“ Πλέον αναγνωρίζεται διεθνώς ότι το ζήτημα του χρέους
δεν είναι ελληνικό πρόβλημα, αλλά ευρωπαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται για
τις πολιτικές εξελίξεις ”
Του Κώστα Καπνίση
Το σημαντικότερο λοιπόν ζήτημα, πέρα από την ισοπέδωση των ευρωπαϊκών λαών, κυρίως του Νότου, με τα γνωστά Μνημόνια της λιτότητας είναι αυτό του ευρωπαϊκού χρέους. Για όσους δεν θυμούνται, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, από την αρχή της οικονομικής «κρίσης», η οποία βέβαια εισήχθη στο ευρωπαϊκό έδαφος, μαζί με το ΔΝΤ, από το 2008 και μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, στις επαφές – συναντήσεις του τόσο στην Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, τόνιζε ότι το θέμα του χρέους δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό.
Αυτό βέβαια έφτασε να αποδειχτεί περίτρανα πρόσφατα όταν η κρίση έφτασε στην Γαλλία και την Ιταλία, δύο από τις πλέον ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης, αλλά και της ευρωζώνης.
Η εξέλιξη των πραγμάτων δικαίωσε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το θέμα δεν είναι μόνο αυτό. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν περιορίστηκε στις «δάφνες» μιας δικαίωσης. Συνεχίζει τον αγώνα του μιλώντας όχι μόνο για την Ελλάδα που πρέπει να αλλάξει, αλλά και για την Ευρώπη που πρέπει να τολμήσει να προχωρήσει σε αλλαγές προτού να είναι πλέον αργά και αυτή διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Αυτό αναγνωρίζεται πλέον και επισήμως μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων, τα οποία συμβαίνουν στην καρδιά της Ευρώπης.
Η γερμανική οικονομική πολιτική αμφισβητείται πια από τις λεγόμενες μεγάλες οικονομικά χώρες, όπως η Αγγλία, η Ιταλία, η Γαλλία. Η ευρωπαϊκή οικονομία καταρρέει μη μπορώντας να ανακάμψει μέσα σε συνθήκες διαρκούς ύφεσης. Ακόμα και η Γερμανία σημειώνει σχεδόν μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης (επιεικής χαρακτηρισμός). Στους διαδρόμους των Βρυξελλών, η Άνγκελα Μέρκελ αμφισβητείται πλέον έντονα, σχετικά με την εμμονή της να συνεχιστεί η πολιτική της λιτότητας, με το επιχείρημα ότι μέσω της συρρίκνωσης (των άλλων) θα έλθει η ανάπτυξη. Τα στοιχεία όμως, οι αναλύσεις οικονομολόγων διεθνούς αναγνώρισης, οι ίδιοι οι αριθμοί βεβαιώνουν για το ακριβώς αντίθετο.
Σε αυτά τα πλαίσια, η Ευρώπη στρέφει το βλέμμα της στην Ελλάδα, στον ΣΥΡΙΖΑ, στον Αλέξη Τσίπρα. Το γεγονός αυτό έχει μια λογική εξήγηση. Τα πράγματα είναι απλά. Η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο της «κρίσης». Στην χώρα εφαρμόστηκε με βίαιο τρόπο αυτό που σχεδιαζόταν να ακολουθήσει στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή ήπειρο, το οποίο φαίνεται τώρα και δεν είναι άλλο από το Μνημόνιο για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και για εκείνες του εύρωστου οικονομικά Βορρά. Τώρα που αυτό έχει πλέον εμπεδωθεί στους ευρωπαϊκούς κόλπους ξεκινά και η επίσημη αντίδραση στον άξονα Βρυξελλών – Φρανκφούρτης – Βερολίνου, καθώς εκεί πάρθηκαν οι αποφάσεις τα τελευταία χρόνια, ενώ οι ευρωπαϊκοί θεσμοί στα χρόνια της κρίσης παρακάμφθηκαν.
Τα δημοσιεύματα πλέον και από γερμανικής πλευράς πληθαίνουν (και αυτό είναι που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον). Η Deutsche Welle, κάνει λόγο για το Βερολίνο που θέλει να διαπραγματευτεί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ, επισημαίνει το ίδιο. Ήρθε προφανώς η ώρα της διαπραγμάτευσης για το Βερολίνο. Η Ευρώπη όχι μόνο δεν φοβάται τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παραδέχεται επισήμως ότι θέλει να τις συζητήσει και να διαπραγματευτεί. Είναι μια πρώτη, αλλά σημαντική νίκη, αλλά και συνάμα μια απόδειξη ότι τα τελευταία χρόνια δεν έγινε απολύτως καμία διαπραγμάτευση. Αυτός είναι και ο λόγος που πλέον οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα θεωρούνται ως κάτι δεδομένο και αναπόφευκτο.
Συμπερασματικά, θα μπορούσε εύκολα κάποιος να πει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία εφάρμοσε πιστά τη μνημονιακή συνταγή του Βερολίνου χωρίς να ψελλίσει λέξη και ισοπέδωσε την συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, αποτελεί πλέον τροχοπέδη όχι μόνο για την χώρα, αλλά και στις ευρωπαϊκές εξελίξεις στο ζήτημα του χρέους, το οποίο είναι το πραγματικό πρόβλημα, η αφετηρία όλων των δεινών. Η Ελλάδα, μπορεί πλέον να εκμεταλλευτεί τον αναβρασμό που επικρατεί στην Ευρώπη και με τις σωστές κινήσεις στην σκακιέρα να βγει κερδισμένη.
Η πολιτική άλλωστε, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να δώσει τις λύσεις, είναι θέμα στρατηγικής, αλλά και εκμετάλλευσης της συγκυρίας. Η συγκυρία είναι τώρα, ο χρόνος είναι τώρα και οι εκλογές και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο βήμα. Πλέον είναι θέμα χρόνου, αλλά όσο καθυστερούν οι εξελίξεις τόσο τα πράγματα χειροτερεύουν και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.
periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου