1ο. Nέα αρχή ? Δεν υπάρχει, με τα διαμορφωμένα στοιχεία της βαρειάς, σημερινής κατάστασης! Τα δεδομένα είναι : Μιά δανειακή σύμβαση (με όρους και χρονικούς κύκλους εφαρμογής και ελέγχου). Πως υπογράφηκε, ποιός την διαπραγματεύθηκε, οι όροι που προστίθενται (π.χ. 50 δισ. € μέχρι 2015 ή συναίνεση της αντιπολίτευσης) γιατί γίνονται δεκτοί,-με ποιά ανταλλάγματα; Από την πελυρά του ελληνικού κράτους μπορεί να τεθούν όροι (και ποιοί ;). Σκέφθηκαν ποτέ να θέσουν ; Με δύο λόγια : είναι δυνατή η επαναδιαπραγμάτευση ? Αυτό θα συνιστούσε μιά νέα αρχή !
2ο. Οι καίριοι τομείς είναι δύο : (α). χρέος , (β). ανάπτυξη (πραγματική οικονομία). (α). Χρέος. Το 2013, αμέσως μετά το ''μνημόνιο'' (τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης), έρχεται, κατά το πιθανότερο, η ένταξη στον μόνιμο μηχανισμό (ή αλλιώς, στην ελεγχόμενη πτώχευση). Η αναδιάρθωση είναι αναπόφευκτη.
Το μόνο ερώτημα είναι θα την επιβάλλουν οι δανειστές μας (εντός του 2013, το αργότερο), αφού έχουν απαλλάξει τις τράπεζες τους από το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέος και έχουν υποθηκεύσει το δυναμικότερο μέρος της δημόσιας ελληνικής περιουσίας ? Ή, θα την προωθήσουμε συστηματικά, σχεδιασμένα, οργανωμένα, στοχευμένα εμείς ? Αυτό θα συνιστούσε, επίσης, μια νέα αρχή. (β). Ανάπτυξη. Τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι αρκετό, τίποτα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο, αν η χώρα βυθίζεται στην ύφεση (σε τρία χρόνια θα γράψει -11%, αυτό είνα ένα εφιαλτικό νούμερο, και ανεργία 17% -18%!!, αυτό είναι ένα καταστροφικό νούμερο ). Εδώ δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός, πραγματικός, συγκεκριμένος σχεδιασμός... Καμία μεγάλη, οργανωμένη πρωτοβουλία σε κανέναν τομέα (ναυτιλία, τουρισμός, αγροτοδιατροφικός τομέας, ενέργεια, καινοτομία, κατασκευές/οικοδομή). Χωρίς αυτόν, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς παραγωγική βάση και ανταγωνιστική πραγματική οικονομία καμμία νέα αρχή δεν μπορεί να γίνει !
3ο. Κατόρθωσαν να κάνουν τον Α.Σαμαρά πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Χωρίς ο ίδιος να διαθέτει τίποτα το αξιόλογο (ούτε σ΄επίπεδο εναλλακτικής, ούτε σ΄επίπδο δυναμικού, ούτε σ΄επίπεδο αποδοχής). Είναι αυτός που υπαγορεύει, πλέον, όρους και προϋποθέσεις...Κεντρικός παράγοντας. Αυτή η μετατόπιση του βάρους στην πολιτική σκηνή, αφαιρεί επι της ουσίας περιθώρια και πραγματικές δυνατότητες από τον πρωθυπουργό...Η δε σύγχιση προσανατολισμού (ανασχηματισμός ; κυβέρνηση προσωπικοτήτων; δημοψήφισμα;) στην πιο κρίσιμη φάση αυτής της πορείας βαθαίνει την κρίση στην οποία προσδίδει χαρακτηριστικά πολιτικής ανημπόριας.
4ο. Η τρόϊκα και το Διευθυντήριο της Ε.Ε.έχει πλέον όχι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική εμπλοκή στα πράγματα, απένατι σε μια κυβέρνηση που την εννοούν και την μεταχειρίζονται ως αδύναμη και τις θέτουν όρους επί της ουσίας συγκυβέρνησης. Ούτε αυτό μπορεί να στηρίξει μιά πραγματικά νέα αρχή...
Η νέα αρχή, ζητούμενη πάντα, δεν είναι ακόμα ορατή...
Πάντως δεν μπορεί να είναι ή να αναζητηθεί, σ΄ο,τι έχει επί της ουσίας χρεοκοπήσει και ξεπερασθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου