“ Ο καιρός για τις πιο κρίσιμες εκλογές της Γηραιάς
ηπείρου πλησιάζει και οι υπάλληλοι του διευθυντηρίου της Φρανκφούρτης
είτε υψηλόβαθμοι είτε μεσαίοι είτε χαμηλόβαθμοι, κουνούν τα νήματά τους
(ξανά) στους ρυθμούς των αγορών – αφεντικών τους ”
Του Κώστα Καπνίση
Τη σημαία …εκκίνησης έδωσε από την αφετηρία ο υπουργός
Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η ανταπόκριση του
διεθνούς Τύπου ήταν άμεση, καθώς οι ευρωεκλογές πλησιάζουν. Λιγότερο από
35 ημέρες είναι το χρονικό διάστημα που απομένει στα ακραία
νεοφιλελεύθερα σταγονίδια της Ευρώπης, προκειμένου να ισορροπήσουν την
κατάσταση, η οποία μέχρι στιγμής είναι εναντίον τους. Την αρχή έκανε
μόνο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, ο οποίος με δημόσια παρέμβαση
στήριξε τον Αντώνη Σαμαρά (!), σε παρέμβαση
που θύμισε έντονα την προεκλογική περίοδο του 2012 στην Ελλάδα. Ο
Σόιμπλε, ούτε λίγο ούτε πολύ κάλεσε τον ελληνικό λαό να συνεχίσει να
θυσιάζεται στο όνομα του Αντώνη Σαμαρά και στις «πολιτικές» του
Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.
Ο καιρός για τις πιο κρίσιμες εκλογές της Γηραιάς ηπείρου πλησιάζει και οι υπάλληλοι του διευθυντηρίου της Φρανκφούρτης είτε υψηλόβαθμοι είτε μεσαίοι είτε χαμηλόβαθμοι, κουνούν τα νήματά τους (ξανά) στους ρυθμούς των αγορών – αφεντικών τους. Τη σκυτάλη παρέλαβε εργολαβικά το γνωστό διεθνές μιντιακό σύστημα, το οποίο όλο αυτό το διάστημα γελοιοποιούσε το «ευρωπαϊκό» θατσερικό – νεοφιλελεύθερο μπλοκ, αλλά η απήχηση του ελληνικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πλέον ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας και έχει ξεσηκώσει πέρα από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και τους λαούς του ισχυρού οικονομικά Βορρά, οι οποίοι βλέπουν που οδηγείται η κατάσταση και σύντομα αναμένεται να φτάσει και στους ίδιους. Πρώτο το βρετανικό περιοδικό Economist φρόντισε να στείλει στα πέρατα της γης το «μήνυμα» Σόιμπλε και να στείλει μήνυμα «συμπαράστασης» στην ελληνική ολιγαρχία, στους ίδιους δηλαδή που επέρριπτε από το 2012 και μετά τις ευθύνες για την καταστροφή, ισοπέδωση και λεηλασία της Ελλάδας.
Το «έργο», προς το παρόν τουλάχιστον, συνεχίστηκε από τους Financial Times, οι οποίοι «έδειξαν» την άλλη όψη του νομίσματος, την «εναλλακτική» για όσους δεν μπορούν με τίποτε πια να ψηφίσουν την ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά να μην κιντυνεύσει και το σύστημα. Για τον λόγο αυτό έκαναν ένα εκτενές αφιέρωμα στο «Ποτάμι» του πρώην δημοσιογράφου και νυν πολιτικού αρχηγού (;) Σταύρου Θεοδωράκη. Το «Είμαι ο Σταύρος» έχει αρχίσει να «πουλάει» και φαίνεται ότι θα προσπαθήσει να μπει στο προεκλογικό σκηνικό ως ένα ισχυρό μότο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, το σύστημα, το οποίο είναι ξεκάθαρο πλέον ότι βρίσκεται σε πανικό, παίζει «έξυπνα» το παιχνίδι κατανοώντας ότι δεν είναι εύκολο να ξεγελαστεί και πάλι ο ελληνικός λαός και να ψηφίσει την ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Κάτι «καινούριο» έπρεπε να ανακαλυφθεί μετά την αποτυχία των «κομμάτων» - «σχηματισμών», τα οποία θέλησαν να παίξουν το δεκανίκι για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Το απολιτίκ «Ποτάμι» ήταν το τελευταίο, αλλά όχι έσχατο «όπλο» που βγήκε από το συρτάρι και προβάλλεται απροκάλυπτα ως λύση - δεκανίκι από την ντόπια πτωχευμένη μιντιοκρατία. Ενδεχομένως, μετά τις ευρωεκλογές, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και για το «Ποτάμι», να βρεθεί και κάτι άλλο. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιφέρει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, αλλά μέχρι τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι η νύχτα της 25ης Μαΐου δεν θα δώσει άμεσα την κυβέρνηση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά θα ενεργοποιήσει τα απανταχού νεοφιλελεύθερα παράσιτα, τα οποία θα χτυπήσουν την σειρήνα. Αυτό που θα ακολουθήσει θα κάνει το σκηνικό του 2012 να μοιάζει με βόλτα στην εξοχή. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά το σύστημα είναι διατεθειμένο να απελευθερώσει στους δρόμους τα ακροδεξιά μαντρόσκυλά του και να αποδείξει ότι αυτό που συνέβη στην Ουκρανία ήταν μια παιδική χαρά μπροστά σε όσα θα ακολουθήσουν σε πολλές χώρες του ευρωπαϊκού Νότου με πρώτη και καλύτερη το πειραματόζωο των αγορών και των αγοραίων, το οποίο δεν είναι άλλο από την Ελλάδα.
Κοντολογίς, η Ιστορία επαναλαμβάνεται και το σύστημα, το οποίο είναι στριμωγμένο στα σχοινιά, καθώς η προπαγάνδα του φόβου έχει αρχίσει πλέον να ξεθωριάζει, είναι έτοιμο να περάσει στην επόμενη και τελευταία φάση του σχεδίου του. Το παράδειγμα της Ουκρανίας δείχνει το τι σχεδιάζεται πίσω από τα σκοτεινά δωμάτια όπου βρίσκονται οι ηγέτες των αγορών και οι υπάλληλοί τους. Είναι διατεθειμένοι να αιματοκυλίσουν περισσότερες από μια χώρες, προκειμένου να δείξουν ότι δεν πρόκειται να δεχτούν οποιαδήποτε αμφισβήτηση, ακόμα και αν αυτή είναι το αποτέλεσμα της ύψιστης στιγμής σε μια Δημοκρατία, το αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης των λαών μέσα από τις κάλπες.
Τίποτε δεν τελείωσε, τίποτε δεν τελειώνει. Αντιθέτως, τώρα αρχίζουν όλα και ο καθένας καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαλέξει στρατόπεδο. Πρόκειται περί πολέμου και αυτός μόλις ξεκινά. Ώρα να σταλούν μια και καλή στον υπόνομο της Ιστορίας τα νεοφιλελεύθερα παράσιτα και οι υπάλληλοί τους…
periodista.gr
Ο καιρός για τις πιο κρίσιμες εκλογές της Γηραιάς ηπείρου πλησιάζει και οι υπάλληλοι του διευθυντηρίου της Φρανκφούρτης είτε υψηλόβαθμοι είτε μεσαίοι είτε χαμηλόβαθμοι, κουνούν τα νήματά τους (ξανά) στους ρυθμούς των αγορών – αφεντικών τους. Τη σκυτάλη παρέλαβε εργολαβικά το γνωστό διεθνές μιντιακό σύστημα, το οποίο όλο αυτό το διάστημα γελοιοποιούσε το «ευρωπαϊκό» θατσερικό – νεοφιλελεύθερο μπλοκ, αλλά η απήχηση του ελληνικού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει πλέον ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας και έχει ξεσηκώσει πέρα από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και τους λαούς του ισχυρού οικονομικά Βορρά, οι οποίοι βλέπουν που οδηγείται η κατάσταση και σύντομα αναμένεται να φτάσει και στους ίδιους. Πρώτο το βρετανικό περιοδικό Economist φρόντισε να στείλει στα πέρατα της γης το «μήνυμα» Σόιμπλε και να στείλει μήνυμα «συμπαράστασης» στην ελληνική ολιγαρχία, στους ίδιους δηλαδή που επέρριπτε από το 2012 και μετά τις ευθύνες για την καταστροφή, ισοπέδωση και λεηλασία της Ελλάδας.
Το «έργο», προς το παρόν τουλάχιστον, συνεχίστηκε από τους Financial Times, οι οποίοι «έδειξαν» την άλλη όψη του νομίσματος, την «εναλλακτική» για όσους δεν μπορούν με τίποτε πια να ψηφίσουν την ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά να μην κιντυνεύσει και το σύστημα. Για τον λόγο αυτό έκαναν ένα εκτενές αφιέρωμα στο «Ποτάμι» του πρώην δημοσιογράφου και νυν πολιτικού αρχηγού (;) Σταύρου Θεοδωράκη. Το «Είμαι ο Σταύρος» έχει αρχίσει να «πουλάει» και φαίνεται ότι θα προσπαθήσει να μπει στο προεκλογικό σκηνικό ως ένα ισχυρό μότο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, το σύστημα, το οποίο είναι ξεκάθαρο πλέον ότι βρίσκεται σε πανικό, παίζει «έξυπνα» το παιχνίδι κατανοώντας ότι δεν είναι εύκολο να ξεγελαστεί και πάλι ο ελληνικός λαός και να ψηφίσει την ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Κάτι «καινούριο» έπρεπε να ανακαλυφθεί μετά την αποτυχία των «κομμάτων» - «σχηματισμών», τα οποία θέλησαν να παίξουν το δεκανίκι για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.
Το απολιτίκ «Ποτάμι» ήταν το τελευταίο, αλλά όχι έσχατο «όπλο» που βγήκε από το συρτάρι και προβάλλεται απροκάλυπτα ως λύση - δεκανίκι από την ντόπια πτωχευμένη μιντιοκρατία. Ενδεχομένως, μετά τις ευρωεκλογές, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και για το «Ποτάμι», να βρεθεί και κάτι άλλο. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιφέρει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, αλλά μέχρι τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι η νύχτα της 25ης Μαΐου δεν θα δώσει άμεσα την κυβέρνηση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά θα ενεργοποιήσει τα απανταχού νεοφιλελεύθερα παράσιτα, τα οποία θα χτυπήσουν την σειρήνα. Αυτό που θα ακολουθήσει θα κάνει το σκηνικό του 2012 να μοιάζει με βόλτα στην εξοχή. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά το σύστημα είναι διατεθειμένο να απελευθερώσει στους δρόμους τα ακροδεξιά μαντρόσκυλά του και να αποδείξει ότι αυτό που συνέβη στην Ουκρανία ήταν μια παιδική χαρά μπροστά σε όσα θα ακολουθήσουν σε πολλές χώρες του ευρωπαϊκού Νότου με πρώτη και καλύτερη το πειραματόζωο των αγορών και των αγοραίων, το οποίο δεν είναι άλλο από την Ελλάδα.
Κοντολογίς, η Ιστορία επαναλαμβάνεται και το σύστημα, το οποίο είναι στριμωγμένο στα σχοινιά, καθώς η προπαγάνδα του φόβου έχει αρχίσει πλέον να ξεθωριάζει, είναι έτοιμο να περάσει στην επόμενη και τελευταία φάση του σχεδίου του. Το παράδειγμα της Ουκρανίας δείχνει το τι σχεδιάζεται πίσω από τα σκοτεινά δωμάτια όπου βρίσκονται οι ηγέτες των αγορών και οι υπάλληλοί τους. Είναι διατεθειμένοι να αιματοκυλίσουν περισσότερες από μια χώρες, προκειμένου να δείξουν ότι δεν πρόκειται να δεχτούν οποιαδήποτε αμφισβήτηση, ακόμα και αν αυτή είναι το αποτέλεσμα της ύψιστης στιγμής σε μια Δημοκρατία, το αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης των λαών μέσα από τις κάλπες.
Τίποτε δεν τελείωσε, τίποτε δεν τελειώνει. Αντιθέτως, τώρα αρχίζουν όλα και ο καθένας καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαλέξει στρατόπεδο. Πρόκειται περί πολέμου και αυτός μόλις ξεκινά. Ώρα να σταλούν μια και καλή στον υπόνομο της Ιστορίας τα νεοφιλελεύθερα παράσιτα και οι υπάλληλοί τους…
periodista.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου