Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται ...


«Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, μέσα στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν «αξίες, σαν ανάγκες», σαν «ηθική», σαν «πολιτισμό».
Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, ν απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας»

1 σχόλιο:

Ν.Γ είπε...

Αντί σχολίου:

ΟΙΟΝΕΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ

Αυτοκτονούμε
και στα όνειρά μας υποταχθήκαμε
στα προγράμματα των εταιρειών
σχέδιο κατάντησε η ζωή μας
καθημερινού θανάτου
μι’ ανακόλουθη διόγκωση αναγκών
στο “κάλεσμα” των οποίων
αδυνατούμε ν’ ανταποκριθούμε
αυτοκτονούμε
στην κοινωνία του φαύλου κύκλου
των υποβολιμαίων αναγκών
και του αδύνατου της πραγμάτωσής τους
αυτοκτονούμε
στην κοινωνία του κέρδους
του πολιτισμού των πολυεθνικών
της καταναλωτικής βουλιμίας
και του νευρωτικού ανικανοποίητου
αυτοκτονούμε
στην κοινωνία του θεάματος
της εικονικής πραγματικότητας
της πληθώρας των ειδώλων
των ομοιωμάτων
της αφθονίας των σκουπιδιών
και της ελάχιστης αντίστασης
αυτοκτονούμε
να δούμε τα πράγματα πάλι απ’ την αρχή
αυτή η κοινωνία μας αρρωσταίνει

Από:"http://exaifnis.blogspot.com/

Ευχαριστώ