Η συγκρότηση μίας πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας που θα έχει ως πρόγραμμα την έξοδο από το Μνημόνιο είναι το διακύβευμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου, υπογραμμίζει ο Μενέλαος Γκίβαλος στη συνέντευξή του στην «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ». Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τονίζει ότι στις εκλογές δεν αντιπαρατίθενται κόμμα, αλλά δύο στρατηγικές: η μία είναι το Μνημόνιο και η άλλη έχει ως πρόταγμα τη διαμόρφωση τέτοιων συσχετισμών, που θα είναι «ικανοί να στηρίξουν αποτελεσματικά ένα πρόγραμμα εξόδου από το “σιδερένιο κλουβί” του Μνημονίου».
Ο Μ. Γκίβαλος εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται αποδέκτης της πολεμικής του συστήματος, «όχι μόνο διότι αμφισβήτησε την ομαλή αναπαραγωγή της δικομματικής εξουσίας, αλλά διότι αποκτά δεσπόζουσα θέση στον χώρο της κεντρο-αριστεράς εκτοπίζοντας το ΠΑΣΟΚ». Απώτερος στόχος τους είναι «η απαξίωση και ακύρωση του πολιτικού περιεχομένου της ψήφου της 6ης Μαΐου».
Αναφερόμενος ο Μ. Γκίβαλος στο «δεξιό μέτωπο» επισημαίνει ότι είναι απόπειρα να στηθεί ένα «ύστερο “αστικό ανάχωμα”», αλλά προειδοποιεί πως «το άθροισμα των αποτυχιών και των..
αθλιοτήτων δεν παράγει παρά μία μεγάλη αθλιότητα»
* Οδηγούμαστε σε νέες εκλογές στις οποίες έχει δημιουργηθεί ένα δίπολο: Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) - Δεξιά (Ν.Δ.). Ποιο είναι το διακύβευμα, το δίλημμα των εκλογών;
Η καταστροφική πορεία την οποία ακολουθούμε ως χώρα και ως κοινωνία έχει διαμορφώσει στρατηγικού χαρακτήρα διλήμματα, που υπερβαίνουν τη σημασία μίας εκλογικής αναμέτρησης. Στην πραγματικότητα δεν αντιπαρατίθενται κόμματα ή παρατάξεις αλλά συγκρούονται δύο στρατηγικές. Η μία αυτή της μνημονιακής πολιτικής οδηγεί νομοτελειακά στην υποβάθμιση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό, στην απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας, στη διάλυση της οικονομικής και παραγωγικής της δομής. Η χώρα μετατρέπεται σε βαλκανικό προτεκτοράτο, ενώ η ελληνική κοινωνία οδηγείται σε εξαθλίωση και στην απώλεια των βασικών δημοκρατικών και κοινωνικών της δικαιωμάτων.
Την 6η Μαΐου η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία απέρριψε τη στρατηγική αυτή. Το διακύβευμα της 17ης Ιουνίου αφορά στη διαμόρφωση μίας εναλλακτικής στρατηγικής ικανής όχι μόνο να ανασχέσει την καταστροφική αυτή πορεία, αλλά και να συγκροτήσει ισχυρούς κοινωνικο-πολιτικούς συσχετισμούς ικανούς να στηρίξουν αποτελεσματικά ένα πρόγραμμα εξόδου από το “σιδερένιο κλουβί” του Μνημονίου. Από την εξέλιξη αυτή θα κριθεί και το μέλλον της χώρας.
* Στις εκλογές της 6ης Μαΐου ηττήθηκε το Μνημόνιο, τόσο ως σύστημα εξουσίας όσο και στην κομματική του έκφραση. Σήμερα διαπιστώνεται μία «ομοβροντία» επιθέσεων από τα φιλομνημονιακά ΜΜΕ και κόμματα εναντίον της κύριας αντιμνημονιακής δύναμης που ανέδειξαν οι εκλογές, του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς εξηγείτε το φαινόμενο αυτό;
Μέχρι σήμερα οι μηχανισμοί της διαπλοκής και των μνημονιακών συμφερόντων είχαν τον πλήρη, σχεδόν, έλεγχο των κοινωνικο-πολιτικών συσχετισμών και των δομών της εκτελεστικής εξουσίας. Η κατάρρευση του δικομματισμού αποδιοργάνωσε το σύστημα και διέκοψε την ομαλή και συνεχή αναπαραγωγή του.
Αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί μία σημαντική ιστορική τομή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κύριος εκφραστής της κοινωνικής αντίδρασης αποτελεί σήμερα τον “απόλυτο στόχο” του δικομματισμού και των μνημονιακών συμφερόντων. Όχι μόνο διότι αμφισβήτησε την ομαλή αναπαραγωγή της δικομματικής εξουσίας, αλλά διότι αποκτά δεσπόζουσα θέση στον χώρο της κεντρο-αριστεράς εκτοπίζοντας το ΠΑΣΟΚ.
Οι “προγραμματισμένες” και συντονισμένες επιθέσεις κατά του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, η συστηματική διαστρέβλωση των θέσεών του, η άνιση και “διατεταγμένη” επιθετική στάση που τηρείται κατά των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ σε ορισμένα ΜΜΕ, εκφεύγουν κάθε ορίου.
Στην πραγματικότητα οι πρακτικές και οι μεθοδεύσεις αυτές δεν στρέφονται απλώς κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Αποβλέπουν στην πράξη στην απαξίωση και ακύρωση του πολιτικού περιεχομένου της ψήφου της 6ης Μαΐου, ώστε η εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου όχι μόνο να μην οδηγήσει στην πολιτική-κυβερνητική επικράτηση της αντιμνημονιακής στρατηγικής, αλλά να αποτελέσει μία “επάνοδο” στο “μαντρί” του δικομματισμού.
Ακροδεξιο-νεοφιλελεύθερο “μέτωπο”
* Στον αντίποδα βλέπουμε την παράταξη της Δεξιάς να ενοποιείται. Εκτιμάτε ότι ο «γάμος συμφερόντων» Σαμαρά - Μπακογιάννη θα αποδώσει πολιτικά και εκλογικά; Στην ελληνική κοινωνία η Δεξιά αποτελεί πλειοψηφικό ρεύμα;
Η Ν.Δ. “ισοπεδώθηκε” από το Μνημόνιο και ο Α. Σαμαράς υπέστη σοβαρή προσωπική ήττα. Η συγκρότηση του δεξιού “μετώπου” αποτελεί την τελευταία “ζαριά” των συστημικών συμφερόντων. Προϋπόθεση για τη διαμόρφωση του μετώπου αυτού αποτελεί το γεγονός ότι η σημερινή Ν.Δ. δεν διαθέτει ούτε ιδεολογικές αρχές, ούτε σαφείς πολιτικές θέσεις, ούτε μπορεί, βεβαίως, να εκπροσωπήσει ένα μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης, την οποία και διέλυσε.
Γι' αυτό και κοινή “ενοποιητική” βάση του “δεξιού μετώπου” αποτελούν οι οικονομικές επιλογές και οι πολιτικο-ιδεολογικές “αρχές” του Μνημονίου. Πρόκειται στην πράξη για ένα ακροδεξιο-νεοφιλελεύθερο “μέτωπο” στο οποίο “αθροίζονται” τα “υπολείμματα” του κόμματος της κ. Μπακογιάννη και ακροδεξιά στοιχεία που “αλιεύονται” με την γνωστή διαδικασία των “μετεγγραφών” από τον ΛΑΟΣ. Δεν χρειάζεται να επισημάνουμε ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη συγκρότηση του “μετώπου” αυτού - συναλλαγές, εκβιασμοί, απειλές - παραπέμπουν σε πρακτικές “πολιτικής μαφίας”.
Τα συστημικά συμφέροντα επιχειρούν να διαμορφώσουν ένα ύστερο “αστικό ανάχωμα” με κόμματα και πρόσωπα που αποδοκίμασε πριν λίγες μέρες ο ελληνικός λαός. Ξεχνούν όμως μία βασική αρχή: ότι το άθροισμα των αποτυχιών και των αθλιοτήτων δεν παράγει παρά μία μεγάλη αθλιότητα...
ΠΑΣΟΚ: Το πιο μνημονικό κόμμα απ’ όλα
* Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ομνύει στο Μνημόνιο, θεωρείτε ότι αποτελεί μία εναλλακτική πολιτική επιλογή για τους πολίτες; Τα πολιτικά υλικά του ΠΑΣΟΚ είναι σάπια, όπως λέει ο Ε. Βενιζέλος;
Το ΠΑΣΟΚ δεν διαχειρίσθηκε απλώς την εφαρμογή του Μνημονίου, αλλά ενσωματώθηκε πολιτικο-ιδεολογικά και κοινωνικά στη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή στρατηγική. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η σημερινή κοινωνική/εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ υιοθετεί τη μνημονιακή στρατηγική σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων και φυσικά από την εκλογική βάση της Ν.Δ...
Το ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία του βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο μίας καταστροφικής πορείας. Ο μόνος λόγος ύπαρξης του σημερινού ΠΑΣΟΚ, η μόνη διέξοδος πολιτικής επιβίωσης της ηγεσίας του, είναι η υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει στα συστημικά συμφέροντα στηρίζοντας κοινοβουλευτικά ή συμμετέχοντας σε κυβερνητικό επίπεδο, στην περίπτωση που το “μαύρο μέτωπο” της ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού αναδειχθεί σε πρώτο κόμμα...
Είναι προφανές ότι το ΠΑΣΟΚ περαίωσε τον ιστορικό του κύκλο, απώλεσε όχι μόνο την κυρίαρχη θέση του στο πολιτικό σύστημα, αλλά και τη δυνατότητά του να επηρεάζει τις εξελίξεις στον χώρο της “κεντρο-αριστεράς”. Ο Ε. Βενιζέλος χρησιμοποιώντας τον χαρακτηρισμό “σάπιο ΠΑΣΟΚ” προεικάζει τη διάλυσή του και τη δημιουργία ενός νέου φορέα... Το πρόβλημα βεβαίως είναι το κατά πόσον μία ηγετική ελίτ, μια ομάδα στελεχών που με τις πρακτικές τους απαξίωσαν, ευτέλισαν και διέλυσαν το ΠΑΣΟΚ, θα αποτελέσουν τώρα τους φορείς αναγέννησής του... Δυστυχώς γι' αυτούς οι “πολιτικοί κουκουλοφόροι” του Μνημονίου έχουν γίνει πλέον γνωστοί.
* ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. υπόσχονται να “διαπραγματευτούν” το Μνημόνιο. Ποιο αντίκρισμα μπορεί να έχει μία τέτοια επαγγελία;
Το πολιτικό αποτέλεσμα της ψήφου της 6ης Μαΐου μετατόπισε κυριολεκτικώς την πολιτική “ατζέντα” με αποτέλεσμα να τεθεί από τους ίδιους τους φορείς των μνημονιακών συμφερόντων το ζήτημα της “διαπραγμάτευσης”. Α. Σαμαράς και Ε. Βενιζέλος εμφανίσθηκαν αιφνιδίως για να δηλώσουν ότι θα διαπραγματευτούν διατάξεις του Μνημονίου τις οποίες οι ίδιοι προσυπέγραψαν πριν από λίγες εβδομάδες και τις επικύρωσαν μάλιστα με εξευτελιστικές, προσωπικές, δηλώσεις μνημονιακής νομιμοφροσύνης... Τα συστημικά συμφέροντα μέσω της “διαπραγμάτευσης”, την οποία προσφέρουν ως “σανίδα σωτηρίας” στον πάλαι ποτέ δικομματισμό, επιδιώκουν απλώς να αμβλύνουν ή και να ενσωματώσουν την αντίθεση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Δεν έχουν κατανοήσει ότι ούτε με εκβιασμούς ούτε με απειλές ούτε με ψεύτικες υποσχέσεις μπορούν να αναστρέψουν την κοινωνική δυναμική που εκδηλώθηκε στις 6 Μαΐου.
αυγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου