Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα η συνταγή παραμένει ίδια και απαράλλαχτη.
Όχι μόνο στα μέτρα της βαρβαρότητας, αλλά και στην επιχειρηματολογία.
Τρεις πρωθυπουργοί, υπουργοί οικονομικών, κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και πολύ πρόθυμοι προπαγανδιστές, έλεγαν και λένε ακριβώς τα ίδια.
Τρία χρόνια τώρα εφαρμόζετε την ίδια ακριβώς καταστροφική συνταγή που μετέτρεψε τη χώρα σε πειραματόζωο των πιο απάνθρωπων πολιτικών.
Τρία χρόνια τώρα διαρκώς με τη διαδικασία του κατ επείγοντος, λαμβάνετε μέτρα εκβιάζοντας και διαλύετε την Ελλάδα.
Μετατρέπετε την χώρα σε αποικία χρέους και τους πολίτες της σε νεόπτωχους.
Σώζετε τον τόπο από την κρίση, οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που φέρατε τη κρίση.
Αντικαταστήσατε το κοινωνικό κράτος από το κράτος έκτακτης ανάγκης.
Μετατρέψατε το εργατικό δίκαιο σε εργοδοτικό δίκαιο.
Αντικαταστήσατε το Σύνταγμα, τους νόμους και το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, από τα άρθρα του μνημονίου.
Μετατρέψατε τη Βουλή σε επικυρωτικό όργανο πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, καταργήσατε κάθε διαδικασία διαλόγου με την «διαδικασία του κατεπείγοντος» και ακυρώνετε διαρκώς το ρόλο των βουλευτών σε «ένα και μόνο άρθρο».
Υπουργοί δεν διαβάζουν μνημόνια και υπουργοί καταγγέλλουν ότι δεν γράφουν αυτοί νομοσχέδια και τροπολογίες.
Ιδεολογία και όραμα του τόπου έγινε το «η κρίση είναι μία θαυμάσια ευκαιρία» και το «μαζί τα φάγαμε».
Το μόνο που ακούγαμε από τους δύο πρώην και ακούμε από τον νυν πρωθυπουργό είναι ότι πήραμε το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία.
Με απλά λόγια, περηφανεύονται ότι πήγαν το χρέος της χώρας από 110% σε 170%.
Είναι ομολογουμένως ένα μεγάλο επίτευγμα, αντίστοιχο του PSI, του μοναδικού κουρέματος χρέους που μεγάλωσε το χρέος μίας χώρας.
Κάθε μέρα όμως που περνάει, κάθε νομοθετική σας πρωτοβουλία και κάθε καταστροφική σας επιλογή, βυθίζει ολοένα και πιο βαθιά την οικονομία στην ύφεση και το λαό μας στη δυστυχία και στην απόγνωση.
Κάθε μέρα που περνάει με τη τρόικα στην Ελλάδα, κάθε μήνας που περνάει με τους υποταχτικούς της στη κυβέρνηση, ολοένα και λιγοστεύουν οι αντοχές, οι ανάσες του λαού μας,
ολοένα και βαθαίνει η κοινωνική καταστροφή,
ολοένα και χάνουμε πολύτιμο έδαφος και εργαλεία για την ανάταξη της οικονομίας και την επιστροφή της αξιοπρέπειας.
Μια κυβέρνηση για να ασκήσει τον έλεγχο στην οικονομία, έχει τρία βασικά εργαλεία.
Την νομισματική πολιτική.
Τη δημοσιονομική πολιτική.
Τη πιστωτική πολιτική.
Εσείς τι έχετε;
Εντάξει η νομισματική πολιτική είναι στις Βρυξέλες, αυτό ήταν το τίμημα της εισόδου στο κοινό νόμισμα.
Τη δημοσιονομική πολιτική τη παραδώσατε στη τρόικα.
Τώρα εγκαταλείπετε και τη πιστωτική πολιτική.
Χαρίζετε τις τράπεζες στους δανειστές.
Τα λεφτά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όμως θα τα χρεωθούμε και θα τα ξεπληρώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Με ποιο δικαίωμα χαρίζετε τον έλεγχο των τραπεζών και δίνετε και τυπικά το ΤΧΣ έξω από τη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους;
Και στο κάτω κάτω, μετά από όλα αυτά τι νομίζετε πως είστε εσείς;
Κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους;
Τίποτα δεν είστε!
Νομισματική πολιτική δεν έχετε έτσι κι αλλιώς.
Δημοσιονομική πολιτική σας υπαγορεύει ο κος Σόιμπλε και ο κος Τόμσεν.
Πιστωτική πολιτική, δε θα μπορείτε να έχετε.
Τι ακριβώς είστε;
Διαχειριστές των deals των αποκρατικοποιήσεων.
Αυτό είστε.
Διαχειριστές της μετάβασης του εθνικού μας πλούτου στη νέα διαπλοκή, στους φίλους και γνωστούς.
Και διαχειριστές της μιζέριας και της απόγνωσης του λαού.
Σκοτώνεστε ποιος θα πρωτοδιαχειριστεί τα ψίχουλα των προγραμμάτων της εξευτελιστικής πεντάμηνης απασχόλησης με 400 ευρώ.
Ποιος θα κάνει τα ρουσφέτια του εξευτελισμού.
Ο μηχανισμός της ΝΔ ή ο όποιος αυτοδιοικητικός μηχανισμός απέμεινε στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό κάνετε.
Κάθε μέρα που περνάει πληγώνεται η ελπίδα και η αξιοπρέπεια του κόσμου.
Και δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα.
Ανθρωπιστική κρίση υπάρχει.
Να γιατί τον Ιούνη του 2012, δεν έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ την ευκαιρία αλλά η Ελλάδα.
Ο λαός μας έχασε την ευκαιρία να σταματήσει τη καταστροφή.
Γιατί δέκα μήνες τώρα, η καταστροφή όχι μόνο δε μετριάστηκε αλλά επιταχύνθηκε με γεωμετρική πρόοδο.
Η ζημιά που έχει κάνει στη χώρα η κυβέρνησή σας είναι πολύ μεγαλύτερη από τη ζημιά των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.
Επιτείνατε τη παραγωγική αποδιάρθρωση της οικονομίας.
Γονατίσατε στη φορολογία τη μεσαία τάξη και τους μη έχοντες.
Δε κάνατε απολύτως καμία κίνηση για να σταματήσετε τη φοροασυλία των εχόντων.
Έχετε αφήσει την αγορά να στεγνώσει.
Και μιλάτε για πρωτόγεννη πλεονάσματα συρρικνώνοντας διαρκώς τις δημόσιες δαπάνες.
Η οικονομία βαδίζει σε μια άτυπη στάση πληρωμών όλων προς όλους, αφου κανείς δε πληρώνει, με πρώτο από όλους το ελληνικό δημόσιο.
Και εσείς έχετε το κουράγιο να οργανώνετε παραστάσεις για γέλια και για κλάματα με κορδέλα και νυστρί, σε ερημωμένα εργοτάξια, νοικιάζοντας μηχανήματα για τις ανάγκες της σεμνής τελετής.
Και φέρνετε για άλλη μια φορά με τη διαδικασία του επείγοντος μέτρα αφαίμαξης από μια ούτως ή άλλως αιμοραγούσα οικονομία, συνολικού ύψους 5,9 δις.
Που δυστυχώς αποτελούν το προοίμιο της καταιγίδας που ετοιμάζεστε να φέρετε το καλοκαίρι ή αμέσως μετά, ανάλογα με τις διαθέσεις της τρόικα.
Γιατί όσες λιτανίες για ανάπτυξη και όσες παραστάσεις και να στήσετε το πραγματικό πρόβλημα δε ξορκίζεται.
Και το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η οικονομία έχει καταρρεύσει από το μνημόνιο, γιατί το φάρμακο ήταν πιο βλαβερό από την ασθένεια.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν.
Δανείζεστε για να πληρώσετε συντάξεις και την ίδια στιγμή ξεπουλάτε σε φίλους τον ΟΠΑΠ, αντι να περάσετε τις μετοχές του στα ασφαλιστικά ταμεία.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση και εσείς παριστάνετε τους σωτήρες.
Όταν η επίσημη ανεργία έχει φτάσει στο 27% και η ανεργία των νέων στο 59%.
Όταν οι νεόπτωχοι αυξηθήκαν κατά 43%.
Όταν ένα στα πέντε παιδιά ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουμε φαινόμενα υποσιτισμού και παιδιών που λιποθυμάνε στα σχολεία.
Όταν σε τρία χρόνια μνημονίου καταστράφηκαν 800 χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Όσες δηλαδή δημιουργήθηκαν σε είκοσι χρόνια.
Όταν μόνο μέσα στο τελευταίο χρόνο έκλεισαν 60 χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Όταν 400 χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν καθόλου εισόδημα.
Όταν 150.000 νέοι επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό.
Όταν τα δημόσια νοσοκομεία δεν έχουν τα στοιχειώδη υλικά και κρατιούνται χάρη στην υπεράνθρωπη προσπάθεια των δημόσιων λειτουργών, γιατρών και νοσηλευτών.
Όταν η ίδια η υφυπουργός υγείας επισημαίνει στο υπουργικό συμβούλιο ότι δεν υπάρχουν χρήματα για εμβόλια και εγκυμονούν κίνδυνοι επιδημιών.
Αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδας του μνημονίου κοι της κυβέρνησης.
Τα συγχαρητήριά μας για τα αξιοθαύμαστα επιτεύγματά σας.
Και ύστερα έχετε το θράσος και μας μιλάτε για πλεονάσματα και για ανάπτυξη.
Με αίμα δάκρυα και λεηλασία, θα καταφέρετε πλεονάσματα σαν κι αυτά που κατάφερε ο Τσαουσέσκου στη Ρουμανία και ο Πινοσέτ στη Χιλή.
Το σημερινό νομοσχέδιο είναι ο προθάλαμος, το σχέδιο για να μετατραπεί η Ελλάδα στη μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν θα έχει δημόσια περιουσία, δεν θα έχει δημόσιο τομέα, δεν θα έχει κανένα εργαλείο ανάπτυξης, θα μετατραπεί όλη σε μία οικονομική ζώνη ανασφάλιστης και φτηνής εργασίας.
Ειδικά αυτό που ετοιμάζεστε να κάνετε στο δημόσιο τομέα είναι βαρβαρότητα.
Είναι ανθρωποθυσίες προς εξευμενισμό ξένων και ντόπιων οπαδών της θεωρίας πως δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα.
Και κοροϊδεύετε τον κόσμο.
Ξεκινήσατε να μιλάτε για εφεδρεία, για διαθεσιμότητα και κινητικότητα, όταν τα μνημόνια που είχατε ψηφίσει μιλούσαν για χιλιάδες υποχρεωτικές απομακρύνσεις.
Μετά μιλήσατε για απόλυση των επίορκων αλλά αυτοί όσο και αν τους μετράγατε δεν ξεπερνούσαν τους 1000.
Και σήμερα ξεκινάτε να απολύσετε 15.000 και θα φτάσατε όσες σας ζητήσουν και έχουν προγραμματίσει. Καταργείτε 252 φορείς και λέτε πως οι υπάλληλοι τους απολύονται.
Κοροϊδεύατε τον κόσμο δηλαδή πριν 4 μήνες όταν ψηφίζατε πως αυτοί οι υπάλληλοι καταργούμενων οργανισμών θα περάσουν στη διαθεσιμότητα.
Ώστε λοιπόν κατάργηση οργανικής θέσης σημαίνει απόλυση του υπαλλήλου;
Για ακούστε εδώ μια άποψη:
"Οι υπό απόλυση δημόσιοι υπάλληλοι λόγω νομοθετικής κατάργησης της θέσης τους διαθέτουν συνταγματικό δικαίωμα διορισμού ή επανένταξης ή μετάταξης γενικά στο Δημόσιο, ακόμη και σε άλλη ή παρεμφερή με την καταργούμενη δημόσια υπηρεσία, εφόσον μεταξύ των άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, τους δημιουργήθηκε η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ότι το συνταγματικό τους δικαίωμα στη νομιμότητα δεν είναι δυνατόν να το θίξει ο κοινός νομοθέτης"
Ποιος το λέει;
Ο Αντώνης Μανιτάκης.
Και παρακάτω ο ίδιος.
«Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα επιχειρήσει το αντίθετο, το οποίο θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη»
Φαίνεται κύριε Μανιτάκη, ότι σας ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο και ως δημοκράτη, αλλά μάλλον δεν σας ξεπερνά ως υπουργό και πολιτικό προσωπικό της τρόικας.
Βρέθηκε λοιπόν η κυβέρνηση που θα τα κάνει όλα αυτά τα τερατουργήματα.
Άλλα ευτυχώς άλλος έγκριτος νομικός βάζει τα πράγματα στην σωστή του διάσταση:
«Τυχόν κατάργηση θέσεων υποχρεώνει το κράτος να μετατάσσει τον υπάλληλο και όχι να τον απολύει. Αν η κυβέρνηση επιλέξει τη μεθόδευση της κατάργησης θέσεων για την απομάκρυνση δημοσίων υπαλλήλων, θα καταστρατηγήσει το Σύνταγμα, θα προσβάλει την αναγνωρισμένη και δεσμευτική αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου υπαλλήλου, ο οποίος εμπιστεύθηκε τη ρύθμιση της μονιμότητας»
Ποιος τα λέει όλα αυτά;
Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.
Τα θερμά μας συγχαρητήρια και σε εσάς κ. Μανιτάκη και κ. Κουβέλη για την συνέπεια λόγων και πράξεών σας.
Αυτή είναι η αριστερά της ευθύνης.
Αυτό που θα γίνει αν υλοποιηθούν και εφαρμοστούν αυτά που προτείνετε, όχι μόνο δε πρόκειται να διορθώσουν παθογένειες και ασυμμετρίες του δημόσιου τομέα αλλά θα παραλύσουν και εκείνες τις υπηρεσίες που λειτουργούν καλά.
Πείτε μου ποιος διευθυντής σε κρίσιμο νευραλγικό πόστο θα ρισκάρει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις, όταν διαρκώς θα επικρέμεται η απειλή της απόλυσης;
Κανένας δε θα παίρνει αποφάσεις για τίποτα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ετοιμάζεστε να ξαναγυρίσετε το δημόσιο στη σκοτεινή μετεμφυλιακή εποχή των πιστοποιητικών πολιτικών φρονημάτων.
Τότε ήταν απαραίτητα για να μπείς.
Τώρα θα είναι για να μην απολυθείς.
Με τις αθλιότητες για αργία και απόλυση, εκβιάζετε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.
Σας εγκατέλειψαν, τους εκβιάζετε.
Αντιστάθηκαν, τους τρομοκρατείτε.
Φτιάχνετε ρυθμίσεις μαζικής παραγωγής επιόρκων, μεταξύ άλλων και για να ελέγχετε τη πολιτική τους συμπεριφορά.
Σας το λέμε, όμως να το ξέρετε.
Δε θα σας επιτρέψουμε να γυρίσετε τη χώρα 60 χρόνια πίσω.
Δε θα σας επιτρέψουμε να ετοιμάσετε ένα νέο ιδιώνυμο και μεθοδεύσεις για πολιτικές διώξεις ώστε ακόμα και η συμμετοχή σε πορεία ή απεργία, να αποτελεί αιτία απόλυσης.
Δεν θα σας περάσει.
Τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών σε μια ατυχή αποστροφή της ομιλίας του, μας είπε ότι απευθυνόμαστε σε κατώτερα ένστικτα.
Πιθανώς να θεωρεί το ένστικτο της αξιοπρέπειας και της επιβίωσης κατώτερο, ενώ αυτό του φόβου και της υποταγής ανώτερο.
Η αλήθεια όμως, για να μην τον αδικώ, είναι πως έχει δίκιο όταν λέει πως ζούμε και απευθυνόμαστε σε διαφορετικούς κόσμους.
Ο κος Στουρνάρας και ο κος Σαμαράς δε συναναστρέφονται τη πραγματική κοινωνία, συναναστρέφονται τους τεχνοκράτες της τρόικας.
Και έχουν την ανάγκη να ακούνε καλά λόγια από τη κα Μέρκελ και το κο Σόιμπλε.
Εμείς από την άλλη, είναι αλήθεια, ότι δε δίνουμε δεκάρα αν θα απογοητεύσουμε τη κα Μέρκελ και διαρκώς στο μυαλό μας έχουμε αυτά τα κατώτερα όπως λέτε εσείς ένστικτα και αισθήματα.
Το αίσθημα της πείνας για τα παιδιά που πεινάνε στο σχολείο.
Το αίσθημα της απόγνωσης για τον άνεργο με δυο παιδιά, για τις οικογένειες χωρίς εισόδημα.
Το αίσθημα του εξευτελισμού για το συνταξιούχο που του τελειώνει η σύνταξη πριν το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα.
Εμείς λοιπόν σε αυτούς απευθυνόμαστε, όχι σε σας, ούτε στη τρόικα.
Στο 1,5 εκατομύριο των ανέργων.
Στους 150.000 νέους επιστήμονες που φύγανε.
Στα 500.000 νοικοκυριά δίχως εισόδημα.
Και τους λέμε: δεν είστε στατιστική είστε άνθρωποι.
Δεν είστε το βάρος της Ελλάδας, είστε η δύναμη της Ελλάδας.
Σας σπρώχνουν στο περιθώριο, σας ενοχοποιούν, μιλάνε για κατώτερα ένστικτα, σας σπρώχνουν στη κατάθλιψη.
Και το κάνουν όχι γιατί δε σας υπολογίζουν αλλά γιατί σας φοβούνται.
Φοβούνται ότι αν δε το βάλετε κάτω.
Αν δε βγείτε στο περιθώριο.
Αν διεκδικήσετε τη ζωή και τη χώρα που σας κλέβουν, τότε όχι μόνο θα χάσουν την εξουσία τους αλλά δε θα ξέρουν που να κρυφτούν.
Εμείς το λέμε ξεκάθαρα: όλα όσα έχετε υπογράψει και δρομολογήσει όλα αυτά τα χρόνια δε μας δεσμεύουν.
Μόνη μας δέσμευση η εντολή του λαού.
Αυτή είναι η διαφορά μας.
Είστε εντολοδόχοι της τρόικα, είμαστε εντολοδόχοι του λαού.
Αυτού του λαού με τα κατώτερα για σας ένστικτα που επιχειρείτε να βγάλετε στο περιθώριο.
Και αυτός ο λαός δεν είναι πια ο παρίας της Ευρώπης.
Δεν είναι πια μόνος.
Έχει στο πλευρό του τους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου.
Τους λαούς που συνειδητοποιούνε πια ότι ο μόνος δρόμος είναι η ενότητα απέναντι στις παραδομένες κυβερνήσεις, απέναντι στους Μερκελιστές που καταστρέφουν την Ευρώπη.
Στην Ιταλία έκαναν ότι μπορούσαν για να αγνοήσουν το μήνυμα του λαού ενάντια στη λιτότητα, πόσο όμως μπορεί να αντέξει αυτό το κυβερνητικό μόρφωμα ασκώντας μια πολιτική χωρίς νομιμοποίηση.
Στην Ισπανία η δεξιά κυβέρνηση της λιτότητας και των σκανδάλων κρέμεται από μια κλωστή.
Στη Πορτογαλία η κυβέρνηση του ομοιδεάτη του κου Σαμαρά, δε θα αντέξει πολύ να πηγαίνει κόντρα στο λαικό αίσθημα.
Προχθές ένα εκατομμύριο διαδηλωτές τίμησαν την επέτειο της επανάστασης των γαρυφάλλων, δίνοντας σαφές μήνυμα ότι οι λαοί είναι αυτοί που γράφουν την ιστορία.
Να λοιπόν ποια είναι η εναλλακτική.
Να ποιο είναι το άλλο σχέδιο απέναντι στο σχέδιο της υποταγής και της διάλυσης.
Οι λαοί, οι αγώνες και η ενότητά τους είναι το άλλο σχέδιο.
Εμείς λοιπόν στο λαό πιστεύουμε, στο λαό δίνουμε λογαριασμό, στο λαό δεσμευόμαστε.
Με το λαό και τη θέλησή του, σύντομα θα ξεκινήσουμε μαζί τη μεγάλη σύγκρουση για την ανατροπή αυτού του εφιάλτη.
Και δεσμευόμαστε ότι θα πετύχουμε.
Για το μέτωπο των λαών του Νότου.
Για τη διαγραφή του χρέους που δεν είναι βιώσιμο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο, όπως ακριβώς έγινε για τη Γερμανία το 1953.
Για την ακύρωση των μνημονίων της υποτέλειας.
Για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης του τόπου.
Για ένα σχέδιο αναδιανομής του πλούτου.
Για ένα σχέδιο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης.
Αυτή είναι η δέσμευσή μας.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.
Με το λαό όρθιο και περήφανο.
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου