Όπως αναφέρεται, δεν διατίθετο καμία καρέκλα ή τραπέζι, ο μόνος προσωπικός του χώρος ήταν η επιφάνεια του κρεβατιού και δεν υπήρχε δυνατότητα δημιουργικής αναψυχής και απασχόλησης. Μάλιστα, πολλοί κρατούμενοι έπασχαν από μεταδοτικές ασθένειες, χωρίς να τους παρέχεται θεραπεία, με κίνδυνο μετάδοσης και στους υπόλοιπους.
«Τα παραπάνω δεν αντικρούστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία προέταξε το επιχείρημα ότι η κατάσταση είναι γενικευμένη και ότι δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους βελτίωσης των συνθηκών», αναφέρει ο κ. Τσιτσελίκης, προσθέτοντας πως «η απόφαση αυτή για πρώτη φορά αναδεικνύει τα χρόνια προβλήματα που χαρακτηρίζουν τις ελληνικές φυλακές ύστερα από έλεγχο ενός διεθνούς δικαιοδοτικού οργάνου των κανόνων εσωτερικού και διεθνούς δικαίου που ρυθμίζουν τις προδιαγραφές συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων».
Ο ίδιος καταλήγει: «Από το γεγονός και μόνο ότι ο κρατούμενος διέθετε ελάχιστο προσωπικό ελεύθερο χώρο (1,65 τ.μ.), το ΕυρΔΔΑ έκρινε ότι ο προσφεύγων υπέστη απάνθρωπη και ατιμωτική μεταχείριση, η οποία απείχε κατά πολύ από το αποδεκτό όριο καταπόνησης που ο εγκλεισμός εγγενώς δημιουργεί».
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου