Ένα βιβλίο ιδιαίτερα επίκαιρο, όπως σημείωσε ο Μανώλης Γλέζος, καθώς και στη σημερινή εποχή στο επίκεντρο βρίσκεται και πάλι το ζήτημα των συμμαχιών. “Η Αριστερά είχε πάντα τις εσωτερικές της αντιφάσεις και αδυναμίες. Αλλά έβρισκε τρόπο να συνθέτει και να υπερβαίνει τα προβλήματα” ανέφερε στην εισήγησή του ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας.
Μαν. Γλέζος: Το ΕΑΜ δεν ηττήθηκε ιδεολογικά
"Από τους τέσσερις στόχους του ΕΑΜ: Λευτεριά της πατρίδας - Εθνική Ανεξαρτησία - Δημοκρατία - Κοινωνική Δικαιοσύνη, μόνον ο πρώτος πραγματοποιήθηκε μετά την απελευθέρωση. Παρέμεναν όλοι όμως βαθιά ριζωμένοι στον λαό" τόνισε ο Μαν. Γλέζος, υποστηρίζοντας έτσι πως το ΕΑΜ δεν ηττήθηκε ιδεολογικά, παρά τη στρατιωτική και πολιτική ήττα και "γι' αυτό το κίνημα αναπλάστηκε και δημιούργησε την ΕΔΑ”. Χαρακτήρισε “καταπληκτική” τη συμπεριφορά του ΚΚΕ στο ΕΑΜ καθώς “είχε ως βασική του αρχή την ισοτιμία” και έθεσε το ερώτημα κατά πόσο ακολούθησε την ίδια συμπεριφορά και στην ΕΔΑ. Αντί απάντησης, ο Μαν. Γλέζος έδειξε τις διαφορετικές απόψεις για το τι ήταν η ΕΔΑ, αφηγούμενος μια ιστορία από το 1957 όταν ο ίδιος μαζί με τον Κ. Κολιγιάννη και τον Δημ. Παρτσαλίδη βρέθηκαν στη Μόσχα, στη συνάντηση 81 κομμουνιστικών κομμάτων. “Μας ρωτάει ο Τολιάτι τι είναι κατά τη γνώμη μας η ΕΔΑ. Ο Κολιγιάννης απαντά: Η νόμιμη εμφάνιση του ΚΚΕ που βρίσκεται στην παρανομία. Ο Παρτσαλίδης δίνει μια απάντηση που δείχνει να έχει σπέρματα από τη μετέπειτα ευρωκομμουνιστική συλλογιστική. Εγώ απαντώ ότι είναι η συνεργασία του ΚΚΕ με άλλα κόμματα. Από τη μεριά του ο Τολιάτι μας συμβούλευσε 'φυλάξτε την ΕΔΑ σαν την κόρη των ματιών σας'”. Ο Μαν. Γλέζος σημείωσε πως, σε κάθε περίπτωση, η ΕΔΑ αντανακλούσε διεργασίες μέσα στην κοινωνία ενώ, σε μια αυτοκριτική του στιγμή, δήλωσε ότι η απόφαση να γίνει ενιαία ήταν “μεγάλο πολιτικό λάθος”.
Αλ. Τσίπρας: Οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές θέλουν πλατιές συμμαχίες
“Το πιο βασικό που συνειδητοποιεί κανείς είναι ότι στο επίκεντρο της Αριστεράς είναι οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές, οι οποίες θέλουν πλατιές συμμαχίες” είπε ο Αλ. Τσίπρας. Αναφερόμενος στο πώς κατόρθωσε να αναγεννηθεί η Αριστερά τόσο γρήγορα, υποστήριξε ότι “ήταν ριζωμένη στις συνειδήσεις του κόσμου γιατί ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της εποχής της” και συνέχισε λέγοντας ότι “είχε ταυτιστεί με τον αγώνα και με την αξιοπρέπεια”, “έδωσε διέξοδο και λύση σε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα”. Αυτή ήταν και η αφορμή για να μιλήσει για το σήμερα, “τι πρέπει να κάνουμε και τι δεν κάνουμε”, και συνέχισε: “Δεν αρκεί ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, ούτε μια ανάλυση της κατάστασης όσο σοφή και πραγματική κι αν είναι. Αυτό που χρειάζεται είναι πραγματική δράση στον πραγματικό κόσμο, στα καθημερινά μέτωπα από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα”. Μιλώντας λοιπόν για τα επιτεύγματα του κινήματος εκείνη την εποχή, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν επί της ουσίας σε καθεστώς παρανομίας η πολιτική και συνδικαλιστική δράση, σημείωσε την ανάγκη η Αριστερά να καταξιωθεί εκ νέου στις συνειδήσεις του κόσμου. Κι αυτό ανοίγει τρία μεγάλα κεφάλαια, συμπλήρωσε: Το κεφάλαιο Δράση “όχι μόνο πολιτική αλλά και κοινωνική”. Το κεφάλαιο Ηγεμονία “όπου είμαστε ακόμα αρκετά πίσω” και το κεφάλαιο Δημοκρατία που “δεν είναι μηχανισμός αναπαραγωγής ενός κατεστημένου, αλλά μέσον για να υπερασπιστούμε τις ζωές μας”.
Προκ. Παπαστράτης: Μονόδρομος η επιμονή στη συνεργασία
Τις τρεις ενότητες του βιβλίου παρουσίασε ο καθηγητής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Προκόπης Παπαστράτης και συγκεκριμένα: Τις πολιτικές μορφές ανάπτυξης της μετεμφυλιακής ελληνικής Αριστεράς. Τον ρόλο του ΚΚΕ με αιχμή τα τρία πρόσωπα - κλειδιά της περιόδου: τον Ν. Πλουμπίδη, τον Ν. Μπελογιάννη και τον Ν. Ζαχαριάδη. Και τις σχέσεις της Αριστεράς με το Κέντρο. “Η επιμονή για συνεργασία είναι μονόδρομος για την Αριστερά” ανέφερε ως βασικό συμπέρασμα. Βιβλίο με “φλέγουσα πολιτική επικαιρότητα” το χαρακτήρισε από τη μεριά του ο δημοσιογράφος - συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος που είπε ότι η δεκαετία του '50 ήταν η αντανάκλαση της περιόδου '41- '45, της εποποιίας δηλαδή της αντίστασης που εξασφάλισε ηγεμονία στην Αριστερά για περισσότερα κι από 50 χρόνια.
“Εκπληκτικό ιστορικό φαινόμενο” είναι για τον συγγραφέα η ΕΔΑ. Ο Μιχ. Λιμπεράτοςπου “έκλεισε” τη χθεσινή εκδήλωση, στάθηκε στη σημασία των συμμαχιών: “Ο αντίπαλος έκανε κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες για να διαλύσει την Αριστερά. Η απάντηση της Αριστεράς ήταν η δημιουργία αντίστοιχης συμμαχίας”. Σημείωσε ότι η ΕΔΑ είχε λόγο για τα πάντα, τα μικρά και τα μεγάλα, έθετε δηλαδή και μακροπρόθεσμους στόχους που είχαν καίριο χαρακτήρα στο πλαίσιο της τρομαχτικής κρίσης της εποχής. Μάλιστα υπογράμμισε ότι το περιβόητο “τι Πλαστήρας, τι Παπάγος” στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ. Από τις εκδόσεις “Στοχαστής” ο διευθυντήςΛουκάς Αξελός έκανε λόγο για μια συστηματική και έντιμη μελέτη που δεν λαϊκίζει και αντιπαλεύει την πλαστογραφία και απαξίωση της Ιστορίας.
Δάφνη Σφέτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου