* Του Χριστοδούλου Χρήστου-Ελπιδοφόρου
Είναι καιρός θεωρώ να ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους, αυτό νομίζω είναι η μόνη λύση όταν η κοινωνία ενημερώνετε μονομερώς.
Σε μία δημοκρατική χώρα, όταν προέκυπτε κάποιο σοβαρό ζήτημα, θα περιμέναμε να δούμε διάλογο, αντιπαράθεση, σύγκρουση απόψεων, ιδεών, αυτό άλλωστε είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας.
Στην Ελλάδα του 2011 αυτό όμως δε το είδαμε. Όλη αυτή τη χρονική περίοδο που γίνεται λόγος για το νέο νόμο-πλαίσιο της παιδείας, μόνο επιλεκτική μνήμη, εγωκεντρισμό και φανατισμό συναντήσαμε.
Οφείλουμε λοιπόν, αναλαμβάνοντας ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί να πούμε την άποψή μας.
Είπανε ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο σφύζει από διαπλοκή, ένα πράγμα για το οποίο δε διαφώνησε κανείς. Δε μας είπαν όμως ποιος τη δημιούργησε άραγε τη διαπλοκή. Την δημιούργησαν οι φοιτητές ή μήπως τη δημιούργησαν αυτοί που διόριζαν, έφτιαχναν μεγαλοκαθηγητάδες μόνο για να επωφεληθούν πολιτικά; Την δημιούργησαν οι φοιτητές ή μήπως αυτοί που σε εκβιάζουν επειδή...
σε μία δημοκρατική χώρα σε μία εκλογική διαδικασία είχες αντίθετη άποψη; Ή μήπως αυτοί που ζητάνε ανταλλάγματα για να σου δώσουν πτυχίο; Και μη πει κανείς ότι αυτά δεν είναι υπαρκτά φαινόμενα-προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου.
Θυμήθηκαν ότι υπάρχουν φοιτητοπατέρες, ξέχασαν όμως να αναφέρουν ότι και αυτοί ήταν το ίδιο και γι’ αυτό βολεύτηκαν με όρους μικροπολιτικής. Και μάλιστα δεν είναι και λίγοι. Τόσο στο υπουργείο παιδείας, όσο και στο σύνολο της κυβέρνησης.
Είπαν ότι το άσυλο θα καταργηθεί γιατί προστατεύει αναρχικά στοιχειά. Δε μας είπαν όμως γιατί σε χώρους που δεν προστατεύονται από άσυλο και σφύζουν από τους γνωστούς-άγνωστους όπως τους αποκαλούν, δε κάνουν κάτι για να τους σταματήσουν. Δε μας είπαν γιατί στις πορείες χτυπάνε ηλικιωμένους, γονείς με παιδιά, φοιτητές και αφήνουν τέτοια στοιχεία να κυκλοφορούν ανενόχλητα υπό την ανοχή της αστυνομίας.
Είπαν ότι σε μία δημοκρατία το άσυλο είναι περιττό, γιατί δε λένε το ίδιο για τη βουλευτική ασυλία;
Ακούσαμε να βάζουν εκβιαστικά διλλήματα « καταλήψεις των σχολών ή χαμένη εξεταστική και χαμένο εξάμηνο», δεν ακούσαμε όμως να μας λένε γιατί οι ίδιοι ως φοιτητές έκαναν καταλήψεις και δεν έμπαιναν σε διάλογο, όπως ζητάνε από εμάς να κάνουμε σήμερα.
Αφού διαφωνούν με το νόμο 1268/82 γιατί τον υποστήριζαν μετά μανίας και κατέβαιναν σε πορείες για να ισχύσει; Γιατί έκαναν τα πάντα για να μη εφαρμοστεί ο ψηφισμένος νόμος 815 του Καραμανλή για τη Παιδεία το ’79, γιατί δε ψήφησαν το νόμο Γιαννάκου; Γιατί δεν αναφέρουν τη είχε πει ο Γ.Α.Π στη πρώτη συνδιάσκεψη της ΠΑΣΠ τόσο για το άσυλο, όσο και για τη χρηματοδότηση της παιδείας.
Παίρνουν μέτρα, κόβουν μισθούς , εξοντώνουν οικονομικά τις οικογένειές μας, για να πετύχουν τους στόχους τους και τελικά δε τα καταφέρνουν. Ξανά παίρνουν μέτρα και πάλι γίνεται το ίδιο. Δε μας εξηγούν όμως, αφού οι μισθοί κόβονται και επομένως εξοικονομούνται χρήματα, γιατί δε πετυχαίνουν τους στόχους. Που πηγαίνουν άραγε τα χρήματα;
Στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό και εμάς μας αφαιρούν το δικαίωμα να μορφωθούμε.
Επί της ουσίας δε μας εξηγούν τίποτα, απαιτούν όμως τα πάντα.
Τελικά οφείλουν να μας απαντήσουν, το ελληνικό πανεπιστήμιο μορφώνει τον άνθρωπο ή μήπως τρώει τα παιδιά του;
Οφείλουμε εμείς να απαντήσουμε και να πούμε το εξής.
Δεν είμαστε εμείς που ξεχάσαμε την ιστορία μας, την ιστορία της χώρας μας, δεν είμαστε εμείς που παλέψαμε ως φοιτητές με απώτερο σκοπό να γαντζωθούμε στα κόμματα και να ζήσουμε σε βάρος της κοινωνίας. Δε είμαστε εμείς που έχουμε επιλεκτική μνήμη, δεν είμαστε εμείς που είπαμε «ότι τη σημαία την πήρε ο άνεμος».
Δε θα είμαστε εμείς που θα καταστρέψουμε το μέλλον και θα ζήσουμε σε βάρος των παιδιών μας, δε θα είμαστε εμείς που θα γεμίσουμε την επόμενη γενιά με εκβιαστικά διλλήματα και με το φόβο της αποτυχίας, όπως η γενιά της Διαμαντοπούλου κάνει σε εμάς.
(* Φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
Είναι καιρός θεωρώ να ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους, αυτό νομίζω είναι η μόνη λύση όταν η κοινωνία ενημερώνετε μονομερώς.
Σε μία δημοκρατική χώρα, όταν προέκυπτε κάποιο σοβαρό ζήτημα, θα περιμέναμε να δούμε διάλογο, αντιπαράθεση, σύγκρουση απόψεων, ιδεών, αυτό άλλωστε είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας.
Στην Ελλάδα του 2011 αυτό όμως δε το είδαμε. Όλη αυτή τη χρονική περίοδο που γίνεται λόγος για το νέο νόμο-πλαίσιο της παιδείας, μόνο επιλεκτική μνήμη, εγωκεντρισμό και φανατισμό συναντήσαμε.
Οφείλουμε λοιπόν, αναλαμβάνοντας ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί να πούμε την άποψή μας.
Είπανε ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο σφύζει από διαπλοκή, ένα πράγμα για το οποίο δε διαφώνησε κανείς. Δε μας είπαν όμως ποιος τη δημιούργησε άραγε τη διαπλοκή. Την δημιούργησαν οι φοιτητές ή μήπως τη δημιούργησαν αυτοί που διόριζαν, έφτιαχναν μεγαλοκαθηγητάδες μόνο για να επωφεληθούν πολιτικά; Την δημιούργησαν οι φοιτητές ή μήπως αυτοί που σε εκβιάζουν επειδή...
σε μία δημοκρατική χώρα σε μία εκλογική διαδικασία είχες αντίθετη άποψη; Ή μήπως αυτοί που ζητάνε ανταλλάγματα για να σου δώσουν πτυχίο; Και μη πει κανείς ότι αυτά δεν είναι υπαρκτά φαινόμενα-προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου.
Θυμήθηκαν ότι υπάρχουν φοιτητοπατέρες, ξέχασαν όμως να αναφέρουν ότι και αυτοί ήταν το ίδιο και γι’ αυτό βολεύτηκαν με όρους μικροπολιτικής. Και μάλιστα δεν είναι και λίγοι. Τόσο στο υπουργείο παιδείας, όσο και στο σύνολο της κυβέρνησης.
Είπαν ότι το άσυλο θα καταργηθεί γιατί προστατεύει αναρχικά στοιχειά. Δε μας είπαν όμως γιατί σε χώρους που δεν προστατεύονται από άσυλο και σφύζουν από τους γνωστούς-άγνωστους όπως τους αποκαλούν, δε κάνουν κάτι για να τους σταματήσουν. Δε μας είπαν γιατί στις πορείες χτυπάνε ηλικιωμένους, γονείς με παιδιά, φοιτητές και αφήνουν τέτοια στοιχεία να κυκλοφορούν ανενόχλητα υπό την ανοχή της αστυνομίας.
Είπαν ότι σε μία δημοκρατία το άσυλο είναι περιττό, γιατί δε λένε το ίδιο για τη βουλευτική ασυλία;
Ακούσαμε να βάζουν εκβιαστικά διλλήματα « καταλήψεις των σχολών ή χαμένη εξεταστική και χαμένο εξάμηνο», δεν ακούσαμε όμως να μας λένε γιατί οι ίδιοι ως φοιτητές έκαναν καταλήψεις και δεν έμπαιναν σε διάλογο, όπως ζητάνε από εμάς να κάνουμε σήμερα.
Αφού διαφωνούν με το νόμο 1268/82 γιατί τον υποστήριζαν μετά μανίας και κατέβαιναν σε πορείες για να ισχύσει; Γιατί έκαναν τα πάντα για να μη εφαρμοστεί ο ψηφισμένος νόμος 815 του Καραμανλή για τη Παιδεία το ’79, γιατί δε ψήφησαν το νόμο Γιαννάκου; Γιατί δεν αναφέρουν τη είχε πει ο Γ.Α.Π στη πρώτη συνδιάσκεψη της ΠΑΣΠ τόσο για το άσυλο, όσο και για τη χρηματοδότηση της παιδείας.
Παίρνουν μέτρα, κόβουν μισθούς , εξοντώνουν οικονομικά τις οικογένειές μας, για να πετύχουν τους στόχους τους και τελικά δε τα καταφέρνουν. Ξανά παίρνουν μέτρα και πάλι γίνεται το ίδιο. Δε μας εξηγούν όμως, αφού οι μισθοί κόβονται και επομένως εξοικονομούνται χρήματα, γιατί δε πετυχαίνουν τους στόχους. Που πηγαίνουν άραγε τα χρήματα;
Στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο εξωτερικό και εμάς μας αφαιρούν το δικαίωμα να μορφωθούμε.
Επί της ουσίας δε μας εξηγούν τίποτα, απαιτούν όμως τα πάντα.
Τελικά οφείλουν να μας απαντήσουν, το ελληνικό πανεπιστήμιο μορφώνει τον άνθρωπο ή μήπως τρώει τα παιδιά του;
Οφείλουμε εμείς να απαντήσουμε και να πούμε το εξής.
Δεν είμαστε εμείς που ξεχάσαμε την ιστορία μας, την ιστορία της χώρας μας, δεν είμαστε εμείς που παλέψαμε ως φοιτητές με απώτερο σκοπό να γαντζωθούμε στα κόμματα και να ζήσουμε σε βάρος της κοινωνίας. Δε είμαστε εμείς που έχουμε επιλεκτική μνήμη, δεν είμαστε εμείς που είπαμε «ότι τη σημαία την πήρε ο άνεμος».
Δε θα είμαστε εμείς που θα καταστρέψουμε το μέλλον και θα ζήσουμε σε βάρος των παιδιών μας, δε θα είμαστε εμείς που θα γεμίσουμε την επόμενη γενιά με εκβιαστικά διλλήματα και με το φόβο της αποτυχίας, όπως η γενιά της Διαμαντοπούλου κάνει σε εμάς.
(* Φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου