Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΙΣ 31 ΜΑΪΟΥ - Μπορεί να ακουστεί η φωνή του λαού της Ιρλανδίας

Η γερουσιαστής του Σιν Φέιν Κάθριν Ρέιλι μιλάει για το δημοψήφισμα στη χώρα της, τη μόνη όπου πραγματοποιείται την προσεχή Πέμπτη δημοψήφισμα με το ερώτημα εάν δέχονται οι Ιρλανδοί το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας ή όχι. Για να αποφύγουν οι Βρυξέλλες ένα «όχι», έχουν κινητοποιήσει όλους τους μηχανισμούς και έχουν επιστρατευτεί όλα τα γνωστά επιχειρήματα. Το βασικότερο είναι το γνωστό και στους Έλληνες, ότι το «όχι» θα σημάνει την απομόνωση της χώρας και έξοδο από την ευρωζώνη.
Το Σιν Φέιν μετέχει στο μέτωπο του «όχι» μαζί με άλλες δυνάμεις. Μέχρι τελευταία κανείς δεν μπορούσε να μιλήσει με βεβαιότητα για το αποτέλεσμα παρά την υπεροχή του «ναι», γιατί το ποσοστό 30% των αναποφάσιστων είναι αρκετά υψηλό και δεν αποκλείονται εκπλήξεις.
Οι Ιρλανδοί είναι οι μόνοι που θα αποφασίσουν με δημοψήφισμα στις 31 Μαΐου για το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας. Γιατί η οργάνωσή σας, το Σιν Φέιν, και η συμμαχία της αριστεράς έχουν ταχθεί υπέρ του «όχι»;

Μαζί με το στρατόπεδο του «όχι», το Σιν Φέιν επικεντρώνει την προσοχή του στο γεγονός ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια συνθήκη που μας επιβάλλει τη λιτότητα. Οι περισσότεροι Ιρλανδοί εδώ και αρκετό διάστημα σκέφτονται ότι η αποδοχή αυτής της συνθήκης θα επιφέρει δραστικές περικοπές των δημόσιων δαπανών. Τώρα βρισκόμαστε σ’ ένα κρίσιμο σημείο όπου πρέπει να αποφασίσουμε. Το 30% των ψηφοφόρων παραμένουν αναποφάσιστοι. Η κυβέρνηση, η πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων, τα μίντια, η ΕΕ χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να τονίσουν τους κινδύνους αν ο κόσμος ψηφίσει «όχι». Μας επισείουν τον κίνδυνο ότι η Ιρλανδία δεν έχει το δικαίωμα να καταστραφεί, ότι θα απομονωθούμε, όπως η Ελλάδα, και θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το ευρώ. Αλλά ούτε μια λέξη για το τι θα συμβεί με το «ναι». Δηλαδή ακόμα περισσότερες περικοπές, λιγότερες δημόσιες επιχειρήσεις, μεγαλύτερη ανεργία, αύξηση της πρόσκαιρης εργασίας, υποβάθμιση της υγείας και της εκπαίδευσης και το τέλος της ανεξαρτησίας μας, που αποκτήσαμε με αγώνες τόσων αιώνων. Και, κυρίως, με αυτή τη συνθήκη δεν πρόκειται ποτέ να επιτευχθεί ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης.

Πρόκειται δηλαδή για την προοπτική της ίδιας της κοινωνίας, όπως υποστηρίζουν μερικοί;
Ναι, γιατί αυτή η συνθήκη δεν θα έχει θετικό αποτέλεσμα, αντίθετα. Η Ευρώπη, η Ιρλανδία ολόκληρη και ο λαός της θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους ορισμένων. Έτσι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να πάει πουθενά, καταστρέφοντας τους κοινωνικούς θεσμούς προστασίας.
Μια ολόκληρη ευρωπαϊκή γενιά φαίνεται να θυσιάστηκε. Ένας νέος στους τρεις στην Ιρλανδία δεν έχει εργασία, ένας στους δύο στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και την Ελλάδα. Προτιμούν να εγκαταλείπουν τη χώρα τους.

Τι σημαίνει η νίκη του «όχι»;
Θα ήταν μια πραγματική απογοήτευση για τους δεξιούς και τους φιλελεύθερους. Οι Ιρλανδοί μπορούν να κάνουν να ακουστεί η φωνή τους. Αντιτίθενται στη λιτότητα και την καταπολεμούν όπως στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία. Αγωνίζονται ακόμα κατά της αυταρχικής παρεκτροπής της Ευρώπης, που επιδιώκει να επιβάλει πάση θυσία τη συνθήκη. Είναι συνεπώς ευθύνη μας να τους φράξουμε το δρόμο και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των εργαζομένων, της δημόσιας υπηρεσίας.
Ένα «όχι» θα είναι επίσης ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση των Εργατικών που δεν τήρησαν καμία από τις υποσχέσεις τους, αλλά αντίθετα συνέχισαν την πολιτική της λιτότητας.
epohi. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: