Ανακοίνωση ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ για το δημοψήφισμα

Η νέα μαζική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα όπως εκδηλώθηκε με τις απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις που κορυφώθηκαν κατά το διήμερο 19-20 Οκτωβρίου ενάντια στο πολυνομοσχέδιο, καθώς επίσης και η αγωνιστική παρουσία του Ελληνικού Λαού στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου σε όλη τη χώρα, ανέδειξαν την καθολική  απομόνωση της κυβέρνησης και την πάνδημη λαϊκή αντίθεση στη μετατροπή της χώρας σε πτωχευμένο προτεκτοράτο.   Η  κυβέρνηση ως συλλογική έκφραση αντιμαχόμενων συμφερόντων της διεθνούς και εγχώριας κεφαλαιοκρατίας, καταρρέει με τρόπο εκκωφαντικό. Το γραφειοκρατικό ΠΑΣΟΚ που αναπαράγονταν μέσα από το κράτος, τα ΜΜΕ και τα οικονομικά συμφέροντα, αποδιαρθρώνεται, αποδεσμεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες δημοκρατικούς πολίτες που το πίστεψαν.
Η κυβέρνηση του μνημονίου, πλήρως αποσυνδεδεμένη και εχθρική απέναντι στα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα, σπαρασσόμενη στο εσωτερικό της, με την εκβιαστική πρόταση περί δημοψηφίσματος, έχει αποδείξει το αδιέξοδό της.  Απομένει η τυπική πράξη παραίτησης. Το μπλοκ του μνημονίου θα επιχειρήσει με τακτικές κινήσεις εντυπωσιασμού να καθοδηγήσει τις πολιτικές εξελίξεις μέσα από την αλλαγή φρουράς της εξουσίας στα πλαίσια της κηδεμονίας της τρόικας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου επικεφαλής μιας συνωμοτικής κλίκας που έχει οδηγήσει με τους χειρισμούς της την χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας επιχειρεί να ανασυγκροτήσει την ηγεμονία του με την πρωτοβουλία του δημοψηφίσματος. Πρόκειται για κίνηση που δεν έχει καμία σχέση με την δημοκρατία, όπως διαφημίζεται. Αντίθετα επιχειρείται να αυτονομηθεί εντελώς από το κοινοβούλιο η κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας για να διαμεσολαβεί μεταξύ των κέντρων του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της σφαγιαζόμενης ελληνικής κοινωνίας ουσιαστικά χωρίς κανένα θεσμικό αντίβαρο. Η επιδιωκόμενη  έγκριση του λαού στο δημοψήφισμα στην ουσία θα αποτελέσει άλμα στην εξέλιξη προς ουσιαστική δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου  με αυταρχική αλλαγή του Συντάγματος ενώ θα «νομιμοποιήσει» όσα έχουν ήδη συντελεστεί την τραγική τελευταία 2ετια.
Ο Γιώργος Παπανδρέου με το δημοψήφισμα επιχειρεί να κυριαρχήσει στην πολιτική σκηνή και να αποδυναμώσει το κοινοβούλιο, επαναλαμβάνοντας το πραξικόπημα που έκανε στο ΠΑΣΟΚ. Όπως με την αυθαίρετη αλλαγή του καταστατικού επέβαλε την δημοψηφισματική εκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ καταργώντας  την  Κ.Ε. και αντικαθιστώντας την από ένα διακοσμητικό εθνικό συμβούλιο,  έτσι σήμερα εξάγει το μοντέλο στο πολιτικό σύστημα επιχειρώντας να κάνει διακοσμητικό το κοινοβούλιο. Γι αυτό, το δημοψήφισμα που εξαγγέλθηκε, αποτελεί κίνηση που οδηγεί σε ουσιαστική δικτατορία στα πλαίσια ενός προτεκτοράτου της παγκοσμιοποίησης που θα χτυπήσει τον εθνικό χαρακτήρα του κράτους, τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα δικαιώματα και συμφέροντα των εργαζόμενων. Η άθλια μεθόδευση έχει ρίσκο. Το ρίσκο για τη χώρα δεν ενδιαφέρει, η οικογένεια έχει φροντίσει να επενδύσει σε CDS, μέσω της γνωστής επενδυτικής εταιρίας για την «πράσινη ανάπτυξη» στο επενδυτικό συμβούλιο της οποίας μετέχει ο αδελφός του Πρωθυπουργού.
Η δημαγωγία περί «αποστασίας» που υποκινούν οι τραπεζίτες είναι υποκριτική, γιατί η κυβέρνηση αυτή έχει αποδείξει ότι είναι όργανο των ξένων τραπεζιτών σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και έχει εναντιωθεί στο σύνολο του ελληνικού λαού καταδικάζοντάς τον σε μακροχρόνια φτώχια. Οι αντιδράσεις των άλλων μνημονιακών δυνάμεων αλλά και ορισμένων κύκλων στο εσωτερικό του σημερινού ΠΑΣΟΚ αφορούν κυρίως τις ισορροπίες μέσα στο  μπλοκ και τον ρόλο τους σε αυτό, αντακλώντας υπερεθνικές και εγχώριες εξαρτήσεις και τις μεταξύ τους αντιθέσεις. Δευτερευόντως θέτουν ένα ζήτημα λειτουργίας του πολιτεύματος που είναι μεν σημαντικό, αλλά αποκλείεται να το υπηρετήσουν με συνέπεια.
Οι δύο παρατάξεις έχουν ήδη σχηματοποιηθεί όσον αφορά την ουσία των πολιτικών. Από τη μία το μπλοκ των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του μνημονίου, αποτελούμενο από την πολιτική τάξη του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ τους πρόθυμους συμμάχους και τις κοινωνικές δυνάμεις του διεθνοποιημένου  χρηματιστικού καπιταλισμού με τις ποικιλώνυμες εξαρτήσεις.
Από την άλλη τα λαϊκά και μικροαστικά στρώματα, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που μάχεται κατά των πολιτικών του μνημονίου και της δικτατορίας της παγκοσμιοποίησης που απαιτείται να συγκροτηθεί σε ένα  ενωτικό λαϊκό μέτωπο, που θα διεκδικήσει την πολιτική και κοινωνική εξουσία. Είναι ανάγκη όλες οι ριζοσπαστικές δυνάμεις να συμβάλουν ώστε η  κοινωνική πλειοψηφία που συναντήθηκε στους δρόμους και τις πλατείες και  ενώθηκε στους αγώνες και στις απεργίες, να γίνει   πολιτική πλειοψηφία με τη μορφή μιας κυβέρνησης λαϊκής ενότητας.
Τα συνδικάτα έχουν υποχρέωση να προκηρύξουν  γενική πολιτική απεργία με λαϊκές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις και αίτημα  την πτώση της κυβέρνησης και εκλογές.
Επιτέλους να περάσουμε από την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία μιας 20ετούς τουλάχιστον πορείας, στη λαϊκή μεταπολίτευση για την εθνική, δημοκρατική, κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Εδώ και τώρα...