Το Δεκέμβρη του 1987, μια εξέγερση στη Λωρίδα της Γάζας, γρήγορα εξαπλώνεται στη Δυτική Όχθη και από εκεί στην ίδια την Ιερουσαλήμ: Απεργίες, διαδηλώσεις και συγκρούσεις με μοναδικά όπλα τις πέτρες και τις βόμβες μολότοφ θα γίνουν ο εφιάλτης της ισραηλινής κυβέρνησης επί τρία τουλάχιστον χρόνια.
Η πρώτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα, που στα αραβικά σημαίνει εξέγερση, ξέσπασε στις 8 (και για άλλους στις 9) Δεκεμβρίου του 1987, αφού είχαν προηγηθεί είκοσι χρόνια σκληρής ισραηλινής κατοχής.
Αφορμή της κατά βάση νεανικής εξέγερσης, υπήρξε η δολοφονία τεσσάρων Παλαιστινίων πολιτών με πυρά που προήλθαν μέσα από ισραηλινό τζιπ σε σημείο ελέγχου στην Λωρίδα της Γάζας, αλλά και η δολοφονία του 17χρόνου Hatem Abu Sisi από σφαίρες Ισραηλινού αξιωματούχου, όταν ο τελευταίος άνοιξε πυρ προς το συγκεντρωμένο πλήθος εξαγριωμένων Παλαιστινίων που διαμαρτύρονταν.
Αιτία η εικοσαετής συστηματική και αδιάκοπη καταπίεση από τις ισραηλινές δυνάμεις, με δολοφονίες και συλλήψεις, συνεχείς κατασχέσεις γης, αλλά και εγκατάσταση εποίκων στην καρδιά των κατεχόμενων.
Η Ιντιφάντα υπήρξε ένα σύνολο δράσεων και αντιδράσεων το οποίο περιλάμβανε γενικές απεργίες , μποϊκοτάζ ισραηλινών προϊόντων, άρνηση καταβολής φόρων, αλλά κυρίως οδοφράγματα και συγκρούσεις με τις δυνάμεις κατοχής του Ισραήλ (IDF).
Η καταστολή της εξέγερσης υπήρξε εξαιρετικά βίαιη. Μια από τις αθλιότερες στιγμές της καταστολής της Ιντιφάντα υπήρξε η εντολή στον ισραηλινό στρατό να σπάει τα κόκκαλα των χεριών, όσων συλλαμβάνονταν να ρίχνουν πέτρες. Οι φρικτές εκείνες εικόνες καταγράφηκαν από αρκετά τηλεοπτικά συνεργεία.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της παλαιστινιακής εξέγερσης ήταν ότι δεν ξεκίνησε και δεν καθοδηγήθηκε από καμία επίσημη οργάνωση της Παλαιστίνης, αν και αρκετοί εξεγερμένοι ήταν μέλη επίσημων οργανώσεων.
Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), όπως και η Χαμάς, δεν εμπνεύστηκαν την Ιντιφάντα, αλλά άμεσα την υιοθέτησαν, δίνοντάς της όλη την πολιτική υποστήριξη, και προσπαθώντας παράλληλα να επωφεληθούν όσο περισσότερο μπορούσαν από αυτή.
Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, δεν έλειψε και η εμφύλια βία μεταξύ Παλαιστινίων, που αφορύσε κυρίως διαφορετικές πολιτικές τάσεις που επικρατούσαν και είχαν ως αποτέλεσμα εκτεταμένες εκτελέσεις φερόμενων ως ισραηλινών συνεργατών.
Η πρώτη Ιντιφάντα τερματίστηκε επισήμως στις 20 Αυγούστου 1993 με τη συμφωνία του Όσλο, μεταξύ Γιτζάκ Ράμπιν και Γιάσερ Αραφάτ, που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία του παλαιστινιακού κράτους.
Κατά τη διάρκεια της Ιντιφάντα υπολογίζεται πως συνολικά σκοτώθηκαν 2.164 Παλαιστίνιοι εκ των οποίων οι 1.087 από τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας, 75 από Ισραηλινούς πολίτες και 1000 περίπου από Παλαιστινίους.
Από την πλευρά των Ισραηλινών οι νεκροί υπολογίζονται στους 164 (άλλες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 400), από τους οποίους οι 53 σκοτώθηκαν από Παλαιστινίους στο εσωτερικό του Ισραήλ, οι 47 ήταν έποικοι σε παλαιστινιακά εδάφη και οι 60 μέλη των σωμάτων ασφαλείας και στρατιώτες των δυνάμεων κατοχής.
thepressproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου