«Δεν ζούμε την κρίση»!
Οφείλω να ομολογήσω ότι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξεπερνά τον εαυτό του σε έμπνευση και ευρηματικότητα ως προς τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί για να πείσει τους αποσβολωμένους πολίτες, ότι ο δρόμος της ύφεσης και της ανεργίας, της πτώχευσης των Ελλήνων αλλά όχι της Ελλάδας (άλλη καινοφανής θεωρία αυτή, άλλο η Ελλάδα και άλλο οι Έλληνες!!!) είναι ο δρόμος που οδηγεί στην σωτηρία της ευρωπαϊκής οικονομίας (πάντα την προτάσσει στο λόγο του) και κατόπιν της ελληνικής οικονομίας (ως δευτερεύων στόχος).
Το τελευταίο ευφυολόγημα του υπουργού Οικονομικών έχει να κάνει με την κρίση. Όχι την κρίση που ζούμε, αλλά αυτή που θα ζήσουμε, αν δεν ακολουθήσουμε τους πεφωτισμένους!
«Μόνο με δουλειά δεν θα γίνουμε Αργεντινή. Η κρίση δεν είναι αυτό που ζούμε σήμερα, δηλαδή η περικοπή μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων. Αυτή είναι η προσπάθεια που κάνουμε για να προστατευθούμε και να αποφύγουμε την κρίση» μας είπε και μας … έστειλε! Κι εμείς οι αδαείς και αφελείς που νομίζαμε ότι εδώ και ενάμιση χρόνο ζούμε σε βαθύτατη οικονομική κρίση, δεν είχαμε αντιληφθεί ότι όλα αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας μας!!!
Ας σοβαρευτούμε. Είναι φανερό ότι έχει χαθεί το μέτρο και η λογική. Ο υπουργός Οικονομικών συνεχίζει το στυγνό εκβιασμό, την άκρατη κινδυνολογία, για να περάσει το «Μεσοπρόθεσμο 3» πάση θυσία. Ποια διαφορά έχει εν τέλει η λεκτική βία περί Αργεντινής, από την πρωτοφανή βία του περασμένου Ιουνίου;
Ας θυμηθούμε τι έγινε τότε. Τότε που χρησιμοποιήθηκαν τόνοι χημικά, πρωτοφανείς σε αριθμό (και πάθος) δυνάμεις καταστολής, ακόμη και το παρακράτος επιστρατεύθηκε, για να καμφθούν οι αντιδράσεις των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που ήταν συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα. Τότε που ζήσαμε την οπερετικού τύπου ολιγόωρη «παραίτηση - εξαφάνιση» του πρωθυπουργού. Τότε που όλως τυχαίως και συμπτωματικώς «διέρρεε» η απόφαση του ΣτΕ που έβγαζε νόμιμο και συνταγματικό το αρχικό Μνημόνιο (παρεμπιπτόντως, η απόφαση δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη επισήμως, ενώ ένα από τα μέλη του ΣτΕ που στο μεταξύ συνταξιοδοτήθηκε, ανταμείφθηκε για τις υπηρεσίες του με θέση συμβούλου στο πρωθυπουργικό γραφείο).
Όλα αυτά τα κωμικοτραγικά, που σηματοδοτούν την απόλυτο πολιτικό κλαυσίγελω, έγιναν για να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος και να γλυτώσει η χώρα τη χρεοκοπία. Έτσι μας λένε πάντα, αλλά περιέργως πως, η χρεοκοπία είναι όλο και πιο κοντά (επί της ουσίας έχει ήδη επέλθει) και κανένας δεν κρίνει σκόπιμο να αιτιολογήσει την πλήρη αποτυχία.
Από τότε, από την επεισοδιακή ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, δεν έγινε τίποτε απολύτως τίποτα, παρά το επείγον της κατάστασης και τις πιέσεις των δανειστών. Η κυβέρνηση κατέβασε ρολά και πήγε διακοπές, αφού στο ενδιάμεσο πέτυχε και μια «ιστορική νίκη» της 21ης Ιουλίου στις Βρυξέλλες, η οποία κατέβασε ακόμη πιο κάτω τον πάτο του βαρελιού του εξωτερικού χρέους.
Σήμερα, τρεις μήνες μετά, αυτοί που ευθύνονται εξ’ ολοκλήρου για την ασυνέπεια της χώρας έναντι των υποχρεώσεων που οι ίδιοι ανέλαβαν, όλως μονομερώς και χωρίς νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό, έρχονται με στρατιωτικού – φασιστικού τύπου επιχειρήματα να σπείρουν το φόβο και να εκβιάσουν την λαϊκή ανοχή σε ένα ακόμη επώδυνο πακέτο φοροεισπρακτικών μέτρων, που με μαθηματική ακρίβεια θα δώσει τη χαριστική βολή στην οικονομία που ήδη ψυχοραγεί.
Πόσο απέχουμε από το τετέλεσται;
Γι α πόσο ακόμα θα ακούμε τον αντιπρόεδρο;
Για πόσο ακόμη θα μένουμε απαθείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου