Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Τα ΜΜΕ και το «Ποτάμι»...

“ Η πρωτοφανής στήριξη από τα συστημικά ΜΜΕ στο «Ποτάμι», τα οποία επιθυμούν διακαώς την παραμονή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και ενός συγκεκριμένου συστήματος εξουσίας, είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τόσο τον Σταύρο Θεοδωράκη όσο και τον ελληνικό λαό… ”
Του Κώστα Καπνίση
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η στήριξη των ΜΜΕ, ειδικά των λεγόμενων συστημικών, τα οποία διεκδικούν, χωρίς να το αποκρύπτουν πλέον, το ρόλο του «διαμορφωτή» της κοινής γνώμης, σε ότι αφορά το «Ποτάμι» του πρώην δημοσιογράφου και νυν πολιτικού αρχηγού, Σταύρου Θεοδωράκη. Δύσκολα μπορεί κάποιος να κατανοήσει αυτή την «ευγένεια» με την οποία αντιμετωπίζουν τον ιδρυτή του «Ποταμιού», ενός νεότευκτου κόμματος, το οποίο όχι μόνο δεν έχει δώσει ένα σαφές πολιτικό – ιδεολογικό στίγμα στην κρίσιμη συγκυρία, την οποία διανύει η χώρα, αλλά αποφεύγει επιμελώς να πάρει θέση τόσο για τα «καυτά», όσο και για τα πολύ απλά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και την Ελλάδα.


Σε μια από τις πρόσφατες και συνεχόμενες εμφανίσεις – συνεντεύξεις του ιδρυτή του «Ποταμιού», ο Σταύρος Θεοδωράκης δήλωσε ότι θα πάει ο ίδιος μπροστά μέχρι τις ευρωεκλογές ως αρχηγός και υπεύθυνος για τις αποφάσεις του κόμματός του και μετά, στις 15 Ιουνίου, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος, θα πραγματοποιηθεί το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος. Το γεγονός αυτό αρκεί από μόνο του για να μπορέσει να βγει ένα πρώτο συμπέρασμα, καθώς όπως είναι γνωστό από τα υπόλοιπα κόμματα, το ιδρυτικό, το πρώτο δηλαδή συνέδριο ενός κόμματος είναι και το πλέον δύσκολο, σε ότι αφορά το πολιτικό στίγμα, τη ζύμωση των ιδεών, τη σύνθεση, τις συγκρούσεις, τις τυχόν αποχωρήσεις. Μοιάζει αδιανόητο για ένα κόμμα, το οποίο κατά δήλωση του ιδρυτή του απευθύνεται στην ελληνική κοινωνία λέγοντάς του ότι θέλει να κυβερνήσει, να καθιερωθεί ως τρίτη πολιτική δύναμη, αλλά και να λάβει διψήφιο ποσοστό στις εκλογές.

Σημείο αναφοράς είναι η εξαφάνιση κάποιων στελεχών του «Ποταμιού» από τα ΜΜΕ έπειτα από κάποιες τηλεοπτικές και όχι μόνο εμφανίσεις τους , οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επιεικώς ως ατυχείς. Η πρόσφατη εμφάνιση του Γιώργου Μαυρωτά, ενός κατά τα άλλα αξιόλογου – επιτυχημένου αθλητή σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή ήταν ιδιαίτερα ενδεικτική του πολιτικού προβλήματος που υπάρχει στο «Ποτάμι». Το να ερωτάται ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής κόμματος για το ποια είναι η θέση του για την πολύκροτη υπόθεση Μπαλτάκου και εκείνος να αποφεύγει να πάρει θέση ή να θέλει να συνδέσει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα με μια ταινία, καθώς ο ίδιος είναι λάτρης του σινεμά πόρρω απέχει από τη συνειδητοποίηση ότι τα πράγματα στη χώρα είναι σε δύσκολο σημείο και το ζητούμενο είναι οι απαντήσεις.

Οι εξελίξεις αυτές, ανάγκασαν τον ίδιο τον Σταύρο Θεοδωράκη να πραγματοποιήσει ένα ντεμαράζ εμφανίσεων – αφιερωμάτων από το ένα τηλεοπτικό κανάλι στο άλλο και να αρχίσει να εξηγεί, αλλά και να δείχνει εμφανώς τον εκνευρισμό του για την κριτική ή ακόμα και για τις ερωτήσεις που δέχεται είτε αφορούν στο ζήτημα της πηγής της χρηματοδότησης της προεκλογικής του εκστρατείας και την απάντησή του για τις περίφημες γαλότσες είτε αφορούν στο γεγονός ότι δεν έχει ακόμα ξεδιπλώσει το σχέδιο του κόμματός του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας. Αντιθέτως, ο ιδρυτής του «Ποταμιού» επαναλαμβάνει μονότονα πλέον ότι τα δικά του 22 στελέχη, στα οποία θα έρθουν να προστεθούν και άλλα, μετά το Πάσχα, είναι «διαλεχτά», τα καλύτερα και άλλα παρόμοια.

Πέρα από όλα τα υπόλοιπα, η υιοθέτηση ενός αψεγάδιαστου προφίλ και μιας επικοινωνιακής «επίθεσης» προς την ελληνική κοινωνία αρχίζει να μοιάζει περισσότερο με μια αλαζονική συμπεριφορά. Ο ίδιος ο Σταύρος ο Θεοδωράκης, απευθυνόμενος προς τους πρώην συναδέλφους του, οι οποίοι του κάνουν τις ερωτήσεις, ξεκινά με το «Εγώ ήμουν πάντα ο Σταύρος, εσείς το ξέρετε» και θέλει να τον αποκαλεί έτσι και ο κόσμος, επικαλούμενος τις «ευγένειες» περί πληθυντικού. Εν μέρει, έχει ένα δίκιο ο ιδρυτής του «Ποταμιού» σε ότι αφορά τον πληθυντικό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν έχει δίκιο όταν αυτό συμβαίνει στην πολιτική και μάλιστα μέσα σε ένα επικοινωνιακό πλαίσιο. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, είναι πλέον πολιτικός αρχηγός και δεν μπορεί να ζητά από τον ελληνικό λαό να τον αποκαλεί «Σταύρο». Αυτό χρειάζεται χρόνο, αλλά και κόπο για να το κατακτήσει κάποιος, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνιέται και το γεγονός ότι δεν θα γίνει φίλος με τον ελληνικό λαό. Να τον κυβερνήσει θέλει, όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται και ο ίδιος.

Παρόλη την εμφανή αδυναμία να δοθούν πειστικές απαντήσεις, πολιτικό στίγμα, σχέδιο, όραμα για την Ελλάδα του παρόντος και του μέλλοντος, τα συστημικά ΜΜΕ εξακολουθούν να «χαϊδεύουν» ένα νεότευκτο κόμμα, το οποίο εμφανίστηκε από το πουθενά μέσα σε μηδενικό χρόνο και βιάζεται να κυβερνήσει, χωρίς να λέει το πως, αλλά να επαναλαμβάνει διαρκώς «περιμένετε και θα δείτε». Η συγκεκριμένη στάση και συμπεριφορά θυμίζει άλλες δεκαετίες, έναν παλαιοκομματισμό, τον οποίο εμφανίζεται να κατακεραυνώνει, αλλά και μια προχειρότητα, ένα «άρπα κόλλα», το οποίο ασφαλώς και υποτιμά την νοημοσύνη της ελληνικής κοινωνίας. Όπως και να έχει, το μόνο σίγουρο είναι ότι το «Ποτάμι» δεν ξεκίνησε καλά, όσο κι αν τα συστημικά ΜΜΕ θέλουν να το παρουσιάσουν έτσι, όσο κι αν εμφανίζεται, δημοσκοπικά τουλάχιστον, να έχει μεγάλα ποσοστά.

Κοντολογίς, το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη θα πρέπει να «φάει πολλά ψωμιά» και να αποδείξει ότι όλα όσα του προσάπτουν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ένας παλιός πολιτικός συνήθιζε να λέει ότι «Η πολιτική έχει καταστρέψει πολλά στομάχια. Αν δεν έχεις γερό στομάχι μείνε σπίτι σου». Πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για ένα καινούριο κόμμα, στο οποίο έχει καταλογιστεί ότι είναι προϊόν εργαστηρίου της διαπλοκής, ερωτάται για τις πηγές της χρηματοδότησής του, για το σχέδιο που ακόμα δεν έχει, για το πολιτικό του στίγμα ή για οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.

Οι απαντήσεις του νέου αυτού κόμματος οφείλουν να είναι πολιτικές, πειστικές, χωρίς θυμό και εκνευρισμό και κυρίως χωρίς επικοινωνιακό πασπάλισμα. Σε ότι αφορά την πρωτοφανή στήριξη από τα συστημικά ΜΜΕ στο «Ποτάμι», τα οποία επιθυμούν διακαώς την παραμονή της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και ενός συγκεκριμένου συστήματος εξουσίας, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τόσο τον Σταύρο Θεοδωράκη όσο και τον ελληνικό λαό..
periodista.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια: