Μετά τον γάμο η κρεβατομουρμούρα

Γάμος με ημερομηνία λήξης εί­ναι η συνεργασία που προέκυ­ψε τις τελευταίες ημέρες ανά­μεσα στον πρόεδρο της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά και την πρόεδρο της ΔΗΣΥ Ντόρα Μπακογιάννη. Με την ξινίλα ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, οι δυο αρχηγοί των κομμάτων έδωσαν τα χέρια χωρίς καν να κοιτάζονται και χωρίς στην πραγματικότητα να ‘χουν συνειδητοποιήσει το πώς έφτασαν μέ­χρι εκεί. Αντώνης και Ντόρα έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία, ο ένας για να καθίσει στην πρωθυπουργική καρέκλα και η άλλη για να μπει στη Βουλή.
Μόνο που, όπως φαίνεται, δεν αρκεί να θέλουν η νύφη κι ο γαμπρός, αλλά και οι... υποψήφιοι βουλευτές και οι συνεργάτες των προέδρων που χάνουν την αίγλη τους, αφού από την επομένη της ανακοίνωσης της συνεργασίας των δύο κομμάτων άρχισαν οι μουρμούρες και τα προβλήματα. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται εάν αυτός ο ιστορικός συμβιβασμός, προκειμέ­νου η χώρα να αποκτήσει κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς, θα φέρει τα αποτε­λέσματα που κάποιοι πιστεύουν.

Οι δηλώσεις που έγιναν σε ουδέτε­ρο έδαφος - στο Ίδρυμα Κακογιάννη - και με τις οποίες τόσο ο Σαμαράς όσο και η Μπακογιάννη εξηγούσαν τους λόγους για τους οποίους απο­φάσισαν να αφήσουν κατά μέρος την έχθρα τους και να συστρατευθούν για να αντιμετωπίσουν τη... «λαίλαπα» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν στάθηκαν ικανές να πεί­σουν ούτε τους λίγους παρευρεθέντες συνεργάτες τους.
«Πώς λοιπόν θα έπειθαν τους ακραιφνείς δεξιούς και τους εκλεγμέ­νους πολιτευτές να παραμερίσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες;» αναρω­τιούνται πολλοί και στα δυο κόμματα.
Είναι πια αργά...
«Πολύ αργά για πολύ λίγα» ήταν το σχόλιο κορυφαίου στελέχους της Ν.Δ., ο οποίος μάλιστα σημείωνε με νόημα την απουσία των δύο αντιπροέδρων από την τελετή παράδοσης των όπλων των δύο αντιμαχόμενων ομάδων. Την άποψη αυτήν έχουν υιοθετήσει αρ­κετά στελέχη της Ν.Δ., τα οποία μάλι­στα υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη κίνηση θα έπρεπε να είχε γίνει πριν από τις εκλογές του Μαΐου, όταν ο Σα­μαράς είχε μιλήσει για συστράτευση όλων των παραγόντων που κινούνται στην Κεντροδεξιά.
Όμως – όπως σημείωναν – ούτε ο Σαμαράς απευθύνθηκε στην Μπακογιάννη ούτε αυτή θέλησε να ανοίξει την πόρτα. Τώρα κανείς δεν πιστεύει ότι αυτή η συνεργασία θα έχει διάρκεια και στόχο. Αντιθέτως, η κοινή γνώμη βλέπει μόνο τη σκοπιμότητα πίσω από αυτήν την κίνηση.
Τα μεγάλα ερωτήματα που έχουν προκύψει από αυτήν τη συνεργασία – στα οποία κανείς δεν μπορεί να δώσει μια πειστική απάντηση – είναι:
♦ Ποια γραμμή θα ακολουθηθεί τε­λικά. Η αντιμνημονιακή, την οποία επανέφερε σε υψηλούς τόνους ο Σα­μαράς, ή η μνημονιακή και άκριτα φιλοευρωπαϊκή, την οποία προτείνει η πλευρά Μπακογιάννη;
♦ Πώς θα συγκυβερνήσουν – αν κερ­δίσουν τις εκλογές... – όταν ο Σαμαράς έχει δεσμευτεί, τουλάχιστον για την ώρα, ότι θα επαναδιαπραγματευτεί τα μνημόνια ενώ η πρόεδρος της ΔΗΣΥ τάσσεται υπέρ της εφαρμογής των συμφωνηθέντων;
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο κεί­μενο που υπογράφτηκε από τις δυο πλευρές, με το οποίο επισφραγίζεται η συμφωνία, αναφέρεται ότι θα γίνει «προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευ­ση όρων του μνημονίου, με φερεγγυό­τητα, αξιοπιστία και ρεαλισμό». Η δια­τύπωση αυτή κρίθηκε από πολλά στε­λέχη της Ν.Δ. γενικόλογη και ανούσια, ενώ και μόνο η λέξη ρεαλισμός επιδέ­χεται πολλών ερμηνειών.
Στην πραγματικότητα, το πολιτικό πλαίσιο πάνω στο οποίο έγινε η συμ­φωνία στηρίζεται σε μια απλή λογική. «Τα βρίσκουμε διότι αλλιώς υπάρχει και ο Τσίπρας». Είναι χαρακτηριστικό πως στις δηλώσεις τους και ο Σαμαράς και η Μπακογιάννη τόνισαν: «Μπροστά στον κίνδυνο καταστροφής της Ελλά­δας είναι ανάγκη να παραμερίσουμε τις διαφορές, πολιτικές και προσωπι­κές. Πρέπει να εμποδίσουμε όλους αυ­τούς που εκμεταλλεύονται την κοινωνι­κή δυσαρέσκεια και οδηγούν την Ελλά­δα στην καταστροφή».
Εμφύλιος
Εκτός όμως από την έλλειψη πραγ­ματικού πολιτικού πλαισίου, αφού οι πυλώνες του κοινού κειμένου δεν εί­ναι τίποτε άλλο από την εφαρμογή των μνημονίων, ξέσπασε εμφύλιος πόλε­μος και ανάμεσα στους υποψήφιους βουλευτές των δυο κομμάτων για τις θέσεις που θα καταλάβουν στα ψηφο­δέλτια.
♦ Η Μπακογιάννη πήρε την τιμητική πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρα­τείας ενώ ακολουθούν οι Χαρ. Αθανα­σίου, Χρ. Λαζαρίδης και Γ. Μιχελάκης.
♦ Στα Χανιά πρώτος στη λίστα θα βρε­θεί ο Χρ. Μαρκογιαννάκης και θα ακολουθήσουν οι εκλεγμένοι στις εκλογές του Μαΐου Μ. Βολουδάκης και Κυρ. Βιρβιδάκης, ενώ εκτός θα βρεθεί ο εκλεγμένος Κ. Γύπαρης.
♦ Στη δεύτερη θέση, κάτω από τον Μανώλη Κεφαλογιάννη, στον Νομό Ηρακλείου θα τοποθετηθεί ο Ελ. Αυγενάκης και θα χάσει την έδρα ο Γ. Δεικτάκης.
♦ Στον Νομό Ηλείας κάτω από τον Κώ­στα Τζαβάρα θα βρεθεί ο Γ. Κοντογιάννης με αποτέλεσμα να εκτοπιστεί η Δι­ονυσία Αυγερινοπούλου.
Ύστερα από αυτήν την κατανομή οι γκρίνιες, τα παράπονα, αλλά και οι έμ­μεσες απειλές περισσεύουν στο κόμ­μα του Σαμαρά, αφού την κεντροδεξιά προσέγγιση πολλοί ήθελαν, αλλά τον πολιτικό εκτοπισμό... κανείς.
Προβλήματα και αντιδράσεις υπήρ­ξαν όμως και από τους στενούς συνερ­γάτες του Σαμαρά. Είναι χαρακτηριστι­κό ότι στην ιστοσελίδα antinews, στην οποία αρθρογραφεί μεταξύ άλλων και ο στενός του φίλος και εκφραστής της σκληρής γραμμής Φαήλος Κρανιδιώ­της, αναρτήθηκε – και σύντομα... απο­σύρθηκε – άρθρο με τίτλο «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο», στο οποίο αναφέρε­ται μεταξύ άλλων ότι:
«Η επιστροφή της κ. Μπακογιάννη φαίνεται επίσης να ολοκληρώνει τη στροφή προς τις νεοφιλελεύθερες “μνημονιακές” και “μεσαιοχωρίτικες” θέσεις που εγκαινίασε τους τελευταί­ους μήνες η ηγεσία της [σ.σ.: της Ν.Δ.] αναβαθμίζοντας τον ρόλο όλων εκεί­νων που μέχρι πρότινος κατηγορούσε ως “εξαπτέρυγα” της συναινετικής διαπλοκής».
Αλλά και στη ΔΗΣΥ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Πολλά στελέχη και απλά μέλη του κόμματος της Μπακογιάννη δεν έχουν πειστεί για την ορ­θότητα της απόφασής της, με απο­τέλεσμα να απειλούν ότι δεν θα την ακολουθήσουν στο εγχείρημά της. Ο ευρωβουλευτής Θ. Σκυλακάκης ανα­κοίνωσε μάλιστα ότι αποχωρεί από τη ΔΗΣΥ και θα παραμείνει ανεξάρτητος στις τάξεις των Ευρωπαίων Φιλελευ­θέρων, ενώ και μια ομάδα κορυφαίων στελεχών του κόμματός της αποχώ­ρησε διαφωνώντας με τη συνεργασία ανάμεσα στα δυο κόμματα.
Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, ο οποί­ος είχε στηρίξει την Μπακογιάννη, τώ­ρα εμφανίζεται αρνητικός σε οποια­δήποτε συνεργασία και δηλώνει ότι: «Δεν μένει παρά να περιμένουμε την επόμενη μέρα. Ελπίζοντας ο χώρος να ανανήψει με νέα πρόσωπα και και­νούργιες δυναμικές πολιτικές».
Αυτό θα πει συνεργασία και σύ­μπνοια... 
topontiki