Ετσι λοιπόν ακούσαμε και χτες τον πρόεδρο της κομισιόν Ζ Μπαρόζο να υπογραμμίζει στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό της Ελλάδας την ετοιμότητα της Επιτροπής να στηρίξει την Ελλάδα, εφόσον η χώρα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις. Ο Πορτογάλος αξιωματούχος τόνισε ότι η Ευρωζώνη έχει δείξει την αλληλεγγύη της στον ελληνικό λαό και ότι είναι κοινή πεποίθηση όλων ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει στο ενιαίο νόμισμα.
«Μακάρι να υπήρχε ευκολότερος τρόπος. Οι Έλληνες έχουν κάνει τεράστιες θυσίες, αλλά η εφαρμογή του προγράμματος είναι ο λιγότερο δύσκολος δρόμος για την έξοδο από την κρίση» υπογράμμισε ο Μπαρόζο.
Ενας άλλος ειδήμονας και σωτήρας ο πρωθυπουργός που έπεσε με το αλεξίπτωτο απ έξω ο Λουκάς Παπαδήμος σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal υπογράμμισε ότι η εγκατάλειψη του προγράμματος σταθερότητας θα σημάνει έξοδο από την ευρωζώνη, με καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και το επίπεδο της κοινωνικής έντασης,
Στην πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, ο κ. Παπαδήμος δήλωσε ότι η εγκατάλειψη του ευρώ θα έχει «καταστροφικές» οικονομικές συνέπειες για την Ελλάδα αλλά και ευρείες επιπτώσεις για τη λοιπή ευρωζώνη και για το ενδεχόμενο αυτό προετοιμάζονται, λαμβάνοντας έκτακτα μέτρα, ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και θεσμοί.
«Μολονότι ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι πιθανό να υλοποιηθεί και δεν είναι επιθυμητό είτε για την Ελλάδα είτε για άλλες χώρες, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι γίνονται προετοιμασίες για τον περιορισμό των πιθανών επιπτώσεων από την έξοδο της Ελλάδα από το Ευρώ» δήλωσε ο κ. Παπαδήμος.
«Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες έχουν στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, με δύο σκέλη: Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη και η χώρα πρέπει να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της.
Όλοι αυτοί οι ωραίοι τύποι , συνεπικουρούμενοι από τους εγχώριους (πολιτικούς) διαχειριστές των «αγορών»… ξεχνούν στην ανάλυσή τους να μας πουν για ποιον τελικά είναι καταστροφή η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ: Για τους απολυμένους; Για τους άνεργους; Για τους νέους με 50% ανεργία; Για τους μικροεπαγγελαματίες που εξαφανίζονται με εξοντωτικούς ρυθμούς; Για τους συνταξιούχους που δεν τους φτάνουν (τα ευρώ τους) ούτε για χαμομήλι; Για τους εργαζόμενους που οι αμοιβές τους δεν φτάνουν να ζήσουν ούτε στη Ρουμανία; Για ποιους τελικά είναι η καταστροφή η έξοδος από το ευρώ;
Προφανώς, όλοι αυτοί έχουν ξεχάσει ότι οι πολιτικές δεν υπάρχουν για να βολεύονται οι αριθμοί, αλλά οι κοινωνίες. Επίσης τους διαφεύγει ότι έτσι όπως το πάνε πολύ σύντομα το ερώτημα ευρώ ή δραχμή θα είναι ρητορικό, καθώς αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο δεν είναι σε τι νόμισμα θα συναλλάσσεται, αλλά αν έχει τη δυνατότητα να συναλλάσσεται.
Και κάτι ακόμη: Κοιτώντας, ρίχνοντας μια ματιά, τι γίνεται στη Ευρώπη, στην Ισπανία για παράδειγμα όπου η κυβέρνηση τα δίνει όλα (όπως και η δική μας) για να σώσει τις τράπεζες αφήνοντας το 25% του πληθυσμού χωρίς μία (ανεργία) αναρωτιέται κανείς για ποιον δημιουργήθηκε το ευρωπαικό κοινό νόμισμα και ποιον δε συμφέρει η καταστροφή του. Η απάντηση είναι τόσο προφανής και εύκολη: Οι άνεργοι και οι κινεζοποιημένοι ευρωπαίοι εργαζόμενοι δεν έχουν να χάσουν απολύτως τίποτε από την καταστροφή του Ευρώ. Ίσως μόνο τις αλυσίδες τους…
Του Δημήτρη Μυ
απο το pontiki.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου