Σε συνθήκες προΐούσας χρεοκοπίας του Νεοκαπιταλισμού σε οικονομικό και του Νεοφιλελευθερισμού σε πολιτικό επίπεδο δηλ. σε συνθήκες καλπάζουσας παρακμής του Παγκόσμιου και του Ελληνικού Καπιταλισμού αρχίζει να διαμορφώνεται ένα κλίμα στην Ελληνική κοινωνία (από τα κόματα της αστικής Σοσιαλδημοκρατίας, της δεξιάς και της άκρα δεξιάς αλλά και απο τα Μ.Μ.Ε τους πληρωμένους κονδυλοφόρους-δημοσιογράφους, τους τραπεζίτες αλλά και το παρασιτικό χρηματιστηριακό κεφάλαιο) ώστε να αποτραπούν οι εξελίξεις που θα έθεταν υπο αμφισβήτηση το μέλλον του οικονομικού συστήματος του δημιουργικού καπιταλισμού. Γίνεται φανερό πως στόχος της θεωρίας της "ανοικτής κοινωνίας" είναι η εργαζόμενη ανθρωπότητα ώστε να δεχτεί τον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό ως μοίρα ως "θεΐκή κατάρα" και συνεπώς να δεχτεί τις αναγκαίες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις όπως λ.χ
1) Την εκχώρηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των κοινωνιών με την έννοια των εθνών και των λαών ως αυτόνομων κρατικων οντοτήτων στον Παγκόσμιο ηγεμόνα με τα πολλά προσωπεία όπως G8, G20 Ο.Η.Ε, Ε.Ε, Δ.Ν.Τ, Π.Τ, ΝΑΤΟ κλπ
2) Την εκχώρηση στους "στρατηγικούς επενδυτές" του Εθνικού ορυκτού πλούτου, των Εθνικών αναπτυξιακών υποδομών, της λαΐκής και Δημόσιας περιουσίας, που συνολικά λειτουργούν ως ασπίδα υπεράσπισης της κοινωνίας απέναντι στους επιχειρηματικούς εκφραστές του ΜΑΝΙΑΚΟΥ καπιταλισμού, με τελικό αποτέλεσμα κάποιοι αόρατοι επιχειρηματίες που κρύβονται πίσω απο την "αόρατη χείρα" που ακούει στο όνομα "ελεύθερη αγορά" ή "ανοιχτές αγορές" να καταδυναστεύουν ολόκληρη την Ανθρωπότητα με βοηθούς σκοταδιστικά-φονταμενταλιστικά ιερατεία, την προσεταιρισμένη Ιντελιγκέντσια, τα Μ.Μ.Ε-πλυντήρια εγκεφάλων, τις βάσειςτου ΝΑΤΟ και την βαριά ανάσα του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος των Η.Π.Α που φτύνει καυτό μολύβι και σκορπάει το θάνατο.
3) Την κατάργηση κάθε, με αγώνες κατακτηθέντος, δικαιώματος στοιχειωδούς υπεράσπισης της Εργασίας με την καθιέρωση των λεγόμενων ελαστικών σχέσεων εργασίας που εύσχημα αποκαλείται "απελευθέρωση της εργασίας", για να μπορεί το κεφάλαιο χάρη της υποτιθέμενης ανταγωνιστικότητας να γδέρνει κυριολεκτικά τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης, του Πολιτισμού και έτσι να μεγιστοποιείτην κερδοφορία σε βάρος της κοινωνίας, της φύσης και της εργαζόμενης ανθρωπότητας
4) Την οριστική και ουσιαστική απομάκρυνση της εργαζόμενης κοινωνίας από τους θεσμούς και τις δομές της καπιταλιστικής εξουσίας, με τελικό στόχο την περιθωριοποίηση και τον εκφυλισμό της ίδιας της αστικής Δημοκρατίας και με συμμετοχή που θα περιορίζεται στο αποκρουστικό πια για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού "δικαίωμα ψήφου" και στη συμμετοχή στη λεγόμενη ανοικτη-ηλεκτρονική διακύβερνηση (opengov.gr). "Δικαιώματα που καταλήγουν σε ψευδαίσθηση Δημοκρατίας και σε εικονική πραγματικότητα..
ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ σήμερα...
α) Αγωνιούν για την πορεία της χώρας, της Ε.Ε και της ανθρωπότητας συνολικά, τελικά αγωνιούν για την πορεία που οδηγεί στη Βαρβαρότητα...
β) Δεν έχουν ψευδαισθήσεις για τις προθέσεις και τις δυνατότητες του καπιταλισμού, της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του ηγεμονικού Αμερικανισμού...
γ) Δεν εμπνέονται πια από τα απατηλά και αποτυχημένα Σοσιαλδημοκρατικά και ιστορικά ξεπερασμένα "τριτοτεταρτοδιεθνιστικά" υποδείγματα..
δ) Επαναφέρουν για συζήτηση προτάγματα όπως Συμμετοχική και άμεση Δημοκρατία, Αριστερατου 21ου Αιώνα.... για τη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης , μιας νέας οικουμενικής συνείδησης.... προυποθέσεις αναγκαίες για τη σύλληψη, το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός καλύτερου κοσμου..
Από το 1974 οι ιστορικοί ηγέτες των δύο μεγάλων κομάτων της χώρας, Καραμανλής και Παπανδρέου ήταν εκείνοι που επεδίωξαν με τις πολιτικές τους αποφάσεις τη συμμετοχή του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, γιατί είχαν κατανοήσει ότι ήταν ο μόνος τρόπος οικονομικής ανάκαμψης και ανακούφισης του πληθυσμού απο τη φτώχεια.
Οι παραπάνω δεν ήταν επαναστάτες, ήταν αστοί πολιτικοί, υπήρξαν όμως περισσότερο ρεαλιστές και οξυδερκής απο τους σημερινούς επιγόνους τους.
Με τη συμμετοχή του στενού και ευρύτερου Δημόσιου τομέα στην οικονομική δραστηριότητα, έγινε δυνατό να μπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης . Από την ίδια όμως στιγμή λειτούργησε η αντίφαση του κομματισμού, του ρουσφετιού , πράγματα που πρυπήρχαν στη χώρα σαν νοοτροπία και σαν πρακτική αλλά που συνδιασμένα με το κράτος-υπηρέτη των μεγάλων συμφερόντων, άνοιξαν το δρόμο για μια διοίκηση, η εξέλιξη της οποίας μας έδωσε αναπόφευκτα το σημερινό μοντέλο.
Aυτοί οι Δ.Υπαλ. που σκόπιμα στοχοποιούνται σήμερα απο το συστημά σας, δεν έχουν καμία σχέση με τις αμοιβές των Γκόλντεν Μπόυς, των Γραμματέων και όλων των παρατρεχάμενων που εσείς εκκολάψατε και εκθρέψατε στους κομματικούς σας σωλήνες...
Οι περισσότεροι απο τους Δ.Υ του σήμερα είναι πτυχιούχοι (πολλοί με μεταπτυχιακό), χειρίζονται τις νέες τεχνολογίες, είναι στην πιο παραγωγική ηλικία, είναι ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα η Ελληνική κοινωνία, με μεγάλες προσωπικές και οικογενειακές θυσίες μορφώθηκαν και στελέχωσαν το Ελληνικο Δημόσιο, παιδιά τις περισσοτέρες φορές εργατών και αγροτών... Είναι άξιοι να διοικήσουν και να διευθύνουν χωρίς επιπλέον αμοιβές (τύπου Γκόλντεν Μπόυς), όλες τις υπηρεσίες και όλους τους οργανισμούς γιατί διαθέτουν μόρφωση και εργασιακή εμπειρία. Αυτό που θέλουν είναι αξιοκρατία, μονιμότητα και εμπιστοσύνη. Η Ελληνική πολιτεία του χθές και του σήμερα, το αρνείται πεισματικά και επιμένει στις παλιές και αποτυχημένες συνταγές, γιατί απλούστατα, δεν αποφασίζει να κτίσει μια διοίκηση για το λαό, αλλά αρκείται σε μια διοίκηση φιλική στα Οικονομικά συμφέροντακαι τις μικροκομματικές επιδιώξεις...
Αυτό το επιβεβαιώνει η αποτυχημένη θητεία των Νομικών σας συμβούλων, των δοιηκητών των ΔΕΚΟ των δοιηκητών των Νοσοκομείων κλπ. Αν αυτοί οι Κοι-ες ήταν άξιοι της θέσης και του μισθού τους, σήμερα όλοι οι παραπάνω οργανισμοί δεν θα βούλιαζαν μέσα σε χρέη και την απαξίωση..
Η μεγάλη σπατάλη πολύτιμων πόρων μέσα στο δημόσιο τομέα σχετίζεται άμεσα με όλα τα παραπάνω και δεν έχει να κάνει με τους μισθούς των Δ.Υπαλ. και όσων εργάζονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Είναι φανερό ότι πέρα από μια οικονομία που πρέπει να γίνεται στις Δημόσιες Υπηρεσίες όσον αφορά στις λειτουργικές τους δαπάνες, όλες οι άλλες δαπάνες-σπατάλες έχουν να κάνουν με κεντρικές αποφάσεις της εξουσίας ή εξυπηρετούν άλλους σκοπούς απο αυτούς της χρηστής διοίκησης π.χ ο διορισμός χιλίαδων συμβασιούχων πρίν απο τις εκλογές ή ο διορισμός μάνατζερ ή η υπαγωγή ημετέρων σε επιτροπές και παραεπιτροπές με σκοπό την πρόσβαση σε επιπλέον αμοιβές. Τα χρήματα που λείπουν σήμερα απο τα Δημόσια ταμεία δεν είναι αυτά των μισθών των εργαζομένων στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα ούτε τα χρήματα των συνταξιούχων, αλλά είναι τα χρήμτα που κατασπαταλήθηκαν στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα, στους χαριστικούς διορισμούς, στους Ολυμπιακούς αγώνες, στις εξωφρενικές αμοιβές κομματικά αρεστών διοικητών, στις χαριστικές ρυθμίσεις φόρων για τις μεγάλες επιχειρήσεις, στις υπέμετρα αυξημένες κοστολογήσεις των Δημοσίων έργων κλπ.
Με τις ψευτοθεωρίες σας σκοπεύετε με απατηλά συνθήματα όπως "πρώτα ο πολίτης", "κοινωνία πολιτών", "ελευθερία", "Δημοκρατία" ακόμα και "Συμμετοχική Δημοκρατία", "καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο", "Νέα Σοσιαλδημοκρατία", "πράσινη ανάπτυξη" κλπ να μας κάνετε να ξεχάσουμε πως ζούμε σε μια εποχή, σε μια χώρα, σ΄ένα έθνος και σε μια κάποια κοινωνία όπου ηγεμονεύει το κεφάλαιο, που καταδυναστεύει την εργαζόμενη κοινωνία και την εργαζόμενη ανθρωπότητα... Συνεπώς σκοπεύετε να μας κάνετε να ξεχάσουμε πως ανήκουμε στην τάξη των άμεσα ή έμμεσα μισθωτών σκλάβων και στις χώρες που λεηλατούνται απο τον Ιμπεριαλισμό.
Σκοπεύετε να μας πείσετε πως είμαστε όλοι ίσοι και ας μοιράζεται τόσο βίαια και άνισα ο πλούτος, προσπαθείτε να μας πείσετε πως έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες και ας κολυμπάνε κάποιοι ελάχιστοι πλουτοκράτες στα προνόμια και στη χλιδή, όταν το 98% του Παγκόσμιου πληθυσμού αγκομαχάει να τα βγάλει πέρα στη ζωή και απ΄αυτό το 50% του Παγκόσμιου πληθυσμού φυτοζωεί στο περιθώριο της οικονομίας και της κοινωνίας, χωρίς εργασία, χωρίς εισόδημα, χωρίς καμία προοπτική και σε συνθήκες Ιμπεριαλιστικής ειρήνης γίνεται ως άμαχος ή ως μισθοφόρος, "κιμάς" στη μηχανή του Ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Τέλος σκοπεύετε να μας πείσετε πως για την οικονομική κρίση φταίνε τα πενιχρά μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας και συνεπώς πρέπει να δεχτούμε δραστικές μειώσεις για να βγούμε απο την ύφεση και την κρίση, πως για την ανατροπή της ισορροπίας των οικολογικών συστημάτων , την καταστροφή του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή δεν φταίει ο καπιταλισμός σας (που παράγει συστηματικά ρύπους για να εξασφαλίζει υψηλή κερδοφορία αλλά, με την βοήθεια "οικολόγων και "οικολογούντων" βεβαίως και ζήτηση για αντιρρυπαντικές τεχνολογίες) αλλά η αφηρημένη "ανθρώπινη δραστηριότητα" και τέλος θέλετε να μας πείσετε πως δεν χρειάζεται αλλαγή του καπιταλιστικού παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου αλλά η νέα στρατηγική του καπιταλισμού για "πράσινη ανάπτυξη" η οποία όμως για να εφαρμοστεί χρειάζεται συμμαχικές "Κυβερνήσεις Εθνικής ανάγκης και Σωτηρίας" σε τοπικό επίπεδοκαι μια "Παγκόσμια Διακυβέρνηση" που θα την αποφασίζουν οι αχυράνθρωποι-πλανητάρχες και οι "πρόθυμοι Σύμμαχοι τους" καθ΄υπαγόρευση βέβαια του σκληρού πυρήνα του Παγκόσμιου Καπιταλισμού......
ΟΙ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΙ ΤΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
1) Την εκχώρηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των κοινωνιών με την έννοια των εθνών και των λαών ως αυτόνομων κρατικων οντοτήτων στον Παγκόσμιο ηγεμόνα με τα πολλά προσωπεία όπως G8, G20 Ο.Η.Ε, Ε.Ε, Δ.Ν.Τ, Π.Τ, ΝΑΤΟ κλπ
2) Την εκχώρηση στους "στρατηγικούς επενδυτές" του Εθνικού ορυκτού πλούτου, των Εθνικών αναπτυξιακών υποδομών, της λαΐκής και Δημόσιας περιουσίας, που συνολικά λειτουργούν ως ασπίδα υπεράσπισης της κοινωνίας απέναντι στους επιχειρηματικούς εκφραστές του ΜΑΝΙΑΚΟΥ καπιταλισμού, με τελικό αποτέλεσμα κάποιοι αόρατοι επιχειρηματίες που κρύβονται πίσω απο την "αόρατη χείρα" που ακούει στο όνομα "ελεύθερη αγορά" ή "ανοιχτές αγορές" να καταδυναστεύουν ολόκληρη την Ανθρωπότητα με βοηθούς σκοταδιστικά-φονταμενταλιστικά ιερατεία, την προσεταιρισμένη Ιντελιγκέντσια, τα Μ.Μ.Ε-πλυντήρια εγκεφάλων, τις βάσειςτου ΝΑΤΟ και την βαριά ανάσα του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος των Η.Π.Α που φτύνει καυτό μολύβι και σκορπάει το θάνατο.
3) Την κατάργηση κάθε, με αγώνες κατακτηθέντος, δικαιώματος στοιχειωδούς υπεράσπισης της Εργασίας με την καθιέρωση των λεγόμενων ελαστικών σχέσεων εργασίας που εύσχημα αποκαλείται "απελευθέρωση της εργασίας", για να μπορεί το κεφάλαιο χάρη της υποτιθέμενης ανταγωνιστικότητας να γδέρνει κυριολεκτικά τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης, του Πολιτισμού και έτσι να μεγιστοποιείτην κερδοφορία σε βάρος της κοινωνίας, της φύσης και της εργαζόμενης ανθρωπότητας
4) Την οριστική και ουσιαστική απομάκρυνση της εργαζόμενης κοινωνίας από τους θεσμούς και τις δομές της καπιταλιστικής εξουσίας, με τελικό στόχο την περιθωριοποίηση και τον εκφυλισμό της ίδιας της αστικής Δημοκρατίας και με συμμετοχή που θα περιορίζεται στο αποκρουστικό πια για το μεγάλο μέρος του πληθυσμού "δικαίωμα ψήφου" και στη συμμετοχή στη λεγόμενη ανοικτη-ηλεκτρονική διακύβερνηση (opengov.gr). "Δικαιώματα που καταλήγουν σε ψευδαίσθηση Δημοκρατίας και σε εικονική πραγματικότητα..
ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ σήμερα...α) Αγωνιούν για την πορεία της χώρας, της Ε.Ε και της ανθρωπότητας συνολικά, τελικά αγωνιούν για την πορεία που οδηγεί στη Βαρβαρότητα...
β) Δεν έχουν ψευδαισθήσεις για τις προθέσεις και τις δυνατότητες του καπιταλισμού, της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του ηγεμονικού Αμερικανισμού...
γ) Δεν εμπνέονται πια από τα απατηλά και αποτυχημένα Σοσιαλδημοκρατικά και ιστορικά ξεπερασμένα "τριτοτεταρτοδιεθνιστικά" υποδείγματα..
δ) Επαναφέρουν για συζήτηση προτάγματα όπως Συμμετοχική και άμεση Δημοκρατία, Αριστερατου 21ου Αιώνα.... για τη διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης , μιας νέας οικουμενικής συνείδησης.... προυποθέσεις αναγκαίες για τη σύλληψη, το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός καλύτερου κοσμου..
Από το 1974 οι ιστορικοί ηγέτες των δύο μεγάλων κομάτων της χώρας, Καραμανλής και Παπανδρέου ήταν εκείνοι που επεδίωξαν με τις πολιτικές τους αποφάσεις τη συμμετοχή του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα, γιατί είχαν κατανοήσει ότι ήταν ο μόνος τρόπος οικονομικής ανάκαμψης και ανακούφισης του πληθυσμού απο τη φτώχεια.
Οι παραπάνω δεν ήταν επαναστάτες, ήταν αστοί πολιτικοί, υπήρξαν όμως περισσότερο ρεαλιστές και οξυδερκής απο τους σημερινούς επιγόνους τους.
Με τη συμμετοχή του στενού και ευρύτερου Δημόσιου τομέα στην οικονομική δραστηριότητα, έγινε δυνατό να μπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης . Από την ίδια όμως στιγμή λειτούργησε η αντίφαση του κομματισμού, του ρουσφετιού , πράγματα που πρυπήρχαν στη χώρα σαν νοοτροπία και σαν πρακτική αλλά που συνδιασμένα με το κράτος-υπηρέτη των μεγάλων συμφερόντων, άνοιξαν το δρόμο για μια διοίκηση, η εξέλιξη της οποίας μας έδωσε αναπόφευκτα το σημερινό μοντέλο.
Aυτοί οι Δ.Υπαλ. που σκόπιμα στοχοποιούνται σήμερα απο το συστημά σας, δεν έχουν καμία σχέση με τις αμοιβές των Γκόλντεν Μπόυς, των Γραμματέων και όλων των παρατρεχάμενων που εσείς εκκολάψατε και εκθρέψατε στους κομματικούς σας σωλήνες...
Οι περισσότεροι απο τους Δ.Υ του σήμερα είναι πτυχιούχοι (πολλοί με μεταπτυχιακό), χειρίζονται τις νέες τεχνολογίες, είναι στην πιο παραγωγική ηλικία, είναι ότι καλύτερο διαθέτει σήμερα η Ελληνική κοινωνία, με μεγάλες προσωπικές και οικογενειακές θυσίες μορφώθηκαν και στελέχωσαν το Ελληνικο Δημόσιο, παιδιά τις περισσοτέρες φορές εργατών και αγροτών... Είναι άξιοι να διοικήσουν και να διευθύνουν χωρίς επιπλέον αμοιβές (τύπου Γκόλντεν Μπόυς), όλες τις υπηρεσίες και όλους τους οργανισμούς γιατί διαθέτουν μόρφωση και εργασιακή εμπειρία. Αυτό που θέλουν είναι αξιοκρατία, μονιμότητα και εμπιστοσύνη. Η Ελληνική πολιτεία του χθές και του σήμερα, το αρνείται πεισματικά και επιμένει στις παλιές και αποτυχημένες συνταγές, γιατί απλούστατα, δεν αποφασίζει να κτίσει μια διοίκηση για το λαό, αλλά αρκείται σε μια διοίκηση φιλική στα Οικονομικά συμφέροντακαι τις μικροκομματικές επιδιώξεις...
Αυτό το επιβεβαιώνει η αποτυχημένη θητεία των Νομικών σας συμβούλων, των δοιηκητών των ΔΕΚΟ των δοιηκητών των Νοσοκομείων κλπ. Αν αυτοί οι Κοι-ες ήταν άξιοι της θέσης και του μισθού τους, σήμερα όλοι οι παραπάνω οργανισμοί δεν θα βούλιαζαν μέσα σε χρέη και την απαξίωση..
Η μεγάλη σπατάλη πολύτιμων πόρων μέσα στο δημόσιο τομέα σχετίζεται άμεσα με όλα τα παραπάνω και δεν έχει να κάνει με τους μισθούς των Δ.Υπαλ. και όσων εργάζονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Είναι φανερό ότι πέρα από μια οικονομία που πρέπει να γίνεται στις Δημόσιες Υπηρεσίες όσον αφορά στις λειτουργικές τους δαπάνες, όλες οι άλλες δαπάνες-σπατάλες έχουν να κάνουν με κεντρικές αποφάσεις της εξουσίας ή εξυπηρετούν άλλους σκοπούς απο αυτούς της χρηστής διοίκησης π.χ ο διορισμός χιλίαδων συμβασιούχων πρίν απο τις εκλογές ή ο διορισμός μάνατζερ ή η υπαγωγή ημετέρων σε επιτροπές και παραεπιτροπές με σκοπό την πρόσβαση σε επιπλέον αμοιβές. Τα χρήματα που λείπουν σήμερα απο τα Δημόσια ταμεία δεν είναι αυτά των μισθών των εργαζομένων στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα ούτε τα χρήματα των συνταξιούχων, αλλά είναι τα χρήμτα που κατασπαταλήθηκαν στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα, στους χαριστικούς διορισμούς, στους Ολυμπιακούς αγώνες, στις εξωφρενικές αμοιβές κομματικά αρεστών διοικητών, στις χαριστικές ρυθμίσεις φόρων για τις μεγάλες επιχειρήσεις, στις υπέμετρα αυξημένες κοστολογήσεις των Δημοσίων έργων κλπ.
Με τις ψευτοθεωρίες σας σκοπεύετε με απατηλά συνθήματα όπως "πρώτα ο πολίτης", "κοινωνία πολιτών", "ελευθερία", "Δημοκρατία" ακόμα και "Συμμετοχική Δημοκρατία", "καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο", "Νέα Σοσιαλδημοκρατία", "πράσινη ανάπτυξη" κλπ να μας κάνετε να ξεχάσουμε πως ζούμε σε μια εποχή, σε μια χώρα, σ΄ένα έθνος και σε μια κάποια κοινωνία όπου ηγεμονεύει το κεφάλαιο, που καταδυναστεύει την εργαζόμενη κοινωνία και την εργαζόμενη ανθρωπότητα... Συνεπώς σκοπεύετε να μας κάνετε να ξεχάσουμε πως ανήκουμε στην τάξη των άμεσα ή έμμεσα μισθωτών σκλάβων και στις χώρες που λεηλατούνται απο τον Ιμπεριαλισμό.Σκοπεύετε να μας πείσετε πως είμαστε όλοι ίσοι και ας μοιράζεται τόσο βίαια και άνισα ο πλούτος, προσπαθείτε να μας πείσετε πως έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες και ας κολυμπάνε κάποιοι ελάχιστοι πλουτοκράτες στα προνόμια και στη χλιδή, όταν το 98% του Παγκόσμιου πληθυσμού αγκομαχάει να τα βγάλει πέρα στη ζωή και απ΄αυτό το 50% του Παγκόσμιου πληθυσμού φυτοζωεί στο περιθώριο της οικονομίας και της κοινωνίας, χωρίς εργασία, χωρίς εισόδημα, χωρίς καμία προοπτική και σε συνθήκες Ιμπεριαλιστικής ειρήνης γίνεται ως άμαχος ή ως μισθοφόρος, "κιμάς" στη μηχανή του Ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Τέλος σκοπεύετε να μας πείσετε πως για την οικονομική κρίση φταίνε τα πενιχρά μεροκάματα, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας και συνεπώς πρέπει να δεχτούμε δραστικές μειώσεις για να βγούμε απο την ύφεση και την κρίση, πως για την ανατροπή της ισορροπίας των οικολογικών συστημάτων , την καταστροφή του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή δεν φταίει ο καπιταλισμός σας (που παράγει συστηματικά ρύπους για να εξασφαλίζει υψηλή κερδοφορία αλλά, με την βοήθεια "οικολόγων και "οικολογούντων" βεβαίως και ζήτηση για αντιρρυπαντικές τεχνολογίες) αλλά η αφηρημένη "ανθρώπινη δραστηριότητα" και τέλος θέλετε να μας πείσετε πως δεν χρειάζεται αλλαγή του καπιταλιστικού παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου αλλά η νέα στρατηγική του καπιταλισμού για "πράσινη ανάπτυξη" η οποία όμως για να εφαρμοστεί χρειάζεται συμμαχικές "Κυβερνήσεις Εθνικής ανάγκης και Σωτηρίας" σε τοπικό επίπεδοκαι μια "Παγκόσμια Διακυβέρνηση" που θα την αποφασίζουν οι αχυράνθρωποι-πλανητάρχες και οι "πρόθυμοι Σύμμαχοι τους" καθ΄υπαγόρευση βέβαια του σκληρού πυρήνα του Παγκόσμιου Καπιταλισμού......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου