Πάρα πολλοί νέοι, κυρίως καλλιεργημένοι, έχουν εγκαταλείψει τη Γάζα, καθώς βλέπουν ότι το μέλλον τους προμηνύεται δυσοίωνο αν παραμείνουν στην περιοχή. Η καταπίεση από τη Χαμάς, η απογοήτευση από τη μη επίλυση του Παλαιστινιακού, οι πόλεμοι και οι κακουχίες, αλλά κυρίως ο ισραηλινός αποκλεισμός οδήγησαν τη νεολαία της χώρας στην έξοδο.
Η Ασμά, όμως, έμεινε. «Θα μπορούσα να είχα φύγει κι εγώ, αλλά αγαπάω τη Γάζα και βαριέμαι την Ευρώπη. Εκεί πέρα είμαι ένα τίποτα και δεν υπάρχει κάτι που να μπορώ να αλλάξω. Χρειάζομαι προκλήσεις, μάχες για να πολεμήσω και σκοπούς για να υπηρετήσω», δήλωσε η Παλαιστίνια στην Le Monde.
Το 2007, λίγο μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Παλαιστίνης, η Ασμά, που ήταν δημοσιογράφος από το 2001, βρισκόταν στην Νότιο Κορέα για ένα μάθημα δημοσιογραφίας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της εκεί, έγραψε ένα άρθρο σε μορφή ανοιχτού γράμματος προς τον θείο της, έναν στρατιωτικό της Χαμάς. Το άρθρο είχε τίτλο «Αγαπητέ θείε, αυτή είναι η πατρίδα που θέλουμε;» και κριτικάριζε τις ακραίες ισλαμικές απόψεις της οργάνωσης. Ως απάντηση ο θείος της την απείλησε με θάνατο.
Το γεγονός, όμως, που σημάδεψε την Ασμά συνέβη το καλοκαίρι του 2009. Περπατούσε στην παραλία με μια παρέα νεαρών, όταν κατέφθασε η αστυνομία ηθών και συνέλαβε τα αγόρια. Η ίδια αφέθηκε ελεύθερη, αλλά κατασχέθηκε το διαβατήριό της.
Λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 2009 ίδρυσε την οργάνωση Iss Ha (Ξυπνήστε) μαζί με 20 φίλους της. «Στόχος μας ήταν να πολεμήσουμε ενάντια στον εξισλαμισμό της Λωρίδας της Γάζας από τη Χαμάς», τόνισε.
Τον επόμενο χρόνο, αυτή η ομάδα των νεαρών ακτιβιστών γύρισε τους δρόμους της Γάζας, κουβαλώντας ένα τεράστιο πλακάτ, απαιτώντας παλαιστινιακές εκλογές. Ο αριθμός των συλλήψεων αυξήθηκε.
Τον Ιανουάριο του 2010, η Ασμά συνελήφθη μαζί με άλλους διαδηλωτές. «Ήμασταν ένοχοι επειδή δηλώναμε δημοσίως την υποστήριξή μας στην επανάσταση εναντίον του Μουμπάρακ». Πέρασε 8 ώρες στη φυλακή, ταπεινώθηκε και χτυπήθηκε από γυναίκες αστυνομικούς που την κατηγόρησαν ότι «δεν ήταν Μουσουλμάνα».
Το Νοέμβριο του 2010, η αστυνομία έκλεισε τα γραφεία του Sharek Youth Forum στη Γάζα, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, χρηματοδοτούμενης από τα Ηνωμένα Έθνη, η οποία οργανώνει κατασκηνώσεις και εξωσχολικά προγράμματα για τα παιδιά και τους νέους της Παλαιστίνης. 18 ακτιβιστές συνελήφθησαν και τους χτύπησαν ανελέητα. Από εκείνη τη στιγμή, οι διαδηλώσεις και οι συλλήψεις έγιναν συχνό φαινόμενο. Το Μάρτιο του 2011, η Ασμά φυλακίστηκε για άλλη μια φορά και χτυπήθηκε από αστυνομικούς.
Η 30χρονη Ασμά αρθρογραφεί στην παλαιστινιακή εφημερίδα Αλ-Αγιάμ αλλά κυρίως γράφει στο blog της χωρίς να έχει κανένα περιορισμό στα θέματα, με τα οποία καταπιάνεται. Γράφει για τον βίαιο εξισλαμισμό, για τα εγκλήματα τιμής, τη διαφθορά, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και των δικαιωμάτων της γυναίκας. «Αν θες να γράψεις για αυτά τα θέματα ειλικρινά, πρέπει να βρεθείς και στους δρόμους», σημειώνει.
Οι συλλήψεις και οι τιμωρίες συνεχίζονται, ενώ οι απειλές για τη ζωή της, μέσω τηλεφώνου, email, αλλά και του blog της συνεχώς αυξάνονται. «Θα σε σκοτώσουμε, θα σου σπάσουμε τα κόκκαλα, θα σε κάψουμε μαζί με το γιο σου», είναι μερικές απ’ αυτές.
Παράλληλα με τις απειλές, όμως, έρχονται και τα βραβεία. Τον περασμένο Οκτώβριο η Ασμά παρέλαβε το βραβείο «Courage in Journalism» από το International Women’s Media Foundation. Πριν από αυτό, της απονεμήθηκαν παρόμοια βραβεία από το Dubai Foundation και το Anna Lindh Foundation.
Η Ασμά Αλ-Γκουλ αντλεί θάρρος και δύναμη από αυτή τη διεθνή αναγνώριση για να συνεχίσει τους αγώνες της. Με πιο πρόσφατο, τον αγώνα ενάντια στον εξισλαμισμό της Γαζας.
Τον Ιανουάριο του 2013, το διοικητικό συμβούλιο του Πανεπιστημίου Αλ-Ακσά που βρίσκεται στη Λωρίδα της Γάζας αποφάσισε να επιβάλει συγκεκριμένο τρόπο ντυσίματος για τις φοιτήτριες. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες ήταν υποχρεωτικό να φοράνε «ρούχα που σέβονται τα έθιμα και τις παραδόσεις της παλαιστινιακής κοινωνίας».
Αυτά τα θέματα δεν επηρεάζουν την Ασμά. Ξεφορτώθηκε τη μαντίλα της το 2006, φοράει τζην και καπνίζει δημοσίως. Παρόλα αυτά, θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για τα κορίτσια της Γάζας που αρνούνται να φορέσουν την ισλαμική στολή.
Τον τελευταίο καιρό, έχει σταματήσει να γράφει στο blog της. Έχει λάβει πάρα πολλές απειλές. «Αν μετά το γιο μου, αρχίσουν να απειλούν την 6 μηνών κόρη μου θα τρελαθώ», αναφέρει η δημοσιογράφος.
Προσπαθεί, επίσης, να μην είναι τόσο προκλητική. Έχει σταματήσει να καπνίζει στην παραλία ή στον δρόμο. «Μερικές φορές αισθάνομαι σαν να είμαι μόνη μου στο κέντρο μιας καταιγίδας», δηλώνει στη Le Monde.
Αυτή την περίοδο, έχει ξεκινήσει τη συγγραφή ενός βιβλίου για τη Γάζα και συνεχίζει να αρθρογραφεί σε εφημερίδες. Η κουβέντα για την ελευθερία, είναι σαν αρρώστια για την Άσμα, όπως τονίζει, άλλωστε, κι η ίδια. «Μια αρρώστια που θα έχω σε όλη μου τη ζωή, αλλά μια αρρώστια που αγαπώ».
Πηγή: Le Monde
Via tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου