Συνέντευξη στην Ρένα Βενιανάκη
Να ξεκινήσω από την παραίτηση Παπανδρέου; Έπραξε ορθά, τι λέτε;
Όλες οι ενέργειες και πολιτικές αποφάσεις του κ. Παπανδρέου τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αρνητικό πρόσημο.
Η παραίτηση του από την πρωθυπουργία και ο σχηματισμός κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο με τη συμμετοχή 39 Υπουργών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συμμετείχαν στην προηγούμενη κυβέρνηση υποδηλώνει ότι «ο αδύναμος κρίκος» ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η κίνηση του υποδηλώνει επίσης την αναγνώριση της δικής του αδυναμίας και όχι των συνεργατών του.
Εάν ήταν ανίκανοι οι συνεργάτες του δε θα έπρεπε να συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση.
Οι τελευταίες κινήσεις και αποφάσεις του χαρακτηρίζονται από πλήρη έλλειψη πολιτικής ευθυκρισίας, είχαν σαν αποτέλεσμα την απαξίωση των θεσμών, της πολιτικής και την υποταγή στα κελεύσματα της χρηματοοικονομικής εξουσίας.
Οι διάφοροι έμμισθοι κονδυλοφόροι, οι ντόπιοι και ξένοι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες διαμορφώνουν το κλίμα αποδοχής τετελεσμένων και μονόδρομων.
Διαμορφώνουν το κλίμα αποδοχής κυβερνήσεων τραπεζιτών με αντικειμενικό στόχο τον ευτελισμό των θεσμών, της πολιτικής λειτουργίας και την αποδυνάμωση της υπόστασης του Εθνικού Κράτους.
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, τι νόημα έχουν τα Εθνικά κράτη και η Εθνική κυριαρχία.
Ποιος υπηρετεί πληρέστερα το απατριδο-κεφάλαιο από τις κυβερνήσεις τραπεζιτών;
Ένα σχόλιο για την συγκατοίκηση των συντρόφων σας υπουργούς με αυτούς του ΛΑΟΣ... ΛΑΟΣ...ΠΑΣΟΚ στην εξουσία;
Ο κ. Παπανδρέου το κατάφερε και αυτό. Εμβάπτισε στην κολυμπήθρα του ΣΙΛΩΑΜ την ακροδεξιά, την νομιμοποίησε και «ήρε» τις αμαρτίες της και της έδωσε τη δυνατότητα άσκησης εξουσίας.
Άνοιξε «κερκόπορτες» ο κ. Παπανδρέου, όταν θα έλθει το «πλήρωμα του χρόνου» εξόφλησης των γραμματίων συμμετοχής των Ακροδεξιών στην κυβέρνηση, δε μας έχει πει ο κ. Παπανδρέου «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο».
Αν μη τι άλλο, χρεώνεται ο κ. Παπανδρέου με ιστορική αμνησία, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του.
Που πάει η χώρα; Υπάρχει διέξοδος και από που;
Μέχρι να διαμορφωθούν οι νέες συνθήκες και διαδικασίες συσσώρευσης πλούτου και μέχρι να σταθεροποιηθεί το «νέο οικονομικό- χρηματοπιστωτικό στάτους» η χώρα μας θα βρίσκεται σε συνεχή εκβιαστικά διλλήματα για την εκταμίευση της κάθε νέας δόσης και από τη νέα δανειακή σύμβαση.
Το τέλος της διαδρομής θα είναι, «εργασιακός μεσαίωνας, εκποίηση του δημόσιου πλούτου, αποδιάρθρωση του όποιου εναπομείναντος παραγωγικού ιστού και η διεθνής περιθωριοποίηση της χώρας».
Το ψευδοδίλλημα μέσα ή έξω από το ΕΥΡΩ είναι το «δόλωμα» για την απραξία των πολιτών και τον έλεγχο των κοινωνικών αντιδράσεων.
Σε αυτό το σημείο έγκειται η ιστορική ευθύνη των μελών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των πολιτών, οι οποίοι ανιδιοτελώς στήριξαν και στηρίζουν το κίνημα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ανήκει στον κ. Παπανδρέου, δεν ανήκει στους «χρήστες του» ανήκει στο κόσμο που πίστεψε σε αυτό και το υπηρέτησε και έχει χρέος σαν ο πιο αξιόπιστος πολιτικός φορέας να υπερβεί τις σημερινές του αδυναμίες και να αναδειχθεί η δύναμη προοπτικής.
Αυτοί που οραματίζονται νέους «τραπεζικογενείς πολιτικούς σχηματισμούς» για την πολιτική τους επιβίωση διακατέχονται από υπερβάλλουσα προσωπική ματαιοδοξία και οι αρχιτέκτονες αυτού του είδους των λύσεων από άγνοια κοινωνικών συμπεριφορών και δράσεων, που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της απελπισίας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ θα συνεχίσει να υπάρχει ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη του τόπου, όταν μέσα από τις προβλεπόμενες από το καταστατικό του διαδικασίες κατεβάσει από το «τρένο» τα «βαρίδια» που με τιτάνιες προσπάθειες άλλαξαν το χαρακτήρα και τη δομή του και αν ξεκαθαρίσει απόλυτα το ιδεολογικό και πολιτικό του στίγμα.
«Ου συγχρώνται Ιουδαίοι με Σαμαρείτες» τι δουλειά έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ με το ΛΑΟΣ;
Να παραμείνει στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου η να φύγει;
Ο κ. Παπανδρέου ως οφείλει πρέπει ο ίδιος να ανοίξει τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Οι Βυζαντινολογίες και Μεσαιωνικές μηχανογραφίες δε ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο Σοσιαλιστικό κόμμα.
Οι διαβουλεύσεις για το μέλλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνονται φανερά και μέσα στα όργανα και όχι σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις με «δήθεν» μεγαλοστελέχη.
Άμεση σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου, καθορισμός ημερομηνίας και ημερήσιας διάταξης για τη σύγκλιση εκτάκτου Καταστατικού Συνεδρίου και επιλογή οργάνων.
Το συνέδριο θα αποφασίσει εάν και πως θα γίνει η εκλογή προέδρου.
Δεν έχει το δικαίωμα κανένα από τα μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να απαγορεύσει στον κ. Παπανδρέου να είναι εκ νέου υποψήφιος για πρόεδρος, όπως επίσης δεν μπορούν διάφοροι παρατρεχάμενοι του προέδρου, συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι για την καθολική απαξίωση του κινήματος, να υπερβάλλουν εαυτούς στην προσπάθεια «Αγιοποίησης» του κ. Παπανδρέου, ως σωτήρα του έθνους.
Άμεση αναγκαιότητα η οργανωτική αναδιάταξη και η πολιτική του αφύπνιση.
Σε τοπικό επίπεδο υπάρχει ικανός αριθμός στελεχών που μπορούν να συγκροτήσουν ένα αξιόπιστο ψηφοδέλτιο εάν δεν επικρατήσουν λογικές και σκοπιμότητες εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων.
Έπαψε να μου λέει οτιδήποτε το «τόπο στα νιάτα», οι θέσεις και τα αξιώματα κατακτιούνται, δεν χαρίζονται, όσοι νέοι θέλουν και μπορούν «ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν» το παραμύθι ότι κάποιοι τους κλείνουν το δρόμο ή δεν τους αφήνουν, είναι μόνο για τους τεμπέληδες και τα μικρά παιδιά.
Εσείς τι θα κάνετε; Θα σας δούμε υποψήφιο βουλευτή η δήμαρχο;
Θα συνεχίσω να είμαι πολιτικά παρών με την κατάθεση απόψεων και προτάσεων για το «δέον γενέσθαι», δεν μπορώ να απεμπολήσω την ιδιότητα του πολίτη.
Με τα σημερινά δεδομένα και την ανυπαρξία πολιτικής λειτουργίας και σκέψης δεν έχει κανένα νόημα η οποιαδήποτε συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες.
Να ξεκινήσω από την παραίτηση Παπανδρέου; Έπραξε ορθά, τι λέτε;
Όλες οι ενέργειες και πολιτικές αποφάσεις του κ. Παπανδρέου τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αρνητικό πρόσημο.
Η παραίτηση του από την πρωθυπουργία και ο σχηματισμός κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο με τη συμμετοχή 39 Υπουργών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συμμετείχαν στην προηγούμενη κυβέρνηση υποδηλώνει ότι «ο αδύναμος κρίκος» ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η κίνηση του υποδηλώνει επίσης την αναγνώριση της δικής του αδυναμίας και όχι των συνεργατών του.
Εάν ήταν ανίκανοι οι συνεργάτες του δε θα έπρεπε να συμμετάσχουν στη νέα κυβέρνηση.
Οι τελευταίες κινήσεις και αποφάσεις του χαρακτηρίζονται από πλήρη έλλειψη πολιτικής ευθυκρισίας, είχαν σαν αποτέλεσμα την απαξίωση των θεσμών, της πολιτικής και την υποταγή στα κελεύσματα της χρηματοοικονομικής εξουσίας.
Νέα κυβέρνηση, συγκυβέρνηση υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο...
Καλύτερα η χειρότερα;
Σαφώς και είναι χειρότερα. Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Έχουμε αναποδογυρίσει το σύμπαν. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση εμφανίζονται ως θύματα (τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί) τα οποία καλούνται να σώσουν οι πολίτες και οι διαχειριστές τους (τραπεζίτες και μεγαλοστελέχη) καλούνται να γίνουν οι δήθεν σωτήρες της καταρρέουσας παγκόσμιας οικονομίας...Οι διάφοροι έμμισθοι κονδυλοφόροι, οι ντόπιοι και ξένοι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες διαμορφώνουν το κλίμα αποδοχής τετελεσμένων και μονόδρομων.
Διαμορφώνουν το κλίμα αποδοχής κυβερνήσεων τραπεζιτών με αντικειμενικό στόχο τον ευτελισμό των θεσμών, της πολιτικής λειτουργίας και την αποδυνάμωση της υπόστασης του Εθνικού Κράτους.
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, τι νόημα έχουν τα Εθνικά κράτη και η Εθνική κυριαρχία.
Ποιος υπηρετεί πληρέστερα το απατριδο-κεφάλαιο από τις κυβερνήσεις τραπεζιτών;
Ένα σχόλιο για την συγκατοίκηση των συντρόφων σας υπουργούς με αυτούς του ΛΑΟΣ... ΛΑΟΣ...ΠΑΣΟΚ στην εξουσία;
Ο κ. Παπανδρέου το κατάφερε και αυτό. Εμβάπτισε στην κολυμπήθρα του ΣΙΛΩΑΜ την ακροδεξιά, την νομιμοποίησε και «ήρε» τις αμαρτίες της και της έδωσε τη δυνατότητα άσκησης εξουσίας.
Άνοιξε «κερκόπορτες» ο κ. Παπανδρέου, όταν θα έλθει το «πλήρωμα του χρόνου» εξόφλησης των γραμματίων συμμετοχής των Ακροδεξιών στην κυβέρνηση, δε μας έχει πει ο κ. Παπανδρέου «ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο».
Αν μη τι άλλο, χρεώνεται ο κ. Παπανδρέου με ιστορική αμνησία, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του.
Που πάει η χώρα; Υπάρχει διέξοδος και από που;
Μέχρι να διαμορφωθούν οι νέες συνθήκες και διαδικασίες συσσώρευσης πλούτου και μέχρι να σταθεροποιηθεί το «νέο οικονομικό- χρηματοπιστωτικό στάτους» η χώρα μας θα βρίσκεται σε συνεχή εκβιαστικά διλλήματα για την εκταμίευση της κάθε νέας δόσης και από τη νέα δανειακή σύμβαση.
Το τέλος της διαδρομής θα είναι, «εργασιακός μεσαίωνας, εκποίηση του δημόσιου πλούτου, αποδιάρθρωση του όποιου εναπομείναντος παραγωγικού ιστού και η διεθνής περιθωριοποίηση της χώρας».
Το ψευδοδίλλημα μέσα ή έξω από το ΕΥΡΩ είναι το «δόλωμα» για την απραξία των πολιτών και τον έλεγχο των κοινωνικών αντιδράσεων.
Που πάει το ΠΑΣΟΚ; Τα ποσοστά που συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις...πλησιάζουν την Σιβηρία! Το σχόλιο σας...
Φαντάζει οξύμωρο, αλλά αν υπάρχει ελπίδα να δοθεί μια κάποια μορφή διεξόδου από τα τεκταινόμενα, αυτή η διέξοδος και προοπτική μπορεί να έλθει μόνο μέσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.Σε αυτό το σημείο έγκειται η ιστορική ευθύνη των μελών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των πολιτών, οι οποίοι ανιδιοτελώς στήριξαν και στηρίζουν το κίνημα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ανήκει στον κ. Παπανδρέου, δεν ανήκει στους «χρήστες του» ανήκει στο κόσμο που πίστεψε σε αυτό και το υπηρέτησε και έχει χρέος σαν ο πιο αξιόπιστος πολιτικός φορέας να υπερβεί τις σημερινές του αδυναμίες και να αναδειχθεί η δύναμη προοπτικής.
Αυτοί που οραματίζονται νέους «τραπεζικογενείς πολιτικούς σχηματισμούς» για την πολιτική τους επιβίωση διακατέχονται από υπερβάλλουσα προσωπική ματαιοδοξία και οι αρχιτέκτονες αυτού του είδους των λύσεων από άγνοια κοινωνικών συμπεριφορών και δράσεων, που προκύπτουν ως αποτέλεσμα της απελπισίας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ θα συνεχίσει να υπάρχει ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη του τόπου, όταν μέσα από τις προβλεπόμενες από το καταστατικό του διαδικασίες κατεβάσει από το «τρένο» τα «βαρίδια» που με τιτάνιες προσπάθειες άλλαξαν το χαρακτήρα και τη δομή του και αν ξεκαθαρίσει απόλυτα το ιδεολογικό και πολιτικό του στίγμα.
«Ου συγχρώνται Ιουδαίοι με Σαμαρείτες» τι δουλειά έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ με το ΛΑΟΣ;
Να παραμείνει στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου η να φύγει;
Ο κ. Παπανδρέου ως οφείλει πρέπει ο ίδιος να ανοίξει τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Οι Βυζαντινολογίες και Μεσαιωνικές μηχανογραφίες δε ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο Σοσιαλιστικό κόμμα.
Οι διαβουλεύσεις για το μέλλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνονται φανερά και μέσα στα όργανα και όχι σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις με «δήθεν» μεγαλοστελέχη.
Άμεση σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου, καθορισμός ημερομηνίας και ημερήσιας διάταξης για τη σύγκλιση εκτάκτου Καταστατικού Συνεδρίου και επιλογή οργάνων.
Το συνέδριο θα αποφασίσει εάν και πως θα γίνει η εκλογή προέδρου.
Δεν έχει το δικαίωμα κανένα από τα μέλη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να απαγορεύσει στον κ. Παπανδρέου να είναι εκ νέου υποψήφιος για πρόεδρος, όπως επίσης δεν μπορούν διάφοροι παρατρεχάμενοι του προέδρου, συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι για την καθολική απαξίωση του κινήματος, να υπερβάλλουν εαυτούς στην προσπάθεια «Αγιοποίησης» του κ. Παπανδρέου, ως σωτήρα του έθνους.
Διαβάζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ τοπικά, προετοιμάζει νέα πρόσωπα για το ψηφοδέλτιο του. Τόπο στα νιάτα;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οργανωτικά δεν υφίσταται και σαν πολιτικός φορέας παραμένει «άλαλος, άφωνος, αμέτοχος».Άμεση αναγκαιότητα η οργανωτική αναδιάταξη και η πολιτική του αφύπνιση.
Σε τοπικό επίπεδο υπάρχει ικανός αριθμός στελεχών που μπορούν να συγκροτήσουν ένα αξιόπιστο ψηφοδέλτιο εάν δεν επικρατήσουν λογικές και σκοπιμότητες εξυπηρέτησης ιδιοτελών συμφερόντων.
Έπαψε να μου λέει οτιδήποτε το «τόπο στα νιάτα», οι θέσεις και τα αξιώματα κατακτιούνται, δεν χαρίζονται, όσοι νέοι θέλουν και μπορούν «ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν» το παραμύθι ότι κάποιοι τους κλείνουν το δρόμο ή δεν τους αφήνουν, είναι μόνο για τους τεμπέληδες και τα μικρά παιδιά.
Εσείς τι θα κάνετε; Θα σας δούμε υποψήφιο βουλευτή η δήμαρχο;
Θα συνεχίσω να είμαι πολιτικά παρών με την κατάθεση απόψεων και προτάσεων για το «δέον γενέσθαι», δεν μπορώ να απεμπολήσω την ιδιότητα του πολίτη.
Με τα σημερινά δεδομένα και την ανυπαρξία πολιτικής λειτουργίας και σκέψης δεν έχει κανένα νόημα η οποιαδήποτε συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου