Ελληνικοί νόμοι, ανεφάρμοστοι

Η είδηση, το πρωί της Δευτέρας, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε στη δουλειά τι είχε συμβεί και ποιες (θα) είναι οι συνέπειες, έσκασε ωσάν βόμβα: «Αντισυνταγματικοί και αντίθετοι στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και αντίθετοι στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας κρίθηκαν» - βάσει απόφασης ελληνικών, πολιτικών δικαστηρίων – «οι δύο μνημονιακοί νόμοι» που επέβαλαν μείωση των αποδοχών, των επιδομάτων, κ.λπ. των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα».
Στη δικαστική αυτή απόφαση υπογραμμίζεται ότι «τα μέτρα που επιβλήθηκαν, σε βάρος των εργαζομένων, πραγματοποιούν ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συλλογική αυτονομία, με αποτέλεσμα να καταλύουν τα άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος, ενώ δεν συνοδεύονται από αντισταθμιστικά μέτρα, όπως είναι η μείωση των τιμών και των φόρων». Και όχι μόνο αυτό, όπως συμπληρώνει η απόφαση, «επιβλήθηκαν φοροεισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα».
Το σίγουρο είναι ότι στοιχειοθετεί την πρώτη πραγματικά σπουδαία απόφαση ελληνικών πολιτικών δικαστηρίων, η οποία έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση και αντιδιαστολή με την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Εκείνη, είχε κρίνει ότι «οι μνημονιακοί περιορισμοί στις αποδοχές, δώρα, κ.λπ. των εργαζομένων, είναι συμβατοί με τις επιταγές του Συντάγματος και την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία».

Τώρα, αν κάποιος - εξαιρώντας τις όποιες εφέσεις και προσφυγές πιθανώς, μελλοντικά, γίνουν - περιμένει ότι, πάντα βάσει της απόφασης, οι αποδοχές των εργαζομένων, τα επιδόματα, τα δώρα κ.λπ. θα επιστρέψουν στο πρότερο οικονομικό ύψος τους, ενώ – ταυτόχρονα – θα αρθούν ή θα περιοριστούν τα φοροεισπρακτικού χαρακτήρα μέτρα, θα τον χαρακτήριζα ως, τουλάχιστον, υπεραισιόδοξο.

Εκτός κι αν έχει αλλάξει κάτι στην Ελλάδα, που δεν το έχω πάρει χαμπάρι. Μακάρι να κάνω λάθος, μακάρι να διαψευστώ και το λέω μετά λόγου γνώσεως: Επειδή οι ελληνικοί μισθοί τελειώνουν πολύ γρήγορα και περισσεύει πολύς μήνας.

του Σπύρου Σεραφείμ

protagon