Συνέντευξη του Νίκου Κοτζιά στη REALNEWS
Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι θα λάβει όσα μέτρα χρειαστεί προκειμένου να σωθεί η χώρα.H κυβέρνηση μας καταστρέφει επί δύο χρόνια στο όνομα του μονόδρομου. Κάθε άλλο δρόμο τον χαρακτηρίζει ως επικίνδυνο. Πράττει μια τεράστια ανακατανομή εισοδημάτων και πλούτου. «Λεφτά υπάρχουν» τα παίρνει από τους μη έχοντες και τα δίνει στους κατέχοντες. Εταιρείες αξιολόγησης, δικηγορικά γραφεία και γραφεία συμβούλων, έχουν ήδη λάβει ως αμοιβές πάνω από ενάμιση δισεκατομμύριο ευρώ. Με μία κυβερνητική τροπολογία στη βουλή αυξήθηκαν τα μελλοντικά κέρδη φίλου της επιχειρηματία κατά 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Με τα μέτρα της αφήνει ουσιαστικά απέξω φοροκλέπτες και φοροφυγάδες, την μαύρη οικονομία και την παραοικονομία. Δεν έχασε ούτε μια ανάσα να πει έστω και μια φορά τη λέξη καρτέλ.
Σώζεται η χώρα με αυτά τα μέτρα;
Είναι αδύνατον να βγει η χώρα από την κρίση με μια οικονομική πολιτική που οδηγεί στην ύφεση. Όταν αδυνατεί κανείς να πληρώσει δόση 4 ευρώ με εισόδημα 100 πώς θα πληρώσει δόση 8 ευρώ με εισόδημα 80; Αυτή η εξίσωση δεν έχει λύση. Η κυβέρνηση συνεχίζει στο ίδιο βιολί. Δεν διδάχτηκε τίποτα από τις αποτυχίες δύο ετών.Η χώρα οδηγείται σήμερα σε χρεοκοπία, έχοντας ένα χρέος διπλάσιο του αρχικού, από 230 δισεκατομμύρια στα 450, με απώλεια κυριαρχίας, περιορισμό της δημοκρατίας.
Βρισκόμαστε μέσα στον στρόβιλο μιας κρίσης ταυτότητας, πνευματικής παρακμής, ηθικής και πολιτικής κρίσης.
Και αν η χώρα βρεθεί εκτός ευρώ;
Η δική μου η άποψη είναι ότι η χώρα δεν φεύγει από το Ευρώ, διότι είναι βαθιά ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά και να μην ήταν, δεν μπορεί να φύγει διότι είναι απροετοίμαστη για κάτι τέτοιο, δεν έχει ούτε καν τις προϋποθέσεις για την διατροφική της επιβίωση. Δεν πρέπει, επίσης, να φύγει,, μόνο και μονο επειδή το ζητάνε τρίτοι.
Και τι να κάνει;
Μάχεται μέσα στην Ευρώπη με όλα τα μέσα που διαθέτει. Οφείλει να αξιοποιήσει το θεσμικό της οπλοστάσιο, πριν από όλα το βέτο. Θυμίζω ότι το 1966 η Γαλλία ακολούθησε την πολιτική «της άδειας καρέκλας» εξαιτίας της προσπάθειας των Γερμανών να καταργήσουν την ΚΑΠ. Η πολιτική αυτή σημαίνει χρήση βέτο σε όλα. Η δική μας παράλυση θα γίνει παράλυση και της ΕΕ. Αλλά δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί να φτάσουμε μέχρι εκεί αν σταματήσει η κυβέρνηση να εκβιάζει το λαό και διαπραγματευτεί με τους εταίρους αποφασιστικά. Διότι το πρόβλημα δεν είναι το πόσο πιστά εφαρμόζει η κυβέρνηση τα συμφωνηθέντα, αλλά το ότι τα συμφωνηθέντα έχουν λάθος βάση παραδοχής και οδηγούν την Ελλάδα στην καταστροφή. Αποτελούν πεδίο εκβιασμών και την οδό προς την χρεωκοπία. Αυτό έστω και την ύστατη στιγμή πρέπει να ανατραπεί.
Είναι αδύνατον να βγει η χώρα από την κρίση με μια οικονομική πολιτική που οδηγεί στην ύφεση. Όταν αδυνατεί κανείς να πληρώσει δόση 4 ευρώ με εισόδημα 100 πώς θα πληρώσει δόση 8 ευρώ με εισόδημα 80; Αυτή η εξίσωση δεν έχει λύση. Η κυβέρνηση συνεχίζει στο ίδιο βιολί. Δεν διδάχτηκε τίποτα από τις αποτυχίες δύο ετών.Η χώρα οδηγείται σήμερα σε χρεοκοπία, έχοντας ένα χρέος διπλάσιο του αρχικού, από 230 δισεκατομμύρια στα 450, με απώλεια κυριαρχίας, περιορισμό της δημοκρατίας.
Βρισκόμαστε μέσα στον στρόβιλο μιας κρίσης ταυτότητας, πνευματικής παρακμής, ηθικής και πολιτικής κρίσης.
Και αν η χώρα βρεθεί εκτός ευρώ;
Η δική μου η άποψη είναι ότι η χώρα δεν φεύγει από το Ευρώ, διότι είναι βαθιά ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά και να μην ήταν, δεν μπορεί να φύγει διότι είναι απροετοίμαστη για κάτι τέτοιο, δεν έχει ούτε καν τις προϋποθέσεις για την διατροφική της επιβίωση. Δεν πρέπει, επίσης, να φύγει,, μόνο και μονο επειδή το ζητάνε τρίτοι.
Και τι να κάνει;
Μάχεται μέσα στην Ευρώπη με όλα τα μέσα που διαθέτει. Οφείλει να αξιοποιήσει το θεσμικό της οπλοστάσιο, πριν από όλα το βέτο. Θυμίζω ότι το 1966 η Γαλλία ακολούθησε την πολιτική «της άδειας καρέκλας» εξαιτίας της προσπάθειας των Γερμανών να καταργήσουν την ΚΑΠ. Η πολιτική αυτή σημαίνει χρήση βέτο σε όλα. Η δική μας παράλυση θα γίνει παράλυση και της ΕΕ. Αλλά δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί να φτάσουμε μέχρι εκεί αν σταματήσει η κυβέρνηση να εκβιάζει το λαό και διαπραγματευτεί με τους εταίρους αποφασιστικά. Διότι το πρόβλημα δεν είναι το πόσο πιστά εφαρμόζει η κυβέρνηση τα συμφωνηθέντα, αλλά το ότι τα συμφωνηθέντα έχουν λάθος βάση παραδοχής και οδηγούν την Ελλάδα στην καταστροφή. Αποτελούν πεδίο εκβιασμών και την οδό προς την χρεωκοπία. Αυτό έστω και την ύστατη στιγμή πρέπει να ανατραπεί.
Τι εννοείται;
Η ΕΕ μας αντιμετωπίζει όπως οι γυρολόγοι τους άρρωστους στον Μεσαίωνα. Μόλις εμφανιζόταν κάποια αρρώστια, η οδηγία ήταν να αφαιρεθεί άμεσα αίμα μέχρι να φύγει «το άρρωστο». Περιττό να πω ότι αυτή «η αγωγή» οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο. Εκεί θα φτάσουμε αν δεν αλλάξει ρώτα η Ελληνική πολιτική και οι ευρωπαίοι.Στο κυβερνών κόμμα έχει ξεκινήσει η «δελφινομαχία» για την επόμενη ημέρα.Ο Βάρναλης έγραψε έναν εξαιρετικό στοίχο που μας θυμίζει την υποχρέωση όλων μας να γνωρίζουμε, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, το μέτρο μας: «Φαντάζουν γίγαντες μα είναι νάνοι. Τους γιγάντωσε των καιρών η πλάνη».
Δηλαδή τι πολιτικούς χρειάζεται η χώρα;
Η εποχή μας απαιτεί συλλογικότητες και πολιτικούς που υπερβαίνουν το εγώ. Που διαθέτουν επάρκεια γνώσεων, τιμιότητα και παρρησία. Οι δελφίνοι περισσότερο συμπεριφέρονται ως διαχειριστές των αποφάσεων της τρόικας παρά ως αυτόνομοι πολιτικοί. Ουδείς τους είναι ηγέτης μακράς πνοής. Αν ήταν θα είχε ήδη παραιτηθεί από την κυβέρνηση.
Εκτιμάτε πως υπάρχει «δελφίνος» που μπορεί να αποσοβήσει μια στρατηγική ήττα για το κυβερνών κόμμα ή τυχόν ήττα του ΠΑΣΟΚ θα έχει στρατηγική σημασία;
Οι δελφίνοι έχουν διαψεύσει ακόμα και τον Μ.Βέμπερ όταν μίλαγε για επαγγελματίες πολιτικούς. Οι περισσότεροι κατατάσσονται στους «Επαγγελματίες Υπουργούς». Υπηρετήσαν τον «κρατισμό» του Α.Παπανδρέου. Τον «εκσυγχρονισμό» του Κ.Σημίτη και τον νεοφιλελευθερισμό του Γ.Παπανδρέου. Χωρίς όραμα και ειδίκευση πέρασαν από τα πιο διαφορετικά υπουργεία. Σπάνια κάποιος άφησε κάτι για να τον θυμούνται οι πολίτες θετικά. Οι επαγγελματίες υπουργοί συμπεριφέρονται, πλέον, όπως οι φεουδάρχες πρίγκιπες του Μεσαίωνα. Εκείνοι μετακινούνταν από τον Πάπα στο Λούθηρο και τανάπαλιν, αρκεί να διασφάλιζαν τις ιδιοκτησίες και τις θέσεις τους.
Μπορούν άλλοι;
Την Κιβωτό του Νώε την έφτιαξαν ερασιτέχνες, τον Τιτανικό επαγγελματίες…
Τον κ. Ε. Βενιζέλο πώς τον κρίνετε;
Εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν χρειάζονται συλλογικές επεξεργασίες, αλλά ότι αρκεί η ευφράδεια λόγου. Αλλά εδώ του τα χαλάει στο διεθνές περιβάλλον «η μετάφραση». Οι ηγέτες των ισχυρών της Δύσης δεν συγκινούνται από λεκτικά άλματα. Το πλέον αδύνατο σημείο του είναι οι διαπραγματεύσεις.
Η ΕΕ μας αντιμετωπίζει όπως οι γυρολόγοι τους άρρωστους στον Μεσαίωνα. Μόλις εμφανιζόταν κάποια αρρώστια, η οδηγία ήταν να αφαιρεθεί άμεσα αίμα μέχρι να φύγει «το άρρωστο». Περιττό να πω ότι αυτή «η αγωγή» οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο. Εκεί θα φτάσουμε αν δεν αλλάξει ρώτα η Ελληνική πολιτική και οι ευρωπαίοι.Στο κυβερνών κόμμα έχει ξεκινήσει η «δελφινομαχία» για την επόμενη ημέρα.Ο Βάρναλης έγραψε έναν εξαιρετικό στοίχο που μας θυμίζει την υποχρέωση όλων μας να γνωρίζουμε, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης, το μέτρο μας: «Φαντάζουν γίγαντες μα είναι νάνοι. Τους γιγάντωσε των καιρών η πλάνη».
Δηλαδή τι πολιτικούς χρειάζεται η χώρα;
Η εποχή μας απαιτεί συλλογικότητες και πολιτικούς που υπερβαίνουν το εγώ. Που διαθέτουν επάρκεια γνώσεων, τιμιότητα και παρρησία. Οι δελφίνοι περισσότερο συμπεριφέρονται ως διαχειριστές των αποφάσεων της τρόικας παρά ως αυτόνομοι πολιτικοί. Ουδείς τους είναι ηγέτης μακράς πνοής. Αν ήταν θα είχε ήδη παραιτηθεί από την κυβέρνηση.
Εκτιμάτε πως υπάρχει «δελφίνος» που μπορεί να αποσοβήσει μια στρατηγική ήττα για το κυβερνών κόμμα ή τυχόν ήττα του ΠΑΣΟΚ θα έχει στρατηγική σημασία;
Οι δελφίνοι έχουν διαψεύσει ακόμα και τον Μ.Βέμπερ όταν μίλαγε για επαγγελματίες πολιτικούς. Οι περισσότεροι κατατάσσονται στους «Επαγγελματίες Υπουργούς». Υπηρετήσαν τον «κρατισμό» του Α.Παπανδρέου. Τον «εκσυγχρονισμό» του Κ.Σημίτη και τον νεοφιλελευθερισμό του Γ.Παπανδρέου. Χωρίς όραμα και ειδίκευση πέρασαν από τα πιο διαφορετικά υπουργεία. Σπάνια κάποιος άφησε κάτι για να τον θυμούνται οι πολίτες θετικά. Οι επαγγελματίες υπουργοί συμπεριφέρονται, πλέον, όπως οι φεουδάρχες πρίγκιπες του Μεσαίωνα. Εκείνοι μετακινούνταν από τον Πάπα στο Λούθηρο και τανάπαλιν, αρκεί να διασφάλιζαν τις ιδιοκτησίες και τις θέσεις τους.
Μπορούν άλλοι;
Την Κιβωτό του Νώε την έφτιαξαν ερασιτέχνες, τον Τιτανικό επαγγελματίες…
Τον κ. Ε. Βενιζέλο πώς τον κρίνετε;
Εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν χρειάζονται συλλογικές επεξεργασίες, αλλά ότι αρκεί η ευφράδεια λόγου. Αλλά εδώ του τα χαλάει στο διεθνές περιβάλλον «η μετάφραση». Οι ηγέτες των ισχυρών της Δύσης δεν συγκινούνται από λεκτικά άλματα. Το πλέον αδύνατο σημείο του είναι οι διαπραγματεύσεις.
Δηλαδή, κάποιο παράδειγμα;
Πρώτα έκανε ανεπίτρεπτες παραχωρήσεις εγγυήσεων δημόσιου ελληνικού πλούτου στην Φιλανδία. Κατόπιν ανοήτως συμφώνησε να τεθεί αυτή η διμερή συμφωνία στα συμπεράσματα της 21ης Ιουλίου (§9) ανοίγοντας την όρεξη σε εχθρούς και φίλους. Στη συνέχεια, για λόγους προσωπικής στρατηγικής, δήλωσε ότι «το θέμα έγινε πολιτικό και αφορά πλέον την ΕΕ». Με αυτό τον τρόπο έδωσε το άλλοθι να διαπραγματεύονται τις μελλοντικές ελληνικές εγγυήσεις η Φιλανδία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Πολωνία (προεδρεύουσα του Συμβουλίου) και η Επιτροπή. Η Ελλάδα απουσιάζει κατόπιν προτροπής της ίδιας της κυβέρνησης. Στο τέλος της ημέρας, θα κλιθεί πει μια γνώμη εκ των υστέρων και να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα από τρίτους.
Μια κυβέρνηση Σαμαρά θα είναι καλύτερη από αυτή του κ. Παπανδρέου;
Πείτε μου με ποιά πρόσωπα και ποιές πολιτικές; Εγώ δεν βλέπω καινούργια πρόσωπα με ικανότητες, ιδιαίτερα στον τομέα της οικονομικής πολιτικής. Ούτε επάρκεια εναλλακτικής πολιτικής πρότασης.
Τι εννοείτε με την πρότασή σας για αντιμνημονιακό μέτωπο;
Την δημιουργία ενός τρίτου πόλου από όσους πιστεύουν ότι η χώρα πρέπει να υπερασπιστεί το μέλλον της. Οτι τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα είναι αδιέξοδα. Οτι πρέπει να σταματήσει η πολιτική ισχύος απέναντι στους ανίσχυρους και υπόκλισης στους ισχυρούς. Να υπάρξει μια πνευματική και δημοκρατική ανάταση της χώρας, με εντιμότητα και γνώση καθώς και μια ριζική παραγωγική ανασυγκρότηση. Ότι δεν πρέπει μέσα στην κρίση να χάσουμε τη ψυχή μας, τον πολιτισμό μας, την κυριαρχία και τη δημοκρατία ως μέσο επίλυσης των προβλημάτων. Που ονειρεύονται μια διαφορετική προοδευτική Ελλάδα. Οσοι συμφωνούν στη συμμετοχή όλων που έχουν τέτοιες αγωνίες, και δεν αποκλείουν εκ προοιμίου κανέναν.
ΚΚΕ και Δημοκρατική Αριστερά, ωστόσο, αρνούνται κατηγορηματικά προτάσεις συνεργασίας ιδιαίτερα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΚΕ και ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς συνεργάστηκαν με αφορμή το σκάνδαλο Κοσκωτά με τη ΝΔ και συγκυβέρνησαν μαζί της. Σήμερα η χώρα χάνεται και δείχνουν δύσκολοι σε συνεργασίες με ανθρώπους που συνυπήρξαν στον ίδιο πολιτικό και κομματικό χώρο. Εγώ ένα έχω να πω: Ουδέποτε μεγαλούργησε κόμμα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς χωρίς πολιτική συνεργασιών και σαφή διασύνδεση του κοινωνικού με το πατριωτικό.Ο Αλέξης Τσίπρας τι χρειάζεται να αλλάξει ώστε να κάνει πιο αποτελεσματικό το κόμμα του;
Να αναβαθμίσει τη σημασία του πατριωτισμού. Θα χρειαστεί δε, να αποφασίσει τι ενδιαφέρει περισσότερο τον χώρο του, η ισότιμη συνεργασία με τις πασοκογενείς δυνάμεις ή το να αποκτήσει ο Σύριζα μια ακόμα συνισταμένη με προέλευση από το ΠΑΣΟΚ. Η λύση είναι, πάντα κατά τη γνώμη μου, η ισότιμη συνεργασία ενταγμένη σε μια ευρύτερη προσπάθεια δημιουργίας ενός τρίτου πόλου.
Βλέπετε μια συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ;
Πολλοί από εκείνους που την επιθυμούν, την επιδιώκουν όχι προκειμένου να σωθεί η χώρα, αλλά για να ελέγχουν καλύτερα καταστάσεις…
Ο πρωθυπουργός δηλώνει πως οι πολίτες θέλουν αλλαγές και όχι εκλογές. Πιστεύετε ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου θα αποφύγει τις κάλπες;
Ο κ.Γ.Παπανδρέου έχει δίκαιο ότι οι πολίτες θέλουν αλλαγές. Πριν από όλα αλλαγή πολιτικής και κυβέρνησης. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με εκλογές. Για αυτό αλλαγές και εκλογές δεν αποσυνδέονται
Και τα δημοψηφίσματα;
Μια άλλη δικαιολογία για να μην γίνουν εκλογές θα είναι τα δημοψηφίσματα. Η κυβέρνηση με τον τρόπο που τα προτείνει, τα απαξιώνει. Πιστεύω ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην οποία εκλέγουμε πρόσωπα που όλο και λιγότερο δεσμεύονται σε πολιτικές, θα πρέπει να συμπληρωθεί με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Δηλαδή με δεσμεύσεις επί της ουσίας της πολιτικής. Σκεφτείτε να είχαμε στην Ελλάδα το δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας από τους πολίτες. Θα είχαμε τελειώσει ήδη με τον νόμο περί (μη) ευθύνης των υπουργών.
epirusgate.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου