Γεννημένος το 1917, συγγραφέας και ποιητής, κρατούμενος στο Μπούχενβαλντ, διετέλεσε γραμματέας της επιτροπής που επεξεργάστηκε στον ΟΗΕ την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τούτη την περίοδο, θαλερός και οξυδερκής, είναι περιζήτητος σχολιαστής των διαμαρτυριών του κινήματος των Indignados, που ξεκίνησε από την Ισπανία για να εξαπλωθεί πλέον σε όλη την Ευρώπη.
Την περασμένη Δευτέρα μίλησε στο ραδιόφωνο RMC αναφερόμενος στις συγκεντρώσεις αυτές. "Πιστεύω ότι όλο και περισσότεροι νέοι και λιγότερο νέοι θεωρούν ότι δεν κυβερνώνται όπως θα το ήθελαν. Δεν αγωνίζονται ωστόσο στο πλευρό των κομμάτων. Όπως οι Ισπανοί, όπως οι Άραβες της βορείου Αφρικής, έχουν αγανακτήσει από τον τρόπο που δεν λαμβάνονται υπόψη οι διεκδικήσεις τους. Οι Τυνήσιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Σύροι... μας δίνουν το καλό παράδειγμα. Αυτή η αγανάκτηση είναι επιθυμητή". "Ο κόσμος πονάει που τα πάντα γίνονται για τις τράπεζες και τίποτε για τους μισθωτούς". "Δεν με εκπλήσσουν οι διαδηλώσεις αυτές γιατί υπάρχουν δυσαρέσκειες".
"Οι κυβερνώντες πέφτουν θύματα της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, που δρα χωρίς ρυθμίσεις, και ο κόσμος υποφέρει από το γεγονός ότι τα πάντα γίνονται για τις τράπεζες και τίποτε για τους μισθωτούς. Αυτό το είδος ανισορροπίας μεταξύ κυβερνώντων που θέλουν να λέγονται δημοκράτες και των χρηματοπιστωτικών δυνάμεων, που κάνουν ό,τι θέλουν, προκαλεί νόμιμη αγανάκτηση ενάντια στην ανεργία, τη διαφθορά, τον καπιταλισμό"...
"Στην Ελλάδα, τη Γαλλία ή την Ισπανία οι διεκδικήσεις είναι πολύ ετερόκλητες: κατά της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας και της διαφθοράς, κατά των εκτροπών της δημοκρατίας, κατά των επιπτώσεων των πολιτικών λιτότητας, για καλύτερη αντιπροσώπευση των λαών, κατά των υπερβολών του καπιταλισμού" τόνισε ο Γάλλος διανοούμενος.
avgi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου