Αγανάκτηση

του ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Όταν η αγανάκτηση γίνεται κοινωνικό μέτωπο, τότε γράφονται λαμπρές σελίδες στην ιστορία μιας κοινωνίας.  Σελίδες που ο ιστορικός του μέλλοντος θα αξιολογήσει και ο λαός θα κρίνει, όπως σήμερα κρίνουμε και εμείς το παρελθόν. Η Ελλάδα και η Ευρώπη των αγανακτισμένων πολιτών σε πλατείες κάθε πόλης, οργανώνουν δειλά δειλά λαϊκές Συνελεύσεις. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μα με ένα κοινό στοιχείο την Αγανάκτηση.
Αγανάκτηση απέναντι στην ποιότητα της Δημοκρατίας μας, που ξέχασε την βασική αρχή της ισονομίας των πολιτών. Αγανάκτηση απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στην ατιμωρησία. Αγανάκτηση για την πολιτική οριζόντιων περικοπών.
Κάθε πολίτης της χώρας μας πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναλογιστεί την δική του ευθύνη για το μέλλον της χώρας και της ίδιας της κοινωνίας. Δεν μπορούμε σήμερα να περιμένουμε παθητικά την έγκριση της επόμενης δόσης μας, να πληρώνουμε τα «σπασμένα» και να σκύβουμε το κεφάλι. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε διακηρύξεις από ένα σάπιο πολιτικό σύστημα που μας έφερε στο σήμερα.
Έχει έρθει η στιγμή να δείξει ο Λαός την αξιοπρέπεια του και να παλέψει με κάθε τρόπο για να αποτινάξει τον ζυγό των δανειστών. Σήμερα είναι η Ελλάδα, αύριο θα είναι μια άλλη χώρα.
Λεφτά υπάρχουν, αλλά δεν είναι στην τσέπη των μισθωτών, ανέργων και συνταξιούχων. Τα λεφτά να αναζητηθούν σε όλους όσους υπηρέτησαν το σύστημα, υπέγραψαν εξοπλιστικές συμβάσεις, διαχειρίστηκαν τον δημόσιο πλούτο. Λεφτά υπάρχουν γιατί δεν τα φάγαμε μαζί.
mkaradim.