Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
"Εγκληματικές πράξεις που χρονολογούνται ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, εντάθηκαν το 2008 κι έγιναν ανεξέλεγκτες λίγο πριν και μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2012» καταλογίζει στη Χρυσή Αυγή το πόρισμα του εισαγγελέα εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου που είδε το φως της δημοσιότητας. Βαριά η καμπάνα του εισαγγελέα, πέφτει με πάταγο επί των κεφαλών -όχι της Χρυσής Αυγής, αυτή τη "δουλειά" της έκανε- εκείνων που όφειλαν να σταματήσουν εγκαίρως τους εγκληματίες. Δεν το έπραξαν κι έτσι θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές που, αν δεν ήταν στα πράγματα οι Σαμαράδες και οι Μπαλτάκοι, θα είχαν σωθεί.
Τα χρόνια από το 1980 μέχρι το 2008 τα αφήνουμε κατά μέρος για να μην πελαγοδρομήσουμε. Ήταν λιγότεροι τότε οι χρυσαυγίτες, δρούσαν και στο ημίφως, πού να τους δει το κράτος, το οποίο άλλωστε είναι επιλεκτικά στραβό από γεννησιμιού του. Από το 2008 και μετά όμως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Από το 2008 τα τάγματα εφόδου ξεχύθηκαν στους δρόμους και άρχισαν να προπηλακίζουν, να δέρνουν, να μαχαιρώνουν. Ήταν πολλοί πλέον, ήταν φανεροί, ήταν αδύνατο να μην τους δει το κράτος, όσο επιλεκτικά στραβό κι αν ήταν. Όντως, τους είδε το κράτος και αντέδρασε αστραπιαία: έστειλε το Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα να τους βοηθήσει να καθαρίσουν το κέντρο της Αθήνας από τους μετανάστες.
Εκκαθάριζαν από το 2008 μέχρι το 2010 οι χρυσαυγίτες και μετά ανταμείφθηκαν από τον περήφανο λαό της Αθήνας που έστειλε στο δημοτικό συμβούλιο τον Μιχαλολιάκο με 5%. Μπήκε ο φύρερ στον δήμο μαζί με τους ένοπλους μπράβους του, χαιρέτισε ναζιστικά, το αυτί του κράτους όμως ουδόλως ίδρωσε, είχαν άλλες δουλειές τότε, Καστελόριζα Μνημόνια και άλλα φανταχτερά. Η Χρυσή Αυγή συνέχισε ανενόχλητη την προεκλογική εκστρατεία του αίματος κι έτσι βρέθηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012 στη Βουλή με 21 βουλευτές.
Οι ναζιστές έγιναν ισχυρό κοινοβουλευτικό κόμμα κι όμως το κράτος παρέμεινε ατάραχο. Διότι το κράτος το είχε πλέον στα χέρια του ο ακροδεξιός Σαμαράς και οι ακροδεξιότατοι σύμβουλοί του, οι όποιοι αντιμετώπισαν τη Χ.Α. ως συγγενές κόμμα, που θα μπορούσε να κάνει τις βρομοδουλειές του καθεστώτος. Τα μάτια έκλεισαν τελείως, οι χρυσαυγίτες έδερναν, έσπαγαν, χαράκωναν κι αυτοί έβαζαν τον Φαήλο να λέει ότι κάνουν αντιποίηση αρχής και ότι τις σφαίρες του τις φυλάει για τους αριστερούς. Έβαζαν τον Μπαλτάκο να χαριεντίζεται με τον Κασιδιάρη και να του υπαγορεύει τα άρθρα και τις τροπολογίες που θα έπρεπε να ψηφίσουν για να σωθεί η πατρίς.
Το πόρισμα του Ντογιάκου πέφτει επί της κεφαλής του Σαμαρά. Τα εγκλήματα των ναζιστών έγιναν επί των ημερών του, έγιναν επειδή άργησε να αντιδράσει, έγιναν επειδή έδωσε ασυλία στα τέρατα.
"Εγκληματικές πράξεις που χρονολογούνται ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, εντάθηκαν το 2008 κι έγιναν ανεξέλεγκτες λίγο πριν και μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2012» καταλογίζει στη Χρυσή Αυγή το πόρισμα του εισαγγελέα εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου που είδε το φως της δημοσιότητας. Βαριά η καμπάνα του εισαγγελέα, πέφτει με πάταγο επί των κεφαλών -όχι της Χρυσής Αυγής, αυτή τη "δουλειά" της έκανε- εκείνων που όφειλαν να σταματήσουν εγκαίρως τους εγκληματίες. Δεν το έπραξαν κι έτσι θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές που, αν δεν ήταν στα πράγματα οι Σαμαράδες και οι Μπαλτάκοι, θα είχαν σωθεί.
Τα χρόνια από το 1980 μέχρι το 2008 τα αφήνουμε κατά μέρος για να μην πελαγοδρομήσουμε. Ήταν λιγότεροι τότε οι χρυσαυγίτες, δρούσαν και στο ημίφως, πού να τους δει το κράτος, το οποίο άλλωστε είναι επιλεκτικά στραβό από γεννησιμιού του. Από το 2008 και μετά όμως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Από το 2008 τα τάγματα εφόδου ξεχύθηκαν στους δρόμους και άρχισαν να προπηλακίζουν, να δέρνουν, να μαχαιρώνουν. Ήταν πολλοί πλέον, ήταν φανεροί, ήταν αδύνατο να μην τους δει το κράτος, όσο επιλεκτικά στραβό κι αν ήταν. Όντως, τους είδε το κράτος και αντέδρασε αστραπιαία: έστειλε το Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα να τους βοηθήσει να καθαρίσουν το κέντρο της Αθήνας από τους μετανάστες.
Εκκαθάριζαν από το 2008 μέχρι το 2010 οι χρυσαυγίτες και μετά ανταμείφθηκαν από τον περήφανο λαό της Αθήνας που έστειλε στο δημοτικό συμβούλιο τον Μιχαλολιάκο με 5%. Μπήκε ο φύρερ στον δήμο μαζί με τους ένοπλους μπράβους του, χαιρέτισε ναζιστικά, το αυτί του κράτους όμως ουδόλως ίδρωσε, είχαν άλλες δουλειές τότε, Καστελόριζα Μνημόνια και άλλα φανταχτερά. Η Χρυσή Αυγή συνέχισε ανενόχλητη την προεκλογική εκστρατεία του αίματος κι έτσι βρέθηκε τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2012 στη Βουλή με 21 βουλευτές.
Οι ναζιστές έγιναν ισχυρό κοινοβουλευτικό κόμμα κι όμως το κράτος παρέμεινε ατάραχο. Διότι το κράτος το είχε πλέον στα χέρια του ο ακροδεξιός Σαμαράς και οι ακροδεξιότατοι σύμβουλοί του, οι όποιοι αντιμετώπισαν τη Χ.Α. ως συγγενές κόμμα, που θα μπορούσε να κάνει τις βρομοδουλειές του καθεστώτος. Τα μάτια έκλεισαν τελείως, οι χρυσαυγίτες έδερναν, έσπαγαν, χαράκωναν κι αυτοί έβαζαν τον Φαήλο να λέει ότι κάνουν αντιποίηση αρχής και ότι τις σφαίρες του τις φυλάει για τους αριστερούς. Έβαζαν τον Μπαλτάκο να χαριεντίζεται με τον Κασιδιάρη και να του υπαγορεύει τα άρθρα και τις τροπολογίες που θα έπρεπε να ψηφίσουν για να σωθεί η πατρίς.
Το πόρισμα του Ντογιάκου πέφτει επί της κεφαλής του Σαμαρά. Τα εγκλήματα των ναζιστών έγιναν επί των ημερών του, έγιναν επειδή άργησε να αντιδράσει, έγιναν επειδή έδωσε ασυλία στα τέρατα.
aygi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου