Ήταν
άνοιξη του 2001, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στα χωράφια της Μανωλάδας.
Ήταν η εποχή που στα δημοσιογραφικά γραφεία της πρωτεύουσας έφταναν οι
πρώτες δειλές καταγγελίας πως κάτι «τρέχει» στην περιοχή. Καταγγελίες
για κυκλώματα εκμετάλλευσης Βούλγαρων και Ασιατών εργατών. Καταγγελίες
για ύποπτες μεθοδεύσεις από τις τοπικές αρχές και «λαδώματα». Θυμάμαι τα
λόγια ενός αξιωματικού της αστυνομίας του Πύργου ο οποίος off the
record μου περιέγραφε πως λειτουργούσε το κύκλωμα των δουλεμπόρων στα
φραουλοχώραφα της Μανωλάδας. Έλεγε πως όταν οι μετανάστες άρχιζαν να
ζητούν επιτακτικά τα δεδουλευμένα τους, τα «αφεντικά» αγόραζαν από τις
λαϊκές αγορές ένα ζευγάρι παπούτσια ή ένα ρούχο και τα άφηναν στους
κοιτώνες τους. Μετά ειδοποιούσαν την αστυνομία να συλλάβει και να
απελάσει τους «κλέφτες» που «κλέβουν ρούχα και παπούτσια».
'Ήταν 2001. Από τότε ήξεραν και ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Όλοι τους. Μόνο που τότε το κύκλωμα σκηνοθετούσε ληστείες για τα μάτια των αρχών και γλίτωνε μια χούφτα μεροκάματα της πείνας. Τώρα το κύκλωμα αποθρασύνθηκε και χτυπά στο ψαχνό.... Δώδεκα χρόνια ανοχής, συναλλαγής, στραβά μάτια και τρομοκρατία. Βουλευτές να μοιράζουν φράουλες στη Βουλή και ανοχή. Μόνο που αυτή τη φορά το κύκλωμα ξεπέρασε τα όρια, αναγκάζοντας ακόμα και αυτούς που μέχρι χθες σφύριζαν αδιάφορα, να ψελλίσουν κάποια μισόλογα για τις φράουλες της οργής. Μέχρι η είδηση να κάνει τον κύκλο της. Μέχρι να σβήσουν οι προβολείς. Μέχρι να ωριμάσει η επόμενη σοδειά.
"....Έφεραν σκλάβους μόλο που δεν τους αποκαλούσαν σκλάβους: Κινέζους,Γιαπωνέζους, Μεξικανούς, Φιλιππινέζους. Αυτοί ζουν με ρύζι και φασόλια,έλεγαν οι επιχειρηματίες. Δεν έχουν ανάγκες .. Να κοίτα τους πως ζουν. Κοίτα τί τρώνε. Κι αν τύχει και κάνουν το ζόρικο πίσω στην πατρίδα τους ...Τους δουλοπάροικους που έφεραν από το εξωτερικό τους έδερναν, τους τρομοκρατούσαν, τους πέθαιναν της πείνας, τόσο, που, άλλοι ξαναγύριζαν στον τόπο τους και άλλοι εξαγριώθηκαν απ΄την απόγνωση και ή τους σκότωσαν ή τους εξόρισαν. Και ολοένα τα κτήματα μεγάλωναν σε έκταση .."
Τζον Στάινμπεκ " Τα σταφύλια της οργής " 1939
'Ήταν 2001. Από τότε ήξεραν και ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Όλοι τους. Μόνο που τότε το κύκλωμα σκηνοθετούσε ληστείες για τα μάτια των αρχών και γλίτωνε μια χούφτα μεροκάματα της πείνας. Τώρα το κύκλωμα αποθρασύνθηκε και χτυπά στο ψαχνό.... Δώδεκα χρόνια ανοχής, συναλλαγής, στραβά μάτια και τρομοκρατία. Βουλευτές να μοιράζουν φράουλες στη Βουλή και ανοχή. Μόνο που αυτή τη φορά το κύκλωμα ξεπέρασε τα όρια, αναγκάζοντας ακόμα και αυτούς που μέχρι χθες σφύριζαν αδιάφορα, να ψελλίσουν κάποια μισόλογα για τις φράουλες της οργής. Μέχρι η είδηση να κάνει τον κύκλο της. Μέχρι να σβήσουν οι προβολείς. Μέχρι να ωριμάσει η επόμενη σοδειά.
"....Έφεραν σκλάβους μόλο που δεν τους αποκαλούσαν σκλάβους: Κινέζους,Γιαπωνέζους, Μεξικανούς, Φιλιππινέζους. Αυτοί ζουν με ρύζι και φασόλια,έλεγαν οι επιχειρηματίες. Δεν έχουν ανάγκες .. Να κοίτα τους πως ζουν. Κοίτα τί τρώνε. Κι αν τύχει και κάνουν το ζόρικο πίσω στην πατρίδα τους ...Τους δουλοπάροικους που έφεραν από το εξωτερικό τους έδερναν, τους τρομοκρατούσαν, τους πέθαιναν της πείνας, τόσο, που, άλλοι ξαναγύριζαν στον τόπο τους και άλλοι εξαγριώθηκαν απ΄την απόγνωση και ή τους σκότωσαν ή τους εξόρισαν. Και ολοένα τα κτήματα μεγάλωναν σε έκταση .."
Τζον Στάινμπεκ " Τα σταφύλια της οργής " 1939
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου