Ένα χρόνο πριν, στις 31 Μαΐου, γίνεται ισραηλινή επίθεση στο στόλο της Ελευθερίας, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην υπό αποκλεισμό Γάζα. Η εισβολή στα πλοία των Ισραηλινών κομάντος, σε διεθνή μάλιστα ύδατα, κόστισε τη ζωή σε εννέα ανθρώπους.
Δείτε το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
Ένα φιάσκο και εννέα κηδείες - Α' μέρος
Ένα φιάσκο και εννέα κηδείες - Β' μέρος
«Πέρασαν ήδη 3 χρόνια από την 31η Μάη 2010, όταν λίγο πριν το ξημέρωμα και ενώ ο Στόλος της Ελευθερίας έπλεε σε διεθνή ύδατα με προορισμό την Γάζα, ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού ναυτικού πραγματοποίησαν πειρατική επιχείρηση στα πλοία του Στόλου, δολοφονώντας 9 συντρόφους και συναγωνιστές, τραυματίζοντας βαριά δεκάδες άλλους και συλλαμβάνοντας παράνομα όλους όσοι βρισκόντουσαν στα πλοία του στολίσκου. Λίγο αργότερα, εν μέσω βασανιστηρίων, δεν ντράπηκαν όχι μόνο να ληστέψουν τους επιβάτες, αλλά κατέστρεψαν όσο δημοσιογραφικό υλικό που κατάφεραν να εντοπίσουν με σκοπό να μην φτάσει η αλήθεια στον κόσμο και να παρουσιάσουν, όπως συνηθίζουν, την ψευδή τους προπαγάνδα τους» σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα.
«38 Έλληνες, μέλη της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα» συμμετείχαν στην διεθνή αποστολή και επέβαιναν στα πλοία Ελεύθερη Μεσόγειος, Σφενδόνη, αλλά και στο Mavi Marmara, όπου και έλαβαν χώρα οι δολοφονίες. Σημειωτέον πως μόλις πριν λίγους μήνες και μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες, καταφέραμε να απελευθερώσουμε τα δύο πλοία μας (Ελεύθερη Μεσόγειος και Σφενδόνη από την Χάϊφα όπου είχαν παράνομα κατασχεθεί).
Τρία χρόνια μετά δεν ξεχνάμε! Θυμόμαστε τους δολοφονημένους συντρόφους μας και συνεχίζουμε τον αγώνα, έως την στιγμή που κάποιο καράβι θα σπάσει μόνιμα τον απάνθρωπο ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας. Τρία χρόνια μετά δεν ξεχνάμε και δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε!
Στηρίζουμε το δικαίωμα των Παλαιστινίων να ζουν ελεύθεροι στον τόπο τους και συμμετέχουμε στο νέο εγχείρημα του Στόλου της Ελευθερίας, την Κιβωτό της Γάζας, που θα επιχειρήσει να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, από μέσα προς τα έξω τούτη τη φορά, μεταφέροντας φορτίο με προϊόντα που παράγει ο αδάμαστος αυτός λαός, δίνοντας σε όλους εμάς ελπίδα και αντλώντας από εμάς υποστήριξη και αλληλεγγύη» αναφέρει η ανακοίνωση.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Στις 25 Μαΐου τα πλοία «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη» αναχώρησαν για τη Λωρίδα της Γάζας από το λιμάνι του Πειραιά. Παράλληλα, άλλα έξι πλοία (Mavi Marmara, Defne, Gazze, Challenger I, Challenger II και Rachel Corrie) θα ταξίδευαν με τον ίδιο προορισμό. Από αυτά, το Challenger II και το Rachel Corrie έμειναν πιο πίσω, λόγω τεχνικών προβλημάτων. Στις 27 Μαΐου το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτρέψει στα πλοία να φτάσουν στη Λωρίδα της Γάζας.
Στις 29 Μαΐου η Κυπριακή Δημοκρατία απαγόρευσε τον απόπλου του Στόλου της Ελευθερίας από τα λιμάνια της Κύπρου. Το αποτέλεσμα ήταν να μην καταφέρει να επιβιβαστεί αντιπροσωπεία βουλευτών και ευρωβουλευτών. Τα πλοία μετέφεραν περίπου 700 πολίτες και 10.000 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στις 23:00 τοπική ώρα, της 30ης Μαΐου, η νηοπομπή έπλεε σε διεθνή ύδατα, 100 μίλια μακριά από τη Λωρίδα της Γάζας. Τότε ήρθε σε επαφή με τον Στόλο το πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ. Έδωσε εντολή στα έξι πλοία να απομακρυνθούν και οι καπετάνιοι τους αρνήθηκαν, τονίζοντας ότι βρίσκονταν σε διεθνή ύδατα, μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια και δεν έκαναν απολύτως τίποτε παράνομο.
Γύρω στις 4:00 το πρωί της 31ης Μαΐου, το ισραηλινό ναυτικό ξεκίνησε την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας. Κατέλαβε πειρατικά τα πλοία του, οδηγώντας στο θάνατο εννέα επιβάτες του Mavi Marmara και τραυματίζοντας άλλους εξήντα.
Η Huwaida Araf, επιβαίνων στο πλοίο Challenger I εξηγεί πώς ξεκίνησε η επίθεση: «Μέσα στη νύχτα, το Ισραήλ άρχισε να απειλεί το πλοίο διατάζοντάς μας να γυρίσουμε πίσω γιατί δεν πρόκειται να μας αφήσουν να πάμε στη Γάζα. Αρχικά το κάθε καράβι του στόλου απαντούσε μεμονωμένο. Στο τέλος όμως τους μίλησα εγώ εκ μέρους όλου του στόλου. Τους είπε ότι είμαστε ο Στόλος της Ελευθερίας, ότι είμαστε άοπλοι πολίτες και πως έχουμε μαζί μας μόνον ανθρωπιστική βοήθεια για τους ανθρώπους στη Γάζα. Εξήγησα ότι δεν αποτελούμε απειλή για το Ισραήλ και ζήτησα να μην χρησιμοποιήσουν βία εναντίον μας. Μάλιστα επαναλάμβανα αυτά τα λόγια συνεχώς, ώστε να μην μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν γνώριζαν. Στη συνέχεια, σταμάτησαν την επικοινωνία μαζί μας. Λίγες ώρες αργότερα, περίπου 4 ώρες μετά, στις 4 το πρωί, ένας από τους εθελοντές μας είπε ότι ο ισραηλινός στρατός άρχισε την επίθεση».
Ο Δημήτρης Πλειώνης, επιβαίνων στο Mavi Marmara, που δέχτηκε την ωμότερη επίθεση, διηγείται το τραγικό συμβάν: «Οι Ισραηλινοί, αφού κατέλαβαν το πάνω μέρος του πλοίου άρχισαν να πυροβολούν προς τα κάτω. Υπάρχουν θάνατοι ανθρώπων, οι οποίοι δεν ήταν ανάμεσα στους αντιστεκόμενους αλλά απλώς έτυχε να βρεθούν στην εμβέλεια και στο οπτικό πεδίο των ισραηλινών κομάντος. Δηλαδή βγήκαν έξω να δουν τι γίνεται και σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Μέσα στο πλοίο επικρατούσε κατάσταση πανικού. Φέρνανε πτώματα συνέχεια και ανθρώπους τραυματισμένους κάτω στα σαλόνια... Υπήρχαν λίμνες αίματος παντού. Το σοκ το διαδέχθηκε η παγωμάρα. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας αυτό το δολοφονικό όργιο που γινόταν πάνω στο πλοίο».
Οι νεκροί Τούρκοι ακτιβιστές ήταν:
Ibrahim Bilgen, 61 ετών.
Ali Haydar Bengi, 39 ετών, απόφοιτος του τμήματος Αραβικής λογοτεχνίας του πανεπιστημίου Al-Azhar του Καϊρου.
Cevdet Kiliçlar, 38 ετών, δημοσιογράφος που συμμετείχε σε πολλές ανθρωπιστικές αποστολές.
Çetin Topçuoglu, 54 ετών, πρωταθλητής του taekwondo και προπονητής της εθνικής ομάδας taekwondo της Τουρκίας.
Necdet Yildirim, 32 ετών, εργαζόμενος σε ανθρωπιστικά προγράμματα.
Fahri Yaldiz, 43 ετών, πυροσβέστης.
Cengiz Songür, 47 ετών, δημοτικός υπάλληλος.
Cengiz Akyüz, 41 ετών, εργαζόμενος σε ανθρωπιστικά προγράμματα.
Furkan Dogan, 19 ετών, φοιτητής ιατρικής (διπλής υπηκοότητας, Αμερικανός και Τούρκος).
Ηχητικό ντοκουμέντο από την επίθεση στη Σφενδόνη
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Danny Ayalon, δήλωσε τότε ότι η χώρα του ενέργησε για λόγους αυτοάμυνας και ότι πολλοί από τους ακτιβιστές ήταν συνδεδεμένοι με διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις.
Απ' ότι προέκυψε εκ των υστέρων, το Ισραήλ είχε αρχίσει να απειλεί μέρες πριν την επίθεση, απειλές τις οποίες οι δυτικές κυβερνήσεις αγνόησαν σιωπηρά.
Οι μαρτυρίες από το συμβάν προέρχονται από συνεντεύξεις στη Μαρία Ψαρρά και τον Στέλιο Κούλογλου.
ΠΗΓΗ tvxs.gr
Δείτε το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα
Ένα φιάσκο και εννέα κηδείες - Α' μέρος
Ένα φιάσκο και εννέα κηδείες - Β' μέρος
«Πέρασαν ήδη 3 χρόνια από την 31η Μάη 2010, όταν λίγο πριν το ξημέρωμα και ενώ ο Στόλος της Ελευθερίας έπλεε σε διεθνή ύδατα με προορισμό την Γάζα, ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού ναυτικού πραγματοποίησαν πειρατική επιχείρηση στα πλοία του Στόλου, δολοφονώντας 9 συντρόφους και συναγωνιστές, τραυματίζοντας βαριά δεκάδες άλλους και συλλαμβάνοντας παράνομα όλους όσοι βρισκόντουσαν στα πλοία του στολίσκου. Λίγο αργότερα, εν μέσω βασανιστηρίων, δεν ντράπηκαν όχι μόνο να ληστέψουν τους επιβάτες, αλλά κατέστρεψαν όσο δημοσιογραφικό υλικό που κατάφεραν να εντοπίσουν με σκοπό να μην φτάσει η αλήθεια στον κόσμο και να παρουσιάσουν, όπως συνηθίζουν, την ψευδή τους προπαγάνδα τους» σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα.
«38 Έλληνες, μέλη της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα» συμμετείχαν στην διεθνή αποστολή και επέβαιναν στα πλοία Ελεύθερη Μεσόγειος, Σφενδόνη, αλλά και στο Mavi Marmara, όπου και έλαβαν χώρα οι δολοφονίες. Σημειωτέον πως μόλις πριν λίγους μήνες και μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες, καταφέραμε να απελευθερώσουμε τα δύο πλοία μας (Ελεύθερη Μεσόγειος και Σφενδόνη από την Χάϊφα όπου είχαν παράνομα κατασχεθεί).
Τρία χρόνια μετά δεν ξεχνάμε! Θυμόμαστε τους δολοφονημένους συντρόφους μας και συνεχίζουμε τον αγώνα, έως την στιγμή που κάποιο καράβι θα σπάσει μόνιμα τον απάνθρωπο ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας. Τρία χρόνια μετά δεν ξεχνάμε και δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα που ξεκινήσαμε!
Στηρίζουμε το δικαίωμα των Παλαιστινίων να ζουν ελεύθεροι στον τόπο τους και συμμετέχουμε στο νέο εγχείρημα του Στόλου της Ελευθερίας, την Κιβωτό της Γάζας, που θα επιχειρήσει να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, από μέσα προς τα έξω τούτη τη φορά, μεταφέροντας φορτίο με προϊόντα που παράγει ο αδάμαστος αυτός λαός, δίνοντας σε όλους εμάς ελπίδα και αντλώντας από εμάς υποστήριξη και αλληλεγγύη» αναφέρει η ανακοίνωση.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Στις 25 Μαΐου τα πλοία «Ελεύθερη Μεσόγειος» και «Σφενδόνη» αναχώρησαν για τη Λωρίδα της Γάζας από το λιμάνι του Πειραιά. Παράλληλα, άλλα έξι πλοία (Mavi Marmara, Defne, Gazze, Challenger I, Challenger II και Rachel Corrie) θα ταξίδευαν με τον ίδιο προορισμό. Από αυτά, το Challenger II και το Rachel Corrie έμειναν πιο πίσω, λόγω τεχνικών προβλημάτων. Στις 27 Μαΐου το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτρέψει στα πλοία να φτάσουν στη Λωρίδα της Γάζας.
Στις 29 Μαΐου η Κυπριακή Δημοκρατία απαγόρευσε τον απόπλου του Στόλου της Ελευθερίας από τα λιμάνια της Κύπρου. Το αποτέλεσμα ήταν να μην καταφέρει να επιβιβαστεί αντιπροσωπεία βουλευτών και ευρωβουλευτών. Τα πλοία μετέφεραν περίπου 700 πολίτες και 10.000 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στις 23:00 τοπική ώρα, της 30ης Μαΐου, η νηοπομπή έπλεε σε διεθνή ύδατα, 100 μίλια μακριά από τη Λωρίδα της Γάζας. Τότε ήρθε σε επαφή με τον Στόλο το πολεμικό ναυτικό του Ισραήλ. Έδωσε εντολή στα έξι πλοία να απομακρυνθούν και οι καπετάνιοι τους αρνήθηκαν, τονίζοντας ότι βρίσκονταν σε διεθνή ύδατα, μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια και δεν έκαναν απολύτως τίποτε παράνομο.
Γύρω στις 4:00 το πρωί της 31ης Μαΐου, το ισραηλινό ναυτικό ξεκίνησε την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας. Κατέλαβε πειρατικά τα πλοία του, οδηγώντας στο θάνατο εννέα επιβάτες του Mavi Marmara και τραυματίζοντας άλλους εξήντα.
Η Huwaida Araf, επιβαίνων στο πλοίο Challenger I εξηγεί πώς ξεκίνησε η επίθεση: «Μέσα στη νύχτα, το Ισραήλ άρχισε να απειλεί το πλοίο διατάζοντάς μας να γυρίσουμε πίσω γιατί δεν πρόκειται να μας αφήσουν να πάμε στη Γάζα. Αρχικά το κάθε καράβι του στόλου απαντούσε μεμονωμένο. Στο τέλος όμως τους μίλησα εγώ εκ μέρους όλου του στόλου. Τους είπε ότι είμαστε ο Στόλος της Ελευθερίας, ότι είμαστε άοπλοι πολίτες και πως έχουμε μαζί μας μόνον ανθρωπιστική βοήθεια για τους ανθρώπους στη Γάζα. Εξήγησα ότι δεν αποτελούμε απειλή για το Ισραήλ και ζήτησα να μην χρησιμοποιήσουν βία εναντίον μας. Μάλιστα επαναλάμβανα αυτά τα λόγια συνεχώς, ώστε να μην μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν γνώριζαν. Στη συνέχεια, σταμάτησαν την επικοινωνία μαζί μας. Λίγες ώρες αργότερα, περίπου 4 ώρες μετά, στις 4 το πρωί, ένας από τους εθελοντές μας είπε ότι ο ισραηλινός στρατός άρχισε την επίθεση».
Ο Δημήτρης Πλειώνης, επιβαίνων στο Mavi Marmara, που δέχτηκε την ωμότερη επίθεση, διηγείται το τραγικό συμβάν: «Οι Ισραηλινοί, αφού κατέλαβαν το πάνω μέρος του πλοίου άρχισαν να πυροβολούν προς τα κάτω. Υπάρχουν θάνατοι ανθρώπων, οι οποίοι δεν ήταν ανάμεσα στους αντιστεκόμενους αλλά απλώς έτυχε να βρεθούν στην εμβέλεια και στο οπτικό πεδίο των ισραηλινών κομάντος. Δηλαδή βγήκαν έξω να δουν τι γίνεται και σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν. Μέσα στο πλοίο επικρατούσε κατάσταση πανικού. Φέρνανε πτώματα συνέχεια και ανθρώπους τραυματισμένους κάτω στα σαλόνια... Υπήρχαν λίμνες αίματος παντού. Το σοκ το διαδέχθηκε η παγωμάρα. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας αυτό το δολοφονικό όργιο που γινόταν πάνω στο πλοίο».
Οι νεκροί Τούρκοι ακτιβιστές ήταν:
Ibrahim Bilgen, 61 ετών.
Ali Haydar Bengi, 39 ετών, απόφοιτος του τμήματος Αραβικής λογοτεχνίας του πανεπιστημίου Al-Azhar του Καϊρου.
Cevdet Kiliçlar, 38 ετών, δημοσιογράφος που συμμετείχε σε πολλές ανθρωπιστικές αποστολές.
Çetin Topçuoglu, 54 ετών, πρωταθλητής του taekwondo και προπονητής της εθνικής ομάδας taekwondo της Τουρκίας.
Necdet Yildirim, 32 ετών, εργαζόμενος σε ανθρωπιστικά προγράμματα.
Fahri Yaldiz, 43 ετών, πυροσβέστης.
Cengiz Songür, 47 ετών, δημοτικός υπάλληλος.
Cengiz Akyüz, 41 ετών, εργαζόμενος σε ανθρωπιστικά προγράμματα.
Furkan Dogan, 19 ετών, φοιτητής ιατρικής (διπλής υπηκοότητας, Αμερικανός και Τούρκος).
Ηχητικό ντοκουμέντο από την επίθεση στη Σφενδόνη
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Danny Ayalon, δήλωσε τότε ότι η χώρα του ενέργησε για λόγους αυτοάμυνας και ότι πολλοί από τους ακτιβιστές ήταν συνδεδεμένοι με διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις.
Απ' ότι προέκυψε εκ των υστέρων, το Ισραήλ είχε αρχίσει να απειλεί μέρες πριν την επίθεση, απειλές τις οποίες οι δυτικές κυβερνήσεις αγνόησαν σιωπηρά.
Οι μαρτυρίες από το συμβάν προέρχονται από συνεντεύξεις στη Μαρία Ψαρρά και τον Στέλιο Κούλογλου.
ΠΗΓΗ tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου