Δύο χρόνια μνημονίου και η κατάσταση στην αγορά είναι τραγική και βάση πολιτικής μη αναστρέψιμη, εξάλλου για να αντιστραφεί αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να γίνει με μειώσεις μισθών, απολύσεις, ημι-απασχόληση και λοιπά.
Τα τελευταία λοιπόν δύο χρόνια, μέλημα των κυβερνόντων και στόχος πρώτα από όλα ήταν η δημιουργία ενός κατασπαρακτικού σχεδίου κοινωνικού αυτοματισμού μεταξύ των εργαζομένων αυτής της χώρας με πρώτα θύματα τους Δημοσίους Υπαλλήλους κι εκείνους του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα (ΔΕΚΟ κτλ),οι οποίοι και κυριολεκτικά ‘κυνηγήθηκαν’ τόσο από τους κυβερνώντες όσο και από τα ΜΜΕ (λάδι στο ψωμί τους) στιγματισμένοι ως υπαίτιοι όχι μόνο για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας αλλά και για την κρίση ολόκληρη! Και πόσα δεν ακούσθηκαν ,τα ‘ρετιρέ’, οι ακριβοπληρωμένοι ‘τεμπέληδες’ ,το ‘σαράκι’ της οικονομίας ,μέχρι και για υπερπληθυσμό εργαζομένων στο Δημόσιο ακούσαμε…Η πηγή του κακού εν ολίγης που αν ξεκαθαρίσει το συντομότερο δυνατόν και μάλιστα με παράλληλη πώληση – χάρισμα ,ακόμη και απλά ‘λουκέτο’ σε κάποιες Δημόσιες Υπηρεσίες και ΔΕΚΟ η Ελλάδα θα γίνει ….γη της επαγγελίας!
Βέβαια η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και αυτό αποδεικνύεται από τα ίδια τα στατιστικά στοιχεία της OECD στο κείμενο εργασίας: The size and performance of public sector activities in Europe. Heinz Handler, Bertrand Koebel, Philip Reiss, Margit Schratzenstaller το οποίο ακολουθεί και είναι άκρως αποκαλυπτικό και δείχνουν πόσο χαμηλά βρίσκεται η χώρα μας σε ποσοστά απασχόλησης εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
Κράτος Εργαζόμενοι στο δημόσιο ως ποσοστό του συνόλου
Σουηδία 30
Δανία 29
Φινλανδία 22,4
Γαλλία 21,2
Αγγλία 17,8
Πορτογαλία 17
Βέλγιο 16,8
Λουξεμβούργο 14,9
Τσεχία 14,8
ΗΠΑ 14,7
Ιταλία 14,4
Ισπανία 13
Αυστρία 12,2
Πολωνία 12,1
Ελλάδα 11,4
Ιρλανδία 11
Ολλανδία 10,7
Γερμανία 10,2
Ιαπωνία 8,1
ΕΕ 16,4
Σύνολο 15,9
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
ΑΜΟΙΒΕΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΑΕΠ
Η μισθολογική διάλυση δε των Δ.Υ. και η εξώθηση τους σχεδόν στα όρια της φτώχειας μιας και έφτασε ακόμη και το 45% των αποδοχών τους ,είχε σαν αποτέλεσμα το πρώτο βαρύ πλήγμα στην αγορά μιας και οι τελευταίοι δεν μπορούν πια να ανταπεξέλθουν παρά μόνο στα απολύτως απαραίτητα και μάλιστα με τεράστιες περικοπές ακόμη και στα βασικά είδη διαβίωσης και μάλιστα μετά την επιθετική φορολογική επιδρομή μέσω χαρατσιών ,κεφαλικών φόρων κλπ βρίσκονται πλέον σε απόγνωση και χρήματα δεν περισσεύουν για την αγορά.
Η αγορά λοιπόν, όπως είναι φυσικό έχασε ένα μεγάλο κομμάτι του αγοραστικού κοινού της και με τον τρόπο αυτό η ‘αλυσίδα’ έσπασε ,αποτέλεσμα ;Τα γνωστά σε όλους μας καταστήματα σε όλη την ελληνική επικράτεια που καταχρεωμένα πλέον κλείνουν το ένα μετα το άλλο με απίστευτους ρυθμούς μη μπορώντας πλέον να αντέξουν το βάρος του κόστους συντήρησης ενός καταστήματος που δεν έχει πια έσοδα παρά μόνο έξοδα, ανεβάζοντας τους δείκτες ανεργίας σε τραγικά επίπεδα που έως και τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε φτάσει (επίσημα) το 17,5% του ενεργού πληθυσμού και μέσα στο Δεκέμβριο έφτασε το αστρονομικό 18,2% σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) . 
Πηγή : Ελληνική Στατιστική Αρχή
Το απογοητευτικότερο όμως είναι πως η αρχή για την διάλυση των μισθών και των δώρων δεν σταμάτησε στους Δ.Υ. μιας και την σειρά έχουν πάρει και οι συνάδελφοί τους εκείνοι του Ιδιωτικού Τομέα μιας όπως όλα έχουν δρομολογηθεί εντός του 2012 είναι η δική τους ώρα να χάσουν 13ο και 14ο μισθό (επίσημα πλέον) δημιουργώντας το τελικό χτύπημα στην αγορά που χάνει και το τελευταίο κομμάτι του αγοραστικού κοινού η καλύτερα το κομμάτι στο οποίο είχε μια ελπίδα ,γιατί ο ιδιωτικός τομέας μη προστατευμένος δέχεται επανωτά χτυπήματα όλο αυτό το διάστημα ,μέσω εκβιασμών απολύσεων εάν δεν δεχθούν οι εργαζόμενοι μειώσεις μισθών ,ιδιωτικές συμβάσεις εργασίας ,απλήρωτες ώρες υπερωριακής απασχόλησης και πόσα άλλα που μόνο σε εργασιακό μεσαίωνα παραπέμπουν και σε λογικές γαλέρας κι όχι μισθωτής εργασίας. Μην ξεχνάμε εξάλλου πως κατά την περίοδο των εορτών πολλοί εργαζόμενοι στον Ι.Τ. είτε πήραν το Δώρο Χριστουγέννων (κι αυτό γιατί το ορίζει ο νόμος και η μη καταβολή του επιφέρει νομικές κυρώσεις στους εργοδότες) χωρίς να τους καταβληθούν μισθοί οι οποίοι παραμένουν μη καταβαλλόμενοι είτε δεν πήραν καν το Δώρο υπό το κράτος του εκφοβισμού και το φάντασμα της ανεργίας να πλανάται πάνω από το κεφάλι τους. Το 2012 δεν μοιάζει αλλά είναι ‘τρομοκρατικό’. Δυστυχώς ,η Ελλάδα βρίσκεται σε αποσύνθεση σε προχωρημένο μάλιστα σημείο και εργαζόμενοι της στην χειρότερη μοίρα που μπορούσε να τους έρθει , μα όμως εκείνο που έχει σημασία, εκείνο το οποίο έχει μέγιστη προτεραιότητα είναι η συσπείρωση των εργαζομένων ,αποτινάσσοντας τον τίτλο Δημόσιος η Ιδιωτικός και μαζί και την χαρά του διαίρει και βασίλευε των Δυναστών τους και των κοινωνικών αυτοματισμών τους και ενωμένοι ,αλληλέγγυοι σαν μια γροθιά να αποτινάξουν το αδηφάγο τέρας που κατατρώει τις ζωές των ίδιων ,των παιδιών αυτού του τόπου και το μέλλον τους ,την ίδια την ύπαρξη αυτού του τόπου μέσα από κοινούς αγώνες ,ενωτικούς με σκοπό την ελευθερία από τον κατακτητή και τους συνεργάτες του ,εκείνου του 4ου Ράϊχ. kokinorodo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου