Ανάμεσα στους υψηλά ιστάμενους
Το θεωρούν ταπεινό να μιλούν για φαγητό
η αλήθεια είναι αυτή: πάντα έχουν φάει κιόλας.
Οι ταπεινοί θα αποχωρήσουν από αυτό τον κόσμο
χωρίς να έχουν γευτεί ποτέ καλό κρέας
Καθώς αναρωτιούνται από που έρχονται
και που πηγαίνουν,
οι ωραίες βραδιες τους βρίσκουν πολύ εξαντλημένους
Δεν πρόλαβαν να δουν
τα βουνά και τον ωκεανό
και ο καιρός τους έχει περάσει ήδη.
Αν οι ταπεινοί δε σκέφτονται αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δεν θα σηκωθούν.
Το κρέας έγινε άγνωστο. Χαμένος πήγε
ο ιδρώτας του λαού που χύθηκε.
Τις δάφνες στα άλση τις κλάδεψαν.
Από τις καμινάδες των εργοστασίων των όπλων βγαίνει καπνός.
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί.
Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα, πεινούν οι εργαζόμενοι.
Αυτοί που παίρνουν το ψωμί από το τραπέζι
μας διδάσκουν να ευχαριστιόμαστε με τα λίγα.
Εκείνοι που γι’ αυτούς προορίζεται η πλούσια διανομή
ζητούν θυσίες.
Εκείνοι που τρώνε μέχρι σκασμού μιλούν στους πεινασμένους
για τους ωραίους καιρούς που θα έρθουν.
Εκείνοι που οδηγούν τη χώρα στην άβυσσο
λένε πως η διακυβέρνηση μιας χώρας
είναι πολύ δύσκολη για τους κοινούς ανθρώπους.
Οι απλοί άνθρωποι ξέρουν
ότι έρχεται ο πόλεμος:
Όταν οι ηγέτες βρίζουν τον πόλεμο
και η εντολή για επιστράτευση έχει ήδη δοθεί.
Ο πόλεμος που έρχεται
δεν είναι ο πρώτος. Υπήρξαν άλλοι πόλεμοι πριν απ’ αυτόν.
Όταν ο τελευταίος τέλειωσε
υπήρχαν νικητές και ηττημένοι.
Ανάμεσα στους ηττημένους οι κοινοί άνθρωποι πεινούσαν.
Ανάμεσα στους νικητές οι κοινοί άνθρωποι πεινούσαν κι αυτοί.
Στρατηγέ, το άρμα μάχης είναι δυνατό όχημα.
Συντρίβει δάση και συνθλίβει εκατοντάδες ανθρώπους,
αλλά έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.
Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι ισχυρό.
Πετά πιο γρήγορα και από θύελλα και
αντέχει περισσότερο κι από ελέφαντα.
Αλλά έχει μια ατέλεια: χρειάζεται μηχανικό.
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι πολύ χρήσιμος.
Μπορεί να πετάξει και μπορεί να σκοτώσει.
Αλλά έχει ένα ελάττωμα: μπορεί να σκέφτεται
Το θεωρούν ταπεινό να μιλούν για φαγητό
η αλήθεια είναι αυτή: πάντα έχουν φάει κιόλας.
Οι ταπεινοί θα αποχωρήσουν από αυτό τον κόσμο
χωρίς να έχουν γευτεί ποτέ καλό κρέας
Καθώς αναρωτιούνται από που έρχονται
και που πηγαίνουν,
οι ωραίες βραδιες τους βρίσκουν πολύ εξαντλημένους
Δεν πρόλαβαν να δουν
τα βουνά και τον ωκεανό
και ο καιρός τους έχει περάσει ήδη.
Αν οι ταπεινοί δε σκέφτονται αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δεν θα σηκωθούν.
Το κρέας έγινε άγνωστο. Χαμένος πήγε
ο ιδρώτας του λαού που χύθηκε.
Τις δάφνες στα άλση τις κλάδεψαν.
Από τις καμινάδες των εργοστασίων των όπλων βγαίνει καπνός.
Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί.
Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα, πεινούν οι εργαζόμενοι.
Αυτοί που παίρνουν το ψωμί από το τραπέζι
μας διδάσκουν να ευχαριστιόμαστε με τα λίγα.
Εκείνοι που γι’ αυτούς προορίζεται η πλούσια διανομή
ζητούν θυσίες.
Εκείνοι που τρώνε μέχρι σκασμού μιλούν στους πεινασμένους
για τους ωραίους καιρούς που θα έρθουν.
Εκείνοι που οδηγούν τη χώρα στην άβυσσο
λένε πως η διακυβέρνηση μιας χώρας
είναι πολύ δύσκολη για τους κοινούς ανθρώπους.
Οι απλοί άνθρωποι ξέρουν
ότι έρχεται ο πόλεμος:
Όταν οι ηγέτες βρίζουν τον πόλεμο
και η εντολή για επιστράτευση έχει ήδη δοθεί.
Ο πόλεμος που έρχεται
δεν είναι ο πρώτος. Υπήρξαν άλλοι πόλεμοι πριν απ’ αυτόν.
Όταν ο τελευταίος τέλειωσε
υπήρχαν νικητές και ηττημένοι.
Ανάμεσα στους ηττημένους οι κοινοί άνθρωποι πεινούσαν.
Ανάμεσα στους νικητές οι κοινοί άνθρωποι πεινούσαν κι αυτοί.
Στρατηγέ, το άρμα μάχης είναι δυνατό όχημα.
Συντρίβει δάση και συνθλίβει εκατοντάδες ανθρώπους,
αλλά έχει ένα ελάττωμα:
Χρειάζεται οδηγό.
Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι ισχυρό.
Πετά πιο γρήγορα και από θύελλα και
αντέχει περισσότερο κι από ελέφαντα.
Αλλά έχει μια ατέλεια: χρειάζεται μηχανικό.
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι πολύ χρήσιμος.
Μπορεί να πετάξει και μπορεί να σκοτώσει.
Αλλά έχει ένα ελάττωμα: μπορεί να σκέφτεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου