ΤΟ ΧΡΕΟΣ

Π.Ε.Δ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

Έτος Ίδρυσης 1997 

dikigoroigiatisepanorthoseis.blogspot.gr

Των Βασίλη Κυριαζή*  και Σαράντου Θεοδωρόπουλου ,δικηγόρων

Από  τα μέσα του 19ου αιώνα (Συνδιάσκεψη των Βρυξελών  1874) ψηφίστηκε σχέδιο Διεθνούς Διακήρυξης για το Δίκαιο και τα έθιμα του πολέμου και οι Γενικοί Κανόνες διεξαγωγής των εχθροπραξιών. Ακολούθησαν  οι Τελικές Πράξεις  της Διεθνούς Συνδιάσκεψης της Χάγης  (1899,1907),οι οποίες αποτελούν το εν ισχύει πλαίσιο στα θέματα αυτά.

  Οι  Αρχές του Διεθνούς Δικαίου  και για τα εγκλήματα πολέμου  αναγνωρίσθηκαν από τον Καταστατικό Χάρτη  του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης  και από τον Ο.Η.Ε. το 1946 και το 1950.

 Ακολούθησαν  το 1968 η Σύμβαση  του Ο.Η.Ε. περί μη εφαρμογής του θεσμού της παραγραφής  στα εγκλήματα πολέμου και στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και η  Ευρωπαϊκή Σύμβαση  για την μη εφαρμογή  του θεσμού της παραγραφής στα εγκλήματα πολέμου  και στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας-Στρασβούργο  1974.

Επίσης συμβάσεις, Διεθνείς Διασκέψεις και Αποφάσεις του Ο.Η.Ε.  για την προστασία του αμάχου πληθυσμού  εν καιρώ πολέμου, για τους τραυματίες, αμάχους, αιχμαλώτους πολέμου κ.λ.π.

  Για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς  προβλέπουν η Συνθήκη  της Ουάσιγκτον (1935)  και οι Διασκέψεις και Συμβάσεις  της Χάγης (1954).

Σύμφωνα ,με το άρθρο 3 της Δ΄ Διεθνούς Σύμβασης της Χάγης  (1907)  το εμπόλεμο κράτος  είναι υπεύθυνο  για όλες τις πράξεις των  μελών των ενόπλων δυνάμεών του, που παραβιάζουν  τους κανόνες διεξαγωγής  του πολέμου

Σύμφωνα με το  παραπάνω άρθρο 3 της Σύμβασης της  Χάγης 1907 :  ΄΄ Ο παραβαίνων τας διατάξεις του ρηθέντος Κανονισμού Πολέμου  ευθύνεται εις αποζημίωσιν. Ευθύνεται   δια πάσας τας  υπό των συμμετεχόντων  της στρατιωτικής  αυτού δυνάμεως     ενεργηθείσας πράξεις ΄΄. 

 Ο ηττηθείς  στον πόλεμο  υπέχει την υποχρέωση  να καταβάλει (επανορθώσεις-αποζημιώσεις )  στους νικητές   χρηματικό ποσό  με το οποίο  πρέπει να καλύπτονται  οι δαπάνες διεξαγωγής του πολέμου  και οι ζημιές  που υπέστη ο νικητής (κράτος)  και οι πολίτες του  από τις ενεργηθείσες  πράξεις από το προσωπικό  των στρατιωτικών  δυνάμεων  του ηττηθέντος κράτους.

  Με την Συνθήκη  των   Βερσαλλιών το 1919  η συσταθείσα  από τις νικήτριες Δυνάμεις Επιτροπή Επανορθώσεων  καθόρισε το ύψος των Αποζημιώσεων  που όφειλε να καταβάλλει η ηττηθείσα  του Παγκοσμίου Πολέμου Καιζερική  Γερμανία. Για την Ελλάδα ορίστηκε  να λάβει 528 εκατομμύρια χρυσά μάρκα. Από αυτά έλαβε εν τέλει  ένα ασήμαντο ποσό  μέχρι την καταγγελία της Συνθήκης των Βερσαλλιών από την Χιτλερική Γερμανία το 1933.-

  Μετά την λήξη του Παγκοσμίου Πολέμου οι Σύμμαχες νικήτριες χώρες, ιδιαίτερα μετά της διαίρεση της Γερμανίας σε Δυτική και Ανατολική και κατόπιν επιμονής  της ΄΄ ηγέτιδος δυνάμεως των ελευθέρων χωρών –Η.Π.Α΄΄ . επεφύλαξαν   βελούδινη αντιμετώπιση στην ηττημένη Γερμανία. Η Δυτική Γερμανία, υπό το πρόσχημα του ΄΄ εξ ανατολών κινδύνου- ΕΣΣΔ ΄΄ ,μετετράπη στο αγαπημένο παιδί των Η.Π.Α. στην Ευρώπη  και μέσα από πακτωλό βοήθειας αναπτύχθηκε ταχύτατα και σε 6 χρόνια (1951) αποτέλεσε βασικό-ηγετικό μέλος της ΕΚΑΧ  και το 1957 της ΕΟΚ.-

  Με  αυτή την στρατηγική και για να μην πληρώσει η Γερμανία τις αποζημιώσεις – επανορθώσεις    ,αλλά να ανασυγκροτηθεί οικονομικά ΄΄ ,τέθηκε αναβλητικό κώλυμα στην διεκδίκηση των απαιτήσεων με την Συμφωνία του Λονδίνου το 1953 ,μέχρι την επανένωση των  δύο Γερμανιών με Συνθήκη Ειρήνης.

  Η Ελλάδα ( Ν. 2023/1952 ) ήδη είχε διατυπώσει επιφύλαξη  για τις Ελληνικές απαιτήσεις  .

  Μετά την  Συμφωνία των 4+ 2   το 1990 που αποτελεί Συνθήκη Ειρήνης  ,άρθηκε το αναβλητικό κώλυμα της Συμφωνίας του Λονδίνου του1953  για  όλες τις  απαιτήσεις και  οικονομικές διεκδικήσεις  από τις παθούσες από τα Γερμανικά στρατεύματα Κατοχής χώρες , μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα , η οποία ουδέποτε παραιτήθηκε  έναντι της Γερμανίας  των οικονομικών απαιτήσεών της  και εκείνων των Ελλήνων  πολιτών. Και φυσικά δεν υφίσταται-κατά τα ανωτέρω- θέμα παραγραφής στο Διεθνές Δίκαιο.

    Η αρμοδιότητα των Ελληνικών Δικαστηρίων (Πολυμελών  Πρωτοδικείων στον τόπο που διεπράχθησαν τα εγκλήματα)  να δικάσουν  αγωγές  αποζημιώσεων  ελλήνων πολιτών θυμάτων των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής ,θεμελιώνεται στο παραπάνω Διεθνές Νομικό Πλαίσιο  , στην Σύμβαση των Βρυξελλών (Ι968)  , του Λουγκάνο(1988),στην  Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986) που δημιούργησε  ΄΄ χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα ΄΄ ,στην Συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (Μάαστριχτ  1992) με την δημιουργία  ΄΄ Ευρωπαϊκής ιθαγένειας ΄΄  και δικαστικής συνεργασίας  σε αστικές και ποινικές υποθέσεις  και σε ζητήματα γενικού ενδιαφέροντος, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση  περί Κρατικής ετεροδικίας  που υπογράφτηκε στην Βασιλεία το 1972 και άλλες.-

  Την περίοδο 1995-1998  από εκατοντάδες έλληνες δικηγόρους (σε κάποιες περιπτώσεις με την στήριξη Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων)  και από  μερικούς Δικηγορικούς Συλλόγους  κατατέθηκαν στα 50 από τα 63 Πρωτοδικεία της Ελλάδας   αγωγές από έλληνες πολίτες-θύματα και τις οικογένειές των Γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής  πολλές δεκάδες χιλιάδες αγωγές κατά της Γερμανίας, με διεκδικούμενα ποσά ύψους πολλών δεκάδων τρισεκατομμυρίων δραχμών. Οι δικηγόροι που άσκησαν τις αγωγές αυτές, σχεδόν στο σύνολό τους το 1997 ίδρυσαν την Πανελλήνια Ένωση Δικηγόρων για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις (με τα αρχικά Π..Ε.Δ.). και με κεντρικό στόχο  τον συντονισμό και την ενιαία αντιμετώπιση από τους κατά τόπους δικηγόρους που χειριζόντουσαν  τις αγωγές αυτές στα Πρωτοδικεία  της χώρας, την επίλυση διαφόρων νομικών και άλλων προβλημάτων  και ζητημάτων  και γενικά τον  συντονισμό του δικαστικού αγώνα κατά της Γερμανίας. Η ΠΕΔ σήκωσε  το κύριο βάρος της δικαστικής αντιπαράθεσης με την Γερμανία μέχρι και την ιστορική δίκη στον Ανώτατο Δικαστήριο (Α..Ε.Δ.) το  2001-2002,όπου αυτό με οριακή πλειοψηφία (6-5) έκρινε ότι  δεν είναι αρμόδια τα Ελληνικά Δικαστήρια να δικάσουν τις αγωγές αυτές των ελλήνων θυμάτων της Γερμανικών Ναζιστικών θηριωδιών, δηλαδή ότι η Γερμανία απολαμβάνει του προνομίου της ετεροδικίας…

Μια οικογένεια με θύματα από το Δίστομο ( η οικογένεια  του  Αργύρη  Σφουντούρη) κατέθεσε αγωγή στα  Γερμανικά Δικαστήρια, αλλά τόσο το Πρωτοδικείο, όσο και το Εφετείο και το Γερμανικό Ακυρωτικό (αντίστοιχο του Αρείου Πάγου), αποφάνθηκαν ότι…δεν δύναται ιδιώτης να ασκήσει αγωγή κατά αλλοδαπού Δημοσίου…

  Τις  αγωγές του Διστόμου και την  θετική απόφαση γι'αυτές και της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, τις οποίες  ΄΄ δεν πρόκαμε΄΄ η  παραπάνω απόφαση 6/2002 του Α.Ε.Δ, ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γιάννης Σταμούλης   επιχείρησε να εκτελέσει στην Ελλάδα( σε ακίνητη περιουσία του Γερμανικού Δημοσίου), αλλά προσέκρουσε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης  Ο Γιάννης Σταμούλης προσέφυγε  ανεπιτυχώς στο ΔΕΚ (έδρα Λουξεμβούργο) το οποίο  με απόφασή του (2007) αποφάνθηκε ότι το άρθρο 1 της Σύμβασης των Βρυξελλών δεν  καλύπτει τις αξιώσεις που εγέρθηκαν από τους  έλληνες ενάγοντες.

Για την εκτέλεση της απόφασης που δικαίωσε τα θύματα του Διστόμου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος των Γιάννης Σταμούλης προσέφυγε στα Ιταλικά Δικαστήρια, τα οποία κήρυξαν εκτελεστή την  απόφαση του ελληνικού Αρείου Πάγου για το Δίστομο στο Ιταλικό έδαφος.

    Η Γερμανία  προσέφυγε κατά των αποφάσεων των Ιταλικών Δικαστηρίων στο  Διεθνές Δικαστήριο της  Χάγης. Το Δ.Δ.. της Χάγης με την απόφασή του (Φλεβάρης 2012)  έκανε δεκτή την προσφυγή της Γερμανίας και σε ότι αφορά την Ελλάδα, υποδεικνύει  στο Ελληνικό  Κράτος ευθέως μεν την οδό των διακρατικών  συμφωνιών  και διμερών διπλωματικών διαπραγματεύσεων με την Γερμανία, προκειμένου να ρυθμισθεί συμβατικά το μεγάλο Εθνικό ζήτημα των  Γερμανικών Πολεμικών Επανορθώσεων και Αποζημιώσεων ,εμμέσως πλην σαφώς δε  την προσφυγή της Ελλάδας   ενώπιον των Διεθνών FORA για την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων της και των ελλήνων θυμάτων.

  Σε αυτό το σαφές και δεσμευτικό  για την  Κυβέρνηση  πόρισμα  κατέληξαν οι Επιτροπές της Ελληνικής Βουλής, Οικονομικών, Εξωτερικών, Άμυνας και Δικαιοσύνης  στις συνεδριάσεις της 20 και 28 Μάρτη 2012.

Στην πολύ δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα και προκειμένου να ανιχνευθούν  Ελληνικές αντιδράσεις, , τελευταία μέσα από ΜΜΕ αφήνεται να διαρρεύσουν προθέσεις   επιπέδου  προσφοράς από αποικιοκράτες  παρελθόντων αιώνων καθρεπτακίων προς ιθαγενείς  ,αλλά  να παραιτηθεί η Ελλάδα από οποιαδήποτε διεκδίκηση…

   Ο υπερήφανος Ελληνικός Λαός δεν επαιτεί.  Απαιτεί ,με βάση τις μεγάλες θυσίες  στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο  πάν ό,τι δικαιούται. Και δεν ανέχεται προσβολές  της Ελλάδας και της μνήμης των θυμάτων.

΄Εχει ήδη διαμορφωθεί μια αξιοσημείωτη κινητικότητα ,η οποία διαμορφώνει μια νέα πραγματικότητα  στο Εθνικό θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων και στην κατεύθυνση εντονότερης διεκδίκησης.

Αυτό   σήμερα   είναι  αναγκαίο  και  επείγον.  Την 1η Απριλίου 2012 το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δήλωσε:

“Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της. Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα.”

H παραπάνω δήλωση αποσιωπά τελείως την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και αποφεύγει να αναφέρει συγκεκριμένα τι και πότε η Γερμανία πλήρωσε για τις πολεμικές αποζημιώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων του 1946.         

Ο καθηγητής Αθανάσιος Σμπαρούνης, αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη των Παρισίων, στο βιβλίο του «Μελέται και Αναμνήσεις εκ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου», γράφει ότι από την Ελληνική αξίωση 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον οριστικό πίνακα ζημιών έγινε αποδεκτό από την Διάσκεψη το ποσό 7,181 (περίπου το μισό της αρχικής αξίωσης) δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επίσης αναφέρεται ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις καθόρισαν το μερίδιο της Ελλάδας σε 2.7% για Γερμανικά περιουσιακά στοιχεία στο εξωτερικό και σε 5.7% (αυξημένο από το αρχικό 4.35%) για Γερμανικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και πλοία. 

Η Διάσκεψη των Παρισίων δημιούργησε την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων για την διανομή των αποζημιώσεων. Με την έναρξη του ψυχρού πολέμου, οι Δυτικές Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν να αποκαταστήσουν την Δυτική Γερμάνια σαν κυρίαρχο κράτος και πρόχωμα κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης φοβούμενες ότι οι αποζημιώσεις θα αποσταθεροποιούσαν την Γερμανική οικονομία αποφάσισαν να διακόψουν το έργο της Διασυμμαχικής Υπηρεσίας Αποζημιώσεων.

Με την συμφωνία του Λονδίνου του 1953, η Γερμανία επέτυχε την αναβολή της πληρωμής πολεμικών αποζημιώσεων. Το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων». Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του αναγκαστικού δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990 με την Συμφωνία μεταξύ της Γερμανίας, των ΗΠΑ, της Σοβιετικής Ένωσης, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας. Στις 23 Ιουλίου 1990 το Γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel” έγραψε ότι με αυτή την Συμφωνία η Γερμανία παρέκαμψε τον εφιάλτη μίας συνθήκης ειρήνης που θα έφερνε στην επιφάνεια απαιτήσεις αποζημιώσεων από όλες τις κατευθύνσεις. Με άλλα λόγια η Γερμανία προσπάθησε να παρακάμψει το Άρθρο 5, παράγραφος 2 της Συμφωνίας του Λονδίνου που αναφέρει: « οι απαιτήσεις χωρών και των πολιτών τους που απορρέουν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο … θα αναβληθούν μέχρι τον τελικό διακανονισμό του προβλήματος των επανορθώσεων».

Στη δήλωση της 1ης Απριλίου 2012 του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απήντησε: «Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της και δεν πρόκειται να το κάνει».

Η Ελλάδα απαίτησε την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995 (17 χρόνια πριν). Στις 4 Φεβρουαρίου, 2011, στη εφημερίδα Εστία, δημοσιεύθηκε επιστολή του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Σαρτζετάκη που αναφέρει ότι ο κ. Σαρτζετάκης και ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου έγειραν το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου στον πρόεδρο της Δυτικής Γερμανίας φον Βαϊτσζαικερ κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα τον Ιούνιο του 1987 (25 χρόνια πριν).     

Από τις διαθέσιμες πληροφορίες, οι πληρωμές της Γερμανίας στην Ελλάδα που σχετίζονται με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι ένα ελάχιστο ποσοστό των 7,181 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αναγνωρίστηκαν στην Ελλάδα στην Διάσκεψη των Παρισίων.       

Από τα παραπάνω είναι καθαρό ότι η δήλωση της Γερμανίας ότι «το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα», είναι ωμή άρνηση της να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα. Η Γερμανία εκμεταλλεύεται την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, όπως έχει εκμεταλλευτεί από τον πόλεμο μέχρι σήμερα την δύναμη της απέναντι στην Ελλάδα και τις αδυναμίες Ελλήνων πολιτικών.

Τα Γερμανικά υπουργεία οπωσδήποτε έχουν όλες τις συγκεκριμένες πληροφορίες για πόσα και πότε η Γερμανία πλήρωσε στην Ελλάδα στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων του 1946. Η Γερμανία για να πείσει ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της θα πρέπει να δώσει αυτές τις πληροφορίες αντί της αόριστης δήλωσης ότι κατάβαλε αποζημιώσεις και για την Ελλάδα.

Η Πανελλήνια Ένωση Δικηγόρων για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις (Π.Ε.Δ.)  στην Καλαμπάκα την Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014 και από την 9η πρωινή  πραγματοποιεί Γενική Συνέλευση των μελών της και Ημερίδα, στην οποία  θα παρουσιασθούν  οι Διεθνείς Συμφωνίες, Συμβάσεις κ.λ.π., που ακολούθησαν την ήττα της Γερμανίας κατά τον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιους Πολέμους και θα αναπτυχθούν οι ελληνικές απαιτήσεις κατά της Γερμανίας, καθώς και η χάραξη στρατηγικής και των απαραίτητων και απαιτούμενων ενεργειών και χειρισμών, μετά την απόφαση της Χάγης (2012)  , στο Εθνικό θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων στα θύματα και τις οικογένειές των. Η οργανωμένη  και συστηματική παρέμβαση των δικηγόρων-μελών της ΠΕΔ  ανά την  Ελλάδα , σε συνεργασία με  άλλους φορείς που αγωνίζονται  στην ίδια κατεύθυνση και με τους ίδιους στόχους  θα συμβάλει στην δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων, ώστε να δρομολογηθούν  από την Ελληνική Κυβέρνηση οι απαραίτητοι και αναγκαίοι χειρισμοί  και ενέργειες , για να έλθουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και να  επέλθει η δικαίωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων θυμάτων και των οικογενειών των .

Γιατί   σήμερα  οι  νεκροί  δεν  έχουν  δικαιωθεί .

Από  τα   Ομηρικά χρόνια η  παράδοσή  μας  υπαγορεύει  το  σεβασμό  στο  νεκρό. Το  νεκρό  που  ο κάθε  ζωντανός  κουβαλά  μαζί  του  και  για  να  μην  τον  στοιχειώνει, τον φροντίζει,   τον κηδεύει .

 Στις « Νέκυιες  Ωδές »  ο Μανόλης Γλέζος , κατεβάζοντάς  μας  σαν  άλλους  Οδυσσείς  στον  Άδη  περιγράφει  τον  απεραθίτικο συγκλαμμό , που  όπως  και  το  μανιάτικο  μοιρολόι  φροντίζει  την  ειρήνευση  του  πνεύματος  του  νεκρού  και  των ζωντανών . Τον  αποχωρισμό  του  από  εμάς  και  την  ειρήνευση  με τη βεβαιότητα ότι  πάει  εκεί που πρέπει  ευχαριστημένος . Εδώ  όμως  αρχίζει  η  προοπτική  του  γδικιωμού  του  αδικοσκοτωμένου . Ο  γδικιωμός  έπεται  του  συγκλαμμού .

Ο  αδικοσκοτωμένος  κηδεύεται  όταν  οι  ζωντανοί  πάρουν  το  δίκηο  του. Διαφορετικά  το  Άγος  πλημμυρίζει  τον  Τόπο .

Εδώ  διαφέρουμε  από  τους  Εβραίους . Οι  Εβραίοι  ανέδειξαν  τη  βαρβαρότητα . Πήραν  το  δίκηο  των  αδικοσκοτωμένων τους . Έκαναν  τις  πληγές  τους  βιβλία  και  ταινίες . Αποκατέστησαν  την  Ηθική  και  το Δίκαιο  απαιτώντας και  πετυχαίνοντας  την  τιμωρία  του  θύτη  και  την  αποζημίωση  των  θυμάτων , ακόμα  και  μέχρι  σήμερα . Όσο  ζει ακόμα  και  το  τελευταίο τέρας  και  ο  τελευταίος  δολοφόνος , εξαφανίζοντας  το  στίγμα  του Κάιν από τη Γη .

Οι  δικοί  μας  οι  νεκροί , όμως ,  είναι  ακήδευτοι , ουσιαστικά  άταφοι . «Αγδίκηωτοι» στοιχειώνουν  την  Πατρίδα , Ερινύες  για  τους  επιλήσμονες  απογόνους  που  τους  καταπροδίδουν , τους  βλασφημούν  και  τους  εξευτελίζουν αποσκοπώντας στην  καλή  σχέση  με  τη  Γερμανία , ή  λόγω  του  φόβου  της  απώλειας  των  30  αργυρίων  της  προδοσίας , της  Γερμανικής  στήριξης .

Δεν  φωνάζει  σήμερα  ο  Πρίαμος  από  τα  τείχη  της  Τροίας  « ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ» .  Φωνάζουν   οι  ίδιοι  οι  νεκροί , που  τους  σέρνουν  άταφους , ακήδευτους  και  εξετελιζόμενους   η  Γερμανική  Αδιαλλαξία , η Γερμανική Αλλαζονεία , η  πολιτική  της  κυρίας  Μέρκελ  και  του Κυρίου Σόιμπλε .

Καλούμε  τον  Ελληνικό  Λαό  και  τους  όπου  γης εμφορούμενους  από  τις  ιδέες  του  Ανθρωπισμού και  της  Δημοκρατίας  για  να  γίνουμε  το πλατύ ποτάμι που  θα  σπάσει   το  Αισχρό  Φράγμα  της  Λήθης  που  κρατά  την Πατρίδα  στοιχειωμένη . Για  να  γίνουν  οι Ερινύες Ευμενίδες . 

Για  να  εξαφανιστεί  από  τον Τόπο  το  Άγος   των  ακήδευτων  νεκρών.

Για να αναπαυθούν οι νεκροί μας , και  να  πάρουν  τα  όνειρα  την  Εκδίκησή  τους .

Ο Βασίλης  Κυριαζής  είναι ο  Πρόεδρος του Δ.Σ.  της Π.Ε.Δ 6936546580 

Σαράντος  Θεοδωρόπουλος ( γραφείο τύπου Αθηνών ) 6977285139  , theod.sar@gmail.com