“ Οι κακές κυβερνήσεις δεν πέφτουν με ευχές, αλλά ούτε
και με απογοήτευση και κατάθλιψη. Πέφτουν με αγώνες και τις κοινωνικές
ομάδες ενωμένες και αδιαίρετες, όχι υπερασπιζόμενες αποκλειστικά τα δικά
τους αιτήματα, αλλά το γενικό καλό και την πρόοδο μιας κοινωνίας. ”
Του Κώστα Καπνίση
Δεν θα μπορούσε να το πει καλύτερα ο αρχηγός της αξιωματικής
αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος υποδεχόμενος στα γραφεία του
ΣΥΡΙΖΑ, τα μικρά παιδιά από το ίδρυμα Χατζηκώνστα και ακούγοντας τα
πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στον ελληνικό λαό.
Για την ακρίβεια επιβεβαίωσε τις κρυφές ελπίδες και αυτό που οι
περισσότεροι συζήτησαν στις φετινές γιορτινές ημέρες σε ιδιωτικά
«πηγαδάκια». Τι είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό που σκέφτονται οι
περισσότεροι άνθρωποι, για το πόσοι δεν πέρασαν τις γιορτές ακόμα και με
τα στοιχειωδώς απαραίτητα.
Το μήνυμα δεν ήταν ηττοπαθές και μίζερο. Ήταν διττό, καθαρά επιθετικό και νικηφόρο απέναντι σε εκείνους που φρόντισαν επί χρόνια να «κλέψουν το ψωμί» και από την άλλη σε εκείνους που ψάχνουν να βρουν μια αφορμή, προκειμένου να αποφασίσουν να παλέψουν για μια χώρα που αξίζει κάποιος να χαίρεται. «Χορτάσαμε από ευχές. Ώρα να κάνουμε την βούλησή μας πράξη». Αυτό είπε με νόημα ο Αλέξης Τσίπρας.
Το κεντρικό νόημα είναι ότι το να εκφράζει κάποιος ευχές είναι μεν ευχάριστο, γιατί χαϊδεύει όμορφα τα αυτιά πολλών, αλλά δεν αλλάζει την σκληρή πραγματικότητα. Η πολιτική άλλωστε δεν είναι σύνολο ευχών αλλά πράξεων. Η βούληση από την άλλη μεριά δεν είναι μόνο πολιτική υποχρέωση, αλλά συνάμα και κοινωνική. Για όλα όσα γίνονται σήμερα στην χώρα, ευθύνεται η θλιβερή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η τελευταία των καταστροφικών κυβερνήσεων που γνώρισε η χώρα στην σύγχρονη ιστορία της. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι μια κοινωνία, η οποία στην συντριπτική της πλειονότητα έχει γνωρίσει την απόλυτη ισοπέδωση, δεν οφείλει κάποια στιγμή να πει «Ως εδώ».
Οι κακές κυβερνήσεις δεν πέφτουν με ευχές, αλλά ούτε και με απογοήτευση και κατάθλιψη. Πέφτουν με αγώνες και τις κοινωνικές ομάδες ενωμένες και αδιαίρετες, όχι υπερασπιζόμενες αποκλειστικά τα δικά τους αιτήματα, αλλά το γενικό καλό και την πρόοδο μιας κοινωνίας. Αυτό είναι το νόημα μιας νικηφόρας προοπτικής. Η ένωση των κοινωνικών ομάδων και δημοκρατικών - προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στα νεοφιλελεύθερα γκρουπούσκουλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε ένα σύστημα, το οποίο δούλεψε από κοινού, ασχέτως πολιτικού εμβλήματος, τα τελευταία είκοσι χρόνια, η απάντηση είναι μια πολιτική δύναμη, μια πολιτική αναγκαιότητα, η οποία θα έλθει να αγκαλιάσει ελεύθερη από συστημικές εξαρτήσεις την ελληνική κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα μικρό αριστερό κόμμα μέχρι τις εκλογές του 2012, πήρε στις πλάτες του την αγωνία και τις ελπίδες ενός τεράστιου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο αποφάσισε να βάλει ένα τέρμα σε ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα και θεωρείται φυσιολογικό ή μη αναστρέψιμο. Η αύξηση της εκλογικής επιρροής ενός κόμματος που διαχρονικά πάλευε για την είσοδό του στη Βουλή και η εκτίναξή του από το 4,5% στο 27% δεν ήταν ένα φαινόμενο συγκυριακό. Ήταν η αρχή της γέννησης μιας καινούριας εποχής και παράλληλα ένα μήνυμα πολιτικού μετασχηματισμού ενός κόμματος ως του εκφραστή του καινούριου. Χρειάστηκε χρόνος και κόπος για τον μετασχηματισμό ενός πρώην μικρού κομματικού σχηματισμού σε ένα κόμμα που συνθέτει τις απόψεις, αποφασίζει πλειοψηφικά, σεβόμενο τις δημοκρατικές αρχές και αντιλήψεις και προχωρά σε μια κοινή πορεία με τον ελληνικό λαό. Είναι η συνισταμένη πια και όχι η συνιστώσα. Είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που της έλαχε να πάρει στα χέρια της την χώρα σε τούτη την συγκυρία και να την βγάλει από τον βούρκο της διαφθοράς, της διεθνούς ανυποληψίας, ενός αέναου συστήματος φαυλοκρατίας.
Οι προκλήσεις για το 2014 είναι αρκετές. Καμία όμως δεν είναι ικανή να φοβίσει έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος απόλυτα απελευθερωμένος από αγκυλώσεις του παρελθόντος, από εκβιαστικά και ψευδεπίγραφα διλήμματα ενός σάπιου και διεφθαρμένου κόσμου που καταρρέει και προσπαθεί να πάρει μαζί του στην άβυσσο και την χώρα, έχει πια αποφασίσει τι θέλει. Γνωρίζει ποιοι τον κορόιδεψαν, ποιοι του είπαν ψέματα, ποιοι προσπάθησαν να καταστρέψουν όχι μόνο τις τωρινές, αλλά και τις μελλοντικές γενιές. Προς το παρόν, ορισμένοι εξ’ αυτών παρελαύνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων, άλλοι πάλι είναι ήδη στις φυλακές και άλλοι ετοιμάζονται σιγά – σιγά να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή. Αυτό είναι το πραγματικό χθες σε παρόντα χρόνο και αυτό θα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να εξοβελιστεί από την Ελλάδα που θα χτιστεί για το αύριο.
Οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει και αυτό είναι κάτι που δεν κρύβεται πλέον. Η ελληνική κοινωνία είναι πλέον ώριμη και ξέρει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει πίσω. Η Ελλάδα, από την στιγμή που θα γίνουν με δημοκρατικό και απόλυτα ομαλό τρόπο οι εθνικές εκλογές, θα απελευθερωθεί αρχικά από τους ντόπιους δυνάστες της. Αυτό θα είναι και το πιο ισχυρό μήνυμα προς την Ευρώπη και προς τον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί τότε θα γνωρίζουν και οι ξένοι δυνάστες ότι έχουν να κάνουν με μια κυβέρνηση, έναν λαό και μια χώρα, η οποία πια πορεύεται με αξιοπρέπεια, ξέρει τι θέλει, αλλά και πως το επιτυγχάνει.
Στην ανατολή του 2014, η χώρα αφήνει πίσω της τα απομεινάρια και το παρασιτικό σύστημα του χθες και χαράζει νέους δρόμους. Οι υγιείς δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις είναι πια δυνατές και έτοιμες να φέρουν την Ελλάδα στο φως, μακριά από τα σκοτάδια και μακριά από τις ακροδεξιές σειρήνες, οι οποίες είναι το τελευταίο αποκούμπι, το τελευταίο «όπλο» μαζικής καταστροφής του συστήματος. Οι γνωρίζοντες Ιστορία δεν θα αφήσουν να επαναληφθούν σκηνές από το παρελθόν. Δεν αξίζει άλλο σκοτάδι και άλλος πόνος για τον ελληνικό λαό. Η χώρα το 2014 αλλάζει σελίδα είτε κάποιοι θέλουν να το κατανοήσουν είτε όχι…
periodista.gr
Το μήνυμα δεν ήταν ηττοπαθές και μίζερο. Ήταν διττό, καθαρά επιθετικό και νικηφόρο απέναντι σε εκείνους που φρόντισαν επί χρόνια να «κλέψουν το ψωμί» και από την άλλη σε εκείνους που ψάχνουν να βρουν μια αφορμή, προκειμένου να αποφασίσουν να παλέψουν για μια χώρα που αξίζει κάποιος να χαίρεται. «Χορτάσαμε από ευχές. Ώρα να κάνουμε την βούλησή μας πράξη». Αυτό είπε με νόημα ο Αλέξης Τσίπρας.
Το κεντρικό νόημα είναι ότι το να εκφράζει κάποιος ευχές είναι μεν ευχάριστο, γιατί χαϊδεύει όμορφα τα αυτιά πολλών, αλλά δεν αλλάζει την σκληρή πραγματικότητα. Η πολιτική άλλωστε δεν είναι σύνολο ευχών αλλά πράξεων. Η βούληση από την άλλη μεριά δεν είναι μόνο πολιτική υποχρέωση, αλλά συνάμα και κοινωνική. Για όλα όσα γίνονται σήμερα στην χώρα, ευθύνεται η θλιβερή συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η τελευταία των καταστροφικών κυβερνήσεων που γνώρισε η χώρα στην σύγχρονη ιστορία της. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι μια κοινωνία, η οποία στην συντριπτική της πλειονότητα έχει γνωρίσει την απόλυτη ισοπέδωση, δεν οφείλει κάποια στιγμή να πει «Ως εδώ».
Οι κακές κυβερνήσεις δεν πέφτουν με ευχές, αλλά ούτε και με απογοήτευση και κατάθλιψη. Πέφτουν με αγώνες και τις κοινωνικές ομάδες ενωμένες και αδιαίρετες, όχι υπερασπιζόμενες αποκλειστικά τα δικά τους αιτήματα, αλλά το γενικό καλό και την πρόοδο μιας κοινωνίας. Αυτό είναι το νόημα μιας νικηφόρας προοπτικής. Η ένωση των κοινωνικών ομάδων και δημοκρατικών - προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στα νεοφιλελεύθερα γκρουπούσκουλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε ένα σύστημα, το οποίο δούλεψε από κοινού, ασχέτως πολιτικού εμβλήματος, τα τελευταία είκοσι χρόνια, η απάντηση είναι μια πολιτική δύναμη, μια πολιτική αναγκαιότητα, η οποία θα έλθει να αγκαλιάσει ελεύθερη από συστημικές εξαρτήσεις την ελληνική κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα μικρό αριστερό κόμμα μέχρι τις εκλογές του 2012, πήρε στις πλάτες του την αγωνία και τις ελπίδες ενός τεράστιου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, το οποίο αποφάσισε να βάλει ένα τέρμα σε ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα και θεωρείται φυσιολογικό ή μη αναστρέψιμο. Η αύξηση της εκλογικής επιρροής ενός κόμματος που διαχρονικά πάλευε για την είσοδό του στη Βουλή και η εκτίναξή του από το 4,5% στο 27% δεν ήταν ένα φαινόμενο συγκυριακό. Ήταν η αρχή της γέννησης μιας καινούριας εποχής και παράλληλα ένα μήνυμα πολιτικού μετασχηματισμού ενός κόμματος ως του εκφραστή του καινούριου. Χρειάστηκε χρόνος και κόπος για τον μετασχηματισμό ενός πρώην μικρού κομματικού σχηματισμού σε ένα κόμμα που συνθέτει τις απόψεις, αποφασίζει πλειοψηφικά, σεβόμενο τις δημοκρατικές αρχές και αντιλήψεις και προχωρά σε μια κοινή πορεία με τον ελληνικό λαό. Είναι η συνισταμένη πια και όχι η συνιστώσα. Είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που της έλαχε να πάρει στα χέρια της την χώρα σε τούτη την συγκυρία και να την βγάλει από τον βούρκο της διαφθοράς, της διεθνούς ανυποληψίας, ενός αέναου συστήματος φαυλοκρατίας.
Οι προκλήσεις για το 2014 είναι αρκετές. Καμία όμως δεν είναι ικανή να φοβίσει έναν ολόκληρο λαό, ο οποίος απόλυτα απελευθερωμένος από αγκυλώσεις του παρελθόντος, από εκβιαστικά και ψευδεπίγραφα διλήμματα ενός σάπιου και διεφθαρμένου κόσμου που καταρρέει και προσπαθεί να πάρει μαζί του στην άβυσσο και την χώρα, έχει πια αποφασίσει τι θέλει. Γνωρίζει ποιοι τον κορόιδεψαν, ποιοι του είπαν ψέματα, ποιοι προσπάθησαν να καταστρέψουν όχι μόνο τις τωρινές, αλλά και τις μελλοντικές γενιές. Προς το παρόν, ορισμένοι εξ’ αυτών παρελαύνουν στις αίθουσες των δικαστηρίων, άλλοι πάλι είναι ήδη στις φυλακές και άλλοι ετοιμάζονται σιγά – σιγά να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή. Αυτό είναι το πραγματικό χθες σε παρόντα χρόνο και αυτό θα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να εξοβελιστεί από την Ελλάδα που θα χτιστεί για το αύριο.
Οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει και αυτό είναι κάτι που δεν κρύβεται πλέον. Η ελληνική κοινωνία είναι πλέον ώριμη και ξέρει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει πίσω. Η Ελλάδα, από την στιγμή που θα γίνουν με δημοκρατικό και απόλυτα ομαλό τρόπο οι εθνικές εκλογές, θα απελευθερωθεί αρχικά από τους ντόπιους δυνάστες της. Αυτό θα είναι και το πιο ισχυρό μήνυμα προς την Ευρώπη και προς τον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί τότε θα γνωρίζουν και οι ξένοι δυνάστες ότι έχουν να κάνουν με μια κυβέρνηση, έναν λαό και μια χώρα, η οποία πια πορεύεται με αξιοπρέπεια, ξέρει τι θέλει, αλλά και πως το επιτυγχάνει.
Στην ανατολή του 2014, η χώρα αφήνει πίσω της τα απομεινάρια και το παρασιτικό σύστημα του χθες και χαράζει νέους δρόμους. Οι υγιείς δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις είναι πια δυνατές και έτοιμες να φέρουν την Ελλάδα στο φως, μακριά από τα σκοτάδια και μακριά από τις ακροδεξιές σειρήνες, οι οποίες είναι το τελευταίο αποκούμπι, το τελευταίο «όπλο» μαζικής καταστροφής του συστήματος. Οι γνωρίζοντες Ιστορία δεν θα αφήσουν να επαναληφθούν σκηνές από το παρελθόν. Δεν αξίζει άλλο σκοτάδι και άλλος πόνος για τον ελληνικό λαό. Η χώρα το 2014 αλλάζει σελίδα είτε κάποιοι θέλουν να το κατανοήσουν είτε όχι…
periodista.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου