Ποιους πιστεύετε;

Δημήτρης Μηλάκας
Καθώς κατακάθεται σιγά – σιγά ο θόρυβος που ξεσήκωσαν  οι πανηγυρισμοί των κυβερνώντων για την επιτυχία τους να οδηγήσουν τη χώρα στη… σωτηρία των αγορών αρχίζουν να ακούγονται και κάποιες άλλες φωνές. Κάποιες φωνές που υπενθυμίζουν την οδυνηρή πραγματικότητα στην οποία εξακολουθεί να βρίσκεται η χώρα.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και την προσπάθεια διαστρέβλωσής της  από τις δοξαστικές ψαλμωδίες των πολύχρωμων παπαγάλων που ευδοκιμούν στα ελληνικά media.

• «Τέρμα στη νηστεία» των μνημονίων, λοιπόν,  όπως μας διαβεβαιώνουν «Τα Νέα» του «συστήματος»;
• Κερδίσαμε την εμπιστοσύνη των αγορών και βγήκαμε νωρίτερα από την κρίση όπως μας είπε ο πρωθυπουργός; 
• Επιστρέφουμε  στο επίπεδο ζωής που υπήρχε πριν το 2010 όπως «ορκίζεται» ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης;
• Άρχισε η επιβράβευση των θυσιών του ελληνικού λαού, όπως μας είπε ο «αρχιτέκτονας του ελληνικού θαύματος Στουρνάρας»;

Η ελπίδα, πράγματι, πεθαίνει τελευταία. Μάλιστα όσο πιο απελπισμένος είναι κανείς τόσο περισσότερο είναι διατεθειμένος να πιστέψει τα απίστευτα έστω κι αν αυτά διατυπώνονται από «επαγγελματίες ψεύτες» οι οποίοι έχουν κατά επανάληψη συλληφθεί ψευδόμενοι!

Αφήνοντας, λοιπόν, κατά μέρος τους πανηγυρικούς, τους ψεύτες, τα παπαγαλάκια και τους ευσεβείς μας πόθους, καλό θα είναι να ανοίξουμε τα αυτιά μας και να ακούσουμε κάποιες άλλες περισσότερο αξιόπιστες—όπως έχει αποδείξει η ιστορία των τριών τελευταίων χρόνων—φωνές.

Πόλ Τόμσεν: (συνέντευξη στο mega) «Δεν θα μιλήσω για ένα νέο πρόγραμμα. Έχουμε ένα πρόγραμμα, αλλά αυτό που κατά την άποψή μας θα χρειαστεί είναι περισσότερη χρηματοδότηση». Σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους ο Τόμσεν είπε πως κινείται σε «εξαιρετικά υψηλά επίπεδα» και πως είναι απολύτως απαραίτητο για να αποκτήσει η Ελλάδα πλήρη πρόσβαση στις αγορές και να πάψει να στηρίζεται στη χρηματοδότηση από τον επίσημο τομέα να μειωθεί το χρέος σε χαμηλότερα επίπεδα.

Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Στην Ελλάδα, η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής θα διαρκέσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα  (…) το αβυσσαλέο ελληνικό χρέος θα  μειωθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα».

Κλάους Σράντερ και Νταβίντ Μπέντσεκ είναι οικονομολόγοι του γερμανικού Ιδρύματος για την Παγκόσμια Οικονομία: «Η ελληνική πολιτική δεν θα πρέπει να ξεγελαστεί καθόλου. Η βιωσιμότητα του απαράλλαχτα υψηλού χρέους (177% του ΑΕΠ) θα αμφισβητηθεί. Φυσικά, και οι αγορές επίσης περιμένουν το προχώρημα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την εξέλιξη ενός νέου ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλο, το οποίο θα πρέπει να οδηγήσει σε μία ετήσια ανάπτυξη 3%. Η ελληνική πολιτική αντιμετωπίζει δύο τουλάχιστον προκλήσεις : Πρέπει να πείσει τα ευρωπαϊκά κράτη και το ΔΝΤ για την αναγκαιότητα ενός παραπέρα κούρεμα χρέους, μέσω αναδιάρθρωσης του χρέους με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και τη μείωση επιτοκίων. Επιπλέον πρέπει να πείσει τις αγορές ότι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα είναι ένας τίτλος χωρίς υψηλό ρίσκο για τα hedje funds και ότι οι απαρχαιωμένες δομές του κράτους και της οικονομίας στην Ελλάδα θα γίνουν παρελθόν. Τότε θα τελειώσει η κρίση».

Αν σε όλα  τα πιο πάνω συνυπολογίσει κανείς ότι το κόστος της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές:

1. είναι  πανάκριβο
2. καλύπτεται από το «αγγλικό δίκαιο»
3. πάνω απ’ όλα εξυπηρετεί  την ανάγκη για εγγυημένες (από την ΕΚΤ)  τοποθετήσεις του λιμνάζοντος διεθνούς κεφαλαίου

Τότε, έχουμε την εντύπωση ότι  μεταξύ των κατεργαραίων, (Τόμσεν , Γιουνκερ Σαμαρά, Βενιζέλου, Στουρνάρα) ξεχωρίζουν ποιοι είναι οι ψευταράδες…
topontiki