Η κυβέρνηση Σαμαρά φθάνει σε αδιέξοδο σε όλες της τις κινήσεις, μικρές και μεγάλες. Και τα πολλά μερικά αδιέξοδα φτιάχνουν ένα γενικό πολιτικό αδιέξοδο. Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει ενδεικτικά την κατάρρευση των εσόδων και την παράταση στο χαράτσι, τους τριγμούς στη ΔΗΜ.ΑΡ., τις ποινικές διώξεις ανώτατων κυβερνητικών στελεχών και τη συνακόλουθη παραίτηση της ηγεσίας του ΤΑΙΠΕΔ, που τώρα, εκ των υστέρων, "δεν ήταν της προτίμησης του πρωθυπουργού".
Αυτό όμως που συνιστά ποιοτική μεταβολή είναι οι ήττες που υφίσταται η κυβέρνηση σε θέματα της ατζέντας της, στα οποία μέχρι τώρα είχε -ή θεωρούσε πως έχει- την ηγεμονία στην κοινωνία. Οι Σκουριές φάνταζαν η ιδανική περίπτωση ιδιωτικοποίησης. Πιλότος. "Έχουμε χρυσό στο υπέδαφός μας και δεν θα τον βγάλουμε;" ρωτούσαν τα συντεταγμένα παπαγαλάκια σε εθνικό μιντιακό δίκτυο. Και όμως, η κυβέρνηση προσέκρουσε στην αντίδραση της τοπικής κοινωνίας. Και όταν προσπάθησε να ιδεολογικοποιήσει τη σύγκρουση βάζοντας απέναντί της τον ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσε ότι πρώτοι και καλύτεροι αντιδρούσαν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της.
Με την εξέλιξη αυτή διαπιστώθηκε ότι ούτε η περιβαλλοντική παράμετρος είναι αδιάφορη για τον κόσμο ούτε το "σκότωμα" της δημόσιας περιουσίας περνάει τόσο εύκολα. Το ίδιο και με το σχέδιο “Αθηνά" για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο συσπείρωσε εναντίον του φοιτητές, καθηγητές και τοπικές κοινωνίες. Ουδείς το αντελήφθη ως "νοικοκύρεμα". Όλοι κατάλαβαν ότι η κυβέρνηση μεταρρυθμίζει με το τσεκούρι και ότι δεν έχει κανένα σχέδιο.
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι ότι η κυβέρνηση αποτυγχάνει -ευτυχώς για τη χώρα- να προωθήσει την ατζέντα της, αλλά το ότι προσκρούει στη λαϊκή αντίδραση.
aygi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου