Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

35ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΣΕΕ: Η μάχη των μηχανισμών και ο γρίφος της νέας διοίκησης

Ούτε οι ραγδαίες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Κύπρο και οι πιθανές ανακατατάξεις που μπορούν να δρομολογήσουν στην Ευρώπη και κυρίως στις χώρες του Νότου, που δοκιμάζονται από τον μονόδρομο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της σκληρής λιτότητας, φαίνεται να μπορούν να ταράξουν τη συνδικαλιστική πρακτική των τελευταίων δεκαετιών.
Πέμπτη απόγευμα, λίγο πριν από την έναρξη του 35ου συνεδρίου στην "απομόνωση" της Αλεξανδρούπολης, οι μηχανισμοί βρίσκονται σε απόλυτη επαγρύπνηση προκειμένου να περιορίσουν -κατά το δυνατόν- τις όποιες αλλαγές και σε αυτούς ακόμα τους παγιωμένους (και μπαγιάτικους) κομματικοπαραταξιακούς συσχετισμούς, με τη συντριπτική πλειονότητα των συνέδρων να έχει εκλεγεί πριν από τρία χρόνια!

Και μόνο την εικόνα των χωριστών ξενοδοχείων εν είδει στρατοπέδων (σχεδόν ένα για κάθε παράταξη) να αντικρίσει κανείς, αντιλαμβάνεται ότι η απερχόμενη ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και της Συνομοσπονδίας βρίσκεται σε άλλο κόσμο και το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να διασωθεί και να αναπαραχθεί με κάθε τρόπο. Τα "κουκιά" είναι μοιρασμένα, ακόμα και οι σύνεδροι που έχουν εκλεγεί με τις πιο αδιαφανείς διαδικασίες έχουν συμφωνηθεί μεταξύ ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΠΑΜΕ. Όλα "κομπλέ", όπως λένε.
Στον χώρο του συνεδρίου (τέταρτο ξεχωριστό ξενοδοχείο) μεταξύ περίπου 20 πανό, ούτε ένα δεν υπάρχει που να αναφέρεται στο Μνημόνιο ή στην πολιτική της τρικομματικής συγκυβέρνησης! Τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις (που δεν υφίστανται πλέον), για τον κατώτατο μισθό που θα περικοπεί εκ νέου από την προσεχή εβδομάδα, για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις που χάνονται καθημερινά και για τα μέτρα για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους (που βρίσκονται εκτός συνδικάτων) είναι σαν να απευθύνονται σε μια άλλη εποχή, χωρίς Μνημόνια και τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού.


Ποιες έδρες "παίζονται"...

Ακόμα όμως και κάτω από αυτό το ασφυκτικό παραταξιακό πλαίσιο η νέα διοίκηση που θα προκύψει από το 35ο συνέδριο θα είναι σε έναν τουλάχιστον βαθμό διαφορετική. Οι φυγόκεντρες τάσεις στην ΠΑΣΚΕ επιβεβαιώθηκαν από την περασμένη εβδομάδα με την αποχώρηση κεντρικών συνδικαλιστικών στελεχών (Στ. Σαλουφάκου, Ν. Φωτόπουλος. Ν. Ορφανός κ.ά.) που παρουσίασαν νέα πολιτικοσυνδικαλιστική πλατφόρμα διαχωρίζοντας έτσι τη θέση τους από την ηγεσία της παράταξης και οδηγώντας τη σε διάσπαση, τη δεύτερη μετά το 1985.
Η νέα συνδικαλιστική παράταξη ΕΜΕΙΣ (Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων) που ίδρυσαν οι αποχωρούντες, σύμφωνα με νεότερες εκτιμήσεις, δεν αναμένεται να ξεπεράσει τις 2 - 3 έδρες, κάτι που σημαίνει ότι τρεις έδρες "παίζονται" μεταξύ της ΠΑΣΚΕ, (η 17η) και των υπολοίπων παρατάξεων. Το τρίτο ψηφοδέλτιο από την ΠΑΣΚΕ στο οποίο συντάσσονται άλλοι συνδικαλιστές που αποχωρούν, μεταξύ των οποίων και ο Αν. Κολλάς, πρώην συνδικαλιστής στις συγκοινωνίες και υπεύθυνος του τομέα της Συνομοσπονδίας για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία, δεν φαίνεται ικανό να αποσπάσει κάποια έδρα.
Έτσι, με βάση τις εκτιμήσεις των παρατάξεων, η ΠΑΣΚΕ θα περιοριστεί στις 16 - 17 έδρες στη νέα διοίκηση από 22 που διέθετε, η ΔΑΚΕ, που επίσης αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, θα παραμείνει στάσιμη στις 11 έδρες, το ΠΑΜΕ επίσης θα κρατήσει τις 9 έδρες που διαθέτει, το ΕΜΕΙΣ διεκδικεί 2 ή 3 έδρες, ενώ αύξηση των εδρών της (4 ή 5 από 3) αναμένεται να έχει η Αυτόνομη Παρέμβαση.
Με αυτά τα δεδομένα, με την ΠΑΣΚΕ αρκετά αποδυναμωμένη και διασπασμένη, τη ΔΑΚΕ να ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί για να κρατήσει την ενότητά της και τη στασιμότητα του ΠΑΜΕ, η επόμενη μέρα του συνεδρίου και ο σχηματισμός πλειοψηφίας στη νέα 45μελή διοίκηση της ΓΣΕΕ αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Νέα και παλιά πρόσωπα...
Στην ΠΑΣΚΕ, μετά την αποχώρηση και των συνδικαλιστών που κατέρχονται με το ψηφοδέλτιο ΕΜΕΙΣ, οι κορυφαίες θέσεις θα καλυφθούν από τους Β. Μουτάφη (ΕΥΔΑΠ), Φ. Θωμά (ΕΛΤΑ), Γ. Κωνσταντινόπουλο (Εμπορική Τράπεζα) Σ. Ανέστη (ΟΤΕ) και Γ. Γιαννακόπουλο (Λιμάνια).
Στη ΔΑΚΕ ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα πρόσωπα που θα εκλεγούν, καθώς οι ισορροπίες είναι λεπτές, μετά και την επιστροφή του Ν. Κιουτσούκη στη Νέα Δημοκρατία. Σημαντικό ρόλο διεκδικούν και συνδικαλιστές που έχουν καλές σχέσεις με τον Φ. Ταυρή αλλά και τον Κ. Πουπάκη. Άγνωστη ωστόσο παραμένει η επόμενη μέρα, καθώς θεωρείται δύσκολη η συνέχιση της συνύπαρξης "σαμαρικών" με "καραμανλικούς" και με τον επικεφαλής Ν. Κιουτσούκη να παραμένει στις αντιμνημονιακές του απόψεις.
Στο ΠΑΜΕ δεν αναμένονται ιδιαίτερες εκπλήξεις σε πρόσωπα ούτε αναμένεται τουλάχιστον άμεσα κάποια αλλαγή πορείας της παράταξης. Η συνδικαλιστική παράταξη του ΚΚΕ επιμένει στη δυναμική που έχει ακόμα κυρίως σε πρωτοβάθμια σωματεία που ουσιαστικά του διασφαλίζει τις 9 έδρες που ήδη κατέχει, ενώ αναμένεται να συνεχίσει την τακτική "μέσα - έξω" από τη ΓΣΕΕ. Τέλος η πρωτοεμφανιζόμενη παράταξη ΕΜΕΙΣ αναμένεται να στηριχθεί στα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΠΑΣΚΕ που αποχώρησαν και συγκεκριμένα στους Ν. Φωτόπουλο (ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ), Στάβη Σαλουφάκου (πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Αθήνας), Ν. Ορφανό (πετρέλαια), Μ. Στεκουλέα (ιδιωτικοί υπάλληλοι), Μ. Κουρουτό (ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί).

Αυτόνομη Παρέμβαση: Να γίνει παρελθόν η στρατηγική της ήττας
Την ανάγκη για μια νέα πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος, που θα βασίζεται στην αυτονομία και τη δημοκρατία και ταυτόχρονα θα έχει συγκεκριμένες προτάσεις για μια στρατηγική που θα απαντά στα μνημονιακά μέτρα και θα δίνει μια εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση, τονίζει στη διακήρυξή της η Αυτόνομη Παρέμβαση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: "Η βίαιη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στον βωμό της 'εσωτερικής υποτίμησης' των Μνημονίων, σε συνδυασμό με την κλιμακούμενη καταστολή των εργατικών και κοινωνικών αγώνων από την κυβέρνηση, μπορούν να απαντηθούν μόνο από ένα εργατικό κίνημα ανασυνταγμένο, που θα μπορεί και θα θέλει να οργανώσει την αντεπίθεση των εργαζομένων. Αυτή η ανασύνταξη αυτή του συνδικαλιστικού κινήματος περνά μέσα από την κατανόηση μιας εναλλακτικής πρότασης εξόδου από την κρίση και την προσπάθεια επιβολής μιας νέας οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής ατζέντας".
Καταλογίζοντας σοβαρότατες ευθύνες στην απερχόμενη ηγεσία της ΓΣΕΕ τονίζει ότι με ευθύνη της το συνδικαλιστικό κίνημα περιορίστηκε σε έναν αμυντικό συνδικαλιστικό αγώνα, χωρίς στρατηγική και σχεδιασμό. "Η ηγεσία της ΓΣΕΕ ταυτίστηκε με την ήττα" αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει: "Στα Μνημόνια αντιστάθηκε μόνο στα χαρτιά. Δεν πολιτικοποίησε τα αιτήματα, με αποτέλεσμα οι αγώνες να αναπτύσσονται ασυντόνιστα και με αποσπασματικά αιτήματα που οδήγησαν αρκετές φορές στον κοινωνικό αυτοματισμό και τον διαχωρισμό μεταξύ των εργαζομένων".

Πετρόπουλος Α.-aygi

Δεν υπάρχουν σχόλια: