Ο πολιτισμός της ειρήνης, της
ανθρωπιάς, του σεβασμού και της αλληλεγγύης, που φάνηκε προς στιγμήν ότι
τείνει να επικρατήσει στην Ευρώπη και την Αμερική, ειδικά κάτω από το
βάρος των καταστροφικών συνεπειών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καταρρέει
από την υπερίσχυση της βαρβαρότητας, με όσα καλωπιστικά αξεσουάρ κι αν
προσπαθούν να την εξωραΐσουν.
Η Δύση, υπό την επήρεια μιας όλο και πιο
επιθετικής μορφής καπιταλισμού, εγκαταλείπει τα ηθικά αγκυροβόλια που
συγκρατούσαν τις χειρότερες παρενέργειες της οικονομικής ανάπτυξης και
εισέρχεται σε μια νέα περίοδο θεσμικής και εξωθεσμικής βαρβαρότητας.
Η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων και η καταφυγή σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, αποτελούν αναμφίβολα σημαντικότατες εκφάνσεις της νέας βαρβαρότητας. Και οι εφαρμογές τους είναι αγριότερες απ’ όσες η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει, όπως π.χ. η παρακολούθηση και καταγραφή κάθε δραστηριότητας των πολιτών με συστήματα καθολικού ελέγχου της κοινωνικής ζωής ή η φυσική εξόντωση απεριόριστου αριθμού ανθρώπων εντελώς έξω από οποιοδήποτε σύστημα δικαίου, εσωτερικού και διεθνούς.
Γι’ αυτό το τελευταίο, σε χώρες που οι φωνές των λαών δεν
εισακούονται από τη «διεθνή κοινότητα» υπάρχει μεγάλη οργή και
αγανάχτηση. Αντίστοιχες φωνές στην Ευρώπη και την Αμερική είναι,
δυστυχώς, ισχνές, άλλο ένα δείγμα του συντελούμενου αποπολιτισμού στη
Δύση. Οργανώσεις με μακρά πορεία στον αγώνα για τη δημοκρατία, την
ισότητα και το σεβασμό στους κανόνες δικαίου, όπως η Αμερικανική Ένωση
για τις Πολιτικές Ελευθερίες (ACLU), παλεύουν κόντρα στο ρεύμα, αλλά
ούτε το κράτος, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε η μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας
ανταποκρίνεται στις αγωνιώδεις και τεκμηριωμένες αντιδράσεις τους. Η
κατηφορική πορεία των δυτικών κοινωνιών προς τη νέα βαρβαρότητα φαίνεται
ότι είναι αναπόδραστη.Η συρρίκνωση της δημοκρατίας, η διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων και η καταφυγή σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, αποτελούν αναμφίβολα σημαντικότατες εκφάνσεις της νέας βαρβαρότητας. Και οι εφαρμογές τους είναι αγριότερες απ’ όσες η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει, όπως π.χ. η παρακολούθηση και καταγραφή κάθε δραστηριότητας των πολιτών με συστήματα καθολικού ελέγχου της κοινωνικής ζωής ή η φυσική εξόντωση απεριόριστου αριθμού ανθρώπων εντελώς έξω από οποιοδήποτε σύστημα δικαίου, εσωτερικού και διεθνούς.
Τηλεκατευθυνόμενες δολοφονίες
Ο λόγος, τελευταία, είναι για τις δολοφονίες πολιτών, Αμερικανών μη εξαιρουμένων, σε χώρες με τις οποίες οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν βρίσκονται καν σε πόλεμο! Δολοφονίες που χάρη στις νέες τεχνολογίες πραγματοποιούνται με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία κατευθύνονται μέσω δορυφόρων από κέντρα επιχειρήσεων που βρίσκονται στην Αμερική, σε πολεμικά πλοία και επίγειες βάσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Εκτός από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που ο πόλεμος έχει επίσημη μορφή, το Πακιστάν, η Υεμένη, η Σομαλία, το Σουδάν, η Λιβύη, το Μάλι, ο Λίβανος, η Συρία και η Παλαιστίνη δέχονται δολοφονικές επιθέσεις από αέρος, πρωτοστατούντων των Αμερικανών, συνεπικουρούμενων από την Αγγλία και άλλες πολιτισμένες χώρες που διαθέτουν ανάλογη τεχνολογία, ιδίως το Ισραήλ που είναι πρωτοπόρος κατασκευαστής, χρήστης και εξαγωγέας των φονικών drones, που λανσάρονται πλέον με διάφορες άλλες ονομασίες για να μην παραπέμπουν συνειρμικά σε στοχευμένες εκτελέσεις ανθρώπων.
Η κρατική Israel Aerospace Industries σχεδίασε τα Predator που χρησιμοποιούνταν για κατασκοπία προτού εξοπλιστούν για αποστολές εξολόθρευσης. Το Ισραήλ έχει στους ουρανούς του περισσότερα drones ακόμα και από τις ΗΠΑ και τα χρησιμοποιεί για συστηματικές δολοφονίες Παλαιστινίων, κατεδαφίζοντας κατοικημένες πολυκατοικίες με μικρά παιδιά ή ανατινάζοντας οχήματα με ολόκληρες οικογένειες, αλλά και για καταστροφές εγκαταστάσεων και δολοφονίες στελεχών του Ιράν, του Λιβάνου, της Συρίας, ακόμα και αφρικανικών χωρών, υπό την απαραίτητη κάλυψη, ασφαλώς, των Αμερικανών. Ο Ομπάμα, μάλιστα, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει δικαιολογημένους τους βομβαρδισμούς στη Γάζα με το επιχείρημα ότι «καμία χώρα δεν θα ανεχόταν να πέφτουν πύραυλοι στο έδαφός της προερχόμενοι έξω από τα σύνορά της». Ποιος μιλάει; Αυτός που στέλνει drones και βομβαρδίζει όποια άλλη χώρα επιλέγει, μονομερώς και αυθαιρέτως!
Ο λόγος, τελευταία, είναι για τις δολοφονίες πολιτών, Αμερικανών μη εξαιρουμένων, σε χώρες με τις οποίες οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν βρίσκονται καν σε πόλεμο! Δολοφονίες που χάρη στις νέες τεχνολογίες πραγματοποιούνται με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία κατευθύνονται μέσω δορυφόρων από κέντρα επιχειρήσεων που βρίσκονται στην Αμερική, σε πολεμικά πλοία και επίγειες βάσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Εκτός από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που ο πόλεμος έχει επίσημη μορφή, το Πακιστάν, η Υεμένη, η Σομαλία, το Σουδάν, η Λιβύη, το Μάλι, ο Λίβανος, η Συρία και η Παλαιστίνη δέχονται δολοφονικές επιθέσεις από αέρος, πρωτοστατούντων των Αμερικανών, συνεπικουρούμενων από την Αγγλία και άλλες πολιτισμένες χώρες που διαθέτουν ανάλογη τεχνολογία, ιδίως το Ισραήλ που είναι πρωτοπόρος κατασκευαστής, χρήστης και εξαγωγέας των φονικών drones, που λανσάρονται πλέον με διάφορες άλλες ονομασίες για να μην παραπέμπουν συνειρμικά σε στοχευμένες εκτελέσεις ανθρώπων.
Η κρατική Israel Aerospace Industries σχεδίασε τα Predator που χρησιμοποιούνταν για κατασκοπία προτού εξοπλιστούν για αποστολές εξολόθρευσης. Το Ισραήλ έχει στους ουρανούς του περισσότερα drones ακόμα και από τις ΗΠΑ και τα χρησιμοποιεί για συστηματικές δολοφονίες Παλαιστινίων, κατεδαφίζοντας κατοικημένες πολυκατοικίες με μικρά παιδιά ή ανατινάζοντας οχήματα με ολόκληρες οικογένειες, αλλά και για καταστροφές εγκαταστάσεων και δολοφονίες στελεχών του Ιράν, του Λιβάνου, της Συρίας, ακόμα και αφρικανικών χωρών, υπό την απαραίτητη κάλυψη, ασφαλώς, των Αμερικανών. Ο Ομπάμα, μάλιστα, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει δικαιολογημένους τους βομβαρδισμούς στη Γάζα με το επιχείρημα ότι «καμία χώρα δεν θα ανεχόταν να πέφτουν πύραυλοι στο έδαφός της προερχόμενοι έξω από τα σύνορά της». Ποιος μιλάει; Αυτός που στέλνει drones και βομβαρδίζει όποια άλλη χώρα επιλέγει, μονομερώς και αυθαιρέτως!
Δεν υπάρχουν άνθρωποι παρά μόνο στόχοι!
Το Γραφείο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, εκτιμά ότι από το 2004, οι Αμερικάνοι, με επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών που οργανώνονται από τη CIA, έχουν σκοτώσει από 2.629 μέχρι 3.461 ανθρώπους μόνο στο Πακιστάν, εκ των οποίων 475-891 ήταν απλοί πολίτες. Το συντηρητικό New America Foundation, υπολογίζει τα θύματα μεταξύ 1.953 και 3.279, και 261-305 αντιστοίχως. Αυτοί οι 3.461 ή 3.279, είναι άνθρωποι! Αλλά για τις κοινωνίες της Δύσης είναι απλοί αριθμοί. Οι δολοφονίες αυτές «νομιμοποιούνται» βάσει της «εξουσιοδότησης» του 2001 που επιτρέπει τη χρήση βίας εναντίον αυτών που ήταν υπεύθυνοι για τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους.
Έκτοτε, όλα συνδέονται με τους πύργους και όποιος δρα αντιαμερικανικά αποτελεί στόχο. Δεν διώκεται δικαστικά, δεν του απαγγέλλονται κατηγορίες, δεν απολογείται, απλά δολοφονείται από ένα δήμιο-υπέρτατο κριτή, που αποφασίζει για τη ζωή των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και δεν είναι υπόλογος σε κανέναν πλην του προέδρου των ΗΠΑ που εγκρίνει όλες τις εξωδικαστικές και εξωθεσμικές δολοφονίες. Μάλιστα, τα νέας γενιάς drones επιλέγουν τους στόχους τους με προδιαγραφές που είναι ενσωματωμένες στο λογισμικό τους, χωρίς οποιαδήποτε άλλη παρεμβολή ανθρώπου. Εάν κινείσαι σε μια ορισμένη περιοχή, κρατάς κάτι που μοιάζει με όπλο ή μοιάζεις φυσιογνωμικά με κάποιον που είναι στη λίστα μελλοθανάτων, αυτομάτως ο αισθητήρας σε επιλέγει και ενεργοποιεί την εκτόξευση του φονικού πυραύλου που θα σε εξαϋλώσει, μαζί με όλους τριγύρω σου, γέρους, γυναίκες και παιδιά!
«Σύμφωνα με αναφορές στην εφημερίδα New York Times, η κυβέρνηση Ομπάμα πραγματοποιεί επιλεγμένες επιθέσεις όχι μόνο εναντίον υψηλού επιπέδου “στόχων”, αλλά και εναντίον κάθε ατόμου ή ομάδας που η συμπεριφορά τους δημιουργεί υποψίες». (Time, 11 Φεβρουαρίου 2013)
Ο Justin Elliott του ProPublica επισημαίνει ότι μόνο το 13% των δολοφονημένων θα μπορούσαν να θεωρηθούν στελέχη των Ταλιμπάν και της Αλ-Κάιντα.
Για τους serial killers του Πενταγώνου και της CIA πρόκειται για «στοχευμένη, εστιασμένη προσπάθεια σε ανθρώπους που είναι σε μία λίστα ενεργών τρομοκρατών που προσπαθούν να βλάψουν Αμερικάνους». Η ορολογία έχει μεγάλη σημασία. Η νεότερη οδηγία από το αμερικάνικο υπουργείο Δικαιοσύνης υποστηρίζει ότι δεν χρειάζεται, όπως στο παρελθόν, να σχεδιάζεται κάποια συγκεκριμένη επίθεση εναντίον της Αμερικής. Αρκεί ο στοχευμένος ύποπτος να έχει σχέση με δραστηριότητες που είναι εχθρικές στις ΗΠΑ. Πράγμα, που διευρύνει τρομακτικά την κατηγορία αυτών των υπόπτων που μπαίνουν στη λίστα των μελλοθανάτων. Η ACLU χαρακτήρισε το έγγραφο «βαθιά ανησυχητικό, δύσκολα να πιστέψει κανείς ότι βγαίνει από μια δημοκρατία».
Το Γραφείο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, εκτιμά ότι από το 2004, οι Αμερικάνοι, με επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών που οργανώνονται από τη CIA, έχουν σκοτώσει από 2.629 μέχρι 3.461 ανθρώπους μόνο στο Πακιστάν, εκ των οποίων 475-891 ήταν απλοί πολίτες. Το συντηρητικό New America Foundation, υπολογίζει τα θύματα μεταξύ 1.953 και 3.279, και 261-305 αντιστοίχως. Αυτοί οι 3.461 ή 3.279, είναι άνθρωποι! Αλλά για τις κοινωνίες της Δύσης είναι απλοί αριθμοί. Οι δολοφονίες αυτές «νομιμοποιούνται» βάσει της «εξουσιοδότησης» του 2001 που επιτρέπει τη χρήση βίας εναντίον αυτών που ήταν υπεύθυνοι για τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους.
Έκτοτε, όλα συνδέονται με τους πύργους και όποιος δρα αντιαμερικανικά αποτελεί στόχο. Δεν διώκεται δικαστικά, δεν του απαγγέλλονται κατηγορίες, δεν απολογείται, απλά δολοφονείται από ένα δήμιο-υπέρτατο κριτή, που αποφασίζει για τη ζωή των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και δεν είναι υπόλογος σε κανέναν πλην του προέδρου των ΗΠΑ που εγκρίνει όλες τις εξωδικαστικές και εξωθεσμικές δολοφονίες. Μάλιστα, τα νέας γενιάς drones επιλέγουν τους στόχους τους με προδιαγραφές που είναι ενσωματωμένες στο λογισμικό τους, χωρίς οποιαδήποτε άλλη παρεμβολή ανθρώπου. Εάν κινείσαι σε μια ορισμένη περιοχή, κρατάς κάτι που μοιάζει με όπλο ή μοιάζεις φυσιογνωμικά με κάποιον που είναι στη λίστα μελλοθανάτων, αυτομάτως ο αισθητήρας σε επιλέγει και ενεργοποιεί την εκτόξευση του φονικού πυραύλου που θα σε εξαϋλώσει, μαζί με όλους τριγύρω σου, γέρους, γυναίκες και παιδιά!
«Σύμφωνα με αναφορές στην εφημερίδα New York Times, η κυβέρνηση Ομπάμα πραγματοποιεί επιλεγμένες επιθέσεις όχι μόνο εναντίον υψηλού επιπέδου “στόχων”, αλλά και εναντίον κάθε ατόμου ή ομάδας που η συμπεριφορά τους δημιουργεί υποψίες». (Time, 11 Φεβρουαρίου 2013)
Ο Justin Elliott του ProPublica επισημαίνει ότι μόνο το 13% των δολοφονημένων θα μπορούσαν να θεωρηθούν στελέχη των Ταλιμπάν και της Αλ-Κάιντα.
Για τους serial killers του Πενταγώνου και της CIA πρόκειται για «στοχευμένη, εστιασμένη προσπάθεια σε ανθρώπους που είναι σε μία λίστα ενεργών τρομοκρατών που προσπαθούν να βλάψουν Αμερικάνους». Η ορολογία έχει μεγάλη σημασία. Η νεότερη οδηγία από το αμερικάνικο υπουργείο Δικαιοσύνης υποστηρίζει ότι δεν χρειάζεται, όπως στο παρελθόν, να σχεδιάζεται κάποια συγκεκριμένη επίθεση εναντίον της Αμερικής. Αρκεί ο στοχευμένος ύποπτος να έχει σχέση με δραστηριότητες που είναι εχθρικές στις ΗΠΑ. Πράγμα, που διευρύνει τρομακτικά την κατηγορία αυτών των υπόπτων που μπαίνουν στη λίστα των μελλοθανάτων. Η ACLU χαρακτήρισε το έγγραφο «βαθιά ανησυχητικό, δύσκολα να πιστέψει κανείς ότι βγαίνει από μια δημοκρατία».
Δολοφονικός διεθνισμός
Ο Jameel Jaffer, διευθυντής του Κέντρου Δημοκρατίας της ACLU, επισημαίνει ότι «οι στόχοι της κυβέρνησης έχουν διευρυνθεί πέρα από το πρίσμα της εξουσιοδότησης του 2001». Παρομοίως, ο ειδικός εντεταλμένος του ΟΗΕ γράφει στην έκθεσή του, που συντάσσεται ύστερα από διαμαρτυρίες φορέων και κρατών, ότι «εάν και άλλες χώρες επικαλούνταν μια τόσο εκτεταμένη εξουσιοδότηση σαν αυτή των ΗΠΑ, δηλαδή να σκοτώνουν ανθρώπους οπουδήποτε, οποτεδήποτε, θα προέκυπτε χάος». Πράγματι, ας σκεφτούμε τι θα γινόταν εάν ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσιζε να στέλνει ρώσικα τηλεκατευθυνόμενα σκάφη πάνω από την Αμερική, τον Καναδά ή τη Γερμανία για να δολοφονεί Τσετσένους αυτονομιστές, αλλά και Ρώσους που θεωρούνται τρομοκράτες από τις μυστικές υπηρεσίες και έχουν βρει καταφύγιο στο Τέξας, την Ουαλία ή τη Βαυαρία. Αλλά εάν και το Πακιστάν εξολόθρευε με τα ίδια μέσα τους πολιτικούς αντιπάλους τού καθεστώτος με στοχευμένες δολοφονίες στην Καλιφόρνια, τη Σκωτία ή το Βερολίνο.
«Η ηθική ασάφεια των μυστικών επιθέσεων με drones θα αποσαφηνιστεί πολύ γρήγορα εάν ένα άλλο κράτος επικαλεστεί το δικαίωμα σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία να χτυπήσει τους εχθρούς του μέσα στις ΗΠΑ. Μπορεί να έρθει μια μέρα που οι ΗΠΑ θα λυπηθούν πικρά το προηγούμενο που έχουν δημιουργήσει», γράφει ο Lev Grossman στο άρθρο του «Η άνοδος των drones – Τι θα γίνει όταν οι παγκόσμιες πολεμικές μηχανές, αφεθούν ελεύθερες μέσα στην Αμερική;».
Αλλά αυτά για την αμερικάνικη εξουσία είναι αδιάφορες λεπτομέρειες. Οι ΗΠΑ, από καιρό, έχουν πάψει να σέβονται τους δημοκρατικούς θεσμούς και τη ζωή των ανθρώπων και παραβιάζουν συστηματικά και ασύδοτα τη διεθνή νομοθεσία και την κυριαρχία των ανεξάρτητων κρατών. Δολοφονούν σε καθημερινή βάση και λογαριασμό δεν δίνουν. Για τις ΗΠΑ, δεν υφίσταται διεθνές δίκαιο ούτε ανθρωπιστικό πλαίσιο συμβίωσης.
Ο John Brennan, από τους αναμορφωτές των drones και σήμερα διευθυντής της CIA, μιλώντας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ χαρακτήρισε το πρόγραμμα δολοφονιών «αυτοάμυνα»!
«Σίγουρα μετέβαλαν τον αμερικάνικο στρατό: η αμερικάνικη κυβέρνηση τελευταία έγινε πολύ καλή στην επέκταση της φυσικής της παρουσίας προκειμένου να σκοτώνει ανθρώπους. Πριν από δέκα χρόνια, το Πεντάγωνο είχε δέκα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο στόλο του. Τώρα, έχει κάπου 7.500. Περισσότερα από το ένα τρίτο των αεροσκαφών στο δυναμικό της Πολεμικής Αεροπορίας είναι μη επανδρωμένα. Ο αμερικάνικος στρατός γνωστοποίησε ότι πραγματοποίησε 447 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Πακιστάν κατά τους πρώτους 11 μήνες του 2012, από 294 για όλο το 2011... Σε μία χώρα με την οποία η Αμερική δεν βρίσκεται σε πόλεμο.» γράφει ο Grossman. Φέτος, συνεχίζονται οι επιθέσεις τόσο στο Πακιστάν όσο και στην Υεμένη. Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να εγκαταστήσει βάση μη επανδρωμένων σκαφών στη βορειοδυτική Αφρική.
Οι επιθέσεις που πραγματοποιεί ο στρατός αποτυπώνεται κατά κάποιο τρόπο σε αναφορές, αλλά η αντίστοιχη δράση της CIA είναι μυστική, σαν να μη συμβαίνει. Μάλιστα, στην προεκλογική εκστρατεία, έγινε συμφωνία μεταξύ των υποψηφίων Ομπάμα και Ρόμνι να μην αναφερθούν καθόλου στο ζήτημα αυτών των δολοφονιών.
Ο Jameel Jaffer, διευθυντής του Κέντρου Δημοκρατίας της ACLU, επισημαίνει ότι «οι στόχοι της κυβέρνησης έχουν διευρυνθεί πέρα από το πρίσμα της εξουσιοδότησης του 2001». Παρομοίως, ο ειδικός εντεταλμένος του ΟΗΕ γράφει στην έκθεσή του, που συντάσσεται ύστερα από διαμαρτυρίες φορέων και κρατών, ότι «εάν και άλλες χώρες επικαλούνταν μια τόσο εκτεταμένη εξουσιοδότηση σαν αυτή των ΗΠΑ, δηλαδή να σκοτώνουν ανθρώπους οπουδήποτε, οποτεδήποτε, θα προέκυπτε χάος». Πράγματι, ας σκεφτούμε τι θα γινόταν εάν ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσιζε να στέλνει ρώσικα τηλεκατευθυνόμενα σκάφη πάνω από την Αμερική, τον Καναδά ή τη Γερμανία για να δολοφονεί Τσετσένους αυτονομιστές, αλλά και Ρώσους που θεωρούνται τρομοκράτες από τις μυστικές υπηρεσίες και έχουν βρει καταφύγιο στο Τέξας, την Ουαλία ή τη Βαυαρία. Αλλά εάν και το Πακιστάν εξολόθρευε με τα ίδια μέσα τους πολιτικούς αντιπάλους τού καθεστώτος με στοχευμένες δολοφονίες στην Καλιφόρνια, τη Σκωτία ή το Βερολίνο.
«Η ηθική ασάφεια των μυστικών επιθέσεων με drones θα αποσαφηνιστεί πολύ γρήγορα εάν ένα άλλο κράτος επικαλεστεί το δικαίωμα σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία να χτυπήσει τους εχθρούς του μέσα στις ΗΠΑ. Μπορεί να έρθει μια μέρα που οι ΗΠΑ θα λυπηθούν πικρά το προηγούμενο που έχουν δημιουργήσει», γράφει ο Lev Grossman στο άρθρο του «Η άνοδος των drones – Τι θα γίνει όταν οι παγκόσμιες πολεμικές μηχανές, αφεθούν ελεύθερες μέσα στην Αμερική;».
Αλλά αυτά για την αμερικάνικη εξουσία είναι αδιάφορες λεπτομέρειες. Οι ΗΠΑ, από καιρό, έχουν πάψει να σέβονται τους δημοκρατικούς θεσμούς και τη ζωή των ανθρώπων και παραβιάζουν συστηματικά και ασύδοτα τη διεθνή νομοθεσία και την κυριαρχία των ανεξάρτητων κρατών. Δολοφονούν σε καθημερινή βάση και λογαριασμό δεν δίνουν. Για τις ΗΠΑ, δεν υφίσταται διεθνές δίκαιο ούτε ανθρωπιστικό πλαίσιο συμβίωσης.
Ο John Brennan, από τους αναμορφωτές των drones και σήμερα διευθυντής της CIA, μιλώντας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ χαρακτήρισε το πρόγραμμα δολοφονιών «αυτοάμυνα»!
«Σίγουρα μετέβαλαν τον αμερικάνικο στρατό: η αμερικάνικη κυβέρνηση τελευταία έγινε πολύ καλή στην επέκταση της φυσικής της παρουσίας προκειμένου να σκοτώνει ανθρώπους. Πριν από δέκα χρόνια, το Πεντάγωνο είχε δέκα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο στόλο του. Τώρα, έχει κάπου 7.500. Περισσότερα από το ένα τρίτο των αεροσκαφών στο δυναμικό της Πολεμικής Αεροπορίας είναι μη επανδρωμένα. Ο αμερικάνικος στρατός γνωστοποίησε ότι πραγματοποίησε 447 επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Πακιστάν κατά τους πρώτους 11 μήνες του 2012, από 294 για όλο το 2011... Σε μία χώρα με την οποία η Αμερική δεν βρίσκεται σε πόλεμο.» γράφει ο Grossman. Φέτος, συνεχίζονται οι επιθέσεις τόσο στο Πακιστάν όσο και στην Υεμένη. Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να εγκαταστήσει βάση μη επανδρωμένων σκαφών στη βορειοδυτική Αφρική.
Οι επιθέσεις που πραγματοποιεί ο στρατός αποτυπώνεται κατά κάποιο τρόπο σε αναφορές, αλλά η αντίστοιχη δράση της CIA είναι μυστική, σαν να μη συμβαίνει. Μάλιστα, στην προεκλογική εκστρατεία, έγινε συμφωνία μεταξύ των υποψηφίων Ομπάμα και Ρόμνι να μην αναφερθούν καθόλου στο ζήτημα αυτών των δολοφονιών.
Τεχνολογία θανάτου
«Τα drones είναι τα πιο ισχυρά εργαλεία παρακολούθησης που έχουν ποτέ δημιουργηθεί», συνεχίζει ο Grossman στο άρθρο του. «Ένα drone του είδους Reaper, με αισθητήρες Gorgon Stare, μπορεί να παρακολουθεί μια περιοχή τεσσάρων χιλιομέτρων από 12 διαφορετικές οπτικές γωνίες ταυτόχρονα. Το οπτικό του πεδίο καλύπτει ολόκληρες πόλεις. Το σύστημα Argus που κατασκεύασε το Πεντάγωνο μπορεί να εντοπίσει οποιοδήποτε αντικείμενο 15 εκατοστών από ύψος έξι χιλιάδων μέτρων... Μόνο μέσα στο 2012, η Πολεμική Αεροπορία συγκέντρωσε καταγραμμένο υλικό συνολικής διάρκειας 327.384 ωρών.»
Η βιομηχανία παραγωγής drones μεγαλώνει με ραγδαίους ρυθμούς. Με μία αγορά που υπολογίζεται σε 11,3 δισ. δολάρια, οι βιομηχανίες έχουν ήδη στήσει ένα σημαντικό λόμπι για να προωθεί τα συμφέροντά τους στην κυβέρνηση και τα δύο νομοθετικά σώματα. Ήδη 60 βουλευτές ανήκουν στην ομάδα υποστήριξης της διάδοσης των drones.
Μόνο στο στρατιωτικό τομέα, υπάρχουν αρκετών ειδών drones, από τα πελώρια ελικόπτερα K-MAX που μεταφέρουν φορτία, τα υποθαλάσσια SeaFox και τα Phantom Eye που μπορούν να παραμένουν εν πτήση επί τέσσερις μέρες (από τη Boeing δοκιμάζεται το Solar Eagle που θα πετάει επί πέντε χρόνια χωρίς διακοπή) ώς τα μικρά Switchblade που μεταφέρουν εκρηκτικούς μηχανισμούς και τηλεκατευθύνονται εναντίον συγκεκριμένων στόχων στα πεδία των συγκρούσεων, αλλά και το μικροσκοπικό «σπουργίτι» που ζυγίζει μόνο 19 γραμμάρια και μεταφέρει κάμερα παρακολούθησης που στέλνει τις εικόνες στον απομακρυσμένο χειριστή του. Η Boeing, η DAPRA, η Northrop Grumman και όλες οι μεγάλες βιομηχανίες όπλων κατασκευάζουν τα δικά τους μοντέλα. Αλλά και πολλά αμερικάνικα πανεπιστήμια έχουν αναλάβει προγράμματα σχεδιασμού και εξοπλισμού drones χρηματοδοτούμενα από το Πεντάγωνο και το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.
Τα μικρότερα drones για ιδιωτική χρήση οδηγούνται με εφαρμογές στα iPhone και με προγράμματα σε κοινούς υπολογιστές. Σε λίγο, ο καθένας, με 50 δολάρια και ένα κινητό τηλέφωνο, θα μπορεί να παρακολουθεί οποιονδήποτε, νόμιμα ή παράνομα. Πώς άραγε, θα αποφευχθούν ατυχήματα και συγκρούσεις όταν τα drones πολλαπλασιαστούν;
Ήδη, άλλες 76 χώρες έχουν ενδιαφερθεί για drones, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. «Σε μερικές χώρες, τα αμερικάνικα drones εξοντώνουν τους πολιτικούς αντιπάλους των φιλικών στην Αμερική καθεστώτων», αποκαλύπτει ο Ralph Nader στο Counterpunch. Στο μέλλον, κάποιοι δικτάτορες θα το κάνουν μόνοι τους. Αν και διαπιστώνεται ότι οι σκοτωμοί προκαλούν την αντίδραση των τοπικών πληθυσμών και των λαών, η «μόδα» είναι σε άνοδο. Μια μελέτη που εκπονήθηκε από τις Νομικές σχολές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και του Στάνφορντ, διαπιστώνει ότι οι από αέρος επιθέσεις στο Πακιστάν δημιουργούν περισσότερους «τρομοκράτες» απ’ αυτούς που αφανίζουν. Αλλά οι δολοφόνοι δεν πτοούνται.
Μια ολόκληρη βιομηχανία αναπτύσσεται χωρίς το απαραίτητο ηθικό και νομικό υπόβαθρο. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε πολύ σύντομα να μπορούν τα drones να χρησιμοποιούνται ευρέως και μέσα στην ίδια την Αμερική. Πολλές αστυνομικές διευθύνσεις σε όλη τη χώρα έχουν ζητήσει σχετικές άδειες και μερικές ήδη τα χρησιμοποιούν «ενθαρρυμένες από ένα πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας που αποσκοπεί στην επιτάχυνση της χρήσής τους από την αστυνομία» (Time). Στη Βόρεια Ντακότα, η αστυνομία με ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροσκάφος εντόπισε και συνέλαβε άοπλους ζωοκλέφτες. Επιπλέον, δίνονται μεγάλες επιδοτήσεις για την εξάπλωση των drones. Με χορηγία 258.000 δολαρίων η αστυνομία στο Montgomery, στο Τέξας, αγόρασε ένα τέτοιο σκάφος από τη Vanguard Defense Industries. Κινηματογραφιστές, αγρότες, εργολάβοι, μεσίτες και χομπίστες έχουν κιόλας πρόσβαση σε μικρότερα τηλεκατευθυνόμενα σκάφη για επαγγελματικούς σκοπούς. Και στην Ιαπωνία, ήδη χρησιμοποιούνται από αλιευτικές εταιρίες για να εντοπίζουν τα κοπάδια του τόνου στους ωκεανούς.
«Τα drones είναι τα πιο ισχυρά εργαλεία παρακολούθησης που έχουν ποτέ δημιουργηθεί», συνεχίζει ο Grossman στο άρθρο του. «Ένα drone του είδους Reaper, με αισθητήρες Gorgon Stare, μπορεί να παρακολουθεί μια περιοχή τεσσάρων χιλιομέτρων από 12 διαφορετικές οπτικές γωνίες ταυτόχρονα. Το οπτικό του πεδίο καλύπτει ολόκληρες πόλεις. Το σύστημα Argus που κατασκεύασε το Πεντάγωνο μπορεί να εντοπίσει οποιοδήποτε αντικείμενο 15 εκατοστών από ύψος έξι χιλιάδων μέτρων... Μόνο μέσα στο 2012, η Πολεμική Αεροπορία συγκέντρωσε καταγραμμένο υλικό συνολικής διάρκειας 327.384 ωρών.»
Η βιομηχανία παραγωγής drones μεγαλώνει με ραγδαίους ρυθμούς. Με μία αγορά που υπολογίζεται σε 11,3 δισ. δολάρια, οι βιομηχανίες έχουν ήδη στήσει ένα σημαντικό λόμπι για να προωθεί τα συμφέροντά τους στην κυβέρνηση και τα δύο νομοθετικά σώματα. Ήδη 60 βουλευτές ανήκουν στην ομάδα υποστήριξης της διάδοσης των drones.
Μόνο στο στρατιωτικό τομέα, υπάρχουν αρκετών ειδών drones, από τα πελώρια ελικόπτερα K-MAX που μεταφέρουν φορτία, τα υποθαλάσσια SeaFox και τα Phantom Eye που μπορούν να παραμένουν εν πτήση επί τέσσερις μέρες (από τη Boeing δοκιμάζεται το Solar Eagle που θα πετάει επί πέντε χρόνια χωρίς διακοπή) ώς τα μικρά Switchblade που μεταφέρουν εκρηκτικούς μηχανισμούς και τηλεκατευθύνονται εναντίον συγκεκριμένων στόχων στα πεδία των συγκρούσεων, αλλά και το μικροσκοπικό «σπουργίτι» που ζυγίζει μόνο 19 γραμμάρια και μεταφέρει κάμερα παρακολούθησης που στέλνει τις εικόνες στον απομακρυσμένο χειριστή του. Η Boeing, η DAPRA, η Northrop Grumman και όλες οι μεγάλες βιομηχανίες όπλων κατασκευάζουν τα δικά τους μοντέλα. Αλλά και πολλά αμερικάνικα πανεπιστήμια έχουν αναλάβει προγράμματα σχεδιασμού και εξοπλισμού drones χρηματοδοτούμενα από το Πεντάγωνο και το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.
Τα μικρότερα drones για ιδιωτική χρήση οδηγούνται με εφαρμογές στα iPhone και με προγράμματα σε κοινούς υπολογιστές. Σε λίγο, ο καθένας, με 50 δολάρια και ένα κινητό τηλέφωνο, θα μπορεί να παρακολουθεί οποιονδήποτε, νόμιμα ή παράνομα. Πώς άραγε, θα αποφευχθούν ατυχήματα και συγκρούσεις όταν τα drones πολλαπλασιαστούν;
Ήδη, άλλες 76 χώρες έχουν ενδιαφερθεί για drones, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. «Σε μερικές χώρες, τα αμερικάνικα drones εξοντώνουν τους πολιτικούς αντιπάλους των φιλικών στην Αμερική καθεστώτων», αποκαλύπτει ο Ralph Nader στο Counterpunch. Στο μέλλον, κάποιοι δικτάτορες θα το κάνουν μόνοι τους. Αν και διαπιστώνεται ότι οι σκοτωμοί προκαλούν την αντίδραση των τοπικών πληθυσμών και των λαών, η «μόδα» είναι σε άνοδο. Μια μελέτη που εκπονήθηκε από τις Νομικές σχολές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και του Στάνφορντ, διαπιστώνει ότι οι από αέρος επιθέσεις στο Πακιστάν δημιουργούν περισσότερους «τρομοκράτες» απ’ αυτούς που αφανίζουν. Αλλά οι δολοφόνοι δεν πτοούνται.
Μια ολόκληρη βιομηχανία αναπτύσσεται χωρίς το απαραίτητο ηθικό και νομικό υπόβαθρο. Η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε πολύ σύντομα να μπορούν τα drones να χρησιμοποιούνται ευρέως και μέσα στην ίδια την Αμερική. Πολλές αστυνομικές διευθύνσεις σε όλη τη χώρα έχουν ζητήσει σχετικές άδειες και μερικές ήδη τα χρησιμοποιούν «ενθαρρυμένες από ένα πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας που αποσκοπεί στην επιτάχυνση της χρήσής τους από την αστυνομία» (Time). Στη Βόρεια Ντακότα, η αστυνομία με ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροσκάφος εντόπισε και συνέλαβε άοπλους ζωοκλέφτες. Επιπλέον, δίνονται μεγάλες επιδοτήσεις για την εξάπλωση των drones. Με χορηγία 258.000 δολαρίων η αστυνομία στο Montgomery, στο Τέξας, αγόρασε ένα τέτοιο σκάφος από τη Vanguard Defense Industries. Κινηματογραφιστές, αγρότες, εργολάβοι, μεσίτες και χομπίστες έχουν κιόλας πρόσβαση σε μικρότερα τηλεκατευθυνόμενα σκάφη για επαγγελματικούς σκοπούς. Και στην Ιαπωνία, ήδη χρησιμοποιούνται από αλιευτικές εταιρίες για να εντοπίζουν τα κοπάδια του τόνου στους ωκεανούς.
Τρόμος πάνω από τα κεφάλια
Τα drones διευκολύνουν το δολοφονικό έργο της κυβέρνησης, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού. Αυτές οι δολοφονίες γίνονται πιο εύκολα αποδεκτές από τους ψηφοφόρους, γιατί παρουσιάζονται ως εύκολες και αναίμακτες. Εντούτοις, οι παράπλευρες βλάβες είναι πολύ μεγάλες. «Σχεδόν το 30% των πιλότων που διευθύνουν τα drones πάσχουν από ψυχολογικές διαταραχές», σύμφωνα με έρευνα του Πενταγώνου. Γιατί, αυτοί που δίνουν τις εντολές δολοφονίας από ένα γραφείο δεν έχουν καν το ηθικό και ψυχολογικό ελαφρυντικό που έχει ο στρατιώτης στο μέτωπο προσπαθώντας να επιβιώσει ο ίδιος. Και εφεξής, μεγάλες θα είναι οι επιπτώσεις σε ολόκληρη την αμερικάνικη κοινωνία. «Τα drones προκαλούν στους πολίτες ένα νέο είδος άγχους, εντελώς διαφορετικό από τον πυρηνικό τρόμο της δεκαετίας του ’80 ή την παράνοια της συνωμοσιολογίας της δεκαετίας του ’90.» Οι πολίτες μπορεί να παρακολουθούνται από ένα ιπτάμενο σκάφος, μικρό ή μεγάλο, ορατό ή αόρατο, «άγνωστης προέλευσης, που μπορεί να είναι της Αλ-Κάιντα ή της κυβέρνησης, κάποιου φίλου ή γείτονα», επισημαίνει με ανησυχία ο Grossman στο Time.
Ο καινούργιος κόσμος εκβαρβαρίζεται βιαίως. Με δεδομένες τις άλλες τεχνολογίες που έχουν ήδη στη διάθεσή τους οι ολιγάρχες, όπως τη θερμική απεικόνιση που καταγράφει εικόνες πίσω από τους τοίχους των σπιτιών, αντιλαμβάνεται κανείς που οδηγείται αυτή η βιομηχανία παρακολούθησης, επιτήρησης και τιμωρίας. Ήδη μελετάται πως θα εξαιρεθούν τα drones από τους περιορισμούς που βάζει το αμερικάνικο Σύνταγμα για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Δικαιολογημένα, πολλοί πολίτες πιστεύουν ότι η αμερικάνικη δημοκρατία δύει άγαρμπα, συμπαρασύροντας τον κόσμο ολόκληρο.
Τα drones διευκολύνουν το δολοφονικό έργο της κυβέρνησης, των μυστικών υπηρεσιών και του στρατού. Αυτές οι δολοφονίες γίνονται πιο εύκολα αποδεκτές από τους ψηφοφόρους, γιατί παρουσιάζονται ως εύκολες και αναίμακτες. Εντούτοις, οι παράπλευρες βλάβες είναι πολύ μεγάλες. «Σχεδόν το 30% των πιλότων που διευθύνουν τα drones πάσχουν από ψυχολογικές διαταραχές», σύμφωνα με έρευνα του Πενταγώνου. Γιατί, αυτοί που δίνουν τις εντολές δολοφονίας από ένα γραφείο δεν έχουν καν το ηθικό και ψυχολογικό ελαφρυντικό που έχει ο στρατιώτης στο μέτωπο προσπαθώντας να επιβιώσει ο ίδιος. Και εφεξής, μεγάλες θα είναι οι επιπτώσεις σε ολόκληρη την αμερικάνικη κοινωνία. «Τα drones προκαλούν στους πολίτες ένα νέο είδος άγχους, εντελώς διαφορετικό από τον πυρηνικό τρόμο της δεκαετίας του ’80 ή την παράνοια της συνωμοσιολογίας της δεκαετίας του ’90.» Οι πολίτες μπορεί να παρακολουθούνται από ένα ιπτάμενο σκάφος, μικρό ή μεγάλο, ορατό ή αόρατο, «άγνωστης προέλευσης, που μπορεί να είναι της Αλ-Κάιντα ή της κυβέρνησης, κάποιου φίλου ή γείτονα», επισημαίνει με ανησυχία ο Grossman στο Time.
Ο καινούργιος κόσμος εκβαρβαρίζεται βιαίως. Με δεδομένες τις άλλες τεχνολογίες που έχουν ήδη στη διάθεσή τους οι ολιγάρχες, όπως τη θερμική απεικόνιση που καταγράφει εικόνες πίσω από τους τοίχους των σπιτιών, αντιλαμβάνεται κανείς που οδηγείται αυτή η βιομηχανία παρακολούθησης, επιτήρησης και τιμωρίας. Ήδη μελετάται πως θα εξαιρεθούν τα drones από τους περιορισμούς που βάζει το αμερικάνικο Σύνταγμα για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Δικαιολογημένα, πολλοί πολίτες πιστεύουν ότι η αμερικάνικη δημοκρατία δύει άγαρμπα, συμπαρασύροντας τον κόσμο ολόκληρο.
Στέλιος Ελληνιάδης
O DROMOS THS ARISTERAS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου