1. Τι έφταιξε ώστε μέσα σε μόλις δύο χρόνια το ΠΑΣΟΚ να θεωρείται φθαρμένο προϊόν και να προκαλεί απέχθεια στον κόσμο της Δημοκρατικής Παράταξης;
Τα αίτια της απαξίωσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί εύκολα να τα αναζητήσει κανείς στην πολιτική που ασκήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Λαθεμένες πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης απογοήτευσαν τον ελληνικό λαό και χρέωσαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ με πολιτικές ξένες στην ιδεολογία του στις αρχές και τις αξίες του. Η κυβέρνηση κατόρθωσε μέσα στα δύο αυτά χρόνια να έχει απέναντί της το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού. Ενός λαού που αδυνατεί να πιστέψει ότι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση ακύρωσε σειρά δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας που είχαν κατακτηθεί με αγώνες και καταδίκασε εκατομμύρια πολίτες στην ανεργία, στη φτώχεια, στην περιθωριοποίηση και στην απόγνωση.
Να σας θυμίσω ότι το Μάιο του 2010 είχα θέσει ένα κυρίαρχο δίλλημα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» και είχα μιλήσει για το νέο στόχο της κυβέρνησης που θα έπρεπε να ήταν ξανά η Εθνική Ανεξαρτησία και η Λαϊκή Κυριαρχία. Δυστυχώς ο πρόεδρος της κυβέρνησης και οι συνεργάτες του επέλεξαν ...
τη «βαρβαρότητα» που μας οδήγησε στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα για τα οποία κανείς δεν θα πρέπει να νοιώθει υπερήφανος.
Θέλω ωστόσο να τονίσω ότι αυτό που πρεσβεύει το πραγματικό ΠΑ.ΣΟ.Κ., το κίνημα των κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων, το κόμμα που στήριξε τον μη προνομιούχο έλληνα και που έδωσε ελπίδα σε μια ολόκληρη γενιά, δεν προκαλεί απέχθεια. Μπορεί να αισθάνονται προδομένοι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μπορεί να είναι προβληματισμένοι με την άσκηση της εξουσίας.
Προφανώς η αναφορά σε αυτό το χαρακτηρισμό παραπέμπει σε ένα μεταλλαγμένο κόμμα που έχει υποστεί μια αλλοτρίωση από ένα πολιτικό σύστημα της υποταγής και της ανέχειας.
2. Και ποια ήταν η εναλλακτική πρόταση, από τη στιγμή που η χώρα κινδύνευε με χρεοκοπία και στάση πληρωμών;
Πριν από οτιδήποτε άλλο, ας απομυθοποιήσουμε την έννοια «χρεοκοπία και στάση πληρωμών». Σίγουρα την απάντηση στο ερώτημά σας θα ήταν σοφότερο αν την αναζητούσαμε με καλύτερες προϋποθέσεις, όταν ανέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη διακυβέρνηση της χώρας και ακόμη παλαιότερα. Είχα υπογραμμίσει την περίοδο της προσφυγής μας στο Δ.Ν.Τ. ότι «η πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας είναι πολύ σοβαρή και η λύση πρέπει να είναι πολιτική και ότι ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος δεν ήταν η ενδεδειγμένη λύση» σημειώνοντας την ανάγκη για «σοβαρή συζήτηση, ικανά και άξια πρόσωπα, για να εξέλθει η χώρα απ’ την κρίση». Οι πειραματισμοί και οι ανεύθυνες και χωρίς κοινωνική νομιμοποίηση επιλογές της κυβέρνησης δεν άφηναν πολλά περιθώρια εναλλακτικών επιλογών που όταν παρουσιάζονταν, χανόντουσαν μέσα στα εκβιαστικά διλλήματα που έθετε ο πρωθυπουργός και οι ευρωπαίοι συνομιλητές του.
Κοιτάξτε, η πρόταση της αναδιάρθρωσης του χρέους τέθηκε από νωρίς και από εμάς μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., με άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης με δύο βασικούς άξονες που ήταν η δημοσιονομική εξυγίανση και η ανάπτυξη. Όλα αυτά όμως με κοινωνικούς όρους και με ρεαλιστική προσέγγιση. Μιλώ για μια πολιτική στη βάση των Αρχών του Σοσιαλισμού και για πρόσωπα με εμπειρία, τόλμη και πολύπλευρες ικανότητες. Άρα, η “θεραπεία” του προβλήματος θα πρέπει να έχει ως προϋπόθεση την κατάργηση της περιβόητης “αυτορρύθμισης των αγορών”. Και μετά μπορούμε να μιλήσουμε για την ανάπτυξη, προς όφελος των πολλών –και όχι των λίγων.
3. Μπορεί η κυβέρνηση Παπαδήμου η οποία στηρίζεται από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑ.Ο.Σ. να βγάλει τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο;
Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο, δεν είναι μόνο οικονομικής φύσεως, όπως θέλουν να μας παρουσιάζουν κάποιοι. Συνεπώς, δεν αρκεί μόνο η εξυπηρέτηση των δημοσιονομικών στοιχείων, που θα ικανοποιήσουν τους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες.
Το σημαντικό είναι να ξαναμπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, να αποκατασταθεί το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης, να εκτονωθεί η κοινωνική αναταραχή και να αντικατασταθεί από την αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών.
Ακόμη και ο πιο αισιόδοξος πολίτης δεν θα διακινδύνευε να απαντήσει θετικά στο ερώτημα σας. Μιλάτε για μια κυβέρνηση η οποία έχει προδιαγεγραμμένη πορεία και αποτέλεσμα.
Γιατί αν για κάποιους θεωρείται επιτυχία η εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου και η διαπραγμάτευση με τους τραπεζίτες – κατόχους ελληνικών ομολόγων, τότε είναι βέβαιο ότι έχουν βάλει πολύ χαμηλά τον πήχη.
Προκαλεί κάθε δημοκράτη, η συνύπαρξη σε ένα κυβερνητικό μόρφωμα που συντονίζει ένας τραπεζίτης, στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με στελέχη μιας σκληρής λαϊκίστικης δεξιάς παράταξης όπως εμφανίζεται σήμερα η Ν.Δ., αλλά και στελέχη που πρεσβεύουν και υπερασπίζονται με σθένος ακροδεξιές απόψεις όπως οι θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ. Η κυβερνητική νομιμοποίηση της ακροδεξιάς ακυρώνει κάθε ιδέα δημοκρατίας και να είναι σίγουροι, αυτοί που το επεδίωξαν ότι μόνο συμφορές μπορεί να φέρει αυτό το εγχείρημα.
Αν αυτή η συνύπαρξη για κάποιους θεωρείται κυβέρνηση, φοβάμαι ότι έχουμε παρεξηγήσει το νόημα των λέξεων. Απέναντι σε αυτό το τραγικό αδιέξοδο που αναφέρεστε μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να δώσει απάντηση και να είστε βέβαιος ότι θα το πράξει σύντομα και με ξεκάθαρο τρόπο.
Δυστυχώς ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟΣ - ΠΑ.ΣΟ.Κ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ Λ.Α.Ο.Σ – ΠΑ.ΣΟ.Κ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
4. Κατά πόσο είναι ώριμες οι συνθήκες για αλλαγή ηγεσίας στην παρούσα φάση και ποια διαδικασία πρέπει να επιλεγεί γιατί κάποιοι προκρίνουν το συνέδριο και άλλοι την εκλογή από τη βάση;
Κατ΄ αρχάς να ξεκαθαρίσω κάτι. Θεωρώ ότι την αλλαγή της ηγεσίας σε ένα κόμμα όπως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την αποφασίζει σύμφωνα με το καταστατικό του, η κομματική του βάση και όχι οι εκπρόσωποι οικονομικών συμφερόντων που τοποθετούνται μέσα από τα μεγάλα Μέσα ενημέρωσης.
Υπάρχουν κανόνες και διαδικασίες μέσα στο κόμμα που έχουμε υποχρέωση να τηρούμε. Άλλωστε επίμονα τα δυο τελευταία χρόνια ζητώ σύγκλιση οργάνων του κόμματος, καθώς και συνέδριο.
Οι κρίσιμες στιγμές αλλά και οι τελευταίες εξελίξεις θέτουν επιτακτικά, περισσότερο από ποτέ σήμερα, την άμεση αναγκαιότητα για ΣΥΝΕΔΡΙΟ πριν τις εκλογές.
Συνέδριο στο οποίο το ΠΑΣΟΚ οφείλει να υπερασπιστεί και τη δημοκρατική νομιμότητα και την προοδευτική του φυσιογνωμία αλλά και τη συνέχεια της ύπαρξης του.
Συνέδριο το οποίο θα αποφασίσει και για το σήμερα αλλά και για την πορεία μας από τώρα και στο εξής.
Συνέδριο σύγκρουσης και ανατροπής κάθε λογικής συμβιβασμού με τις εκβιαστικές ξένες επεμβάσεις και τις πολιτικές που τις συνοδεύουν.
Συνέδριο αναζήτησης και σχεδιασμού προοδευτικής πορείας εξόδου από την κρίση, με αδιαπραγμάτευτο στοιχείο ότι η εθνική ανεξαρτησία και η λαϊκή κυριαρχία δεν εκχωρούνται για κανένα λόγο και με οποιοδήποτε κόστος.
Συνέδριο που θα αρνηθεί κάθε λύση υποτέλειας, ψευδεπίγραφης εθνικής ενότητας, αλλά και πολύχρονης δέσμευσης της χώρας στη «Γερμανική Ευρώπη», της λιτότητας και του εργασιακού Μεσαίωνα.
Συνέδριο ανατροπής των πολιτικών αλλά και των ηγεσιών που οδήγησαν τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη στην απαξίωση και στα πρόθυρα της διάλυσης. Άποψη μου είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι δομημένο έτσι, ώστε να δίνει τη δυνατότητα σε κάθε μέλος του, να θέτει ζητήματα και να διαμορφώνει πολιτικές. Μιλώ για ένα κόμμα συντεταγμένο, που μπορεί να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη του λαού. Αυτό που ζήσαμε πάντως την τελευταία διετία δεν ήταν ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά κάτι διαφορετικό, κάτι ξένο, κάτι απόμακρο από την ελληνική κοινωνία.
Οι συνθήκες επιβάλλουν έναν ευρύ διάλογο για όλα τα θέματα και φυσικά και την αλλαγή ηγεσίας, επαναλαμβάνω και πάλι, μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες ουσίας, και ένα συνέδριο όπου τα μέλη του κόμματος θα αποφασίσουν για το πότε, με ποιους όρους, ποια πρόσωπα και με ποιες πολιτικές θα πορευτούμε στο μέλλον.
5. Ανήκετε σε εκείνη την κατηγορία των στελεχών που βοήθησαν τον Γιώργο Παπανδρέου να εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το 2007; Ποια συμβουλή θα του δίνατε σήμερα;
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που δεν αναλαμβάνω την ευθύνη των επιλογών μου. Το 2007 η κομματική βάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκφράστηκε μέσα από μια πρωτόγνωρη διαδικασία, δημοκρατική και ανοιχτή και επιλέγοντας τον Γιώργο Παπανδρέου για πρόεδρο. Οι συνθήκες της εποχής και το πολιτικό σκηνικό συναινούσαν σε αυτή την επιλογή την οποία υποστήριξα και εγώ σθεναρά.
Σήμερα μετά από μια διετή διακυβέρνηση και κρίνοντας από το αποτέλεσμα με μεγάλη ευκολία θα συμβούλευα τον πρόεδρο του κόμματος μας, να κοιτάξει πίσω του και να δει τα μεγάλα λάθη που έκανε κυρίως στην επιλογή κυβερνητικών προσώπων και συνεργατών. Θα τον συμβούλευα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων και των αποφάσεων που έσπρωξαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Θα του έλεγα-όπως ήδη του έχω πει δημόσια πολλές φορές:
- να κατανοήσει ότι ο Ελληνικός Λαός και το ΠΑΣΟΚ έφτασαν στα όριά τους, ότι η σημερινή ηγετική ομάδα παραβίασε την κόκκινη γραμμή της αξιοπρέπειας των Ελλήνων Πολιτών.
-ότι με ευθύνη του το ΠΑΣΟΚ συνειδητά απαξιώθηκε. Τα στελέχη και τα μέλη του περιθωριοποιήθηκαν. Απομακρύνθηκαν από την ενεργό πολιτική, τη δημιουργική συμμετοχή και δράση.
-ότι η άλλη πολιτική, η άλλη πορεία της χώρας, χρειάζεται ξανά το ΠΑΣΟΚ.
-ότι ο λαός μας χρειάζεται ξανά το ΠΑΣΟΚ.
-ότι πρέπει ο ίδιος να υπερβεί τον εαυτό του για το καλό της χώρας και της παράταξης, της ιστορίας του και της οικογενειακής του παράδοσης. Κι όπως είθισται κάθε δημόσιος άνδρας κινείται με βάση το συμφέρον της πατρίδας, μετά το συμφέρον της παράταξης και τελευταίο το προσωπικό του συμφέρον.
6. Που θα πρέπει να αναζητήσει κανείς τα πρόσωπα που πήραν στο λαιμό τους τον κ. Παπανδρέου;
Αν ρίξετε μια μάτια στο κάδρο των «ενόχων» της σημερινής κατάστασης της χώρας θα αναγνωρίσετε τα πρόσωπα που πήραν στο λαιμό τους τον Γιώργο Παπανδρέου, χωρίς αυτό να μειώνει τις δικές του ευθύνες αλλά και τις ευθύνες που κουβαλάνε κάποια στελέχη που πρωταγωνίστησαν στο πολιτικό στερέωμα της χώρας τα τελευταία 15 χρόνια αδιακρίτως. Αναφέρομαι και στους ψευτο-εκσυγχρονιστές και κάλπικους μεταρρυθμιστές κηπουρούς, αυλοκόλακες, ανιστόρητους ανεπάγγελτους μαθητευόμενους μάγους που κατέστρεψαν το ΠΑΣΟΚ και είτε από άγνοια είτε ως υπηρέτες της διεθνούς και ντόπιας διαπλοκής οδήγησαν τον Γιώργο Παπανδρέου στην περιθωριοποίηση και τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Είχα μιλήσει, αν θυμάστε, για ένα πανικοβλημένο οικονομικό επιτελείο, που λειτουργεί άδικα, χωρίς μελέτη, χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς καμία ευαισθησία. Είναι γεγονός ότι κορυφαία κυβερνητικά στελέχη ακολουθώντας μια υποτακτική πρακτική δρομολόγησαν την λήψη αποφάσεων που η ίδια η κοινωνία απέρριπτε.
Είναι αυτοί που σήμερα δεν τολμούν να αντικρίσουν κατάματα το λαό, που κρύβονται από αυτόν και βρίσκουν βήμα μόνο στα φιλόξενα για αυτούς τηλεοπτικά παράθυρα.
Είναι η «ηγετική ομάδα» που καθιέρωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της κυβέρνησης, όλοι αυτοί οι νεόκοποι μαθητευόμενοι μάγοι στην πολιτική και στο κόμμα.
7. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ενόψει των εκλογών όποτε και εάν αυτές γίνουν;
Με πίστη στις αρχές και τις αξίες της 3ης Σεπτέμβρη, όπως τις κληρονομήσαμε από τον ιδρυτή μας Ανδρέα Παπανδρέου και με σεβασμό στην ιστορία και τη διαδρομή του ΠΑΣΟΚ:
- να εγγυηθεί τη συγκρότηση ενός αξιόπιστου οράματος, μιας νέας εθνικής αφήγησης που θα σηματοδοτήσει την έξοδο της χώρας από την κρίση και του ΠΑΣΟΚ από το καθεστώς ιδεολογικής ανυποληψίας αλλά και της ίδιας της πολιτικής από το καθεστώς εντεινόμενης ηθικής απαξίας.
Τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού ηγέτη. Ενός ανθρώπου που θα εμπνέει και θα εκπέμπει εμπιστοσύνη. Ενός πολιτικού άνδρα που θα τιμά το λόγο του, θα σέβεται το λαό και θα συνομιλεί με αυτόν. Που θα ακολουθεί σταθερή πορεία και δεν θα υποκύπτει σε αξιώσεις συμφερόντων. Που θα διαβουλεύεται στο κόμμα και θα τιμά την ιστορία του.
Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα πρέπει να ενώνει τη βάση του κόμματος και να οδηγεί τις εξελίξεις. Θα πρέπει να εκφράζει μια καθαρή σοσιαλιστική πολιτική, βασισμένη σε ιδεολογικές Αρχές και Αξίες. Και φυσικά να έχει δημοκρατικές ευαισθησίες.
8. Μύθος ή αλήθεια το σενάριο διάσπασης του ΠΑΣΟΚ και πως μπορεί να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτός;
Ασφαλώς δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. περνά ως κόμμα μια κρίση. Θα έλεγα όμως ότι αυτή τη φορά η κρίση είναι βαθύτερη γιατί έχει έντονα ιδεολογικά χαρακτηριστικά αλλά και κίνητρα. Ωστόσο έχει αποδείξει ότι μπορεί και ξεπερνά αντίστοιχες καταστάσεις.
Είναι γνωστό ότι κάποιοι επιδιώκουν τη διάσπασή του, γιατί ένα δυνατό και ενωμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελεί μια σταθερή εγγύηση της ίδιας της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιουργήθηκε για να υπηρετεί το λαό και την πατρίδα. Με αυτό το σύνθημα πορευτήκαμε όλα αυτά τα χρόνια και αυτό έχουμε υποχρέωση να κάνουμε και στο μέλλον. Στη διάρκεια αυτή κάποιοι προσπάθησαν να αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του, με μικρά ή μεγαλύτερα αποτελέσματα. Η ιστορία του κόμματός μας όμως δεν διαγράφεται, ούτε και οι Αρχές του. Οι ευσεβείς πόθοι όλων αυτών των «μουσαφίρηδων» στο κόμμα δεν αγγίζουν τον ελληνικό λαό που πίστεψε και πιστεύει σε αυτό το κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Αρνούμαστε τα κλειστά συστήματα εξουσίας χωρίς θεσμική νομιμοποίηση που έχουν το Λαό και τους πολίτες σε απόσταση. Για εμάς η διαμόρφωση και η άσκηση της πολιτικής δεν είναι προνόμιο μιας πολιτικής και τεχνοκρατικής ελίτ. Πολύ περισσότερο «κηπουρών», «αυλικών» και διαπλεκόμενων «τριών-τεσσάρων-πέντε».
Θεωρώ λοιπόν ότι κάθε κουβέντα για διάσπαση εξυπηρετεί αυτούς που δηλώνουν αλλά δεν είναι ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αυτοί που θέτουν τέτοια ζητήματα προφανώς δεν εκπροσωπούν και δεν υπηρετούν κάθε γνήσιο αγωνιστή και αγωνίστρια της παράταξης.
Γι’ αυτό η Αριστερή Πρωτοβουλία εδώ και καιρό έχει προβάλει το πρόταγμά της.
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΣΟΚ με στόχο να ανασυστήσουμε το Κόμμα μας ως σοσιαλιστικό Κίνημα της σύγχρονης εποχής, της θεσμικής λειτουργίας, της αποτελεσματικής διακυβέρνησης της χώρας, μακριά και έξω από τις επιταγές του ΔΝΤ. Υπάρχει και «άλλος δρόμος»!
Αυτόν τον «άλλο δρόμο» θα διαμορφώσει το Συνέδριο θέσεων, πολιτικής και εκλογής ηγεσίας και οργάνων, που η δρομολόγησή του δεν μπορεί να περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου