Β.Π. Σαν σήμερα, το 1883, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, ιστορικός και πολιτικός οικονομολόγος Καρλ Μαρξ.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ 1848 ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ*
ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
(ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ»* ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ)
*Οι τίτλοι και υπότιτλοι είναι της ΙΣΚΡΑ για το συγκεκριμένο απόσπασμα
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Τίποτα, ίσως, δεν είναι πιο επίκαιρο στις μέρες μας από τα έργα και την επαναστατική σκέψη του Μαρξ και πρώτα απ' όλα το ανεπανάληπτο έργο του το τρίτομο «ΚΕΦΑΛΑΙΟ», μαζί με τους τόμους των «Θεωριών για την Υπεραξία» και το «Grundrisse».
Όσοι έχουν την τύχη αυτή την περίοδο, κατά την οποία διανύουμε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές καπιταλιστικές κρίσεις, ίσως τη μεγαλύτερη και τη συνθετότερη, να προστρέξουν ή να ανατρέξουν στα αυθεντικά γραπτά της οικονομικής σκέψης του Μαρξ, θα νιώσουν, με τρομερή έκπληξη μαζί και ειλικρινή απορία, ότι οι αναλύσεις αυτές μοιάζουν τόσο σύγχρονες και τόσο διεισδυτικές στο σήμερα, λες και γράφτηκαν ειδικά για την περίοδο που ζούμε και ειδικότερα για να προβληματίσουν και να παρακινήσουν σε επαναστατικούς δρόμους διεξόδου από τη σημερινή κρίση.
Στο φόντο αυτό είναι εξαιρετική η επιλογή της «ΙΣΚΡΑ» να παραθέσει ένα μικρό απόσπασμα από τις αρχικές σελίδες του έργου του Μαρξ «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία, 1848-1850». Και είναι εξαιρετική η επιλογή για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί το μικρό Μαρξικό έργο «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία, 1848-1850» μαζί με το άλλο δίδυμο βιβλίο του Μαρξ «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» αποτελούν θαυμάσιες απόπειρες να αποτυπωθούν τα επίκαιρα πολιτικά γεγονότα και οι πολιτικές εξελίξεις με ένα νέο ποιοτικά τρόπο: σε σύνδεση με τις βαθύτερες οικονομικές αιτίες τους, τις επιδιώξεις των διαφόρων τάξεων της κοινωνίας και τις μεταξύ αυτών των τάξεων συμμαχίες και αντιπαραθέσεις, οι οποίες, ορισμένες στιγμές, κορυφώνονται σε επαναστατικές συγκρούσεις, με συχνά ένοπλο τρόπο.
Δεύτερον, και ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, όσον αφορά τη συγκεκριμένη επιλογή των συγκεκριμένων σελίδων από τους «Ταξικούς αγώνες στη Γαλλία», αποτελούν οι αναφορές στην καταλήστευση της Γαλλίας εκείνης της εποχής από τους τραπεζίτες και τους ραντιέριδες του χρήματος μέσω και με αφορμή την εκτόξευση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Αυτές οι σελίδες, έστω και «φαινομενικά», προσομοιάζουν καταπληκτικά με τις σημερινές συνθήκες της τοκογλυφικής καταλήστευσης του ελληνικού λαού από την πολιτική ελίτ, το εγχώριο και διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.
Η κυριαρχία των τραπεζιτών και της χρηματιστικής αριστοκρατίας επί Λουδοβίκου Φιλίππου, που τόσο «μοιάζει» με τα σημερινά τεκταινόμενα στη χώρα μας, την οποία αναλύει και σαρκάζει ο Μαρξ στις πρώτες σελίδες του (και ενάντιά της ξεδιπλώθηκε η νικηφόρα δημοκρατική επανάσταση του 1848), μπορεί να ήταν ένα πρώιμο στάδιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη Γαλλία, πριν από την επέλαση και την κυριαρχία της βιομηχανικής αστικής τάξης.
Σήμερα, στην εποχή του υπερανεπτυγμένου καπιταλισμού και της νεοφιλελεύθερης ιμπεριαλιστικής «παγκοσμιοποίησης», η ιστορία «επαναλαμβάνεται». Επανέρχεται σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο και με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο, η κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου και ειδικότερα του τραπεζικού κεφαλαίου στον καπιταλισμό των καιρών μας. (Βλέπε εκτόξευση του τζίρου στην παγκόσμια αγορά συναλλάγματος στα 4 τρισ. δολάρια την ημέρα, με ένα ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ 58 τρισ. δολάρια!)
Οι νικηφόρες επαναστάσεις της εποχής μας δεν θα στρέφονται μόνο ενάντια σε μια αριστοκρατία του χρήματος και το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό της, όπως κατά κύριο λόγο έκανε η νικηφόρα επανάσταση του 1848. Επίσης, οι «βέβαιες» επαναστάσεις που θα γνωρίσουμε, δεν θα αποκαθιστούν μόνο την «τυπική» δημοκρατία της «βιομηχανικής» αστικής τάξης ενάντια στην εργατική τάξη. Οι σύγχρονες επαναστάσεις του 21ου αιώνα θα ρίχνουν στο παρελθόν μια απέραντη «σαβούρα» και «σαπίλα» χιλιετηρίδων. Θα είναι επαναστάσεις που, ενώ θα έχουν ως αιχμή το χρηματιστικό κεφάλαιο, θα ανατρέπουν μια ολόκληρη κεφαλαιακή τάξη πραγμάτων και θα προωθούν μια νέα δημοκρατία, που στην εποχή μιας νέας τεχνολογικής έκρηξης, θα γράφει στις σημαίες της την άμεση πρωτογενή συμμετοχή ώσπου η ίδια να καταστεί περιττή!
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ 1848 ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ*
ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
(ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ»* ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ)
*Οι τίτλοι και υπότιτλοι είναι της ΙΣΚΡΑ για το συγκεκριμένο απόσπασμα
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Τίποτα, ίσως, δεν είναι πιο επίκαιρο στις μέρες μας από τα έργα και την επαναστατική σκέψη του Μαρξ και πρώτα απ' όλα το ανεπανάληπτο έργο του το τρίτομο «ΚΕΦΑΛΑΙΟ», μαζί με τους τόμους των «Θεωριών για την Υπεραξία» και το «Grundrisse».
Όσοι έχουν την τύχη αυτή την περίοδο, κατά την οποία διανύουμε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές καπιταλιστικές κρίσεις, ίσως τη μεγαλύτερη και τη συνθετότερη, να προστρέξουν ή να ανατρέξουν στα αυθεντικά γραπτά της οικονομικής σκέψης του Μαρξ, θα νιώσουν, με τρομερή έκπληξη μαζί και ειλικρινή απορία, ότι οι αναλύσεις αυτές μοιάζουν τόσο σύγχρονες και τόσο διεισδυτικές στο σήμερα, λες και γράφτηκαν ειδικά για την περίοδο που ζούμε και ειδικότερα για να προβληματίσουν και να παρακινήσουν σε επαναστατικούς δρόμους διεξόδου από τη σημερινή κρίση.
Στο φόντο αυτό είναι εξαιρετική η επιλογή της «ΙΣΚΡΑ» να παραθέσει ένα μικρό απόσπασμα από τις αρχικές σελίδες του έργου του Μαρξ «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία, 1848-1850». Και είναι εξαιρετική η επιλογή για δύο λόγους.
Πρώτον, γιατί το μικρό Μαρξικό έργο «Οι ταξικοί αγώνες στη Γαλλία, 1848-1850» μαζί με το άλλο δίδυμο βιβλίο του Μαρξ «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» αποτελούν θαυμάσιες απόπειρες να αποτυπωθούν τα επίκαιρα πολιτικά γεγονότα και οι πολιτικές εξελίξεις με ένα νέο ποιοτικά τρόπο: σε σύνδεση με τις βαθύτερες οικονομικές αιτίες τους, τις επιδιώξεις των διαφόρων τάξεων της κοινωνίας και τις μεταξύ αυτών των τάξεων συμμαχίες και αντιπαραθέσεις, οι οποίες, ορισμένες στιγμές, κορυφώνονται σε επαναστατικές συγκρούσεις, με συχνά ένοπλο τρόπο.
Δεύτερον, και ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, όσον αφορά τη συγκεκριμένη επιλογή των συγκεκριμένων σελίδων από τους «Ταξικούς αγώνες στη Γαλλία», αποτελούν οι αναφορές στην καταλήστευση της Γαλλίας εκείνης της εποχής από τους τραπεζίτες και τους ραντιέριδες του χρήματος μέσω και με αφορμή την εκτόξευση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Αυτές οι σελίδες, έστω και «φαινομενικά», προσομοιάζουν καταπληκτικά με τις σημερινές συνθήκες της τοκογλυφικής καταλήστευσης του ελληνικού λαού από την πολιτική ελίτ, το εγχώριο και διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.
Η κυριαρχία των τραπεζιτών και της χρηματιστικής αριστοκρατίας επί Λουδοβίκου Φιλίππου, που τόσο «μοιάζει» με τα σημερινά τεκταινόμενα στη χώρα μας, την οποία αναλύει και σαρκάζει ο Μαρξ στις πρώτες σελίδες του (και ενάντιά της ξεδιπλώθηκε η νικηφόρα δημοκρατική επανάσταση του 1848), μπορεί να ήταν ένα πρώιμο στάδιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης στη Γαλλία, πριν από την επέλαση και την κυριαρχία της βιομηχανικής αστικής τάξης.
Σήμερα, στην εποχή του υπερανεπτυγμένου καπιταλισμού και της νεοφιλελεύθερης ιμπεριαλιστικής «παγκοσμιοποίησης», η ιστορία «επαναλαμβάνεται». Επανέρχεται σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο και με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο, η κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου και ειδικότερα του τραπεζικού κεφαλαίου στον καπιταλισμό των καιρών μας. (Βλέπε εκτόξευση του τζίρου στην παγκόσμια αγορά συναλλάγματος στα 4 τρισ. δολάρια την ημέρα, με ένα ετήσιο παγκόσμιο ΑΕΠ 58 τρισ. δολάρια!)
Οι νικηφόρες επαναστάσεις της εποχής μας δεν θα στρέφονται μόνο ενάντια σε μια αριστοκρατία του χρήματος και το πολιτικό υπηρετικό προσωπικό της, όπως κατά κύριο λόγο έκανε η νικηφόρα επανάσταση του 1848. Επίσης, οι «βέβαιες» επαναστάσεις που θα γνωρίσουμε, δεν θα αποκαθιστούν μόνο την «τυπική» δημοκρατία της «βιομηχανικής» αστικής τάξης ενάντια στην εργατική τάξη. Οι σύγχρονες επαναστάσεις του 21ου αιώνα θα ρίχνουν στο παρελθόν μια απέραντη «σαβούρα» και «σαπίλα» χιλιετηρίδων. Θα είναι επαναστάσεις που, ενώ θα έχουν ως αιχμή το χρηματιστικό κεφάλαιο, θα ανατρέπουν μια ολόκληρη κεφαλαιακή τάξη πραγμάτων και θα προωθούν μια νέα δημοκρατία, που στην εποχή μιας νέας τεχνολογικής έκρηξης, θα γράφει στις σημαίες της την άμεση πρωτογενή συμμετοχή ώσπου η ίδια να καταστεί περιττή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου