Είναι, όμως, μοναδικό ζήτημα προς διερεύνηση η καθυστέρηση ή και η ίδια η διάταξη που είχε περάσει στον νόμο 4001 ο πρώην υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου ως προς το περιεχόμενό της που δίνει τη δυνατότητα στη «Μυτιληναίος» να εισπράττει περί τα 80 εκατ. ευρώ εγγυημένα κάθε χρόνο για 25 έτη; Προφανώς όχι, αν αναλογιστεί κανείς δύο γεγονότα.
Τα γεγονότα
Πρώτον, ο επίτροπος Ενέργειας κ. Oettinger, απαντώντας σε σχετική ερώτηση Έλληνα ευρωβουλευτή τον περασμένο Σεπτέμβριο, τόνισε ότι η πληρωμή εγγυημένης τιμής στις μονάδες συμπαραγωγής (όπως η «Αλουμίνιον») δεν αποτελεί υποχρέωση βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας, αλλά απόφαση που έγκειται αποκλειστικά στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους. Δηλαδή, η προσθήκη στον νόμο έγινε με πρωτοβουλία Παπακωνσταντίνου, ο οποίος «δεν είδε» ότι σήμερα δεν μπορούν να πληρωθούν ούτε οι παραγωγοί ρεύματος αποκλειστικά από ΑΠΕ.
Δεύτερον, ο βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παπαδημούλης, με ερώτησή του προς τον κ. Παπακωνσταντίνου τον περασμένο Απρίλιο με τίτλο «Σειρά φωτογραφικών, χαριστικών ρυθμίσεων προς την “Αλουμίνιον Α.Ε.”», κατήγγειλε ότι η διάταξη που είχε περάσει στον νόμο επιβάρυνε τους καταναλωτές μέσω του τέλους ΑΠΕ με πάνω από 90 εκατ. ευρώ τον χρόνο και θα επέφερε υπερκέρδος στην εταιρεία του κ. Μυτιληναίου δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο.
Το ερώτημα
Υπό αυτά τα δεδομένα, γεννάται το ερώτημα αν ο κ. Μυτιληναίος με την «απειλή» του οικονομικού εισαγγελέα θεωρεί ότι μπορεί ασκηθεί πίεση στον νέο ΥΠΕΚΑ να υπογράψει μια απόφαση που δεν υπέγραψε ούτε αυτός που έβαλε τη διάταξη στον νόμο 4011, δηλαδή ο κ. Παπακωνσταντίνου. Υπάρχει, όμως, υπουργός που θα προχωρήσει σε μια πράξη η οποία, πέραν των ερωτημάτων που γεννά, θα οδηγήσει σε σημαντική επιβάρυνση των καταναλωτών ρεύματος, όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση παρεμβαίνει στο 1.000 ευρώ επίδομα των υπαλλήλων της Βουλής;
ΠΗΓΗ axiaplus.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου