Της Βασιλικής Σιούτη / siouti@ependytis.gr
Στους “Αγίους Τόπους” τα πάθη δε λένε να τελειώσουν, καθώς τίποτα δε δείχνει ότι το μαρτύριο των Παλαιστινίων θα σταματήσει σύντομα. Αντιθέτως, η κατάσταση γι’ αυτούς γίνεται όλο και χειρότερη, καθώς τα τελευταία χρόνια η θέση τους έχει επιδεινωθεί. Η λύση των δύο κρατών (two state solution) που πριν από δέκα χρόνια έμοιαζε ρεαλιστική, τώρα φαντάζει σχεδόν ανέφικτη, αφού στο μεταξύ το Ισραήλ έχει δημιουργήσει κι άλλους εποικισμούς σε όλη την επικράτεια των παλαιστινιακών εδαφών.
Το τείχος που ξεκίνησε να φτιάχνει το Ισραήλ μετά το 2002, παρά τις διεθνείς αντιδράσεις, συνεχίζεται, τεμαχίζοντας τη γη των Παλαιστινίων, αποκόπτοντας τους από τον υπόλοιπο ιστό, απομονώνοντας τους και περιορίζοντας τη ζωή τους σε ασφυκτικά πλαίσια, απόλυτα ελεγχόμενους από τις δυνάμεις κατοχής.
Κανένας Παλαιστίνιος πλέον, δεν μπορεί να μετακινηθεί από μία περιοχή της πατρίδας του σε μία άλλη, χωρίς την έγκριση των ισραηλινών αρχών. Όλοι μπαίνουν και βγαίνουν στις πόλεις και στα χωριά τους από συγκεκριμένα σημεία ελέγχου ή πύλες του τείχους, όπου συχνά υπόκεινται σε ταπεινωτικές συμπεριφορές...
Την καθημερινότητα των Παλαιστινίων συμπληρώνουν οι συλλήψεις από το στρατό και την αστυνομία του Ισραήλ, οι οποίες συμβαίνουν κάθε μέρα, συνήθως για ασήμαντη αφορμή ή και χωρίς καθόλου αφορμή.
Τον Απρίλιο που μας πέρασε πραγματοποιήθηκαν 259 συλλήψεις Παλαιστινίων στα κατεχόμενα, ενώ τέσσερις σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν.
Μετά και την πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ, έχει αρχίσει να συζητείται η πιθανή επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ των δύο μερών. Για να διεξαχθούν οι συνομιλίες ωστόσο, θα πρέπει να πάψουν οι εχθροπραξίες. Κι ενώ οι Παλαιστίνιοι εδώ και καιρό έχουν σταματήσει κάθε δράση (παρότι στην περίπτωσή τους πρόκειται για το δικαίωμα ενός λαού στην αντίσταση, απέναντι στις δυνάμεις που έχουν καταλάβει τη χώρα του) το Ισραήλ συνεχίζει τον εποικισμό, τις εισβολές και τις συλλήψεις.
Η Παλαιστινιακή πλευρά διαμαρτύρεται, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να ξεκινήσει συνομιλίες, εάν το Ισραήλ δε σταματήσει να χτίζει νέους εποικισμούς στη γη του, δε σταματήσει το τείχος, σεβόμενο τις διεθνείς αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις, και δεν απελευθερώσει τους χιλιάδες Παλαιστίνιους που κρατά στις φυλακές, παραβιάζοντας κάθε αρχή διεθνούς δικαίου.
Το θέμα των φυλακισμένων Παλαιστινίων είναι ένα τεράστιο ζήτημα που επηρεάζει καθοριστικά τη ζωή και τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη, παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα, δεν ήταν αρκετά γνωστό στη διεθνή κοινή γνώμη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Παλαιστίνη διαθέτει «Υπουργείο Κρατουμένων και πρώην Κρατουμένων» με υπουργό τον Ισα Καράκα, πρώην κρατούμενος ο ίδιος, όπως και όλα τα στελέχη του υπουργείου του.
Στην ερώτηση: «για ποιο λόγο υπάρχει ένα τέτοιο υπουργείο;», οι αξιωματούχοι της Παλαιστινιακής Αρχής απαντούν ότι τις τελευταίες δεκαετίες περισσότεροι από 800.000 Παλαιστίνιοι από τα κατεχόμενα έχουν φυλακιστεί, για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, στο Ισραήλ, δηλαδή σχεδόν ο μισός ανδρικός πληθυσμός και ότι δεν υπάρχει οικογένεια στην Παλαιστίνη που να μην έχει έναν πολιτικό κρατούμενο, νυν ή πρώην.
Αυτή τη στιγμή οι Παλαιστίνιοι που βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές φτάνουν τους 4.900. Από αυτούς οι 14 είναι βουλευτές, οι 14 γυναίκες και 236 παιδιά.
Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στη Ραμάλα το πρώτο διεθνές συνέδριο, «Freedom and Dignity for Palestine», για το ζήτημα αυτό. Το παρόν έδωσαν βουλευτές από όλη την Ευρώπη, αλλά και τον κόσμο, δημοσιογράφοι, αλλά και εκπρόσωποι διεθνών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η πρωτοβουλία ανήκει στη Φάντουα Μπαργούτι, μία δυναμική Παλαιστίνια δικηγόρο, η οποία είναι σύζυγος του Μαρουάν Μπαργούτι, του δημοφιλέστερου Παλαιστίνιου πολιτικού κρατούμενου, που βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και 11 χρόνια.
Ο Μαρουάν Μπαργούτι υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της Ιντιφάντα και για πολλούς θεωρούνταν ο ιδανικός διάδοχος του Γιασέρ Αραφάτ. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, είναι το μοναδικό πρόσωπο που συγκεντρώνει πάνω από 60% στο ερώτημα εάν θα τον ήθελαν για πρόεδρο της Παλαιστίνης. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι εάν απελευθερωνόταν, θα μπορούσε να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη συμφιλίωση της Φατάχ με τη Χαμάς και να βάλει τέλος στο διχασμό του παλαιστινιακού λαού.
Η σύζυγος του, Φάντουα, έχει ξεκινήσει μια καμπάνια για την απελευθέρωσή του και πριν από λίγο καιρό, για το λόγο αυτό, περιόδευσε στις ευρωπαϊκές χώρες , συναντώντας βουλευτές , σε μια προσπάθεια να τους ευαισθητοποιήσει για το ζήτημα των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων. Χάρη στις προσπάθειές της, το Ευρωκοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των 4.800 (πριν ένα μήνα, που στο μεταξύ έγιναν 4.900) κρατουμένων και ζήτησε την άμεση απελευθέρωση των 14 βουλευτών από το Ισραήλ.
Το διεθνές συνέδριο «Freedom and Dignity”στην Ραμάλα ήταν το επόμενο βήμα, όπου εκατοντάδες πολιτικοί και υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον.
«Από τις φυλακές της κατοχής σας υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να κρατάμε το λάβαρο της αντίστασης, όσες θυσίες κι αν χρειαστεί να κάνουμε για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» έλεγε το μήνυμα του Μαρουάν Μπαργούτι, που διάβασε η γυναίκα του και με το οποίο ξεκίνησε το συνέδριο. «Η θέλησή μας είναι πιο δυνατή από την κατοχή, τον αποκλεισμό, τις δολοφονίες των κρατουμένων και το σκοτάδι των κελιών μας». Ο Μπαργούτι στο μήνυμά του εξέφρασε την αισιοδοξία του, ότι τελικά θα τα καταφέρουν, «παρότι οι δυνάμεις κατοχής συνεχίζουν την αρπαγή του πλούτου της Παλαιστίνης και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ». Αναφέρθηκε στη συμφωνία του Όσλο που απέτυχε «επειδή το Ισραήλ δε θέλει να αναλάβει την ευθύνη για τον τερματισμό της κατοχής και την ειρήνη». Στο τέλος, ανέφερε ότι όποιος πιστεύει στην ισότητα, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη, δεν μπορεί «παρά να είναι με τους Παλαιστίνιους, ενάντια στο ρατσιστικό καθεστώς κατοχής και εποικισμού του Ισραήλ» και έκλεισε με την ευχή ότι «θα έρθει μια μέρα που θα γιορτάσουμε στην Ιερουσαλήμ –πρωτεύουσα μιας δημοκρατικής Παλαιστίνης, που θα ζει ειρηνικά με τους γείτονές της- την τελευταία μέρα της κατοχής, η οποία θα είναι η πρώτη μέρα της ειρήνης στην περιοχή».
Στις φυλακές του Ισραήλ εκτός από τον Μαρουάν Μπαργούτι, βρίσκονται πολλά από τα ικανότερα πολιτικά στελέχη των Παλαιστινίων, και αυτό δεν θεωρείται καθόλου τυχαίο, καθώς με αυτό τον τρόπο οι αρχές του Ισραήλ καταφέρνουν να επηρεάζουν και τις ενδοπαλαιστινιακές πολιτικές εξελίξεις. Οι δικηγόροι τους βλέπουν σπάνια και οι οικογένειές τους ακόμα σπανιότερα, αφού δύσκολα καταφέρνουν να πάρουν άδειες εισόδου στις περιοχές που ελέγχει το Ισραήλ, πολύ, δε, περισσότερο, για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Υπάρχουν φυλακισμένοι Παλαιστίνιοι, που κρατούνται πριν από τις συμφωνίες του Όσλο κι έχουν ξεπεράσει τα 30 χρόνια έγκλειστοι.
Το πιο σκληρό από όλα όμως, είναι ότι ο ισραηλινός στρατός συλλαμβάνει και φυλακίζει καθημερινά παιδιά, 10-16 ετών. Το σύνηθες «παράπτωμα» είναι ότι πέταξαν κάποια πέτρα στο τείχος ή στις μπουλντόζες που κατεδαφίζουν τα σπίτια τους, ή στις πάνοπλες δυνάμεις κατοχής, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο το δικαίωμά τους στην αντίσταση. Αυτή τη στιγμή στις ισραηλινές φυλακές βρίσκονται 236 παιδιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο, σχεδόν 700 παιδιά από τη Δυτική Όχθη συλλαμβάνονται κάθε χρόνο, ενώ από το 2000 έχουν φυλακιστεί περισσότερα από 8000 παιδιά. Για το θέμα υπάρχουν αναφορές και υποδείξεις από τη Unicef , αλλά το Ισραήλ μέχρι στιγμής δεν ανταποκρίνεται.
Οι Παλαιστίνιοι για πρώτη φορά αποφάσισαν ν’ αναδείξουν το μείζον αυτό πρόβλημα και να το κάνουν γνωστό σε όλο τον κόσμο, ζητώντας τη συμπαράσταση της διεθνούς κοινής γνώμης και υπενθυμίζοντας τους ότι τα μαρτύρια για αυτούς συνεχίζονται.
(δημοσιεύθηκε στον “Επενδυτή”)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου