Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Είμαι αριστερή...σ'ένα καπιταλι(η)στικό επάγγελμα.

Στην οικογένεια μου δεν υπάρχουν πολλά χρήματα. Ποτέ δεν υπήρχαν. Δεν έκανα παρά 3 μήνες ιδιαίτερα για να δώσω Πανελλήνιες και πήγα σε φροντιστήριο με άλλα 20 παιδιά. Άλλοι καλοί, άλλοι κακοί μαθητές. Μπήκα στην Φαρμακευτική Αθήνας. Έκανα μεταπτυχιακό δουλεύοντας παράλληλα. Βρήκα δουλειά χωρίς βίσμα και γνωριμίες. Υπάλληλος φυσικά, αφού η επιστήμη μου ανήκει στα κλειστά επαγγέλματα.
Στο Πανεπιστήμιο ήμουν απο τις πιο πολιτικοποιημένες, πρώτη στα εκπαιδευτικα συλλαλητηρια, αγώνας στις φοιτητικές εκλογές, είχα ταυτίσει την Αριστερά με την ελπίδα και την προοπτική σε μια κοινωνία ισότητας. Τωρα βλέπω αυτό που εγώ πίστευα, να στέκεται απεναντι μου στην επαγγελματική μου προοπτική.Αναρωτιέμαι πολλές φορές πώς γίνεται εμείς στην Αριστερά να υποστηρίζουμε κλειστές συντεχνίες. Αναρωτιέμαι γιατί αυτό συμβαίνει εις βάρος χιλιάδων ατόμων που οδηγούνται στην ανεργία. Είναι παράλογο να αποκλείονται άνθρωποι που έχουν φτύσει αίμα, από το να ασκήσουν το επάγγελμά τους. Είναι παρανοϊκό να μην σκέφτεται η Αριστερά τον κόπο που έκανε ο αγρότης να σπουδάσει το παιδί του και να προστατεύει τον κανακάρη του φαρμακοποιού που σπούδασε στην Ρουμανία. Πως γίνεται να προστατεύεται μια παμπλουτη συντεχνία όπως η δική μου, να αγοράζουν βίλλες, κότερα και καγιέν και να μην μπορεί να βγάλει ένα κομμάτι ψωμί κανένας άλλος;
Προστατεύει το παντεσπάνι του ευνοημένου που πήρε δωρεάν από την Πολιτεία μια άδεια και έχει φαρμακείο στην Κηφισιά και ζητάει από εμένα που βγάζω 700 ευρώ να δώσω 500.000 ευρώ για ν'αγοράσω αυτή την άδεια όποτε αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί κάποιος. Είναι κι αυτό ένα φαινόμενο του κλάδου μου. Η σύνταξη παίρνει παράταση και οι συνάδελφοι υπερήλικες θεωρούν πως μπορούν να δουλεύουν και στα 90 τους. 
Απάντηση: Είναι πολλά τα λεφτά Άρη...
Τα γράφω αυτά γιατί γίνομαι έξαλλη. Σήμερα έγινα έξαλλη. Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης που θεωρητικά ανήκω (λέω θεωρητικά γιατί δεν έχω φαρμακείο και δεν αναγνωρίζομαι ως φαρμακοποιός ώστε να έχω συνδικαλιστική εκπροσώπηση), με παρησσεία ανακοίνωσε οτι σπατάλησε 200.000 ευρώ (ναι καλά διαβάζετε), 200.000€ (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) για την καμπάνια στις εφημερίδες σχετικά με το ότι το επάγγελμα δεν είναι κλειστό.!!
ΕΝΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ (με κάτι παραθυράκια μόνο, για να αναβιώνει η γνωστή εξορία που μάθαμε από τους παππούδες μας) χρειάστηκε να χρηματοδοτήσει τα ΜΜΕ και τις γνωστές εφημερίδες για να πείσει τον συνταξιούχο των 500€ οτι δεν βγάζουν πολλά λεφτά και οτι δεν υπάρχουν άνεργοι. Χιλιάδες άνεργοι υπάρχουν και αν ο φόβος της Αριστεράς είναι να μην ανοίξουν αλυσίδες θα πω οτι τελικά δεν με νοιάζει. 
Δεν μπορώ να βλέπω άλλο την Αριστερά να υπερασπίζεται τέτοιες κοινωνικές ανισότητες. Θα προτιμούσα να πει να ανοίξει το επάγγελμα μόνο σε όσους έχουν τα τυπικά προσόντα (δηλ. Πτυχίο Φαρμακευτικής από αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος). Τετοια Αριστερά θέλω. Να μην κλείνει τα μάτια άκριτα και να μας βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι, γιατί έτσι κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Δίπλα μου καθόταν ένας κληρονόμος φαρμακείου. Άνετος, ήρεμος που πεταγόταν από την καρέκλα μόνο όταν ο πρόεδρος έλεγε για το πληθυσμιακό. Να μην ανοίξει κανείς άλλος δίπλα του, αφού όπου να'ναι ο πατέρας θα του μεταβιβάσει την άδεια και θα βγάζει κάποιες αρκετές χιλιάδες ευρώ, έχοντας εμένα ως υπάλληλο του. Δεν είχε τίποτα παραπάνω από εμένα, εκτός από το ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ. Εγώ και αρκετές χιλιάδες φαρμακοποιών δεν είχαμε αυτή την τύχη και η Πολιτεία μας “τιμωρεί” γι'αυτο. Η Αριστερά μας τιμωρεί γι'αυτό ενισχύοντας τις ανισότητες, σπρώχνοντας χιλιάδες νέους στην απόγνωση και την ανεργία και το αίμα του αγώνα το χύνουμε κάθε μέρα για να πλουτίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι έχοντες και κατέχοντες.

Αφού η Αριστερά δεν με υποστήριξε τόσα χρόνια, αφού οι Συνδικαλιστές της πουλήθηκαν εδώ και πολλά χρόνια στους Δεξιούς που ψήφισαν ένα αντι-κοινωνικό Νομοσχέδιο για την Υγεία με το πρόσχημα των αλυσίδων (10 χρόνια τις περιμένουμε κι ακόμα δεν ήρθαν), αφού η Αριστερά βοηθάει να πλουτίζει μια συντεχνία, τότε απορώ πως να είναι η Δεξιά. ΑΠΟΡΩ....

Ανοίξτε τα μάτια σας σύντροφοι...


Κ. Γεωργιάδου (Υπάλληλος πλούσιου φαρμακοποιού)

ΥΓ...Το κείμενο δημοσιεύθηκε έτσι ακριβώς όπως το έστειλε η αναγνώστρια μας.

2 σχόλια:

Haris είπε...

Ντροπή, σε όσους υποστηρίζουν συντεχνίες τέτοιου είδους...
ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!

Unknown είπε...

Πολύ σωστή τη βρίσκω τη συντρόφισσα κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει ένας σοβαρός διάλογος εντός των κομμάτων της Αριστεράς για θέματα ταμπού όπως ειναι και αυτό το κλειστών επαγγελμάτων.