ολόκληρο μηχανισμό για διαπραγματεύσεις με το Λαϊκό Μέτωπο. Τα απόρρητα έγγραφα του υπουργείου Εξωτερικών που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα ομολογούν ότι έκαναν σε κυβερνητικό επίπεδο διαπραγματεύσεις με μας τους τρομοκράτες. Εμένα μου συμπεριφέρονταν ως "επίσημη προσκεκλημένη". Προβληματίστηκα γι' αυτήν τη συμπεριφορά. Οταν ενημερώθηκα, κατάλαβα τους λόγους. Οι άλλες τρεις αεροπειρατείες πέτυχαν και οι αντάρτες τα κατάφεραν, και όχι μόνο αυτό, ένας Παλαιστίνιος με δική του ηρωική πράξη κατέλαβε ένα αγγλικό αεροπλάνο BOAC και ζητούσε μόνο την απελευθέρωση της Λάιλα».
Εκπαίδευση
-Δεν ήταν μέσα στο σχέδιο αυτή η αεροπειρατεία;
«Οχι. Ούτε ήταν σύντροφός μας ο αεροπειρατής. Μετά οργανώθηκε στο Λαϊκό Μέτωπο. Ηταν θαρραλέα και παράτολμη πράξη, αλλά ανοργάνωτη, να φανταστείς ότι εμείς για να οργανώσουμε μια αεροπειρατεία εκπαιδευόμασταν μήνες. Η εκπαίδευση είχε δύο πλευρές: πολιτική και τεχνική-μηχανολογική. Θυμάμαι τον πιλότο του πρώτου αεροπλάνου που καταλάβαμε... Οταν πήρα την απόφαση να εγκαταλείψουμε τον εναέριο χώρο του Ισραήλ, προς Συρία, τον διέταξα να κατευθύνει το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Δαμασκού, μου είπε δεν μπορεί να γίνει αυτό γιατί το αεροπλάνο είναι Μπόινγκ, έβγαλα από την τσέπη μου τους χάρτες με τις συντεταγμένες... και του είπα: "Δεν θα προσγειωθείς στο παλιό, αλλά στο καινούργιο που θα εγκαινιαστεί αύριο". Το εγκαινιάσαμε εμείς μια μέρα νωρίτερα, και ίσως γι' αυτό μας συνέλαβαν οι Σύριοι αστυνομικοί και μας βάλανε στα περιπολικά και μας πήγαν στις φυλακές».
-Πώς αντιδρούσαν οι επιβάτες και οι υπάλληλοι στους πύργους ελέγχου όταν ανήγγελλε μια γυναικεία φωνή την αεροπειρατεία;
Ο Ράμπιν
«Πρώτα πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι... Είχαμε σαφείς διαταγές να μην ακουμπάμε τους επιβάτες, μόνο και μόνο για αυτοάμυνα. Ξέραμε ότι μέσα στο αεροπλάνο θα υπάρχουν και παιδιά, γέροι, ίσως και άρρωστοι, αλλά, ταυτόχρονα θα υπάρχουν Ισραηλινοί πολιτικοί και αστυνομικοί. Στη δεύτερη αεροπειρατεία που έκανα, στο αεροπλάνο ήταν να επιβιβαστεί ο Γιτζάκ Ράμπιν -που τότε ήταν πρεσβευτής του Ισραήλ στον ΟΗΕ, αλλά δυστυχώς για μας και ευτυχώς γι' αυτόν, άλλαξε στη Ρώμη το αεροπλάνο της ισραηλινής Ελ-Αλ με της αμερικανικής TWA.
Ο υπάλληλος του πύργου ελέγχου της Αθήνας επί χούντας είπε: "Ζήτω η παλαιστινιακή επανάσταση", της Λευκωσίας μετέφερε το χαιρετισμό μας στον Μακάριο και του Τελ Αβίβ άρχισε να βρίζει και εγώ άνοιξα τα μεγάφωνα για να ακούσουν οι επιβάτες. Του είπα: "Για να σου απαντήσω θα καλέσεις με τον κωδικό "αεροπλάνο του Λαϊκού Μετώπου", αλλιώς δεν θα σου ανοίξω γραμμή".
Υστερα από λίγα λεπτά, με σφιγμένα δόντια, κάλεσε: "Καλώ το αεροπλάνο του Λαϊκού Μετώπου". Του ζήτησα να το πει καθαρά. Το έκανε. Και του το ζήτησα ξανά και ξανά. Για πέντε λεπτά τον έκανα να το επαναλαμβάνει.
Στους πύργους ελέγχου της Δαμασκού και της Βηρυτού μάλωναν μεταξύ τους για το πού θα πάει το αεροπλάνο. Στενοχωρήθηκα για έναν Ελληνα επιβάτη που επιβιβάστηκε στη Ρώμη και προερχόταν από το Σικάγο (είχε 15 χρόνια να δει τη μητέρα του). Ηταν ευγενικός, αλλά μου έκανε καμάκι και με κάλεσε στο σπίτι του στην Αθήνα, για να μου δείξει τα αξιοθέατα. Του έλεγα "ναι, ναι". Με ρώτησε: "Είσαι από τη Βολιβία;". Του είπα: "Πώς το κατάλαβες;". Μου είπε: "Από το βιβλίο που διαβάζεις, τον Τσε Γκεβάρα"».
* Σήμερα το βράδυ, στις 11.30 μ.μ., στην εκπομπή του MEGA «Γκρίζες ζώνες» θα μεταδοθεί συνέντευξη με τη Λάιλα Χάλεντ.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/03/2001

Δεν υπάρχουν σχόλια: