Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Απο τη Σοσιαλιστική Έκφραση 

του Λεωνίδα Καρύγιαννη

Το νομοσχέδιο Ρέππα για τις αστικές συγκοινωνίες στην εισηγητική έκθεση προσπαθεί να δώσει μια ψεύτικη εικόνα, ότι έχει ως στόχο να πετύχει: «την εξυγίανση αναδιάρθρωση και ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών, να εκλογικεύσει το κόστος λειτουργίας την ενίσχυση των εσόδων την διασφάλιση της βιωσιμότητας των εν λόγω φορέων», μέσω των παραπάνω «την ενίσχυση των δημοσίων συγκοινωνιών στην Αττική», την «βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών» και τον εξορθολογισμό της κρατικής επιδότησης με γνώμονα τον μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πίσω όμως από όλα αυτά τα λόγια τα μεγάλα επιχειρείται ουσιαστικά:

• Ν’ ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών των συγκοινωνιών εφόσον η νέα εταιρεία θα έχει τη δυνατότητα να αναθέτει μέσω συμβάσεων υπηρεσίες και συγκοινωνιακό έργο στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως επίσης η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου μπορεί να παίρνει κομμάτια από τα ακίνητα και τα οικόπεδα της επιχείρησης και να τα παραχωρεί με συμβάσεις σε ιδιώτες. Το νομοσχέδιο λοιπόν έχει ως στόχο να ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση τους.
• Να μειώσει δραματικά την κρατική επιχορήγηση σε 350 εκατομμύρια για όλο τον ΟΑΣΑ, ενώ η περσινή ήταν 350 για την ΕΘΕΛ και 510 για τον ΟΑΣΑ, σύνολο 860 εκ.ευρώ. Αυτό από μόνο του σημαίνει δραστική υποβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών.
• Να μειώσει δραστικά το προσωπικό των αστικών συγκοινωνιών μέσω υποχρεωτικών μετατάξεων σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, που θα προσδιορίσει ο υπουργός, την ώρα που εδώ και πολλά χρόνια το προσωπικό διαρκώς μειώνεται.
• Nα ακυρώσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) διαλύοντας έτσι τις εργασιακές σχέσεις και χτυπώντας δραστικά όλες τις τις κατακτήσεις τ ων εργαζομένων, αφού μειώνει το εργατικό εισόδημα.
• Δίνει τη δυνατότητα μέσω του διευθυντικού δικαιώματος για δικτατορική συμπεριφορά της διοίκησης και της διεύθυνσης προς τους εργαζόμενους.
• Αυξάνει προκλητικά το εισιτήριο κατά 40% (από 1 ευρώ στο 1,4), την ώρα που το επιβατικό κοινό των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (Μ.Μ.Μ.) είναι κυρίως εργαζόμενοι και φτωχοί άνθρωποι, όταν μάλιστα οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν μειωθεί δραστικά.
• Ο Ρέππας και το νομοσχέδιο δεν αναφέρουν τίποτα για την κακοδιαχείριση, για τις σπατάλες, για το υψηλό κόστος διοίκησης , για τα προνόμια με φτηνά εισιτήρια ειδικών ομάδων, όπως οι στρατιωτικοί. Δεν αναφέρει ότι από το 1998 και μετά το κράτος δεν αποδίδει το ποσοστό επιχορήγησης, στρέφοντας τις αστικές συγκοινωνίες στο δανεισμό με υψηλά επιτόκια. Δεν αναφέρει τίποτα για την έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού συγκοινωνιακού έργου, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα απίστευτο αλαλούμ.

Όλα τα παραπάνω είναι οι βασικές αιτίες των ελλειμμάτων για τις αστικές συγκοινωνίες και δεν είναι οι τεμπέληδες εργαζόμενοι, που με κάθε τρόπο θέλουν τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση να καταδείξουν ως βασικούς υπεύθυνους για τα προβλήματα που υπάρχουν.

ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Την ίδια ώρα που ο κρέπας μειώνει δραστικά την επιχορήγηση στις δημόσιες συγκοινωνίες στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) δίνει ποσοστιαία πενταπλάσιες επιδοτήσεις απ’ ότι της Αθήνας!!! Η ΕΘΕΛ το 2009 πήρε επιδότηση 82 εκ.ευρώ ενώ ο ΟΑΣΘ 125 εκ.ευρώ αντίστοιχα, παρότι η ΕΘΕΛ διακινεί τους υπερδιπλάσιους επιβάτες από ότι ο ΟΑΣΘ.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Η ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Το νομοσχέδιο Ρέππα δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα από τα πολλά των αστικών συγκοινωνιών. Ούτε η κακοδιαχείριση θα σταματήσει, ούτε η κακοδιοίκηση, ούτε το υψηλό κόστος διοίκησης. Ίσα ίσα θα υποβαθμιστούν οι ήδη υποβαθμισμένες υπηρεσίες, δεν πρόκειται να αυξηθούν τα έσοδα εφόσον ατονήσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ,το συγκοινωνιακό έργο θα καταρρεύσει. Το μόνο που θα μειωθεί θα είναι το εργασιακό κόστος. Όμως θα ανοίξει ως αποτέλεσμα της υποβάθμισης του συγκοινωνιακού έργου και ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση. Αυτός είναι και ο στόχος του νομοσχεδίου.

Πρέπει οι εργαζόμενοι να απαιτήσουν ασκώντας εργατικό έλεγχο:

• Να ανοίξουν όλες οι συμβάσεις προμηθειών.
• Να μειωθούν δραστικά οι μισθοί των διευθυντικών στελεχών.
• Να αυξηθεί το προσωπικό για να καλυφθούν θέσεις εργασίας και να καλυτερεύσει το συγκοινωνιακό έργο.
• Να εκπονηθεί μελέτη με την συμμετοχή των εργαζομένων του τμήματος συγκοινωνιών του Πολυτεχνείου και ομάδες επιστημόνων για το πώς θα βελτιωθούν οι συγκοινωνιακές υπηρεσίες.
• Να μειωθεί δραστικά η επιχορήγηση στον ΟΑΣΘ και σε όλους τους ιδιωτικούς φορείς (να επανέλθει ο ΟΑΣΘ στο δημόσιο)
• Να μην αυξηθεί το εισιτήριο και να υπάρχει δυνατότητα για δωρεάν μεταφορά των ανέργων, συνταξιούχων, κ.λπ.
• Να αποδοθούν όλες οι παρακρατούμενες επιχορηγήσεις από το κράτος.
• Οι αστικές συγκοινωνίες δεν μπορούν να παραμείνουν όπως είναι σήμερα. Πρέπει λοιπόν να κοινωνικοποιηθούν. Τι σημαίνει ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ; Πολύ απλά, πρέπει να περάσουν ως ιδιοκτησία, διοίκηση και διαχείριση στα χέρια των εργαζομένων και της κοινωνίας και αυτοί να εκλέγουν τη διοίκηση και όχι το κράτος και οι κυβερνήσεις. Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι θα πρέπει να πάρουν την ιδιοκτησία της εταιρείας οι εργαζόμενοι καθώς και κοινωνικοί φορείς (Δήμοι, Συνδικάτα,) και να αναλάβουν την διοίκηση και την διαχείριση της εταιρείας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Μ. έχουν κάνει ένα σημαντικό αγώνα. Όμως αποδεικνύεται ότι αυτό δεν αρκεί. Θα μπορούσε να έχει καλύτερα αποτελέσματα αν ήταν καλύτερα συντονισμένος μεταξύ όλων των επιχειρήσεων αστικών συγκοινωνιών, αν συνδεόταν με τον αγώνα εργαζομένων από άλλους χώρους. Οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα από τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, στον ιδιωτικό τομέα και σε όλους όσους χτυπιούνται αυτή τη στιγμή από τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας. Το Ενιαίο Μέτωπο των εργαζομένων είναι απαραίτητο έστω και αν η ηγεσία των Συνδικάτων δεν κάνει τίποτα για να το υλοποιήσει.