...γίνεται η παρουσίαση του βιβλίου των Μιχάλη Ιγνατίου και Μάριου Ευρυβιάδη «CIA – Ο ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ». Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Αναστάσης Πεπονής, Γιάννης Καψής, Νίκος Παπανδρέου και Σταύρος Λυγερός.
Το βιβλίο είναι μια ενδελεχής ιστορική μελέτη της περιόδου 1965-1995, εστιασμένη στο πώς έβλεπαν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου οι ηγεσίες και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, βασισμένη σε ιστορικά ντοκουμέντα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα ενημερωτικά τηλεγραφήματα Αμερικανών αξιωματούχων προς το Στέιτ Ντιπάρτ¬μεντ, απόρρητες εκθέσεις της CIA, δημόσιες ομιλίες αλλά και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις όπως και οι προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν από κοντά πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου. «Τόσο εγώ όσο κι ο Μιχάλης έχουμε πλούσιο αρχειακό υλικό, επομένως δεν δυσκολευτήκαμε στη συλλογή των στοιχείων. Υπάρχει μια βαθιά γνώση 40 ετών από τη μεριά μου κι άλλων 30 χρόνων από την πλευρά του Μιχάλη Ιγνατίου», λέει στο περιοδικό «Επίκαιρα» ο ένας εκ των συγγραφέων Μάριος Ευρυβιάδης.
Το βιβλίο είναι μια ενδελεχής ιστορική μελέτη της περιόδου 1965-1995, εστιασμένη στο πώς έβλεπαν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου οι ηγεσίες και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, βασισμένη σε ιστορικά ντοκουμέντα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα ενημερωτικά τηλεγραφήματα Αμερικανών αξιωματούχων προς το Στέιτ Ντιπάρτ¬μεντ, απόρρητες εκθέσεις της CIA, δημόσιες ομιλίες αλλά και παρασκηνιακές μεθοδεύσεις όπως και οι προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν από κοντά πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου. «Τόσο εγώ όσο κι ο Μιχάλης έχουμε πλούσιο αρχειακό υλικό, επομένως δεν δυσκολευτήκαμε στη συλλογή των στοιχείων. Υπάρχει μια βαθιά γνώση 40 ετών από τη μεριά μου κι άλλων 30 χρόνων από την πλευρά του Μιχάλη Ιγνατίου», λέει στο περιοδικό «Επίκαιρα» ο ένας εκ των συγγραφέων Μάριος Ευρυβιάδης.
Ο αντιαμερικανισμός του Ανδρέα
«Γιατί οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στοχοποίησαν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ» είναι ο υπότιτλος του βιβλίου...
και παράλληλα το πρώτο ερώτημα των «Επικαίρων» προς τον έναν εκ των συγγραφέων. «Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε να βρούμε από πού ξεκίνησε αυτή η στοχοποίηση», απαντά ο κ. Ευρυβιάδης. «Καταλήξαμε στη σκιαγράφηση του ψυχολογικού φακέλου του Ανδρέα Παπανδρέου από τις μυστικές υπηρεσίες.
Εντοπίσαμε, μάλιστα, τον άνθρωπο που ευθύνεται γι’ αυτό, τον Τζον Π. Όουενς, ένα διπλωμάτη και γείτονα του Ανδρέα στο Καστρί, που υπηρέτησε στην Αθήνα τη δεκαετία του ’60. Η άποψή του ήταν ότι ο Ανδρέας ήταν ψυχοπαθής! Από εκεί ξεκίνησαν όλα, δηλαδή από τις εκθέσεις του Όουενς, εκεί προσέτρεχαν οι Αμερικανοί κάθε φορά που ήθελαν να δουν κάτι για τον Ανδρέα. Έτσι ξεκίνησε ο απόρρητος “Φάκελος Παπανδρέου”, ο οποίος συχνά πυκνά τροφοδοτείτο με νέα στοιχεία». Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, το «Φάκελο Παπανδρέου» δεν τον έφτιαξαν μόνοι τους οι Αμερικανοί, αλλά συνέβαλαν και πρόθυμοι να τον κατηγορήσουν Έλληνες. «Αρκετοί Έλληνες τροφοδότησαν το φάκελο του Ανδρέα, δεξιοί και ακροδεξιοί, που δεν ήθελαν να προχωρήσει ο εκδημοκρατισμός της χώρας, καθώς και προκαταλήψεις σε βάρος του από επιχειρηματίες, πρώην ασφαλίτες και πολιτικούς αντιπάλους». «Γιατί οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στοχοποίησαν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ» είναι ο υπότιτλος του βιβλίου...
και παράλληλα το πρώτο ερώτημα των «Επικαίρων» προς τον έναν εκ των συγγραφέων. «Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε να βρούμε από πού ξεκίνησε αυτή η στοχοποίηση», απαντά ο κ. Ευρυβιάδης. «Καταλήξαμε στη σκιαγράφηση του ψυχολογικού φακέλου του Ανδρέα Παπανδρέου από τις μυστικές υπηρεσίες.
Στο βιβλίο CIA-Ο Απόρρητος Φάκελος του Ανδρέα αποκαλύπτονται δεκάδες εκθέσεις, αναφορές και τηλεγραφήματα επικαιρότητας ανάμεσα στην εδώ πρεσβεία και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραμονές των εκλογών του ’81. Η αγωνία για την επικείμενη άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία μεγάλωνε καθημερινά στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια των ΗΠΑ. Ένα από τα δεκάδες τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν οι Ευρυβιάδης - Ιγνατίου στο βιβλίο τους έχει ημερομηνία 18 Μαρτίου 1981 και αποστολέα τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα Ρ. Μακλόσκι.
Καθ’ όλη την ανάγνωση του βιβλίου είναι διάχυτη η αίσθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετώπιζαν την Ελλάδα ως κράτος-κλειδί για τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, γεγονός που βοηθούσε τους Έλληνες πολιτικούς να ελιχθούν και να διαπραγματευτούν προς όφελος της χώρας. Τριάντα χρόνια μετά, η στρατηγική σημασία της Ελλάδας έχει υποχωρήσει.
Η δικαίωση του ’94
«22 Απριλίου 1994, Ουάσιγκτον. Στις 2:14 το απόγευμα ο Ανδρέας Παπανδρέου εισέρχεται με αργό βήμα στο East Room του Λευκού Οίκου. Δίπλα του ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον τον προσέχει όπως ο γιος τον πατέρα. Η κλονισμένη υγεία του δεν τον βοηθά σε αυτή την πολύ μεγάλη στιγμή της πολιτικής του καριέρας. Όμως είναι φανερό σε όλους όσοι βρίσκονται στην αίθουσα για τη συνέντευξη Τύπου των δυο ηγετών ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας απολαμβάνει τις στιγμές. Παρατηρώντας τον εκ του σύνεγγυς, ο ανεξάρτητος παρατηρητής ήταν πεπεισμένος ότι ο Παπανδρέου ένιωθε δικαιωμένος».
Με αυτή τη σκηνή από την επίσημη επίσκεψη του Ανδρέα στην Ουάσιγκτον ξεκινά το βιβλίο των Ευρυβιάδη - Ιγνατίου. Όχι τυχαία, όπως τονίζει ο κ. Ευρυβιάδης στα «Επίκαιρα», αφού με αυτήν την επίσκεψη τερματίζεται ο «ελληνικός αντιαμερικανισμός» κατά τον Κλίντον αλλά και αμερικανικός αντιπαπανδρεϊσμός, κλείνοντας ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος το Φάκελο Παπανδρέου της CIA. «Χρειάστηκε να βρεθεί ένας πρόεδρος, ο Κλίντον, να αγνοήσει το Φάκελο Παπανδρέου και να τον καλέσει στις ΗΠΑ», διευκρινίζει ο συγγραφέας. «Βέβαια, ο Κλίντον δεν εκτιμούσε τη διαδικασία εκπόνησης ψυχολογικών πορτρέτων, πίστευε ότι ήταν προϊόν παραπληροφόρησης, και δεν θεωρούσε ότι έκανε καλό η διαδικασία σκιαγράφησης ψυχολογικών πορτρέτων, είτε συνεργατών είτε αντιπάλων. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ είχε το κακό προηγούμενο της περίπτωσης του Αριστίντ, του τότε προέδρου της Αϊτής, ο οποίος ανετράπη με πραξικόπημα. Στις ΗΠΑ, η CIA είχε φτιάξει ένα πορτρέτο για τον Αριστίντ, τον οποίο παρουσίαζε ως ψυχοπαθή. Όταν ο λαός της Αϊτής ξεσηκώθηκε κατά των πραξικοπηματιών, οι ΗΠΑ επενέβησαν στρατιωτικά, αποκατέστησαν την τάξη και ο Κλίντον ήθελε να επαναφέρει τον Αριστίντ ως τον δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη της Αϊτής. Όμως το ψυχογράφημα των Μυστικών Υπηρεσιών του χάλαγε τα σχέδια να τον επαναφέρει. Έψαξαν οι εφημερίδες την υπόθεση και ανακάλυψαν ότι τα στοιχεία που βασίστηκε το ψυχογράφημα ήταν ψευδή άρα και οι εκτιμήσεις λανθασμένες! Ο Κλίντον δεν ήθελε να συμβεί το ίδιο με τον Παπανδρέου, έτσι πέταξε το Φάκελο του στα σκουπίδια! Αλλά με τη γραφειοκρατία των Μυστικών Υπηρεσιών μπορούσε να τα βάλει μόνο ο ίδιος ο πρόεδρος, κανείς άλλος ατομικά».
epikaira
«22 Απριλίου 1994, Ουάσιγκτον. Στις 2:14 το απόγευμα ο Ανδρέας Παπανδρέου εισέρχεται με αργό βήμα στο East Room του Λευκού Οίκου. Δίπλα του ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον τον προσέχει όπως ο γιος τον πατέρα. Η κλονισμένη υγεία του δεν τον βοηθά σε αυτή την πολύ μεγάλη στιγμή της πολιτικής του καριέρας. Όμως είναι φανερό σε όλους όσοι βρίσκονται στην αίθουσα για τη συνέντευξη Τύπου των δυο ηγετών ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας απολαμβάνει τις στιγμές. Παρατηρώντας τον εκ του σύνεγγυς, ο ανεξάρτητος παρατηρητής ήταν πεπεισμένος ότι ο Παπανδρέου ένιωθε δικαιωμένος».
Με αυτή τη σκηνή από την επίσημη επίσκεψη του Ανδρέα στην Ουάσιγκτον ξεκινά το βιβλίο των Ευρυβιάδη - Ιγνατίου. Όχι τυχαία, όπως τονίζει ο κ. Ευρυβιάδης στα «Επίκαιρα», αφού με αυτήν την επίσκεψη τερματίζεται ο «ελληνικός αντιαμερικανισμός» κατά τον Κλίντον αλλά και αμερικανικός αντιπαπανδρεϊσμός, κλείνοντας ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος το Φάκελο Παπανδρέου της CIA. «Χρειάστηκε να βρεθεί ένας πρόεδρος, ο Κλίντον, να αγνοήσει το Φάκελο Παπανδρέου και να τον καλέσει στις ΗΠΑ», διευκρινίζει ο συγγραφέας. «Βέβαια, ο Κλίντον δεν εκτιμούσε τη διαδικασία εκπόνησης ψυχολογικών πορτρέτων, πίστευε ότι ήταν προϊόν παραπληροφόρησης, και δεν θεωρούσε ότι έκανε καλό η διαδικασία σκιαγράφησης ψυχολογικών πορτρέτων, είτε συνεργατών είτε αντιπάλων. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ είχε το κακό προηγούμενο της περίπτωσης του Αριστίντ, του τότε προέδρου της Αϊτής, ο οποίος ανετράπη με πραξικόπημα. Στις ΗΠΑ, η CIA είχε φτιάξει ένα πορτρέτο για τον Αριστίντ, τον οποίο παρουσίαζε ως ψυχοπαθή. Όταν ο λαός της Αϊτής ξεσηκώθηκε κατά των πραξικοπηματιών, οι ΗΠΑ επενέβησαν στρατιωτικά, αποκατέστησαν την τάξη και ο Κλίντον ήθελε να επαναφέρει τον Αριστίντ ως τον δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη της Αϊτής. Όμως το ψυχογράφημα των Μυστικών Υπηρεσιών του χάλαγε τα σχέδια να τον επαναφέρει. Έψαξαν οι εφημερίδες την υπόθεση και ανακάλυψαν ότι τα στοιχεία που βασίστηκε το ψυχογράφημα ήταν ψευδή άρα και οι εκτιμήσεις λανθασμένες! Ο Κλίντον δεν ήθελε να συμβεί το ίδιο με τον Παπανδρέου, έτσι πέταξε το Φάκελο του στα σκουπίδια! Αλλά με τη γραφειοκρατία των Μυστικών Υπηρεσιών μπορούσε να τα βάλει μόνο ο ίδιος ο πρόεδρος, κανείς άλλος ατομικά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου