Η προσαγωγή δεν σημαίνει κατηγορία (αλλιώς λέγεται σύλληψη) και γίνεται (θεωρητικά) κυρίως για εξακρίβωση στοιχείων. Όχι δεν είναι υπερβάλλων ζήλος των αστυνομικών. Είναι εντολή. Όποιος προσάγεται (μόνο επειδή κάποιος αστυνομικός δεν γουστάρει τη φάτσα του) θα πρέπει να νοιώθει κάτι σαν αχμάλωτος. Και ο "νοικοκυραίος", που θεωρεί πάντα ένοχο όποιον βλέπει στα χέρια της αστυνομίας, θα θεωρεί εαυτόν "ασφαλή".
Η πολιτική του διασποράς του φόβου, της αντιμετώπισης οποιουδήποτε δικαιώματος ως μία περιττή λεπτομέρεια, του ορισμού της Αστυνομίας όχι μόνο ως κατασταλτικού μηχανισμού, αλλά ενός θεσμού απονομής "δικαίου", της επικοινωνιακής φούσκας της "ασφάλειας" για συλλογή ψηφαλακίων από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων των νεοναζιστών είναι κεντρική πολιτική επιλογή...
Αλλά δεν πειράζει... τουλάχιστον στο τέλος του χρόνου θα έχουμε πλεόνασμα...
Dimitris Soultas
Η πολιτική του διασποράς του φόβου, της αντιμετώπισης οποιουδήποτε δικαιώματος ως μία περιττή λεπτομέρεια, του ορισμού της Αστυνομίας όχι μόνο ως κατασταλτικού μηχανισμού, αλλά ενός θεσμού απονομής "δικαίου", της επικοινωνιακής φούσκας της "ασφάλειας" για συλλογή ψηφαλακίων από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων των νεοναζιστών είναι κεντρική πολιτική επιλογή...
Αλλά δεν πειράζει... τουλάχιστον στο τέλος του χρόνου θα έχουμε πλεόνασμα...
Dimitris Soultas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου