Οι καιροί είναι δύσκολοι.
Η συγκυρία μας κάνει όλους λιγότερο αισιόδοξους, περισσότερο προβληματισμένους και γεμάτους γιατί...
Αλλά δεν κρυβόμαστε.
Δεν λιποψυχούμε.
Είμαστε ΕΔΩ, όπως ήμασταν πάντοτε, στις καλές και στις κακές στιγμές, στις χαρούμενες και στις δύσκολες στιγμές της πολιτικής μας διαδρομής.
Είμαστε ΕΔΩ, γιατί δεν ξεχνάμε και δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποιοί είμαστε, τι εκφράζουμε, τι θέλουμε γιατί αγωνιζόμαστε.
Είμαστε ΕΔΩ γιατί όλα αυτά τα χρόνια μάθαμε να δίνουμε καθαρούς και τίμιους αγώνες για τα πιστεύω μας, για τις αξίες μας, για τα οράματα μας.
Είμαστε ΕΔΩ γιατί δεν εμφανιστήκαμε από το πουθενά, μας ξέρετε και σας ξέρουμε και μπορούμε και να σας κοιτάμε στα μάτια και να επικαλούμαστε την ειλικρίνεια και την συντροφικότητα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ζούμε δύσκολες στιγμές.
Η πατρίδα μας δοκιμάζεται σκληρά και επικίνδυνα.
Είναι η πρώτη φορά που τα τελευταία 50-60 χρόνια η Ελλάδα αλλάζει απότομα.
Είναι η πρώτη φορά που η χώρα δέχεται τόσο ασφυκτικές πιέσεις και απειλές ακόμα και για βασικές λειτουργίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Είναι η πρώτη φορά που σε περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ τα πάντα είναι υπό αίρεση: Από την Εθνική μας Ανεξαρτησία και Λαϊκή μας Κυριαρχία μέχρι και τη δυνατότητα επιβίωσης του καθένα και της καθεμιάς.
Τα πάντα ιδιωτικοποιούνται, η δημόσια περιουσία υποθηκεύεται, οι μισθοί και συντάξεις εξανεμίζονται, η ανεργία εκτοξεύεται, οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα, το χρέος μεγαλώνει, το αδιέξοδο μεγεθύνεται και η ανασφάλεια για το μέλλον κυριαρχεί στην ψυχή της κάθε Ελληνίδας και του κάθε Έλληνα!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο!
Το ΠΑΣΟΚ σε απόλυτη διάλυση και ανυποληψία.
Η ηγετική ομάδα αδυνατεί να καθοδηγήσει τη χώρα.
Δεν μπορεί και δεν θέλει.
Βρίσκονται εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο του μνημονίου και της απόλυτης εξάρτησης και υποταγής.
Οδηγήθηκαν με αλαζονεία και αυταπάτες, αν όχι κάποιοι προσχεδιασμένα, στη συγκεκριμένη πολιτική εθνικής υποτέλειας και ολοκληρωτικής εξάρτησης, αποτελώντας, πράγματι, την πιο σκληρή και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της σύγχρονης Ελλάδας.
Χωρίς σχέδιο και δίχως στοιχειώδη αντίληψη των κοινωνικών επιπτώσεων και διεργασιών που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση πορεύεται ασύστολα.
Στο όνομα μιας γενικής αναφοράς για την σωτηρία της πατρίδας, υποβιβάζουν τους πολίτες σε αριθμούς, τα συναισθήματα και τους καημούς του ελληνικού Λαού σε πλασματικές ιδεολογικές ανάγκες, τις ελπίδες της νεολαίας για δουλειά σε υπερφίαλες απαιτήσεις και την αξιοπρεπή αλλά στερημένη διαβίωση των συνταξιούχων σε περιττή ποσόστωση πληθυσμού που πρέπει να μειωθεί.
Όλες οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις του Ελληνικού Λαού - που κατακτήθηκαν με σκληρούς ιδεολογικούς και πολιτικούς αγώνες - και που δεν χαρίστηκαν - ανατράπηκαν με πρωτοφανή κυνικότητα και σκληρή εκβιαστική τακτική.
Το πολιτικό σύστημα, σχεδόν στο σύνολό του, απλώς παρακολουθεί την φορά των πραγμάτων και οι πολίτες μέσα σε συνθήκες εθνικής κατάθλιψης κυριαρχούνται από φόβο για το αύριο και οργή για τους πολιτικά υπεύθυνους της κατάστασης.
Όπως όλοι σας, έτσι και εγώ, τρομάζω με την εικόνα της χώρας μας μετά από πέντε – δέκα χρόνια.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τι θα συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο εάν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο να πιέζουμε τους εργαζόμενους, να απομυζούμε τους συνταξιούχους, να στέλνουμε στην ανεργία τους νέους και τις νέες, να αποδιαρθρώνουμε τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κανείς μέχρι σήμερα πλην του κ. Παπακωνσταντίνου δεν προέβει σε αφαίμαξη του κοινωνικού χρήματος θεωρώντας ότι πιθανώς ο μισθοσυντήρητος, ο συνταξιούχος και ο εργαζόμενος έχει πολύ λίπος να κάψει για να υποστηριχθεί η κίνηση του μηχανισμού της αγοράς και του τραπεζικού συστήματος.
Κανείς μέχρι σήμερα δεν βασίστηκε στο ψέμα και στο φόβο της χρεοκοπίας για να επιβάλλει στον ελληνικό λαό δυσβάσταχτες θυσίες χωρίς αντίκρισμα.
Κανείς δεν απαίτησε τόσο γρήγορα και με τόσο έντονο λαϊκισμό που υποστηρίχθηκε από τα περισσότερα ΜΜΕ την αύξηση ορίων της συνταξιοδότησης, τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, στην απελευθέρωση των απολύσεων, στην αύξηση του ΦΠΑ και των τιμολογίων της ΔΕΗ, στη διάλυση του ΟΣΕ και δεκάδες άλλα μέτρα.
Η ταχύτητα ενέργειας της κυβέρνησης για την εφαρμογή των ακραιφνών νεοφιλελεύθερων μέτρων ωχριά ακόμα και σ' αυτά που πρότειναν και εφάρμοσαν τα Σικάγο-μπόϊς στην Χιλή του Πινοσέτ.
Μα θα μου πει κάποιος:
Και τι να κάναμε, αφού η χώρα θα χρεοκοπούσε και θα οδηγούμασταν σε στάση πληρωμών.
Να απαντήσω με ένα ερώτημα:
Και τι έγινε τώρα;
Βλέπετε κάτι να έχει αλλάξει πέρα από τον αριθμό του κάθε νέου μνημονίου;
Γιατί αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να πούμε ότι οι μισθοί μειώθηκαν, οι συντάξεις μειώθηκαν, τα χρόνια εργασίας αυξήθηκαν, η ανεργία εκτοξεύθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα και έχει ακόμα δρόμο, η δημόσια περιουσία εκποιείται, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αργοπεθαίνουν, η αγροτική παραγωγή διαλύεται και ανάπτυξη δεν υπάρχει πουθενά.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και οι αποφάσεις που ελήφθησαν οδηγούν τη χώρα μαθηματικά στην καταστροφή.
Δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να το πω δημόσια ότι την προηγούμενη εβδομάδα επέλεξαν οι Κυβερνώντες να εξυπηρετήσουν τους πιστωτές μας από το να παλέψουν για τη χώρα και το λαό.
Συμφώνησαν και είναι πια συλλογική η ευθύνη στην ίδια αποτυχημένη συνταγή που ακολουθήθηκε εδώ και ένα χρόνο και οδήγησε όλους τους δείκτες της οικονομίας σε χειρότερα σημεία.
Απέδειξαν ότι δεν έχουν τη γενναιότητα και την ειλικρίνεια να πούνε την αλήθεια στο λαό, να εξηγήσουν τους λόγους της παταγώδους αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου και πάνω απ’ όλα αποδείχθηκαν αδύναμοι να διεκδικήσουν και να διαπραγματευτούν για το λαό και τους εργαζόμενους.
Έσκυψαν το κεφάλι και αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη γνωστή συνταγή αποτυχίας: Φόροι, νέοι φόροι, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, αυξήσεις σε φόρους, αυξήσεις στο ΦΠΑ των ειδών βασικής διατροφής, αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας, απολύσεις εργαζομένων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, κατάργηση του αφορολόγητου ορίου.
Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια πολιτική που θα εφαρμόζει ειδική φορολογία στα αναψυκτικά;
Τα θύματα είναι γνωστά: Οι εργαζόμενοι , οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, οι επαγγελματίες, οι αδύναμοι και απροστάτευτοι πολίτες.
Τα αποτελέσματα δεδομένα: Ακόμα μεγαλύτερη ύφεση, ακόμα μεγαλύτερη ανεργία, ακόμα μεγαλύτερη υπο-ανάπτυξη, ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια!
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το πολιτικό σκηνικό που διαδραματίστηκε την προηγούμενη βδομάδα και κατέληξε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δείχνει ανάγλυφα το ναυάγιο του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Όλοι μοιάζει να βολεύονται στην πολιτική της αδράνειας και στην διατήρηση του κομματικού τους ρόλου.
Η στάση όλων ήταν δεδομένη και η κραυγή απελπισία τους να εξαπατήσουν επικοινωνιακά τον Ελληνικό Λαό. Αγανάκτηση, φόβο και πολιτικούς εκβιασμούς εισέπραξε ο Ελληνικός Λαός.
Το μόνο που μάθαμε είναι ότι τα 37 χρόνια ομαλότητας της πολιτικής ζωής καταλήγουν στην φτώχεια και την αναξιοπρέπεια.
Όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας αρνείται να ομολογήσει την ανικανότητά του και την ανεπάρκεια του. Σχεδόν το σύνολο του πολιτικού κόσμου έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι η τεράστια δύναμή του προέρχεται από το γεγονός ότι η κοινωνία δεν τους ελέγχει.
Εξευτέλισαν το νόημα των λέξεων και δεν κατάλαβαν ότι όταν ο Λαός δεν ακολουθεί τις πολιτικές ηγεσίες τότε η χώρα μαραζώνει.
Ήλθε ίσως ο καιρός για μια πραγματική δημοκρατία. Είναι ώρα που θέλει τα μέλη της ενεργά με βαθύ αίσθημα σεβασμού και αλληλεγγύης. Οι δυνατοί πλέον είμαστε εμείς και πάνω σ' αυτό πρέπει να αγωνιστούμε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πολιτική λύση με τρομοκρατία και εκβιασμό δεν βρίσκεται. Ένας μεγάλος θυμός υποβόσκει στον Ελληνικό Λαό. Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η πολιτική διεξόδου θα προκύψει από την απόρριψη της πολιτικής των διλημμάτων.
Γι' αυτό θλίβομαι και οργίζομαι όταν κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ από κόμμα χειραφέτησης σε κόμμα καταδυνάστευσης του Λαού. Πρέπει πλέον οι σαλτιμπάγκοι της εξουσίας να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Είμαι απογοητευμένος, είμαι οργισμένος, είμαι θυμωμένος, είμαι όμως και αποφασισμένος.
Μπορεί οι άκαπνοι υπάλληλοι της Τρόικα να προσπαθούν να καταστρέψουν τη χώρα άλλα και την υστεροφημία ενός κινήματος που δημιουργήθηκε για να υπηρετεί το λαό και όχι να τον στραγγαλίζει καθημερινά.
Μπορεί κάποιοι άσχετοι με την πολιτική και το ΠΑΣΟΚ που εμφανίστηκαν σαν αλεξιπτωτιστές, αναλαμβάνοντας κρίσιμες κυβερνητικές και κομματικές θέσεις να προσπαθούν να ταυτίσουν το ΠΑΣΟΚ με τη Θάτσερ.
Μπορεί κάποιοι να σκέφτονται στο διεστραμμένο πολιτικό μυαλό τους σενάρια για συγκυβερνήσεις, συμμαχίες και νεοσυντηρητικές λύσεις.
Εμείς όμως είμαστε εδώ και θα είμαστε ΕΔΩ γιατί δεν μπορούμε να ξεπουλήσουμε τις αρχές μας , τις αξίες μας και τα πιστεύω μας για τα χρήματα της ΤΡΟΙΚΑ και του ΔΝΤ.
Είμαστε και θα είμαστε ΕΔΩ και θα δώσουμε τη μάχη μας απέναντι σε όλους τους εκφραστές του νεοσυντηρητισμού στην Ελλάδα, είτε είναι μέσα είτε έξω από το ΠΑΣΟΚ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η συναπόφαση και η συμφωνία δηλώνει και συνευθύνη.
Κανένας από όσους αποφάσισαν να υπογράψουν τη θανατική καταδίκη μιας χώρας και ενός λαού δεν μπορούν αύριο να δικαιολογηθούν για οτιδήποτε.
Αν διαφωνούσαν όφειλαν να το πούνε ξεκάθαρα και δημόσια.
Να πάρουν αποφάσεις.
Να αφήσουν την κυβερνητική τους θέση.
Να συνταχθούν με την κοινωνία.
Είναι συνυπεύθυνοι όσο και ο Πρωθυπουργός.
Επέλεξαν να διατηρήσουν τον προσωπικό τους θρόνο από το να δώσουν τη μάχη των αξιών.
Αλλά πως μπορεί κάποιος να συμφωνήσει με το γενικευμένο ξεπούλημα της χώρας.
Πωλείται όπως είναι επιπλωμένη!
Η αδυναμία για έσοδα του Οικονομικού Επιτελείου οδηγεί στο μεγαλύτερο ξεπούλημα που έγινε ποτέ.
Τι θα μας μείνει;
Τι θα διαχειριστεί η χώρα μας την επομένη της εξόδου από την κρίση αν και όποτε συμβεί;
Τα δίνουνε όλα: Λιμάνια – ΔΕΗ – ΟΤΕ – ΟΠΑΠ – ΕΥΔΑΠ –ΕΥΑΘ - Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, γενικά το πλούτο της χώρας.
Ποιος έχει και ποια νομιμοποίηση για τέτοιες αποφάσεις;
Αυτή η Κυβέρνηση εκλέχτηκε για να εφαρμόσει τέτοιες πολιτικές;
Και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά πωλούνται μία φορά και τέλος…
Απίστευτες λογικές που πραγματικά δεν μπορεί να τις χωρέσει το μυαλό κανενός δημοκράτη, κανενός συντρόφου, κανενός πατριώτη.
Συναγωνίστηκαν τη ΝΔ και την κέρδισαν στη σκληρότητα, στην αντιλαϊκή πολιτική, στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη!
Τα είπαμε από την πρώτη στιγμή.
Προειδοποιήσαμε από νωρίς. Εξηγήσαμε γιατί αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη.
Μπορεί να δικαιωνόμαστε αλλά δεν χαιρόμαστε. Θα προτιμούσαμε εμείς να αποδεικνυόμαστε λάθος και η χώρα να άλλαζε πορεία.
Μας είπαν γραφικούς. Μας λοιδόρησαν. Μας κούνησαν το δάχτυλο. Και τώρα;
Τι έχουν να πούνε;
Μήπως θα επανέλθουν στο γνωστό εκβιαστικό δίλλημα: Μέτρα για τη σωτηρία της χώρας ή καταστροφή;
Μα τα ίδια δεν υποστήριξαν ένα χρόνο τώρα;
Το ίδιο δεν είπανε για το μνημόνιο 1;
Δεν αποδείχθηκε η αποτυχία;
Λέμε για τελευταία φορά: Και τα υλικά και η συνταγή και οι εκτελεστές αυτής της πολιτικής είναι λάθος. Αν αυτά δεν αλλάξουν δεν πρόκειται να αλλάξει η πορεία της χώρας.
Ο Τιτανικός θα είναι μικρός για να περιγράψει το ναυάγιο και της Ελλάδας και του ΠΑΣΟΚ.
Αλήθεια η πρόσφατη τιμωρία των σοσιαλιστών στην Ισπανία για την πολιτική λιτότητας και η κοινωνική έκρηξη στη χώρα αυτή δεν προβληματίζει κανέναν από τους κυβερνώντες;
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ζούμε ένα θέατρο πολιτικού παραλόγου:
Διακηρύσσουμε τις προθέσεις και τα οράματά μας για μια νέα Ελλάδα και ταυτόχρονα διαλύουμε ότι έχει απομείνει από τις δομές του κοινωνικού κράτους και τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών.
Είμαστε δημοκρατικοί στο λόγο και αυταρχικοί στη πράξη.
Με άλλα λόγια γυρεύουμε νομιμοποίηση στην σοσιαλιστική ιδεολογία και φρασεολογία και εφαρμόζουμε σκληρή συντηρητική νεοφιλελεύθερη πολιτική, την οποία χαρακτηρίζουμε αναγκαίο κακό για να βγούμε από την κρίση.
Θέλουμε να φτιάξουμε μια Ελλάδα της ευημερίας και της δημιουργίας και ωθούμε τους πολίτες στη φτώχεια, στην αναξιοπρέπεια, στο μαρασμό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι τελευταίες εξελίξεις και οι παρεμβάσεις της Τρόικα, επιβεβαιώνουν την αποτυχία της πολιτικής που δυστυχώς ακολουθήθηκε.
Τα αδιέξοδα των επιλογών του τα είχαμε επισημάνει από την αρχή, αλλά η τρόικα και η κυβέρνηση δογματικά και αυταρχικά επέμεναν στον μονόδρομο της υλοποίησης του με αποτέλεσμα τα δήθεν ριζοσπαστικά μέτρα να επιβάλλουν σκληρότερα μέτρα λιτότητας και να ονομάζονται πλέον μνημόνιο 2, 3, 4 και κανείς δεν ξέρει που θα φτάσει η αρίθμηση.
Τα μνημόνια μειώνουν το έλλειμμα, καθιστώντας τους μισθωτούς φτωχούς και αυξάνουν κατακόρυφα το δημόσιο χρέος.
Η σχιζοφρένεια στο μεγαλείο της:
Πεινάστε, Φτωχύνετε, Εξαθλιωθείτε και Δουλέψτε για να χρωστάτε συνεχώς και μην περιμένετε έξοδο, το φορτίο είναι βαρύ και δύο- τρεις δεκαετίες δεν φτάνουν.
Πουλήστε τα όλα, βάλτε παραπάνω φόρους αλλά δεν πρόκειται να δείτε άσπρη μέρα.
Οι δανειστές κάθε τρίμηνο προβάλουν απαιτήσεις για να σταθεροποιήσουν την οικονομία και ταυτόχρονα ζητούν, εκποίηση της χώρας σε τιμή ευκαιρίας.
Η κυβέρνηση και η τρόικα αδυνατούν να κατανοήσουν την αναπτυξιακή διάσταση της οικονομικής πολιτικής.
Χωρίς σχέδιο και δίχως στοιχειώδη γνώση των κοινωνικών αντιλήψεων οδήγησε την ελληνική κοινωνία στην απελπισία και την κατάθλιψη ποδοπατώντας με πρωτοφανή κυνικότητα και σκληρή εκβιαστική τακτική τα δικαιώματα του ελληνικού λαού.
Ένα εφιαλτικό σκηνικό συνθέτει το τοπίο της Ελλάδας το 2011.
Ύφεση στην οικονομία, ανεργία, φόροι, ελλείμματα, χρέος, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και των παροχών υγείας, παιδείας και πρόνοιας.
Χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και με πρόσχημα τον εθνικό κίνδυνο πτώχευσης, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εκτελεί άκριτα τις εντολές της τρόικας, δίχως καμιά αντίρρηση και δυνατότητα διαπραγμάτευσης, αναζητώντας διέξοδο σε επικοινωνιακά τεχνάσματα και σε ασκήσεις κοινωνικού αυτοματισμού.
Τα συνθήματα περί πράσινης ανάπτυξης, περί φάστ τράκ και περί καινοτομίας και ποιότητας αποδεικνύονται μέρα με τη μέρα φλύαροι λόγοι παρά ρεαλιστικές προτάσεις.
Η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί στο περιθώριο του ευρώ και η πώληση περιουσίας του ελληνικού κράτους δεν αλλάζει το συμπέρασμα ότι απαιτείται πλέον αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Η χώρα μοιάζει να κινείται στο όριο της γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης που μπορεί να οδηγήσει σε ανοικτή χρεοκοπία.
Ταυτόχρονα τα εθνικά θέματα (Κύπρος – Αιγαίο – Σκόπια – ΑΟΖ) αποτελούν άσκηση ασφυκτικών πιέσεων για επίλυση σε βάρος προφανώς των εθνικών δικαίων με ανατροπή και παραβίαση των κόκκινων γραμμών του έθνους και απεμπόληση των εθνικών διεκδικήσεων, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (συνεκμετάλλευση, π.χ.) και την ρεαλιστική αντιμετώπιση των διεθνών συσχετισμών ισχύος και των “νέων” γεωπολιτικών παραμέτρων της περιοχής, ιδιαίτερα μετά τις πολιτικές ανακατατάξεις που παρατηρούνται στον ισλαμικό κόσμο.
Μα, θα με ρωτήσετε, τι πρέπει να γίνει;
Υπάρχει άλλη πρόταση;
Φυσικά και υπάρχει!
Μόνο που δεν βρίσκεται ούτε στους εξευγενισμούς αντίστοιχων πολιτικών τύπου Ζάππειο 2, ούτε στις νεοφιλελεύθερες απόψεις των ειδικών (του κ. Σαμαρά), ούτε στις αδιέξοδες επαναστατικές φραστικές αναφορές της παραδοσιακής Αριστεράς, η οποία για μια ακόμη φορά αποδεικνύει ότι ούτε καταλαβαίνει ούτε γνωρίζει σε ποιο κόσμο ζούμε, σε ποια χρονιά βρισκόμαστε!
Είναι επιτακτική η ανάγκη να διαμορφωθεί μια εθνική στρατηγική για την ανάταξη της οικονομίας και την μείωση του χρέους.
Αργά ή γρήγορα όλα οδηγούν στην αναδιάρθρωση του χρέους και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής θα τεθεί επί τάπητος.
Είναι αναγκαία όσο ποτέ.
Επιβάλλεται λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματευτεί, συνειδητά, υπεύθυνα, σοβαρά και χωρίς υστεροβουλίες τη συνολική επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνολικού χρέους και με μικρότερα επιτόκια ούτως ώστε να μπορέσει να ανασάνει η αγορά.
Λογικές του τύπου που επικράτησαν το 2009 όταν μπορούσαμε να πάρουμε 25 δισ. ευρώ με ανεκτό επιτόκιο αντί για 5 δισ. που ζητάγαμε πρέπει να εξαλειφθούν και οι υπεύθυνοι πρέπει κάποτε να λογοδοτήσουν.
Είναι ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε να υπάρξει ρεαλιστικό και σοβαρό σχέδιο αναπτυξιακής πολιτικής που θα εκμεταλλευτεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας στο Τουρισμό, στη Γεωργία- Κτηνοτροφία, στην Ενέργεια, στις Μεταφορές, στην έρευνα και στην Καινοτομία.
Υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης και δεν πρέπει να τα απεμπολήσουμε, υπευθυνότητα χρειάζεται και όχι αποσπασματικές εξαγγελίες και φανφάρες χωρίς συνείδηση που σκοπό έχουν να εξαπατήσουν, να εντυπωσιάσουν, να ασκήσουν εικονική και επικοινωνιακή πολιτική σε βάρος των συμφερόντων της χώρας και του λαού.
Το χρέος πρέπει να μειωθεί και η φρόνιμη, καλή και συνετή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μπορεί να συνεισφέρει προς αυτή την κατεύθυνση.
Όμως ούτε βιαστικές κινήσεις χρειάζονται ούτε συμβουλές αετονύχηδων που το μόνο που σκέφτονται είναι πως θα λεηλατήσουν τον κόπο του ελληνικού λαού και βλέπουν την πολιτική ως μέσο πλουτισμού.
Εκείνο που απαιτεί η παρούσα κατάσταση είναι σοβαρότητα και ειλικρίνεια.
Μέχρι σήμερα βιώσαμε αξιοθρήνητες προπαγανδιστικές προτάσεις που προσπάθησαν να καθησυχάσουν, να εξαπατήσουν, να εκβιάσουν τον ελληνικό λαό για να αποδεχτούν λύσεις που σχεδιάστηκαν μακριά απ' αυτόν και χωρίς αυτόν.
Η χώρα έχει ανάγκη από αναγνωρισμένους και ικανούς πολιτικούς και όχι εκείνους που τους χαρίστηκαν οι θέσεις και νόμισαν ότι είναι ένα παιχνίδι με την εξουσία με μοναδικό στόχο να αποποιηθούν τις ευθύνες τους.
Έτσι βλέπουμε νόμοι να αλληλοαναιρούνται και αποφάσεις να μένουν στα χαρτιά. Συντάσσονται εκ νέου νομοσχέδια μήπως και διορθώσουν αστοχίες, ατέλειες και κενά προηγούμενων νομοσχεδίων.
Οι Υπουργοί αλληλοδιαψεύδονται . Άλλα λέει ο ένας το πρωί στη Βουλή, άλλα ανακοινώνει ο άλλος το βράδυ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αλληλοαναιρέσεις για τις απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών!
Ποιον να πρωτοπιστέψεις και γιατί;
Η αναξιοπιστία στο μεγαλείο της.
Γενικά, μπορούμε να πούμε, ότι η κυβέρνηση διαθέτει τόσους συντονιστές που το μόνο που κάνουν είναι να την αποσυντονίζουν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κατάσταση στο κόμμα είναι χειρότερη από εκείνη της κυβέρνησης.
Το κόμμα βρίσκεται σε φάση πλήρους αποσύνθεσης και συνεχούς διάλυσης παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων και ιδιαίτερα του Γραμματέα του Ε.Σ.
Οι αιτίες είναι πολλές:
Οι πληγές που δημιούργησε το μνημόνιο στην πραγματική οικονομία και σε ολόκληρη την κοινωνία αποπροσανατόλισε και αδρανοποίησε τα μέλη μας γιατί δεν ξέρουν τι να πιστέψουν αυτά που λέγαμε πριν ή αυτά που πράττει ως κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η συνειδητοποίηση των αδιεξόδων με την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ δημιούργησε τέτοιο ιδεολογικό κομφούζιο, που το ΠΑ.ΣΟ.Κ έπαψε πλέον να είναι ένα κόμμα με προοδευτική ταυτότητα και κατάντησε πολιτικός χώρος χωρίς αρχές και αξίες όπου οι περισσότεροι συμμετέχουν για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές φιλοδοξίες και αλλότριες σκοπιμότητες.
Οι κομματικές οργανώσεις κατάντησαν πλέον κομματικές σφραγίδες και ταμπέλες χωρίς ίχνος ζωής και αμφιβάλλω ακόμα αν θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν ως εκλογικός μηχανισμός.
Το κόμμα έχει μεταλλαχθεί και μετατράπηκε σε ΜΚΟ χειροκροτητών και κομματικο-κυβερνητικών υπαλλήλων έχοντας πλέον απομακρυνθεί από τα συνδικάτα και την αυτοδιοίκηση.
Είναι πλέον φανερό ότι ο κόσμος δεν μας ακούει πια ως κόμμα.
Απομακρύνεται, Φοβάται, Αδρανοποιείται.
Δεν του αρκούν πλέον οι λεκτικές αυταπάτες των κυβερνώντων ούτε ο κομματικός συναισθηματικός εκβιασμός.
Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη του και δεν διαθέτουμε καμία αξιοπιστία και πάει στο σπίτι του.
Ανάγλυφα πλέον οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το μισό και πλέον του ελληνικού λαού απορρίπτει το πολιτικό σύστημα.
Δεν αρέσουμε πια και αυτό είναι φανερό.
Και όταν ο λαός δεν συμμετέχει, συντρόφισσες και σύντροφοι, τότε κινδυνεύουν πλέον άμεσα οι στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές.
Αρνείται ο κόσμος μας να τον αντιμετωπίζουμε ως αγέλη και κοπάδι και να του επιβάλλουμε αυταρχικά και αυθαίρετα αποφάσεις που τον προσβάλουν βάναυσα.
Αρνείται πλέον ο λαός να τον υβρίζουμε και να του αποδίδουμε ευθύνες επειδή δεν μας αρέσει να αναλάβουμε τις δικές μας.
Αρνείται πλέον να εκβιάζεται για να νομιμοποιήσει αποφάσεις επειδή θέλουμε να κρύψουμε τις σοβαρές μας αδυναμίες, ανεπάρκειες και σκοπιμότητες.
Βαρέθηκε πλέον ο κόσμος μας να τον αντιμετωπίζουμε ως εργαλείο για να το παίζουν κάποιοι εθνικοί σωτήρες και γνώστες αποκλειστικοί μιας αλήθειας που το φτωχό πόπολο αγνοεί.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και γι' αυτό απαιτούνται γενναίες αποφάσεις για να αντιμετωπίσουμε την ανεξέλεγκτη δυναμική που απειλεί την συνοχή της δημοκρατικής παράταξης.
Η ιδέα της συμμετοχικής δημοκρατίας, της κοινωνικής και συντροφικής αλληλεγγύης έχουν καταντήσει λέξεις κενού περιεχομένου.
Όλοι αισθάνονται ξένοι μέσα σ' ένα χώρο που δεν προσφέρει όραμα και ελπίδες για το αύριο.
Η εθελοντική προσφορά παραμένει όνειρο θερινής νυκτός με αποτέλεσμα από κόμμα μαζικό, συλλογικό και πολυσυλλεκτικό να μετασχηματιζόμαστε με τρομερή ταχύτητα σε ομοσπονδιακό κόμμα προυχόντων και νέων σφετεριστών της εξουσίας που ο καθένας συγκροτεί τα κομμάτια του για ίδιον όφελος.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες ακυρώνονται καθημερινά με άτυπες διορισμένες επιτροπές με αποτέλεσμα ακόμα και αν ήθελε η κυβέρνηση να βρει στήριγμα στο κόμμα να μην μπορεί.
Είναι ανάγκη λοιπόν όχι μόνο να ανασυγκροτηθούμε αλλά να αναγεννηθούμε γιατί η ιστορία θα μας κρίνει αυστηρά.
Επιβάλλεται λοιπόν να πάμε σ' ένα Συνέδριο που θα ξεκαθαρίσει τα πάντα.
Οι έκτακτες συνθήκες δεν απαιτούν φιέστες τύπου συνδιασκέψεων για να εκτονωθούν προσχηματικά οι εκρηκτικές εντάσεις.
Τι σημαίνει συνδιάσκεψη συντρόφισσες και σύντροφοι;
Τι ρόλο θα έχει;
Τι θα συζητήσει;
Θα έχει αποφασιστικό χαρακτήρα ή θα κάνουμε μια ακόμη ανοιχτή γιορτή χωρίς περιεχόμενο;
Γιατί δεν πάμε σε Συνέδριο να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για :
Την ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική επαναθεμελίωση του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία.
Εθνικό σχέδιο δράσης για την έξοδο από το μνημόνιο στη βάση της ανάπτυξης της χώρας με κοινωνική συνοχή και σεβασμό στο δημόσιο χώρο.
Θέσεις για το ΠΑΣΟΚ της νέας - μετά το μνημόνιο - εποχής που διαθέτει πειστική και ελπιδοφόρα αφήγηση για το μέλλον της πατρίδας μας.
Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα και τις προτεινόμενες πολιτικές που απαιτούν οι συνθήκες κρίσης και αυτό μόνο ένα ανοικτό, καθαρό και ειλικρινές συνέδριο μπορεί να το πετύχει.
Έχουμε ανάγκη από νέα νομιμοποιημένα κομματικά όργανα και μόνο το συνέδριο μπορεί να μας τα δώσει.
Έχουμε ανάγκη από ανανέωση ιδεών και προσώπων σύμφωνα με την ιστορία μας και αυτό μόνο ένα συνέδριο μπορεί να το εξασφαλίσει.
Η αξιοπιστία μας έχει τρωθεί και μόνο ένα συνέδριο θα μας δώσει την δυνατότητα να ταυτίσουμε τα λόγια μας και τις προτάσεις μας με την πράξη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Στην κρίση και στις δυσκολίες συνήθως συναντάς δύο αντιδράσεις:
'Η παραδίνεσαι αποδεχόμενος την αδυναμία σου να αλλάξεις τα πράγματα αλλά και να κρυφτείς από τις ευθύνες σου.
Ή σφίγγεις τα δόντια και δίνεις τη μάχη μέχρι το τέλος γιατί γνωρίζεις ότι αν υπάρχει μια ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα αυτή θα ξεπηδήσει μέσα από το ΠΑΣΟΚ και θα είναι και πάλι ΠΑΣΟΚ.
Οι ευθύνες μας μεγάλες και οι καιροί μας προκαλούν να τις αναλάβουμε χωρίς ολιγωρίες.
Αν όχι εμείς, σύντροφοι, τότε ποιος άλλος;
Αν όχι η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, σύντροφοι, τότε ποιος άλλος;
Αυτή είναι η καταδίκη μας και πρέπει όλοι να τη συνειδητοποιήσουμε. Αν εμείς δεν δώσουμε προοδευτική διέξοδο στο πρόβλημα της χώρας τότε κάθε ελπίδα έχει τελειώσει. Ή εμείς ή κανένας συντρόφισσες και σύντροφοι..
Το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα.
Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει για να εμπνέει και να καθοδηγεί τους δημοκρατικούς μας αγώνες.
Στο ΠΑΣΟΚ οραματιστήκαμε μια περήφανη και Ανεξάρτητη Ελλάδα και ένα δίκαιο και ανθρώπινο κράτος.
Αυτά τα πιστεύω μας ούτε τα διαπραγματευόμαστε ούτε θα τα παραδώσουμε αμαχητί στους εκφραστές της ιδεολογικής θολούρας, τους απολίτικους κομήτες της πολιτικής, τους πρόσκαιρους τιμητές προσώπων και όχι αρχών. Θα κάνουμε την κρίση ευκαιρία για ανατροπή, για αλλαγή, για προοπτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου