Επ’ αριστερά οι Αγγλοι Εργατικοί.

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Καθόλου δεν άρεσε στη βρετανική Δεξιά η μέχρι πρότινος απροσδόκητη επικράτηση του σαφώς κεντροαριστερού Εντ Μίλιμπαντ στη μάχη για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος που έδωσε εναντίον τού κατά πολύ δεξιότερου αδελφού του, Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, ο οποίος είναι ένα κακέκτυπο αντίγραφο του Τόνι Μπλερ στις πολιτικές θέσεις του. Προπαντός δεν άρεσε στους Συντηρητικούς καθόλου ότι ο... «κόκκινος Εντ», όπως τον αποκαλούσε με κραυγαλέα υπερβολικό τρόπο ο δεξιός βρετανικός Τύπος προσπαθώντας να τον δυσφημήσει στους πιο μετριοπαθείς ψηφοφόρους των Εργατικών, εξελέγη χάρη στην υποστήριξη των εργατικών συνδικάτων.
«Ο Εντ Μίλιμπαντ δεν ήταν η επιλογή των βουλευτών του κόμματός του, δεν ήταν η επιλογή των μελών του Εργατικού Κόμματος, αλλά τοποθετήθηκε στην εξουσία από τις ψήφους των συνδικάτων» δήλωσε η πρόεδρος του Συντηρητικού Κόμματος Σαγίντα Ουαρσί και συνέχισε: «Το γεγονός ότι ο Εντ Μίλιμπαντ οφείλει τη θέση του στις ψήφους των συνδικάτων δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό. Για την ώρα μοιάζει σαν ένα μεγάλο άλμα προς τα πίσω για το Εργατικό Κόμμα».

Δεν έχουν καθόλου άδικο να ανησυχούν οι Συντηρητικοί για την εκλογή του Εντ Μίλιμπαντ. Τα βάρβαρα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση συνασπισμού που έχουν συγκροτήσει με τους Φιλελεύθερους προκάλεσαν ήδη τη φραστική μέχρι στιγμής αφύπνιση των βρετανικών συνδικάτων, τα οποία καλούν τους εργαζομένους να βγουν στους δρόμους για να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική πολιτική. Το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το κλίμα οι εργατικές ενώσεις έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο για τη εκλογή ως αρχηγού των Εργατικών του Εντ Μίλιμπαντ, υπερνικώντας την αντίσταση του κοινοβουλευτικού και του κομματικού κατεστημένου των Εργατικών, είναι εμφανέστατα ενδεικτικό του αυξημένου ρόλου και της απήχησης των συνδικάτων σε μια ιδιαιτέρως λεπτή κοινωνικοπολιτική κατάσταση.

Σαν να μην έφτανε αυτό, τα εξαγγελθέντα σκληρά μέτρα λιτότητας έχουν προκαλέσει ένα ακόμη πρωτοφανές γεγονός: πριν καν κλείσουν πέντε μήνες από τις βουλευτικές εκλογές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Εργατικοί έφτασαν και οριακά ξεπέρασαν τους Συντηρητικούς στην πρόθεση ψήφου, ενώ η δημοτικότητα των Φιλελευθέρων καταποντίζεται. Οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι τους φαίνεται πως δεν τους συγχώρησαν το γεγονός ότι δέχθηκαν να συμμετάσχουν υπό τους Συντηρητικούς σε κυβέρνηση συνασπισμού που εφαρμόζει τόσο ανάλγητα μέτρα λιτότητας.

Στις δημοσκοπήσεις οι Φιλελεύθεροι εμφανίζονται να έχουν χάσει ήδη πάνω από το ένα τρίτο της δύναμής τους! Αν αυτό παγιωθεί, ενδέχεται να προκληθεί πολιτική κρίση, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση του κεντροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού, αν αποχωρήσουν οι Φιλελεύθεροι προκειμένου να διασώσουν το κόμμα τους.

Ενας κυβερνητικός συνασπισμός που κλυδωνίζεται, τα συνδικάτα επί ποδός πολέμου, ένας ηγέτης των Εργατικών που εξελέγη πρωτίστως χάρη στη στήριξη των συνδικάτων και επομένως είναι καταρχήν διατεθειμένος να τα υποστηρίξει πολιτικά και όλα αυτά σε ένα πλαίσιο της σοβαρότερης οικονομικής κρίσης που αντιμετώπισε ποτέ η Βρετανία σε καιρό ειρήνης, συνθέτουν οπωσδήποτε ένα εκρηκτικό μείγμα.

Οι πρώτες δηλώσεις του Εντ Μίλιμπαντ κάθε άλλο παρά βοήθησαν να κατευναστούν οι ανησυχίες των συντηρητικών κύκλων. Επέκρινε δημοσίως την απόφαση της κυβέρνησης των Εργατικών υπό τον Τόνι Μπλερ να συμμετάσχει στον πόλεμο των Αμερικανών για την κατάκτηση του Ιράκ. Τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της επιβολής πρόσθετου φόρου στις τράπεζες και δήλωσε χωρίς περιστροφές ότι η απορρύθμιση του τραπεζικού συστήματος που προώθησε ο Μπλερ «δεν ήταν σε καμιά περίπτωση η λύση του προβλήματος».

«Γιατί είναι σημαντικό να πάρουμε περισσότερα από τις τράπεζες; Γιατί αυτές προκάλεσαν την κρίση, αλλά και επειδή η κυβέρνηση πρέπει να κάνει οτιδήποτε μπορεί για να προστατεύσει τον λαό αυτής της χώρας που εξαρτάται από τις δημόσιες υπηρεσίες επί των οποίων βασίζεται» δήλωσε σε συνέντευξή του στο BBC. «Καλούμε τον Εντ Μίλιμπαντ να καταστήσει κορυφαία προτεραιότητα των πρώτων μηνών στο αξίωμά του την αποκατάσταση της σύνδεσης με τις επιχειρήσεις» ζήτησε προσεκτικά ο Ανταμ Μάρσαλ, πολιτικός διευθυντής του Βρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.

ΜΙΛΙΜΠΑΝΤ
Οι άνθρωποι πάνω από το έλλειμμα

Κατηγορηματικός ήταν ο νέος ηγέτης του βρετανικού Εργατικού Κόμματος Εντ Μίλιμπαντ: «Θέλουν να μας πουν ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία στην κοινωνία μας είναι να εξαλείψουμε το δομικό έλλειμμα μέσα στην επόμενη τετραετία.

Δεν συμφωνώ με αυτό, γιατί αυτό θα προκαλέσει τεράστιες ζημιές στις κοινότητές μας» δήλωσε σε συνέντευξή του στο BBC. Χαρακτηρίζοντας τη βρετανική κοινωνία «εξαιρετικά άνιση», πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι πρέπει να μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα από αυτό για να έχουμε μια οικονομία που να εργάζεται για τα συμφέροντα του λαού αυτής της χώρας που δουλεύει σκληρά».

Εκτός από τα ελλείμματα, υπάρχουν και οι άνθρωποι...

Από το «Έθνος»