Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική την οποία καθʼ υπόδειξη της τρόικας ακολουθεί πιστά η τρικομματική κυβέρνηση και το λαοκτόνο μνημόνιο οδηγούν σε βαθύτερη ύφεση, σε αύξηση της ανεργίας και σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Οι σοβαρότεροι οικονομολόγοι και οικονομικοί αναλυτές συμφωνούν ότι το πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει μείωση των μισθών, τσεκούρι στα εισοδήματα και ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας, άρα πτώση του βιωτικού επιπέδου των Ελλήνων, δεν βγαίνει.
Η ελληνική κοινωνία δεν δύναται να σηκώσει άλλα βάρη, και τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, όπως αυτό της εργασιακής εφεδρείας, αποτελούν ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του σχεδίου κοινωνικής γενοκτονίας στη χώρα μας. Συνταξιούχοι, ασφαλισμένοι, δημόσιοι υπάλληλοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα οδηγούνται στη λαιμητόμο του «Μαύρου Μνημονιακού Σεπτέμβρη», ο οποίος έρχεται μαζί με τη νέα δέσμη.. δημοσιονομικών μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ. Ο κοινωνικός ιστός βρίσκεται ένα
μόλις βήμα πριν από την οριστική και ολοκληρωτική συντριβή και διάλυση.
Η Ελλάδα μοιάζει με χύτρα η οποία βράζει και παρά την κοινωνική ηρεμία, η οποία διαπιστώνεται εν μέσω των ψευδαισθήσεων που δημιουργεί η θερινή ραστώνη, η καταιγίδα δεν θα αργήσει να έρθει με καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνία και για το πολιτικό σύστημα. Το ερώτημα είναι:Δεν βλέπει η κυβέρνηση τον κοινωνικό αρμαγεδώνα ο οποίος έρχεται; Προφανώς και αντιλαμβάνεται η σημερινή κυβέρνηση ότι το φθινόπωρο το οποίο έρχεται, αναμένεται να είναι ιδιαίτερα θερμό, και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες. Για αυτόν τον λόγο άλλωστε μέσα στο καλοκαίρι έχει πραγματοποιηθεί μια σειρά από κατασταλτικές πρόβες τζενεράλε, στη Χαλυβουργία και στις κινητοποιήσεις για τα χρυσωρυχεία στη Χαλκιδική, όπου χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαίρες.
Ωστόσο, μία κυβέρνηση ειδικού σκοπού, όπως η σημερινή αδίστακτη, κοινωνικά ανάλγητη και υποτακτική προς το ευρωπαϊκό κατεστημένο τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της, που δεν είναι άλλο από την ικανοποίηση όλων των επιθυμιών του Βερολίνου, τη λεηλασία των μεσαίων στρωμάτων, τη μεταφορά του πλούτου από τους οικονομικά ασθενείς στους εκπροσώπους του τραπεζικού κατεστημένου και στην επιχειρηματική ελίτ, τη μετατροπή της χώρας μας σε εργασιακό κάτεργο της Ευρώπης και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η διάλυση της μεσαίας τάξης δημιουργεί τρομακτικές συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής κρίσης, οι οποίες δεν αποκλείεται μεσοπρόθεσμα να οδηγήσουν σε πολιτικές και κοινωνικές τερατογεννέσεις. Οι ομοιότητες της Ελλάδας με τη Γερμανία του μεσοπολέμου, η οποία έπεσε στα χέρια του Χίτλερ, είναι εξαιρετικά μεγάλες. Οι αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας στις καταστροφικές συνέπειες της υφεσιογόνου καταστροφικής οικονομικής πολιτικής την οποία ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση της υποτέλειας δεν είναι απολύτως προβλέψιμες, είτε αφορούν στη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος στο μέλλον είτε στη μορφή των λαϊκών αντιδράσεων απέναντι στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Ενα από τα ερωτήματα που τίθενται όλο και πιο συχνά σε συζητήσεις, μέσω των οποίων επιχειρείται να προβλεφθεί το μέγεθος της κοινωνικής έκρηξης είναι το εξής: Η κοινωνική αντίδραση θα είναι οργανωμένη, με οικονομική στόχευση, πολιτικά αιτήματα και αντικειμενικό σκοπό τον ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του κοινωνικού, πολικού και οικονομικού status ή θα είναι ακαθόριστη, με το κοινωνικό σώμα να κινδυνεύει να καταστεί έρμαιο ακραίων λαϊκιστών, όπως για παράδειγμα των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής;
Εκτός από την πιθανή αντιπαράθεση του κοινωνικού σώματος με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής στους δρόμους και στις πλατείες των αστικών κέντρων, η παρούσα οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση εγκυμονεί τον κίνδυνο ξεσπάσματος κοινωνικού εμφυλίου. Τις κοινωνικές και εργασιακές δυνάμεις τις χώρας, τις ερεθίζουν οι αυλικοί της μνημονιακής εξουσίας που καταδυναστεύει τον τόπο, τα οργανωμένα γκρουπούσκουλα της μιντιοκρατίας και κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όπως για παράδειγμα ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, ο οποίος δήλωσε το αμίμητο αλλά και τραγικά επικίνδυνο: «Δεν νοείται ο νεοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας να μισθοδοτείται με 583 ευρώ και ο συνταξιούχος να λαμβάνει 1.400 ευρώ ως κατώτατη σύνταξη». Η συγκεκριμένη δήλωση δεν πραγματοποιήθηκε «κατά λάθος», ούτε αποτελεί προϊόν σύγχυσης, κατάσταση στην οποία θα μπορούσε λόγω της ζέστης να είχε περιέλθει ο συγκεκριμένος υπουργός. Αντίθετα είναι ενταγμένη στο σχέδιο το οποίο έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και χρόνια και έχει ως αντικειμενικό σκοπό να στρέφει τη μία κοινωνική και εργασιακή ομάδα εναντίον της άλλης, ώστε να επιτυγχάνεται προς όφελος του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και της ενότητας του ελληνικού λαού, προκειμένου να μειώνεται η δυναμική των λαϊκών κινητοποιήσεων και η κοινωνία να αποπροσανατολίζεται. Σε αυτό το πλαίσιο κατασυκοφαντήθηκαν και κατασυκοφαντούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, η εκπαιδευτική κοινότητα και άλλες κοινωνικές και εργασιακές ομάδες του πληθυσμού. Εκείνο, όμως, το οποίο δεν έχουν υπολογίσει είναι ότι, αν αυτή η διαδικασία τεθεί εκτός ελέγχου, τότε η πολιτικά ακαθόριστη κοινωνική έκρηξη και το χάος θα δημιουργήσουν συνθήκες περαιτέρω υπονόμευσης της δημοκρατικής διαδικασίας και η χώρα θα οδηγηθεί στο σκοτάδι.
axiaplus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου