ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ Όταν επιχειρείς μια εκ βάθρων μεταρρύθμιση, πολύ σπάνια θα πετύχεις με την πρώτη το στόχο. Χρειάζεται χρόνος και πολλή δουλειά. Συνεχείς διορθωτικές κινήσεις που θα οδηγήσουν βήμα - βήμα στο ζητούμενο.
Μια τέτοια μεταρρύθμιση, ιδιαίτερα δύσκολη, από τις δυσκολότερες, είναι η φορολογική μεταρρύθμιση, όπως αυτή που επιχειρεί η σημερινή κυβέρνηση. Προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι μέχρι την κατάθεση του στη Βουλή ακολουθήθηκε μια διαδικασία γράψε - σβήσε για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, σημεία που «ξέφυγαν» στη αρχική τους σύλληψη και διατύπωση. Άλλωστε, αυτή είναι η ουσία και το περιεχόμενο της διαβούλευσης. Τι θα προτιμούσαν άραγε όσοι σήμερα αναδεικνύουν στα τηλεοπτικά παράθυρα τις διαφωνίες που ακούστηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο; Να μην υπήρχαν διαφωνίες; Να μην υπήρχαν βελτιώσεις; Το είχε πει κι ο πρωθυπουργός. Υπάρχουν αδυναμίες, αλλά η δύναμή μας έγκειται στο ότι τις εντοπίζουμε και τις διορθώνουμε. Έτσι γίνεται και με το φορολογικό νομοσχέδιο. Η συζήτησή του στη Βουλή θα δώσει κι άλλες ευκαιρίες για να πάρει την τελική του μορφή επί το δικαιότερο.
Σ’ αυτή τη χώρα – και με ευθύνη των ΜΜΕ, χάριν τηλεθέασης – έχουμε «ποινικοποιήσει» μια λειτουργία πολιτικά επιβεβλημένη. Την έκφραση της αντίρρησης, της αντίθετης άποψης, με στόχο όχι να εξυπηρετηθούν προσωπικά πολιτικά κίνητρα, αλλά μέσω της σύνθεσης των απόψεων, να προκύψει το βέλτιστο αποτέλεσμα. Λειτουργία απολύτως δημοκρατική που δεν πρέπει κατ’ ανάγκη να ερμηνεύεται με όρους εσωκομματικής συνοχής και πειθαρχίας.
Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που, ενώ λαμβάνονται αποφάσεις ως προς την κυβερνητική πολιτική, κάποιοι εκ των υστέρων διαφωνούν με αυτές, διαφοροποιούμενοι για τους δικούς τους λόγους. Επί της ουσίας του φορολογικού νομοσχεδίου, θα μπορούσε κανείς να πει πολλά. Να το βρει πολύ άδικο αλλά και πολύ ελαστικό σε επιμέρους σημεία του. Κανένας όμως, αν θέλει να το δει καλοπροαίρετα, δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι γίνεται ίσως για πρώτη φορά μια προσπάθεια να μπει τέλος στη σκανδαλώδη φορολογική ασυλία που κάποιοι συστηματικά απολάμβαναν σε βάρος της χώρας και των υπολοίπων φορολογουμένων. Για πρώτη φορά γίνεται τόσο συντονισμένη νομοθετική προσπάθεια αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και διεύρυνσης της φορολογικής βάσης.
Σαφώς περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν πολλά. Όμως το φορολογικό αποτελεί ήδη μια τομή. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συγκρίνουν την φορολογική μεταρρύθμιση που επιχειρεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, με το νόμο Πεπονή και την ίδρυση του ΑΣΕΠ. Και τότε πολλοί είχαν υποστηρίξει ότι είχε λάθη και ελλείψεις. Κανένας όμως δεν διαφωνεί ότι πρόκειται για ό,τι ουσιαστικότερο είχε γίνει μέχρι σήμερα για τη δημόσια διοίκηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου